ថ្ងៃនេះយើងបានស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូយ៉ាងពិសេស ដែលព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា «សូមបងប្អូនប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្ត»។ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូនៅពេលដែលព្រះអង្គបង្ហាញខ្លួន ក្រោយពេលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញក្នុងរយៈពេល៤០ថ្ងៃ។ ហើយគ្រប់ពេលដែលព្រះអង្គបង្ហាញខ្លួន ព្រះអង្គមិនជម្រាបសួរ ឬនិយាយសួរសុខទុក្ខ ប៉ុន្តែមានបន្ទូលតែមួយគត់គឺ «សូមបងប្អូនប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្ត» ហើយថ្ងៃនេះ ក្រោយនិយាយរួចហើយ ព្រះយេស៊ូផ្តល់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមកឲ្យយើង។
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់នៅពេលនេះ យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់ជីវិតរបស់ព្រះសហគមន៍របស់យើងអស់រយៈពេលជាង៦០ឆ្នាំ។ ទោះបីរយៈពេល៦០ឆ្នាំនេះ យើងជាប់ជាមួយសម័យប៉ុលពត សម័យងងឹត ដែលគ្រីស្តបរិស័ទជួបជុំគ្នាមិនបាន និងអត់សូវមានប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់គ្រីស្តបរិស័ទរបស់យើងក្នុងក្រុងព្រះសីហនុពីឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៩០ តែយើងនៅតែអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ព្រះសហគមន៍របស់យើងដែលនៅតែបន្តទោះបីបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ តែយើងដឹងថា ព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយយើង។ យើងបានឃើញជាក់ស្តែងនៅពេលនេះ នៅពេលព្រះយេស៊ូយាងឡើងស្ថានបរមសុខ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា ខ្ញុំគង់នៅជាមួយបងប្អូនរហូតដល់អវសានកាលនៃពិភពលោក។
ថ្ងៃនេះ យើងគោរពថ្ងៃទី៥០ បន្តពីព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ១០ថ្ងៃក្រោយពេលព្រះយេស៊ូយាងលើងស្ថានបរមសុខ ព្រះអង្គបំពេញព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គដោយប្រទានព្រះវិញ្ញាណដល់ក្រុមគ្រីស្តទូត និងក្រុមសាវ័កមួយចំនួននៅក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយបន្តអស់រយៈពេលជាង២០០០ឆ្នាំមកហើយ ដល់យើងនៅក្នុងថ្ងៃនេះ ដោយដឹងថា យើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ជាពិសេសប្អូនៗ២៣នាក់ ដែលទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាសនៅថ្ងៃនេះ។
ម្សិលមិញខ្ញុំបានសួរក្មេងៗនិងចាស់ៗដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស តើយើងត្រូវពន្យល់ឲ្យបានច្បាស់លាស់អំពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលយើងទទួលនៅថ្ងៃនេះ នៅពេលយើងទៅរៀននៅសាលា ទៅផ្សារ នៅពេលនៅជាមួយបងប្អូនដែលមិនមែនជាគ្រីស្តបរិស័ទយ៉ាងដូចម្តេច?។ តើយើងត្រូវនិយាយនិងពន្យល់ប្រាប់ដល់ពួកគាត់យ៉ាងដូចម្តេច ថាថ្ងៃនេះយើងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ?
យើងបានស្តាប់ក្នុងអត្ថបទទី២នៅថ្ងៃនេះ សន្តប៉ូលមានប្រសាសន៍សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនេះ យើងបន្លឺសំឡេងឡើងថា «អប្បា» ឱព្រះបិតាអើយ! គឺព្រះវិញ្ញាណផ្ទាល់ដែលផ្តល់សក្ខីភាព ឱ្យវិញ្ញាណរបស់យើងដឹងថា យើងពិតជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់មែន (រ៉ូម៨,១៥-១៦)។ វិញ្ញាណរបស់យើងនៅពេលនេះ ភ្ជាប់ជាមួយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ ដើម្បីឲ្យយើងអាចអធិដ្ឋានយ៉ាងពិតប្រាកដ អស់ពីដួងចិត្ត អស់ពីជំនឿ។ ប្រហែលរាល់ពេលយើងចូលវិហារ យើងអធិដ្ឋានធម៌ឱព្រះបិតា យើងភ្លេចនឹកឃើញថា យើងកំពុងនិយាយទៅព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ ហើយយើងមិនហៅព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានឫទ្ធានុភាពសព្វប្រការដែលឆ្ងាយពីយើង នៅពេលហ្នឹងយើងនិយាយ ឱព្រះបិតាអើយ។ ជាភាសាខ្មែរវាហាក់ដូចជាខ្ពង់ខ្ពស់បន្តិចហើយ ឆ្ងាយបន្តិច តែភាសារបស់ព្រះយេស៊ូពីដើម គឺ អប្បា ហើយបើយើងបកប្រែតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ គឺមានន័យថា «ប៉ាប៉ា» យើងកំពុងនិយាយថា ប៉ាប៉ា ទៅព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំចាំថា នៅឆ្នាំ២០១៣ ពេលចេញដំណើរទៅអ៊ីស្រាអែល ខ្ញុំអង្គុយលើយន្តហោះ កៅអីសងខាងមានកូនស្រីម្នាក់ និងឪពុករបស់គាត់ជាជនជាតិយូដា។ ក្មេងស្រីនោះ ហៅឪពុកគាត់ អប្បា អប្បា ហើយពេលនោះខ្ញុំភ្ញាក់ ដោយដឹងថា អូហ៍ តាមពិតជាកូនដែលកំពុងនិយាយទៅកាន់ឪពុកគាត់។ ពេលព្រះយេស៊ូបង្រៀនយើងឲ្យអធិដ្ឋាន ឱព្រះបិតាយើងខ្ញុំអើយ ព្រះអង្គនិយាយអប្បា ដើម្បីបង្ហាញថា ចាប់ពីពេលនេះតទៅ យើងមានទំនាក់ទំនងថ្មីជាមួយព្រះជាម្ចាស់ជាប៉ារបស់យើង។ ព្រះជាម្ចាស់ណែនាំឲ្យយើងទៅជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះអង្គ។ ហើយនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលចូលក្នុងវិញ្ញាណ កម្លាំង និងជីវិតរបស់យើង យើងអាចបង្កើតទំនាក់ទំនងពិសេសជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ សូមយើងនឹកឃើញនេះ។ គ្រប់ពេលវេលាដែលយើងអធិដ្ឋាន ចូលអភិបូជា យើងភ្ជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ថែមទៀត ដោយសារយើងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គ។ នេះមិនមែនជាវិញ្ញាណរបស់យើងដែលតែងតែជាប់ជាមួយលោកិយ៍ តែជាវិញ្ញាណដែលជាប់ជាមួយព្រះវិញ្ញាណ ដង្ហើម និងជីវិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់ បានចូលក្នុងយើង។ នេះអស្ចារ្យណាស់។
ទី១ យើងត្រូវដឹងថា ក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយើងជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ដែលជាប៉ារបស់យើងក្នុងរបៀបថ្មី យើងភ្ជាប់ជាមួយព្រះយេស៊ូគ្រីស្តដែលជាព្រះបុត្រា និងយើងជាបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គដែរ។ នៅពេលនេះក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងមើលឃើញជាក់ស្តែង ខ្ញុំផ្ទាល់នៅជាមួយព្រះជាម្ចាស់ និងព្រះយេស៊ូគ្រីស្តផ្ទាល់ ខ្ញុំទៅជាអង្គព្រះគ្រីស្ត។
