ធម្មទេសនា ឆ្នាំ២០២២
ត្រៀមខ្លួនទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
អភិបូជាអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស ពីព្រះសហគមន៍សំរោងធំ ថ្ងៃទី១៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ៦,១-២ក.៣-៨ខ្ញុំពិតជាត្រូវវិនាស ដ្បិតខ្ញុំជាមនុស្សមានបបូរមាត់មិនបរិសុទ្ធ។ អស ៦,៥អត្ថបទទី២៖ កូរិនថូសទី១ ១៥,១-១១បងប្អូននឹងទទួលការសង្គ្រោះ តាមរយៈដំណឹងល្អ។ ១ករ ១៥,២ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៥,១-១១ព្រះអង្គគង់បង្រៀនបណ្ដាជនពីក្នុងទូក។ លក ៥,៣ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងចូលនៅក្នុងអាទិត្យទី៦នៃរដូវធម្មតា ថ្ងៃនេះយើងយកពេលវេលាដើម្បីធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស។ អគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស គឺព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជាជីវិតផ្ទាល់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ជាសេចក្ដីក្លាហាននិងកម្លាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ដែលនឹងសណ្ឋិតលើបងប្អូន ដូចយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងអត្ថបទទីមួយ ពីដើមនៅពេលក្រុមគ្រីស្តទូតកំពុងភ័យខ្លាច។ ព្រះយេស៊ូបានសោយទិវង្គតហើយ មានគេចង់បៀតបៀនក្រុមសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូ ហេតុនេះហើយគេអធិដ្ឋាននៅក្នុងបន្ទប់ដ៏តូចមួយ ដោយបិទទ្វារ បិទបង្អួច។ ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានយាងមកដូចខ្យល់ដែលបក់គេយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីឱ្យគេចាប់ផ្ដើមទៅជាសាក្សីនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដល់មនុស្សយ៉ាងច្រើន។ ការអស្ចារ្យដែលបានកើតឡើងនៅថ្ងៃនោះ គឺមានមហាជនដែលមកពីស្រុកនានា ដែលនិយាយភាសាផ្សេងៗពីគ្នា នៅពេលគេជួបជាមួយក្រុមគ្រីស្តទូត ដូចជាគេស្ដាប់បានអ្វីដែលក្រុមគ្រីស្តទូតកំពុងប្រកាសអំពីព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ អំពីព្រះយេស៊ូដែលណែនាំឱ្យមនុស្សយើងមានសេចក្ដីសុខ អំពីព្រះយេស៊ូដែលធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ នៅពេលនោះ ទោះបីនិយាយភាសាផ្សេងៗពីគ្នាគេស្ដាប់បាន ដោយសារគេយល់ចិត្តគ្នា ដូចពីដើមនៅពេលព្រះយេស៊ូនៅជាមួយមហាជន នៅពេលនោះជួនកាលមាន៥០០០នាក់ ជួនកាលមាន១០០០០នាក់ ទោះបីគ្មានឧបករណ៍បំពងសំលេងដូចពេលនេះ មហាជនគេស្ដាប់បាន និងគេស្ដាប់ឮទៀត។ ប៉ុន្តែ ប្រហែលគេឮមិនសូវច្បាស់ តែនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់គេគេបានទទួលព្រះបន្ទូលដែលព្រះយេស៊ូដែលកំពុងចែករំលែក។ នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់គេ គេទទួលដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូដែលគង់នៅជាមួយគេ អំពីព្រះយេស៊ូដែលណែនាំឱ្យជីវិតរបស់គេរកឃើញអត្ថន័យ ជាពិសេស គេយល់ថាព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់គេ និងព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យគេមានសុភមង្គល។ ក្នុងកម្មវិធីបូជនីយចរយុវជនអាទិត្យមុន ខ្ញុំបានយកប្រធានបទ ”ព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យយើងមានសុភមង្គលរួមជាមួយព្រះយេស៊ូ”។ សុភមង្គលដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យយើងមាន គឺពីដើមរៀងមកព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតយើងជាបុរសជាស្រ្តី ឱ្យរស់នៅក្នុងសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពីដើមរៀងមក ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានវិន័យទាំងដប់ប្រការ ដើម្បីណែនាំឱ្យមនុស្សមានរបៀបរស់នៅក្នុងសង្គម របៀបដើម្បីស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់។ សង្ឃឹមយើងចាំវិន័យទាំង១០ប្រការ ៤ដំបូងគោរពព្រះជាម្ចាស់ និង៦បន្ទាប់គឺរស់នៅក្នុងសង្គម កុំសម្លាប់ជីវិត កុំកុហក កុំយកប្រពន្ធគេ កុំក្បត់… ដើម្បីឱ្យយើងធ្វើដំណើរនៅក្នុងសង្គមយ៉ាងសុខសាន្ត។ ដោយសារ នេះជាគោលដៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់យើង នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អយើងមើលមួយជំហានទៀត ដែលព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យមនុស្សយើងមានសុភមង្គល។ សុភមង្គលណែនាំឱ្យយើងយល់ថា ទោះបីយើងមានទុក្ខលំបាក ទោះបីយើងពិបាកចិត្ត ទោះបីស្រេកឃ្លាន ទោះបីយើងយំសោក ក៏យើងរកឃើញសុភមង្គលបានដែរ។ “អ្នករាល់គ្នាដែលជាជនក្រខ្សត់អើយ អ្នកមានសុភមង្គលហើយត្បិតអ្នករាល់គ្នាបានទទួលព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងតែស្រេកឃ្លានអើយ អ្នកមានសុភមង្គលហើយត្បិតអ្នករាល់គ្នានឹងបានឆ្អែត អ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងតែយំសោកអើយ អ្នកមានសុភមង្គលហើយត្បិតអ្នករាល់គ្នានឹងបានត្រេកអរ”។ ដូច្នេះ យើងមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់កែប្រែជីវិតរបស់យើង ជាអ្នកក្រខ្សត់ឱ្យមានសុភមង្គលដោយសារយើងបានទទួលទ្រព្យសម្បត្តិមួយយ៉ាងពិសេស គឺព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ទទួលសម្បត្តិមួយយ៉ាងពិសេស គឺព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ដែលបានណែនាំឱ្យថ្ងៃអនាគតរបស់យើងមានសុភមង្គលនៅស្ថានបរមសុខ។ អ្នកដែលកំពុងឃ្លាន ពេលយើងឃ្លានបាយយើងអត់មានសុភមង្គលទេ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់កែប្រែដើម្បីឱ្យយើងទៅជាមនុស្សដែលមានសុភមង្គល ដោយសារយើងបានទទួលជីវិតពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ជីវិតដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ណែនាំឱ្យយើងឆ្អែតនៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ឆ្អែតនៅក្នុងសុភមង្គល។ ប៉ុន្តែ មិនមែនឆ្អែតណែនាំឱ្យយើងឈឺ ឆ្អែតណែនាំឱ្យយើងពោរពេញទៅដោយកម្លាំង ថាមពល ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ដើម្បីរស់នៅនិងតស៊ូនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ អ្នកដែលកំពុងយំសោក តាមពិតយើងមិនខ្វះទឹកភ្នែកនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ប៉ុន្តែយើងដឹងថាព្រះជាម្ចាស់កែប្រែទឹកភ្នែករបស់យើង ដែលណែនាំឱ្យយើងអស់កម្លាំង ណែនាំឱ្យយើងកម្សត់ទុរគត ទៅជាមនុស្សពោរពេញដោយអំណរដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ជាជំហានមួយទៀតដើម្បីចូលនៅក្នុងសុភមង្គលដែលព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំឱ្យយើង ដើម្បីចូលនៅក្នុងជីវិតដែលព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំឱ្យយើងនៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែដើម្បីត្រៀមខ្លួននៅស្ថានបរមសុខ។ ដូចយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ថ្ងៃនេះ “ដោយសារព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងមែន ណែនាំឱ្យមនុស្សយើងទាំងអស់ដែលស្លាប់នៅលើផែនដីនេះ បានទទួលព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងដែរនៅស្ថានបរមសុខ”។ យើងមានយុវជនយុវនារីច្រើនដែលទទួលអគ្គសញ្ញាថ្ងៃនេះ សូមគិតអំពីជីវិតនៅលើផែនដីនេះសិន ដោយដឹងថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើល្អសព្វថ្ងៃ ជាមរតកសម្រាប់យើងនៅក្នុងថ្ងៃអនាគត។ ដោយសារ នៅពេលយើងជួបជាមួយព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ព្រះអង្គនឹងសួរដល់យើង តើយើងបានស្រឡាញ់គេឬទេ? តើយើងបានស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់អស់ពីដួងចិត្តឬទេ? តើយើងបានអធិដ្ឋានអស់ពីដួងចិត្តឬទេ? តើយើងបានជួយបងប្អូនឯទៀតៗឬទេ? តើយើងបានខិតខំណែនាំឱ្យមនុស្សដែលកំពុងពិបាក មានកម្លាំងសាជាថ្មីឬទេ? តើយើងបានទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជម្ងឺ និងអ្នកដែលមានបញ្ហានៅក្នុងជីវិតឬទេ? តើយើងបានយកចិត្តទុកដាក់បង្ហាញធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងឬទេ? នេះជាសំណួរដែលយើងនឹងទទួល សំណួរនេះយើងឆ្លើយបាទ ចាស យើងបានខិតខំស្រឡាញ់ យើងបានខិតខំលើកលែងទោស យើងបានខិតខំអធិដ្ឋានលុះត្រាតែយើងបានធ្វើពិតមែន