អភិបូជាប្រសិទ្ធីពរលើគ្លីនិកកូមីសូ
ធ្វើនៅគ្លីនិកកូមីសូ ព្រៃស
ថ្ងៃទី០៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២
| អត្ថបទទី១៖ ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៨,២២-២៣.២៧-៣០ ព្រះអង្គរក្សាសម្ពន្ធមេត្រី។ ១ពង្ស ៨,២ ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាកុស ៧,១-១៣អ្ នករាល់គ្នាជាមនុស្សមានពុត។ មក ៧,៦ |
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់
ថ្ងៃនេះ យើងសុំព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដល់មន្ទីរពេទ្យថ្មី ជាកន្លែងមួយដើម្បីទទួលស្វាគមន៍អ្នកជំងឺ។ តាមពិត ពីប៉ុន្មានថ្ងៃយើងបានចូលនៅក្នុងជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលធ្វើដំណើរប្រកាសដំណឹងល្អ។ យើងបានឃើញ ព្រះយេស៊ូបានព្យាបាលណែនាំឱ្យអ្នកជំងឺយ៉ាងច្រើនបានជាសះស្បើយ។ ម្សិលមិញ យើងបានឃើញព្រះយេស៊ូទៅកន្លែងណាមួយ មហាជនក៏ទៅហ្នឹងជាមួយអ្នកជំងឺគ្រប់ប្រភេទ។ គេគ្រាន់តែពាល់តែអាវរបស់ព្រះយេស៊ូ គេដឹងថាពិតមែនគេជាសះស្បើយ ព្រះយេស៊ូយាងមកដើម្បីព្យាបាលមនុស្ស។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “មនុស្សដែលអត់មានជំងឺមិនត្រូវការគ្រូពេទ្យទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមកសម្រាប់មនុស្សដែលមានជំងឺ ខ្ញុំមកដើម្បីព្យាបាលគេឱ្យគេទៅជាមនុស្សថ្មី”។
មនុស្សថ្មីនៅក្នុងពីរវិស័យ គឺទីមួយ សុខភាព រូបកាយរបស់យើង និងទីពីរ ផ្លូវវិញ្ញាណ ដើម្បីព្យាបាលយើង។ យើងដឹងថា យើងមិនអាចព្យាបាលតែរូបកាយទេ យើងត្រូវការមើលមនុស្សដ៏ពេញលក្ខណៈ ទាំងព្រលឹង ទាំងវិញ្ញាណ ទាំងចិត្ត ទាំងកម្លាំង ទាំងប្រវត្តិសាស្រ្ត ទាំងសុខភាព ទាំងអ្វីដែលមានទំនាក់ទំនងនៅក្នុងសង្គម ដើម្បីយល់អំពីអ្នកជំងឺ និងដើម្បីណែនាំឱ្យអ្នកជំងឺបានជាសះស្បើយ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា គ្លីនិកនេះនឹងទៅជាកន្លែងមួយដែលមិនមែនព្យាបាលតែរូបកាយ ប៉ុន្តែយល់យ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីអ្នកជំងឺម្នាក់ៗ អំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់គាត់ អំពីបញ្ហារបស់គាត់ ដើម្បីឱ្យគាត់បានទទួលការព្យាបាលជាសះស្បើយ នៅក្នុងសេចក្ដីសុខសាជាថ្មី ។
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២១-២០២៣ ជាពេលវេលាមួយដើម្បីនឹកឃើញដល់សន្និបាតព្រះសហគមន៍កាតូលិក ដែលសម្ដេចប៉ាបបានអញ្ចើញឱ្យយើងចូលរួមទាំងអស់គ្នា ក្រោមប្រធានបទ “ដើររួមជាមួយគ្នា”។ ដើររួមជាមួយគ្នា ទីមួយប្រកាសដំណឹងល្អ ទីពីរទៅជាធ្លុងតែមួយ និងទីបីចូលរួមយ៉ាងសកម្ម។ នេះជាគោលដៅរបស់យើងទាំងអស់ យើងជាបូជាចារ្យ យើងជាបងប្រុសបងស្រី យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នានៅក្នុងព្រះសហគមន៍។ ជាពិសេស ព្រះសហគមន៍ភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីឱ្យយើងរួមគ្នាយើងពិចារណា តើយើងប្រកាសដំណឹងល្អរួមជាមួយគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច? តាមរយៈការសិក្សា តាមរយៈវិស័យសុខភាព តាមរយៈការអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ តាមរយៈវិស័យសង្គមកិច្ច។ ជាពេលវេលាមួយដែរ ដែលយើងអាចប្រកាសដំណឹងល្អ យើងមិនធ្វើទូទៅ ប៉ុន្តែយើងធ្វើដោយនាមព្រះយេស៊ូដែលបានអញ្ជើញយើង ចាត់យើងឱ្យទៅប្រកាសដំណឹងល្អ។ ហេតុនេះហើយ កន្លែងនេះជាកន្លែងមួយដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ដោយនាមជំនឿរបស់យើងដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ កន្លែងនីមួយៗដែលយើងមាននៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ទោះបីយើងជួយសង្គមក៏ដោយ ក៏ជាឱកាសមួយដើម្បីគិតសាជាថ្មី តាមរយៈកម្មវិធីការសិក្សារបស់ខ្ញុំ តាមរយៈកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ តាមរយៈកម្មវិធីសុខភាព តើខ្ញុំជាសាក្សីនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេច? ខ្ញុំណែនាំឱ្យអ្នកតូចតាច ជាពិសេសអ្នកដែលគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹម ឬខ្វះទីពឹងអាចរកឃើញផ្លូវថ្មីនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ និងទទួលពន្លឺថ្មី ដើម្បីធ្វើដំណើរទៅមុខ។
ក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំនេះ យើងបាននិយាយអំពីធ្លុងតែមួយ ខ្ញុំគិតថានេះជាពេលវេលាមួយដើម្បីគិតសាជាថ្មីដែរ។ ជាមូលហេតុដែលយើងមកនៅប្រទេសកម្ពុជា ក្រុម KMS ក្ដី MEPក្ដី យ៉េអូម៉ាល់ក្ដី ក្រុមសាសនទូតនីមួយៗ ដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍នៅលើទឹកដីប្រទេសកម្ពុជាសព្វថ្ងៃ។ ភូមិភាគយើងប្លែក ដោយសារយើងមានសានសទូតជិត២០០នាក់ មកពីជាង២០ប្រទេស យើងមានអ្នកដែលជាកូនចៅយើង ធ្វើជាបងស្រីឬជាបូជាចារ្យតិចណាស់។ យើងមានតិច ដែលជាបូជាចារ្យ ដែលជាបងស្រី មកពីប្រទេសយើង។ ហេតុនេះហើយ តួនាទីរបស់យើងគឺធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទខ្មែរយើង អាចយល់ថាព្រះសហគមន៍ខ្មែរជាព្រះសហគមន៍របស់គេ ជាផ្ទះរបស់គេ។ ដូច្នេះ នេះជាគោលដៅរបស់យើងដោយសហការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយលោកអភិបាល ធ្វើដំណើរជាមួយលោកអភិបាលជាធ្លុងតែមួយ។ មានន័យថា យើងទាំងអស់យើងជាបព្វជិតបព្វជីតា ជាក្រុមសាសនទូតទាំងអស់ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នាដោយចែករំលែកបទពិសោធន៍រួមជាមួយគ្នា យើងមានកន្លែងដើម្បីចែករំលែក។
សព្វថ្ងៃ យើងមានបព្វជិតបព្វជីតាមួយចំនួនដែលចូលនៅប្រទេសកម្ពុជា ជាលក្ខណៈអង្គការ ដូចជា ដុនបូស្កូ MC DC និង KMS តាមរយៈកូមីសូ ជាដើម។ ដូច្នេះ យើងជាបព្វជិតបព្វជីតាដែលចូលយ៉ាងជិតស្និទ្ធនៅក្នុងសង្គម តាមរយៈសកម្មភាពរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ យើងមានកន្លែងមួយនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីជួបជុំគ្នាដែរ យើងមានសម្ព័ន្ធកាតូលិកដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍និងមេត្តាករុណា ដែលយើងប្រជុំមួយឆ្នាំ៤ដង។ ទោះបីមានកូវីដ-១៩ ឬអត់កូវីដ-១៩ យើងមានប្រជុំមួយឆ្នាំ៤ដង ដើម្បីជួបជុំគ្នាជាមួយបព្វជិតបព្វជីតា ដែលធ្វើការតាមវិស័យនីមួយៗ ជាមួយការិយាល័យនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ជាមួយអង្គការការីតាស ដែលជាអង្គការកាតូលិកសំខាន់ណាស់នៅក្នុងគ្រប់វិស័យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ សព្វថ្ងៃ យើងមានទំនាក់ទំនងនិងមានអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់ (MOU) ជាមួយក្រសួងចំនួន៧។ ណែនាំឱ្យយើងជាគ្រួសារតែមួយ ដើម្បីចែកបទពិសោធន៍ ចែករំលែក និងខិតខំធ្វើដំណើរជាមួយគ្នានៅក្នុងការចូលរួម។ យើងមិនមែនជាគ្រួសារមួយនៅដោយឡែកពីគ្នា រៀងៗខ្លួនយើងធ្វើសកម្មភាពរបស់យើង យើងជាគ្រួសារមួយនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិក យើងជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្តនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិក។
ហេតុនេះហើយ វត្តមានរបស់ខ្ញុំថ្ងៃនេះសំខាន់ណាស់ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាវត្តមានរបស់ខ្ញុំថ្ងៃនេះ មិនមែនតែមកឱ្យព្រះពរ។ វត្តមានរបស់ខ្ញុំ គឺដើម្បីយល់ថាយើងធ្វើការជាមួយគ្នា យើងសហការជាមួយគ្នា នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញយើងមានការិយាល័យសុខភាព សំខាន់យើងត្រូវធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នា នៅក្នុងវិស័យសុខភាព រួមជាមួយភូមិភាគភ្នំពេញ។ ទោះបី យើងដឹងថាកន្លែងនេះមានទីតាំងដោយឡែកសព្វថ្ងៃ តែយើងដឹងថានៅថ្ងៃអនាគតវានឹងនៅកណ្ដាលទីក្រុង ដូចដុនបូស្កូសំរោងអណ្តែងពីដើម។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់គឺមិនមែនឆ្ងាយពីគេដោយសារទីតាំង កុំឱ្យឆ្ងាយពីគេដោយសារយើងខ្វះទំនាក់ទំនង រួមជាមួយភូមិភាគភ្នំពេញ និងរួមជាមួយការិយាល័យសុខភាពរបស់ព្រះសហគមន៍យើង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថ្ងៃនេះវត្តមានរបស់ខ្ញុំ គឺណែនាំឱ្យយើងយល់ថា យើងធ្វើការតាមវិស័យសុខភាពយ៉ាងច្រើន ការីតាសនិងព្រះសហគមន៍ភូមិភាគភ្នំពេញ ដែលមានគម្រោងការរៀបចំមន្ទីរពេទ្យមួយដែរ។ សព្វថ្ងៃ យើងមានសន្តលូកា សន្តីអេលីសាប៊ែត ជាកន្លែងតែមួយនៅព្រះសហគមន៍បឹងទំពន់ យើងមានសន្តបឺន័រសម្រាប់ត្រចៀក នៅក្នុងអគារកូរ៉េភ្នំពេញថ្មី។
ដូច្នេះ យើងដឹងថាវិស័យសុខភាពអាចទៅមុខ លុះត្រាតែយើងធ្វើការជាមួយគ្នា សហការជាមួយគ្នា នេះជាអ្វីដែលសំខាន់។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដល់យើងទាំងអស់គ្នា ដើម្បីបើកទំព័រថ្មីមួយនៅក្នុងការសហការ នៅក្នុងការយល់ដឹងអំពីតួនាទីរបស់យើង។ ជាសាសនទូត ជាបូជាចារ្យ ជាបងស្រី ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ តាមវិស័យនីមួយៗនៅក្នុងសង្គម។ ប៉ុន្តែ ណែនាំឱ្យពន្លឺរបស់ព្រះយេស៊ូអាចបំភ្លឺដល់បងប្អូនយ៉ាងច្រើន និងទទួលជីវិតថ្មីដើម្បីទៅមុខ ដើម្បីទៅជាពលរដ្ឋដែលពោរពេញដោយសុខភាពល្អ ពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹម ពោរពេញដោយកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីកសាងគ្រួសារ ដើម្បីកសាងសង្គមរបស់យើង និងដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍របស់យើង។
យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ដែលណែនាំឱ្យយើងជួបជុំគ្នានៅទីនេះ ណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងថ្មី ដើម្បីធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នានៅក្នុងគ្រួសារតែមួយ ដែលជាគ្រួសារព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគភ្នំពេញ។ ដើម្បីឱ្យយើងរួមគ្នាណែនាំឱ្យព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ កើតឡើងយ៉ាងជាក់ស្ដែងលើទឹកដីរបស់យើង ទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជា។ អាម៉ែន៕
+ លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ
អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា
ភូមិភាគភ្នំពេញ