បន្តិចទៀតយើងទទួលព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ហើយពេលខ្លះយើងភ្លេចខ្លួនដែរ ចេះតែទទួលដោយឆ្លើយថា អាម៉ែនៗតែប៉ុណ្ណឹង ហើយទៅអង្គុយដោយនឹកឃើញអីផ្សេង។ ប៉ុន្តែតាមពិតនៅពេលយើងទទួលព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត យើងទទួលព្រះយេស៊ូគ្រីស្តផ្ទាល់ ដែលចូលនៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង យើងទៅជាអង្គតែមួយជាមួយព្រះយេស៊ូ និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ នេះជាការអស្ចារ្យពិសេសណាស់។
ទី២យើងជាព្រះសហគមន៍ ជាមហាគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅលើផែនដីនេះ។ យើងមានមិនត្រឹមតែគ្រួសាររបស់យើងបង្កើត តែនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ តាមរយៈពិធីជ្រមុជទឹក តាមរយៈអគ្គសញ្ញាដែលយើងទទួលថ្ងៃនេះ(លាបថ្ងាស) យើងជាគ្រួសារមួយ យើងជាបងប្អូនពិតៗ។ គ្រួសាររបស់យើងធំណាស់ ដែលមានចំនួន១៤០០លាននាក់ ហើយនេះបើថែមនិកាយផ្សេងៗទៀតដែលជឿលើព្រះយេស៊ូ យើងមានច្រើនណាស់។ យើងជាបងប្អូនបង្កើត ហើយបងរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ប៉ារបស់យើងគឺព្រះបិតាផ្ទាល់។ ដោយសារយើងជាបងប្អូននៅទូទាំងប្រទេស យើងទទួលតួនាទីមួយពិសេស គឺបង្ហាញភាតរភាព មានន័យថា យើងជាគ្រួសារមួយដែលចេះស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗ ចេះស្រឡាញ់បងប្អូនដែលកាន់សាសនាដទៃ។ ធ្វើដូច្នេះ យើងអាចភ្ជាប់ជាមួយបងប្អូនរបស់យើងនៅក្នុងពិភពលោកជាគ្រួសារតែមួយ ដើម្បីកសាងសេចក្តីសុខសាន្ត សុខសន្តិភាពដែលយើងបានស្តាប់នៅក្នុងថ្ងៃនេះ។
«សូមបងប្អូនប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្ត។»
ប្រសិនបើយើងចេះស្រឡាញ់គ្នានិងគោរពគ្នាទៅវិញមកជាបងប្អូន នោះយើងលែងមានសង្គ្រាម លែងមានបញ្ហានៅព្រំដែន ដូចយើងបានឃើញពីម្សិលមិញ ដោយសារយើងចេះមើលគ្នាជាបងប្អូន មិនមែនមើលគ្នាជាសត្រូវ គ្មាននរណាចង់បាញ់និងសម្លាប់បងឬប្អូនរបស់ខ្លួនទេ។ ដូច្នេះបើយើងទទួលស្គាល់បងប្អូនឯទៀតៗដែលជាសាសន៍និងសាសនាផ្សេងពីយើង ថាជាបងប្អូនពិតៗ ណែនាំឲ្យយើងអាចកសាងសុខសន្តិភាពនៅក្នុងពិភពលោក។
ថ្ងៃនេះជាពេលវេលាដើម្បីអធិដ្ឋានមែនទែន។ នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយើងទទួលសមត្ថភាពដើម្បីបង្កើតសេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងពិភពលោក។ កាលពីមុនយើងធ្លាប់និយាយនៅហ្គាហ្សា ដែលនៅឆ្ងាយ ជាទឹកដីរបស់ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ដែលកំពុងមានសង្គ្រាមសព្វថ្ងៃ ប៉ុន្តែពេលនេះ សង្គ្រាមនៅក្បែរព្រំដែនយើង ដែលកំពុងប្រមូលអាវុធ និងកម្លាំងទាហានទាំងសងខាង។ នេះបង្ហាញថា មនុស្សយើងមិនទាន់ទទួលស្គាល់ យើងជាគ្រួសារតែមួយ ដែលត្រូវតែរស់នៅក្នុងសេចក្តីស្រឡា្ញញ់ដែលយើងទទួលពីព្រះយេស៊ូ។ ហើយថ្ងៃនេះ ជាឱកាសមួយដើម្បីឲ្យយើងទៅជាពន្លឺដ៏តូចមួយ មានន័យថានៅក្នុងគ្រួសារយើងផ្ទាល់ ត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ឲ្យកូនស្រឡាញ់ឪពុកម្តាយ ឲ្យឪពុកម្តាយស្រឡាញ់កូន ឲ្យប្តីប្រពន្ធត្រូវគ្នា ឲ្យកូនៗគោរពតាយាយ។ នេះជាគ្រួសាររបស់យើងផ្ទាល់ ហើយក្នុងព្រះសហគមន៍ក៏ដូចគ្នាដែរ ត្រូវចេះគោរពគ្នា ជាមួយលោកឪពុក បងស្រី គណៈកម្មការ អភិបាល ក្មេងចាស់ប្រុសស្រី ឲ្យយើងចេះបង្កើតសេចក្តីសុខសាន្ត ឲ្យយើងទៅជាពន្លឺដ៏តូចមួយ។