មិនអាចនិយាយកុហកទៅព្រះជាម្ចាស់បានទេ។ ដូច្នេះ នៅពេលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធថ្ងៃនេះ ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ជាជីវិតរបស់ព្រះអង្គ ជាព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាសេចក្ដីក្លាហាន ជាថាមពល ជាកម្លាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលណែនាំឱ្យយើងអាចអនុវត្តព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដ៏ពិតប្រាកដមែន។ កុំឱ្យយើងចេះតែស្រឡាញ់ដោយបបូរមាត់ ប៉ុន្តែឱ្យយើងចេះស្រឡាញ់យ៉ាងជាក់ស្ដែង នៅក្នុងសកម្មភាពដែលយើងមានពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយស្ដាប់ព្រះបន្ទូល ដោយអធិដ្ឋាន ដោយទទួលអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត អគ្គសញ្ញាលើកលែងទោស។ ជាពិសេស នៅពេលយើងចូលក្នុងរដូវ៤០ថ្ងៃ ដើម្បីកែប្រែចិត្តគំនិតម្ដងទៀត។ ថ្ងៃនេះ ប្អូនៗដែលទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដ៏ពេញលក្ខណៈ ជាពេលវេលាមួយដើម្បីទទួលកម្លាំងមួយប្លែកដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ និងដើម្បីអនុវត្តដល់បងប្អូនឯទៀតៗនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលដល់យើង “សូមស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ” នៅពេលហ្នឹងយើងទទួលសុភមង្គលដ៏ពិតប្រាកដ។ សូមយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ សូមយកចិត្តទុកដាក់រស់នៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីឱ្យជីវិតរបស់យើងទៅជាជីវិតដែលភ្លឺស្វាងសម្រាប់យើងផ្ទាល់ សម្រាប់គ្រួសាររបស់យើង និងសម្រាប់បងប្អូនឯទៀតៗនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ ជួនកាល យើងភ័យខ្លាចដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ពីប៉ុន្មានឆ្នាំមកហើយ ឥលូវនេះយើងដឹងថាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាទីពឹងមួយយ៉ាងពិសេសបំផុតដែលណែនាំឱ្យយើង អាចទៅមុខបន្តិចម្តងៗនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ណែនាំឱ្យយើងថែរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ណែនាំឱ្យយើងរស់នៅក្នុងជំនឿ។ បន្តិចទៀតខ្ញុំប្រកាសនៅមុខព្រះសហគមន៍ នៅមុខព្រះជាម្ចាស់ មុនយើងទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស ដែលជាជីវិត ដែលជាដង្ហើមដ៏ពេញលក្ខណៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលយាងចូលនៅក្នុងសួតរបស់យើង នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ជីវិតនៃព្រះសហគមន៍និងជីវិតនៃសង្គម។ ថ្ងៃនេះ យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ដែលគង់នៅជាមួយយើង ដែលបានថែរក្សាយើង ដែលបានជ្រើសរើសយើង ដើម្បីឱ្យយើងធ្វើដំណើរនៅលើផែនដីនេះ ដោយត្រៀមខ្លួនទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ អាម៉ែន៕ + លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា ភូមិភាគភ្នំពេញ
បើកទំព័រថ្មីនៃការសហការ
អភិបូជាប្រសិទ្ធីពរលើគ្លីនិកកូមីសូ ធ្វើនៅគ្លីនិកកូមីសូ ព្រៃស ថ្ងៃទី០៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ៨,២២-២៣.២៧-៣០ព្រះអង្គរក្សាសម្ពន្ធមេត្រី។ ១ពង្ស ៨,២ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាកុស ៧,១-១៣អ្នករាល់គ្នាជាមនុស្សមានពុត។ មក ៧,៦ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ យើងសុំព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដល់មន្ទីរពេទ្យថ្មី ជាកន្លែងមួយដើម្បីទទួលស្វាគមន៍អ្នកជំងឺ។ តាមពិត ពីប៉ុន្មានថ្ងៃយើងបានចូលនៅក្នុងជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលធ្វើដំណើរប្រកាសដំណឹងល្អ។ យើងបានឃើញ ព្រះយេស៊ូបានព្យាបាលណែនាំឱ្យអ្នកជំងឺយ៉ាងច្រើនបានជាសះស្បើយ។ ម្សិលមិញ យើងបានឃើញព្រះយេស៊ូទៅកន្លែងណាមួយ មហាជនក៏ទៅហ្នឹងជាមួយអ្នកជំងឺគ្រប់ប្រភេទ។ គេគ្រាន់តែពាល់តែអាវរបស់ព្រះយេស៊ូ គេដឹងថាពិតមែនគេជាសះស្បើយ ព្រះយេស៊ូយាងមកដើម្បីព្យាបាលមនុស្ស។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “មនុស្សដែលអត់មានជំងឺមិនត្រូវការគ្រូពេទ្យទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមកសម្រាប់មនុស្សដែលមានជំងឺ ខ្ញុំមកដើម្បីព្យាបាលគេឱ្យគេទៅជាមនុស្សថ្មី”។ មនុស្សថ្មីនៅក្នុងពីរវិស័យ គឺទីមួយ សុខភាព រូបកាយរបស់យើង និងទីពីរ ផ្លូវវិញ្ញាណ ដើម្បីព្យាបាលយើង។ យើងដឹងថា យើងមិនអាចព្យាបាលតែរូបកាយទេ យើងត្រូវការមើលមនុស្សដ៏ពេញលក្ខណៈ ទាំងព្រលឹង ទាំងវិញ្ញាណ ទាំងចិត្ត ទាំងកម្លាំង ទាំងប្រវត្តិសាស្រ្ត ទាំងសុខភាព ទាំងអ្វីដែលមានទំនាក់ទំនងនៅក្នុងសង្គម ដើម្បីយល់អំពីអ្នកជំងឺ និងដើម្បីណែនាំឱ្យអ្នកជំងឺបានជាសះស្បើយ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា គ្លីនិកនេះនឹងទៅជាកន្លែងមួយដែលមិនមែនព្យាបាលតែរូបកាយ ប៉ុន្តែយល់យ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីអ្នកជំងឺម្នាក់ៗ អំពីសេចក្ដីត្រូវការរបស់គាត់ អំពីបញ្ហារបស់គាត់ ដើម្បីឱ្យគាត់បានទទួលការព្យាបាលជាសះស្បើយ នៅក្នុងសេចក្ដីសុខសាជាថ្មី ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២១-២០២៣ ជាពេលវេលាមួយដើម្បីនឹកឃើញដល់សន្និបាតព្រះសហគមន៍កាតូលិក ដែលសម្ដេចប៉ាបបានអញ្ចើញឱ្យយើងចូលរួមទាំងអស់គ្នា ក្រោមប្រធានបទ “ដើររួមជាមួយគ្នា”។ ដើររួមជាមួយគ្នា ទីមួយប្រកាសដំណឹងល្អ ទីពីរទៅជាធ្លុងតែមួយ និងទីបីចូលរួមយ៉ាងសកម្ម។ នេះជាគោលដៅរបស់យើងទាំងអស់ យើងជាបូជាចារ្យ យើងជាបងប្រុសបងស្រី យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នានៅក្នុងព្រះសហគមន៍។ ជាពិសេស ព្រះសហគមន៍ភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីឱ្យយើងរួមគ្នាយើងពិចារណា តើយើងប្រកាសដំណឹងល្អរួមជាមួយគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច? តាមរយៈការសិក្សា តាមរយៈវិស័យសុខភាព តាមរយៈការអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ តាមរយៈវិស័យសង្គមកិច្ច។ ជាពេលវេលាមួយដែរ ដែលយើងអាចប្រកាសដំណឹងល្អ យើងមិនធ្វើទូទៅ ប៉ុន្តែយើងធ្វើដោយនាមព្រះយេស៊ូដែលបានអញ្ជើញយើង ចាត់យើងឱ្យទៅប្រកាសដំណឹងល្អ។ ហេតុនេះហើយ កន្លែងនេះជាកន្លែងមួយដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ដោយនាមជំនឿរបស់យើងដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ កន្លែងនីមួយៗដែលយើងមាននៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ទោះបីយើងជួយសង្គមក៏ដោយ ក៏ជាឱកាសមួយដើម្បីគិតសាជាថ្មី តាមរយៈកម្មវិធីការសិក្សារបស់ខ្ញុំ តាមរយៈកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ តាមរយៈកម្មវិធីសុខភាព តើខ្ញុំជាសាក្សីនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេច? ខ្ញុំណែនាំឱ្យអ្នកតូចតាច ជាពិសេសអ្នកដែលគ្មានសេចក្ដីសង្ឃឹម ឬខ្វះទីពឹងអាចរកឃើញផ្លូវថ្មីនៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់ និងទទួលពន្លឺថ្មី ដើម្បីធ្វើដំណើរទៅមុខ។ ក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំនេះ យើងបាននិយាយអំពីធ្លុងតែមួយ ខ្ញុំគិតថានេះជាពេលវេលាមួយដើម្បីគិតសាជាថ្មីដែរ។ ជាមូលហេតុដែលយើងមកនៅប្រទេសកម្ពុជា ក្រុម KMS ក្ដី MEPក្ដី យ៉េអូម៉ាល់ក្ដី ក្រុមសាសនទូតនីមួយៗ ដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍នៅលើទឹកដីប្រទេសកម្ពុជាសព្វថ្ងៃ។ ភូមិភាគយើងប្លែក ដោយសារយើងមានសានសទូតជិត២០០នាក់ មកពីជាង២០ប្រទេស យើងមានអ្នកដែលជាកូនចៅយើង ធ្វើជាបងស្រីឬជាបូជាចារ្យតិចណាស់។ យើងមានតិច ដែលជាបូជាចារ្យ ដែលជាបងស្រី មកពីប្រទេសយើង។ ហេតុនេះហើយ តួនាទីរបស់យើងគឺធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទខ្មែរយើង អាចយល់ថាព្រះសហគមន៍ខ្មែរជាព្រះសហគមន៍របស់គេ ជាផ្ទះរបស់គេ។ ដូច្នេះ នេះជាគោលដៅរបស់យើងដោយសហការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយលោកអភិបាល ធ្វើដំណើរជាមួយលោកអភិបាលជាធ្លុងតែមួយ។ មានន័យថា យើងទាំងអស់យើងជាបព្វជិតបព្វជីតា ជាក្រុមសាសនទូតទាំងអស់ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នាដោយចែករំលែកបទពិសោធន៍រួមជាមួយគ្នា