ធម្មទេសនា
ព្រះសហគមន៍ដ៏មានជីវិត”
អភិបូជានិងប្រសិទ្ធីពរលើអាគារថ្មី នៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា ពោធិ៍ធំ ភ្នំពេញខាងជើង ថ្ងៃទី២៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ២២,១៩-២៣យើងនឹងតាំងគាត់ឲ្យមានជំហររឹងប៉ឹង ដូចដែកគោលដែលបោះភ្ជាប់លើឈើខ្លឹម។ អស ២២,អត្ថបទទី២៖ រ៉ូម ១១,៣៣-៣៦តើនរណាបានថ្វាយយោបល់ទៅព្រះអង្គ? រម ១១,៣៤ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាថាយ ១៦,១៣-២០នៅលើផ្ទាំងសិលានេះ ខ្ញុំនឹងសង់ព្រះសហគមន៍*របស់ខ្ញុំ។ មថ ១៦,១៨ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! ពិតមែន សំណួរដែលយើងបានស្ដាប់ថ្ងៃនេះ ជាសំណួរសំខាន់បំផុតដែលយើងត្រូវតែស្ដាប់សម្រាប់យើងដែរ។ ព្រះយេស៊ូសួរដល់ក្រុមគ្រីស្តទូតថា “តើខ្ញុំជានរណា?” នេះជាសំណួរដែលព្រះយេស៊ូសួរដល់យើងដែរ។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់ឲ្យយើងមើលអំពីលោកសិលា ឲ្យយើងមើលអំពីរបៀបដែលព្រះសហគមន៍រស់នៅសព្វថ្ងៃ និងចែកតួនាទីតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលលោកសិលាបានឆ្លើយដោយនាមក្រុមគ្រីស្តទូតទាំងអស់ថា “លោកជាព្រះគ្រីស្ត លោកជាព្រះសង្គ្រោះ លោកដែលយាងមកដើម្បីនៅជាមួយយើង ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ”។ មានតែលោកសិលាដែលមានចម្លើយយ៉ាងត្រឹមត្រូវ អ្នកផ្សេងគេថាជាលោកអេលី ជាព្យាការីណាម្នាក់…។ ប៉ុន្តែ លោកសិលាបានឆ្លើយយ៉ាងច្បាស់ថា “លោកជាព្រះគ្រីស្ត ជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ”។ ចម្លើយនេះ ណែនាំឲ្យលោកសិលាទទួលតួនាទីថ្មីមួយភ្លាម “ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នកថា អ្នកឈ្មោះសិលាហើយនៅលើផ្ទាំងសិលានេះ ខ្ញុំនឹងសង់ព្រះសហគមន៍របស់ខ្ញុំ”។ នៅពេលលោកសិលា បានឆ្លើយយ៉ាងច្បាស់លាស់អស់ពីជំនឿរបស់គាត់ថា ពិតមែនព្រះយេស៊ូជាព្រះគ្រីស្ត។ ប៉ុន្តែ គាត់មិនគិតថាគាត់នឹងត្រូវទៅជាអ្នកដឹកនាំក្រុមគ្រីស្តទូត និងទទួលតួនាទីជាសម្ដេចប៉ាបដំបូងនោះទេ។ លោកសិលា គាត់ខិតខំឆ្លើយអ្វីដែលព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានជួយបំភ្លឺគាត់។ នៅពេលនោះ គាត់ទទួលតួនាទីមួយយ៉ាងពិសេសបំផុត គឺដឹកនាំនៅក្នុងរបៀបមួយដែលគាត់មានអំណាច ដើម្បីណែនាំឲ្យមនុស្សឡើងស្ថានបរមសុខ ដើម្បីណែនាំឲ្យមនុស្សមានសេចក្ដីសុខ និងជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ រហូតដល់ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលម្ដងទៀត ឲ្យគាត់ទទួលព្រះសហគមន៍ ឲ្យគាត់ទៅជាគ្រីស្តទូតទីមួយ ដើម្បីដឹកនាំក្រុមគ្រីស្តទូត និងដើម្បីរៀបចំព្រះសហគមន៍។ ជីវិតជាសម្ដេចប៉ាបរបស់គាត់ជាជីវិតខ្លីណាស់ នៅពេលគាត់ចេញពីទីក្រុងយេរូសាឡឹមទៅដល់ទីក្រុមរ៉ូម ភ្លាមៗមានគេមកចាប់គាត់នឹងសម្លាប់គាត់ ដោយឆ្កាងដូចព្រះយេស៊ូតែដាក់ក្បាលចុះក្រោម។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នេះជាព្រះសហគមន៍របស់យើង និងសព្វថ្ងៃពីសម័យលោកសិលាជាង២០០០ឆ្នាំមុនរហូតមកដល់ពេលនេះ យើងមានសម្ដេចប៉ាបដែលទទួលខុសត្រូវ។ ព្រះសហគមន៍បានរៀបចំរចនាសម្ពន្ធ ប៉ុន្តែរបៀបដែលព្រះសហគមន៍បានរៀបចំ មិនមែនដូចរបៀបដែលគេរៀបចំតាមប្រទេសនីមួយៗ។ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ មានការបោះឆ្នោតតែមួយគត់គឺជ្រើសរើសសម្ដេចប៉ាប ដោយទីប្រឹក្សាជាលោកកាឌីណាល់ ដែលមានសរុបជាង១២០នាក់។ សម្រាប់លោកកាឌីណាល់ដែលមានអាយុក្រោម៨០ឆ្នាំ មានសិទ្ធិឈ្មោះជាបេក្ខជនសម្តេចប៉ាប