នៅពេលយើងបានទទួលដីនេះពីព្រះមហាក្សត្រ សីហនុ នៅឆ្នាំ១៩៦៤ ដីនេះពិសេសគឺនៅលើភ្នំឆ្ងាយពីក្រុងកំពង់សោមបន្តិច ហើយវាប្រៀបដូចជាពន្លឺមួយសម្រាប់ទីក្រុងទាំងមូល។ យើងនៅខ្ពស់ជាងកន្លែងផ្សេងៗ។ ទោះបីសព្វថ្ងៃមានអគារខ្ពស់ៗក៏ដោយ ឲ្យយើងទៅជាពន្លឺមួយ ដែលពន្លឺនេះ មិនត្រឹមតែពន្លឺដែលចេញពីព្រះវិហាររបស់យើង តែពេលយើងចេញពីព្រះវិហារទៅ ក្រោយពេលយើងបានស្តាប់ព្រះបន្ទូល និងទទួលព្រះកាយ ក្រោយពេលយើងបានអធិដ្ឋាន និងជាប់ជាមួយព្រះនាងម៉ារី ហើយពេលយើងទៅផ្ទះវិញ ឲ្យយើងទុកពន្លឺដែលយើងបានទទួល ដើម្បីចែកទៅដល់បងប្អូនឯទៀតៗ។
ទី៣ យើងត្រូវចែកអំណរសប្បាយរបស់យើងដែលបានទទួលពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ តែមិនមែនអំណរសប្បាយមួយភ្លែតៗក្នុងវិហារ តែពេលយើងចេញពីវិហារនេះ។ យើងចូលក្នុងវិហារ យើងបានចេញពីលោកិយ៍ដើម្បីជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ហើយយើងចេញពីវិហារ ដោយចូលក្នុងលោកិយ៍សារជាថ្មីវិញ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា។
ដូច្នេះបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ចុងក្រោយ នៅពេលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងដូចព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ដូចព្រះជាម្ចាស់ដែលមានចិត្តមេត្តាករុណា។ «សូមមានចិត្តមេត្តា ដូចព្រះបិតាមានព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា» សូមទុកសេចក្តីនេះ ក្នុងពេលដែលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅក្នុងថ្ងៃនេះ។ ពេលយើងចេញពីវិហារ យើងពោរពេញដោយធម៌មេត្តាករុណាដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយក្នុងជីវិតរបស់យើង ឲ្យយើងខិតខំអនុវត្តដើម្បីក្លាយជាគ្រីស្តបរិស័ទសកម្ម មិនត្រឹមតែបម្រើក្នុងក្រុមចម្រៀង បម្រើអាសនៈ និងក្នុងក្រុមគណៈកម្មការនានា ឬកាយឫទ្ធិនោះទេ តែសកម្មដោយសារនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់ យើងខិតខំស្រឡាញ់ លើកទឹកចិត្ត លើកលែងទោស និងខិតខំកសាងសន្តិភាពនៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើង និងកន្លែងដែលយើងរស់នៅជាប្រចាំ។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានប្រទានសមត្ថភាព ដើម្បីឲ្យយើងទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទសកម្ម។ អសកម្ម មានន័យថា ជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលដេកលក់មិនដឹងខ្លួន។ សកម្ម គឺជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលយកចិត្តទុកដាក់គ្រប់ទីកន្លែង ដោយសារយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទគ្រប់ទីកន្លែងគ្រប់ទិសទី ជាមួយព្រះយេស៊ូគ្រីស្តដែលផ្ញើព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅក្នុងថ្ងៃនេះ។
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងអំណោយទានដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ គឺសេចក្តីក្លាហាន ការទទួលខុសត្រូវ សេចក្តីពិត គំនិតល្អ ធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ កោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ដោយសារស្រឡាញ់ព្រះអង្គ ណែនាំឲ្យយើងរស់នៅជាគ្រីស្តបរិស័ទសកម្មនៅក្នុងសង្គមនេះ ហើយសកម្មដើម្បីកសាងគ្រួសាររបស់យើង ដោយដឹងថា ពិតមែន នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ វិញ្ញាណរបស់យើងអាចហៅព្រះជាម្ចាស់បានថា «អប្បា ឱព្រះបិតាអើយ!»៕