យើងមានកន្លែងដើម្បីចែករំលែក។ សព្វថ្ងៃ យើងមានបព្វជិតបព្វជីតាមួយចំនួនដែលចូលនៅប្រទេសកម្ពុជា ជាលក្ខណៈអង្គការ ដូចជា ដុនបូស្កូ MC DC និង KMS តាមរយៈកូមីសូ ជាដើម។ ដូច្នេះ យើងជាបព្វជិតបព្វជីតាដែលចូលយ៉ាងជិតស្និទ្ធនៅក្នុងសង្គម តាមរយៈសកម្មភាពរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ យើងមានកន្លែងមួយនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីជួបជុំគ្នាដែរ យើងមានសម្ព័ន្ធកាតូលិកដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍និងមេត្តាករុណា ដែលយើងប្រជុំមួយឆ្នាំ៤ដង។ ទោះបីមានកូវីដ-១៩ ឬអត់កូវីដ-១៩ យើងមានប្រជុំមួយឆ្នាំ៤ដង ដើម្បីជួបជុំគ្នាជាមួយបព្វជិតបព្វជីតា ដែលធ្វើការតាមវិស័យនីមួយៗ ជាមួយការិយាល័យនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ជាមួយអង្គការការីតាស ដែលជាអង្គការកាតូលិកសំខាន់ណាស់នៅក្នុងគ្រប់វិស័យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ សព្វថ្ងៃ យើងមានទំនាក់ទំនងនិងមានអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់ (MOU) ជាមួយក្រសួងចំនួន៧។ ណែនាំឱ្យយើងជាគ្រួសារតែមួយ ដើម្បីចែកបទពិសោធន៍ ចែករំលែក និងខិតខំធ្វើដំណើរជាមួយគ្នានៅក្នុងការចូលរួម។ យើងមិនមែនជាគ្រួសារមួយនៅដោយឡែកពីគ្នា រៀងៗខ្លួនយើងធ្វើសកម្មភាពរបស់យើង យើងជាគ្រួសារមួយនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិក យើងជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្តនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិក។ ហេតុនេះហើយ វត្តមានរបស់ខ្ញុំថ្ងៃនេះសំខាន់ណាស់ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាវត្តមានរបស់ខ្ញុំថ្ងៃនេះ មិនមែនតែមកឱ្យព្រះពរ។ វត្តមានរបស់ខ្ញុំ គឺដើម្បីយល់ថាយើងធ្វើការជាមួយគ្នា យើងសហការជាមួយគ្នា នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញយើងមានការិយាល័យសុខភាព សំខាន់យើងត្រូវធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នា នៅក្នុងវិស័យសុខភាព រួមជាមួយភូមិភាគភ្នំពេញ។ ទោះបី យើងដឹងថាកន្លែងនេះមានទីតាំងដោយឡែកសព្វថ្ងៃ តែយើងដឹងថានៅថ្ងៃអនាគតវានឹងនៅកណ្ដាលទីក្រុង ដូចដុនបូស្កូសំរោងអណ្តែងពីដើម។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់គឺមិនមែនឆ្ងាយពីគេដោយសារទីតាំង កុំឱ្យឆ្ងាយពីគេដោយសារយើងខ្វះទំនាក់ទំនង រួមជាមួយភូមិភាគភ្នំពេញ និងរួមជាមួយការិយាល័យសុខភាពរបស់ព្រះសហគមន៍យើង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថ្ងៃនេះវត្តមានរបស់ខ្ញុំ គឺណែនាំឱ្យយើងយល់ថា យើងធ្វើការតាមវិស័យសុខភាពយ៉ាងច្រើន ការីតាសនិងព្រះសហគមន៍ភូមិភាគភ្នំពេញ ដែលមានគម្រោងការរៀបចំមន្ទីរពេទ្យមួយដែរ។ សព្វថ្ងៃ យើងមានសន្តលូកា សន្តីអេលីសាប៊ែត ជាកន្លែងតែមួយនៅព្រះសហគមន៍បឹងទំពន់ យើងមានសន្តបឺន័រសម្រាប់ត្រចៀក នៅក្នុងអគារកូរ៉េភ្នំពេញថ្មី។ ដូច្នេះ យើងដឹងថាវិស័យសុខភាពអាចទៅមុខ លុះត្រាតែយើងធ្វើការជាមួយគ្នា សហការជាមួយគ្នា នេះជាអ្វីដែលសំខាន់។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដល់យើងទាំងអស់គ្នា ដើម្បីបើកទំព័រថ្មីមួយនៅក្នុងការសហការ នៅក្នុងការយល់ដឹងអំពីតួនាទីរបស់យើង។ ជាសាសនទូត ជាបូជាចារ្យ ជាបងស្រី ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ តាមវិស័យនីមួយៗនៅក្នុងសង្គម។ ប៉ុន្តែ ណែនាំឱ្យពន្លឺរបស់ព្រះយេស៊ូអាចបំភ្លឺដល់បងប្អូនយ៉ាងច្រើន និងទទួលជីវិតថ្មីដើម្បីទៅមុខ ដើម្បីទៅជាពលរដ្ឋដែលពោរពេញដោយសុខភាពល្អ ពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹម ពោរពេញដោយកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីកសាងគ្រួសារ ដើម្បីកសាងសង្គមរបស់យើង និងដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍របស់យើង។ យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ដែលណែនាំឱ្យយើងជួបជុំគ្នានៅទីនេះ ណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងថ្មី ដើម្បីធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នានៅក្នុងគ្រួសារតែមួយ ដែលជាគ្រួសារព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគភ្នំពេញ។ ដើម្បីឱ្យយើងរួមគ្នាណែនាំឱ្យព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ កើតឡើងយ៉ាងជាក់ស្ដែងលើទឹកដីរបស់យើង ទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជា។ អាម៉ែន៕ + លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា ភូមិភាគភ្នំពេញ
យើងជាសាក្សីរបស់ព្រះយេស៊ូ
អភិបូជាបិទកម្មវិធីបូជនីយ៍ចរ ធ្វើនៅកសិដ្ឋានឋានសួគ៌ ភ្នំវល្លិ៍ ថ្ងៃទី០៦ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ៦,១-២ក.៣-៨តើយើងនឹងចាត់អ្នកណាឲ្យទៅ តើនរណានឹងនាំពាក្យរបស់យើង? អស ៦,៨អត្ថបទទី២៖ កូរិនថូសទី១ ១៥,១-១១បងប្អូននឹងទទួលការសង្គ្រោះ តាមរយៈដំណឹងល្អ។ ១ករ ១៥,២ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៥,១-១១គេបោះបង់របស់របរទាំងអស់ចោល រួចនាំគ្នាដើរតាមព្រះយេស៊ូទៅ។ លក ៥,១១ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ “សូមឱ្យនាំគ្នីគ្នាច្រៀងរាំ តម្កើងកិច្ចការ ថាព្រះអម្ចាស់រុងរឿងអស្ចារ្យ ឧត្ដមថ្លៃថ្លាបំផុតគ្មានពីរ” ពីយប់មិញយើងបានរាំ យើងបានច្រៀង ប៉ុន្តែមិនមែនតែរាំច្រៀងដើម្បីសប្បាយៗគ្នាយើង រាំច្រៀងដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលយើងដើរ យើងនឿយហត់ ក្ដៅផង សប្បាយផង ឈឺជើងផង ជាប់សាច់ដុំផង… យើងដឹងថាយើងបានដើរនៅក្នុងការតស៊ូ យើងបានបែកញើសនៅក្នុងការតស៊ូ។ ប៉ុន្តែ យើងក៏មានពេលដើម្បីអធិដ្ឋាន ដើម្បីសូត្រផ្គាំ ដើម្បីសម្លឹងមើលទេសភាពយ៉ាងពិសេស ដែលមាននៅក្នុងតំបន់ភ្នំវល្លិ៍នេះ ដែលជាស្នាដៃរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយ យប់មិញនៅពេលយើងសប្បាយរួមគ្នា ជាពេលវេលាមួយដើម្បីបង្ហាញអំណរសប្បាយដែលយើងមាន។ ដោយសារ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតយើង ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើដំណើរជាមួយយើង ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង។ បងប្អូនដែលជាយុវជនយុវនារី ដែលបានចូលជាមួយយើងរយៈពេលពីរថ្ងៃ ក៏ដូចជាបងប្អូនយុវជនយុវនារីនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញទាំងមូល នៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះដែលភ្ជាប់ជាមួយឆ្នាំសិក្សាថ្មី ដែលភ្ជាប់នៅក្នុងឆ្នាំសកម្មភាពនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ថ្មី។ ដោយសារ ពេលវេលាប្រែប្រួលអស់ហើយ ព្រោះតែកូវីដ-១៩ ជាកម្លាំងដែលយើងទទួលរួមជាមួយគ្នានៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត។ ពីម្សិលមិញ យើងបានឃើញព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតយើង ព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង និងព្រះជាម្ចាស់មានគម្រោងការតែមួយគឺណែនាំឱ្យយើងទាំងអស់គ្នា ពោរពេញដោយសុភមង្គល។ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញព្រះយេស៊ូកំពុងត្រាស់ហៅសាវ័ក ពីសម័យដើមព្រះយេស៊ូនៅក្នុងសមុទ្រទីបេរីយ៉ា ក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ ប៉ុន្តែ តាមពិតយើងដឹងថាពីម្សិលមិញយើងឃើញនៅក្នុងវិហារយើង មានកញ្ចក់មួយផ្ទាំងដែលមានរូបព្រះយេស៊ូ ដែលកំពុងត្រាស់ហៅសាវ័កនៅសមុទ្រកែបនិងភ្នំបូកគោ។ ដោយសារ អ្វីដែលកើតឡើង២០០០ឆ្នាំមុននៅស្រុកកាលីឡេ គឺកើតសព្វថ្ងៃនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែរ ព្រះយេស៊ូត្រាស់ហៅយើងសព្វថ្ងៃ ព្រះយេស៊ូចង់ឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាធ្វើដំណើររួមជាមួយព្រះអង្គ។ សំណួរដែលយើងត្រូវការទុកនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងគឺ តើយើងសុខចិត្តលះបង់ចោលអ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូដែរឬទេ? ប្រសិនបើ យើងសុខចិត្តយើងថាទាំងអស់គ្នាយើងទៅជាបងប្រុសបងស្រី ជាបូជាចារ្យ ប៉ុន្តែយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទធម្មតា យើងក៏ត្រូវតែធ្វើជាសាក្សីអំពីជំនឿដែលយើងបានទទួល សាក្សីអំពីកម្លាំងដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ សាក្សីអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់។ យើងបានចាប់អារម្មណ៍អំពីអត្ថបទទី២ លោកប៉ូលគាត់ផ្ដល់សក្ខីភាពអំពីអ្វីដែលគាត់បានស្ដាប់ ពីសាក្សីបន្ទាល់ដែលបានឃើញព្រះយេស៊ូផ្ទាល់។ ព្រះយេស៊ូបានសោយទិវង្គត ព្រះយេស៊ូបានចូលនៅក្នុងផ្នូរ ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទីបី។ លោកប៉ូលបានស្ដាប់ពីគេ ដោយសារលោកប៉ូលអត់ដែលជួបជាមួយព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ដូចក្រុមគ្រីស្តទូតពីដើម។ លោកប៉ូលស្ដាប់ពីគេ មានខ្លះគេស្លាប់ហើយប៉ុន្តែគេបន្តផ្ដល់សក្ខីភាពតៗគ្នា សព្វថ្ងៃដល់យើងនៅប្រទេសកម្ពុជា ដល់យើងជាយុវជនយុវនារីនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ។ ផ្ដល់សក្ខីភាពតៗគ្នា ជាង២០០០ឆ្នាំដែលក្រុមគ្រីស្តទូតបានជួបជាមួយព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ដែលបានស្ដាប់ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ដែលមើលឃើញព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតលើឈើឆ្កាងផ្ទាល់ ដែលបានឃើញព្រះយេស៊ូបង្ហាញខ្លួននៅពេលព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញផ្ទាល់។ ក្រោយមក គេចាប់ផ្ដើមផ្ដល់សក្ខីភាពតៗគ្នាដោយស្ដាប់ ដូចយើងកំពុងស្ដាប់ដែរ យើងស្ដាប់លោកតាលោកយាយដែលផ្ដល់សក្ខីភាព អំពីជីវិតមុនសម័យប៉ុល ពត អំពីជីវិតនៅក្នុងសម័យប៉ុល ពត អំពីជីវិតនៅក្នុងសម័យក្រោយប៉ុល ពត យើងស្ដាប់ឪពុកម្ដាយដែលផ្ដល់សក្ខីភាព។ ដូច្នេះ សម្រាប់យើងថ្ងៃនេះទោះបីយើងនៅក្មេងក៏ដោយ យើងទទួលតួនាទីមួយយ៉ាងពិសេស គឺយើងជាសាក្សីដែលផ្ដល់សក្ខីភាពអំពីព្រះយេស៊ូ ដែលគង់នៅជាមួយយើងសព្វថ្ងៃ។ បទពិសោធន៍ដែលយើងមានប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងមក គឺជាបទពិសោធន៍ដែលណែនាំឱ្យយើងមានអំណរសប្បាយរួមគ្នា។ ប៉ុន្តែ អំណរសប្បាយនេះមិនមែនជាអំណរសប្បាយដែលមកពីលោកីយ ជាអំណរសប្បាយដែលមានដោយសារយើងជួបជុំគ្នាដោយនាមព្រះជាមា្ចស់។ ពេលយើងចាប់ផ្ដើមប្រមូលយុវជនយុវនារីតាមកន្លែងនីមួយៗ ជារបៀបដែលយើងត្រាស់ហៅដែរ ជារបៀបព្រះយេស៊ូដែលកំពុងធ្វើការនៅក្នុងយើងដែរ។ តាមរយៈ ការិយាល័យយុវជន តាមរយៈលោកឪពុក ដែលបានប្រមូល និងយើងបានឆ្លើយតបដូចក្រុមគ្រីស្តទូតពីដើម។ យើងបានទុកចោលតួនាទី ការងារ ការសិក្សារបស់យើង ពីរបីថ្ងៃ ដើម្បីជួបជុំគ្នានៅកំពត ដើម្បីដើររួមគ្នា ដើម្បីស្ដាប់ព្រះបន្ទូល ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តសម្លាញ់ថ្មី ដើម្បីមើលឃើញស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានបង្កើតពិភពលោកទាំងមូល។ យើងបានលះបង់ចោល សុខចិត្តដើរជាមួយព្រះយេស៊ូនៅក្នុងរយៈពេលបីថ្ងៃនេះ។ នៅពេលយើងត្រឡប់ទៅវិញ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍របស់យើងផ្ទាល់ ឱ្យយើងបន្តធ្វើជាសាក្សីដែលយើងទទួលសក្ខីភាពយើង ទទួលតួនាទីមួយសំខាន់ គឺយើងផ្ដល់សក្ខីភាពដល់យុវជនតៗ។ មានប៉ុន្មានកន្លែងដែលយុវជនចង់មកច្រើន ដូច្នេះយើងជាតំណាងដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើស ពេលយើងទៅវិញឱ្យយើងគិតជាមួយលោកឪពុក ជាមួយបងប្រុសបងស្រី តើយើងធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីប្រមូលយុវជនយុវនារីយើងតៗ? កុំឱ្យកម្លាំងដែលយើងបានទទួលនៅក្នុងរយៈពេលពីរថ្ងៃ ជាកម្លាំងណែនាំឱ្យយើងសប្បាយមែន ណែនាំឱ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមមែន ប៉ុន្តែក្រោយមកបន្តិចម្ដងៗវាចុះទៅៗ។ ផ្ទុយទៅវិញ ឱ្យវារីកចម្រើនទៅៗដើម្បីណែនាំឱ្យកន្លែងនីមួយៗ ដឹងថានៅក្នុងភូមិភាគយើង យើងមានព្រះវិហារ៥០កន្លែងដែលមានយុវជនយុវនារី ដែលចង់ស្ដាប់ដំណឹងល្អ ដូចពីដើមលោកប៉ូលណែនាំឱ្យដំណឹងល្អទៅគ្រប់ទីកន្លែង។ តាមពិត យើងទាំងអស់គ្នាយើងជាគ្រីស្តទូតតូចមួយ ប៉ុន្តែមិនមែនតូចដោយសារយើងអត់មានអំណាច អត់មានឋានៈ យើងជាគ្រីស្តទូតដ៏តូចមួយពោរពេញដោយអត្ថន័យ។ ដែលណែនាំឱ្យព្រះបន្ទូលទៅមុខបាន ដែលណែនាំឱ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ទៅដល់គ្រប់ទីកន្លែង។ អាទិត្យមុន ខ្ញុំបានស្ដាប់ក្រុមជំទង់ដែលថា យើងខិតខំសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺ យើងខិតខំបម្រើអសានៈ យើងខិតខំច្រៀង យើងខិតខំសម្អាតបរិវេណព្រះវិហារ គេបានផ្តល់សក្ខីភាពរបស់គេ។ យើងជាយុវជនយុវនារីនៅទីនេះ តើយើងបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីឱ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ អាចទៅជាសេចក្ដីស្រឡាញ់សម្រាប់បងប្អូនឯទៀតៗ? ព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅយើងដូចក្រុមគ្រីស្តទូតពីដើម ព្រះជាម្ចាស់ណែនាំឱ្យយើងទៅជាសាក្សីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ហេតុនេះហើយ ពេលយើងទៅវិញឱ្យយើងប្រមូលយុវជនយុវនារីរបស់យើង ដើម្បីបន្តរស់នៅក្នុងអំណរសប្បាយដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ណែនាំឱ្យជីវិតរបស់យើងទៅជាមានសេចក្ដីសុខ និងមានសុខដុមរមនា។ យើងជានិស្សិត យើងជាសិស្សសាលា យើងជាអ្នកធ្វើការ នេះជាជីវិតធម្មតារបស់យើង ប៉ុន្តែជីវិតធម្មតារបស់យើងទទួលពន្លឺពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ ពន្លឺពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់។ ហេតុនេះហើយ យើងបាននឹកឃើញក្នុងជីវិតរបស់យើង យើងមានជីវិតធម្មតា ប៉ុន្តែយើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរយៈវិន័យរបស់លោកម៉ូសេទាំង១០ប្រការ។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈវិន័យរបស់ព្រះយេស៊ូ “សូមស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ”។ ព្រះយេស៊ូបានស្រឡាញ់យើងរហូតដល់បូជាជីវិតនៅលើឈើឆ្កាង ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យយើងទាំងអស់ទៅជាសាក្សីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញឱ្យបងប្អូនទាំងអស់គ្នា ខិតខំអស់ពីសមត្ថភាព យើងបានស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូថ្ងៃនេះ “កុំខ្លាចអី ខ្ញុំណែនាំឱ្យអ្នកធ្វើជាអ្នកនេសាទមនុស្សវិញ”។ យើងទាំងអស់គ្នាយើងជាអ្នកនេសាទ មិនមែននេសាទត្រី មិនមែននេសាទមនុស្សដោយចាប់គេឱ្យគេបាត់បង់សេរីភាព។ ផ្ទុយទៅវិញ នេសាទមនុស្សដោយផ្ដល់សក្ខីភាព ដើម្បីឱ្យមនុស្សមួយចំនួនយ៉ាងធំ អាចស្ដាប់ដំណឹងល្អដែលណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងថ្មី ដើម្បីរស់នៅជាមនុស្សយ៉ាងត្រឹមត្រូវនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ ខ្ញុំអធិដ្ឋានទូលអង្វរព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ សម្រាប់យុវជនយុវនារីដែលនៅទីនេះ ដែលជាគ្រីស្តទូត ដែលជាកីឡាកររបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលជាទាហានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលតស៊ូជានិច្ច ដែលដើរជានិច្ច ទៅមុនជានិច្ច។ ណែនាំទៅយុវជនថែមទៀត អាចទទួលដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូគង់នៅ អំពីព្រះជាម្ចាស់ដែលបានបង្កើតយើង អំពីព្រះជាម្ចាស់ដែលបានប្រទានពិភពលោកទាំងមូលដើម្បីឱ្យយើងគ្រប់គ្រង ដើម្បីឱ្យយើងរស់នៅជាគ្រួសារតែមួយដែលពោរពេញដោយកម្លាំងដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ សូមព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធគង់នៅជាមួយយុវជនយុវនារីទាំងអស់នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីឱ្យឆ្នាំ២០២២នេះ ទៅជាឆ្នាំដែលយើងដើររួមជាមួយគ្នា ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ។ ដែលយើងទាំងអស់គ្នា ចូលរួមយ៉ាងសកម្មបំផុត ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍យើងរីកចម្រើន និងឱ្យសង្គមយើងពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមថែមទៀត។ រីកចម្រើនលូតលាស់ ដើម្បីទៅជាសង្គមដែលទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ ទទួលយុត្តិធម៌ពីគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយសារយើងដឹងថា យើងជាសាក្សីរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលសោយទិវង្គតនិងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ព្រះយេស៊ូដែលគង់នៅសព្វថ្ងៃ