ដើម្បីឱ្យក្រុមលោកកាឌីណាល់បោះឆ្នោតជ្រើសរើស នៅពេលសម្ដេចប៉ាបចាស់សោយទិវង្គត។ នៅពេលនោះលោកកាឌីណាស់ជួបជុំគ្នា ដោយអធិដ្ឋានដើម្បីជ្រើសរើសសម្តេចប៉ាបថ្មីនៅក្នុងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដោយទទួលពន្លឺពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ នេះជាកាឌីណាល់ម្នាក់ដែលអាចទទួលតួនាទីដំណែងជាសម្ដេចប៉ាប ដើម្បីដឹកនាំព្រះសហគមន៍។ ក្រោយមក សម្ដេចប៉ាបបានជ្រើសរើសលោកអភិបាល ដោយគ្មានការបោះឆ្នោតគ្រីស្តបរិស័ទឬពីក្រុមបូជាចារ្យទេ។ តាមរយៈតំណាងរបស់សម្តេចប៉ាប ជាអ្នកមើលថាបូជាចារ្យជាបេក្ខជនអាចធ្វើជាលោកអភិបាល ដើម្បីបន្តតួនាទីពីក្រុមគ្រីស្តទូតនៅតាមភូមិភាគនីមួយៗ។ លោកអភិបាល ចាត់តាំងឱ្យបូជាចារ្យទទួលខុសត្រូវតាមព្រះសហគមន៍នីមួយៗ នៅក្នុងភូមិភាគដែលលោកគ្រប់គ្រង។ ជាក់ស្តែង នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញយើងមានមណ្ឌលសកម្មភាព៩ ខ្ញុំបានជ្រើសរើសលោកបូជាចារ្យដើម្បីដឹកនាំមណ្ឌលសកម្មភាពនីមួយៗ នៅក្នុងការអធិដ្ឋានជាមួយទីប្រឹក្សាដែលខ្ញុំមាន និងតាមចំនួនលោកបូជាចារ្យដែលយើងមានដែរ។ ភូមិភាគភ្នំពេញ យើងមានបូជាចារ្យក្នុងប្រទេសតិចបំផុតដែលសព្វថ្ងៃយើងមានលោក សុខណា លោក សុន លោកលី ដែលទៅជាអភិបាលនៅកំពង់ចាមមួយឆ្នាំហើយ។ យើងមានលោកឧបដ្ឋាក៣ ដែលត្រូវទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យនៅថ្ងៃទី២៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ ខាងមុខនេះ។ ក្រោយមក យើងមានសាសនាទូតចំនួន២០អង្គ មកពី៨ក្រុមបូជាចារ្យ ដូចជា PIME, MEP, TMS, KMS, LW…ជាដើម។ មានលោកបូជាចារ្យដែលស្ម័គ្រចិត្តមកជួយមួយរយៈពេល ដូចលោកឪពុកដាវីឌ ដែលជាលោកស្ម័គ្រចិត្តមកពីភូមិភាគមូយនៅប្រទេសបារាំង។ ក្រោយមក យើងមានលោកបូជាចារ្យមួយចំនួនត្រូវចេញពីភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីទៅបន្តការសិក្សា ឬទៅបំពេញបេសកកម្មផ្សេងៗ។ កន្លងមក យើងមានលោកឪពុក ហ្គូត្រាវ៉ូ ទៅរៀន៤ឆ្នាំ លោកឪពុក លី ទៅជាអភិបាលនៅកំពង់ចាម លោកឪពុក ដាមីយ៉ាំង គេជ្រើសរើសគាត់ជាទីប្រឹក្សាក្រុម MEP នៅ ទីក្រុង
ជីវិតជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់
អភិបូជាអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យរបស់លោកបដ្ឋាក ម៉ាតាំង ជួរ ដាម៉ូ នៅព្រះវិហារព្រះជាម្ចាស់លើកព្រះនាងម៉ារីឡើងស្ថានបរមសុខ បាត់ដំបង ថ្ងៃទី១៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់!ថ្ងៃនេះ ជាអំណរសប្បាយដ៏ពេញលក្ខណៈសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា តាមរយៈក្រុមសហជីវិនរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ពិតមែនបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះជាអំណរសប្បាយយ៉ាងពិសេសសម្រាប់ក្រុមសហជីវិនរបស់ព្រះយេស៊ូ មិត្តសម្លាញ់នៅក្នុងព្រះជាម្ចាស់ទូទាំងពិភពលោកទាំងមូល ជាពិសេសសម្រាប់ក្រុមកូរ៉េនិងកម្ពុជាដែលជាម្ចាស់ផ្ទះនៅថ្ងៃនេះ។ ប៉ុន្តែ ជាអំណរសប្បាយដ៏ពេញលក្ខណៈសម្រាប់ព្រះសហគមន៍កម្ពុជាទាំងមូល ដែលថ្ងៃនេះទទួលស្វាគមន៍បូជាចារ្យថ្មីមួយរូប។ ឆ្នាំនេះ ជាឆ្នាំដ៏ពិសេសអស្ចារ្យដោយសារថ្ងៃនេះយើងទទួលបានបូជាចារ្យម្នាក់ នៅថ្ងៃទី២៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ ខាងមុខនេះយើងទទួលបូជាចារ្យបីនាក់ថែមទៀតនៅភ្នំពេញ។ នៅថ្ងៃទី១៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៣ យើងមានបងប្រុសហ្វ្រង់ស៊ីស្កូដែលធ្វើការប្រចាំនៅប្រទេសកម្ពុជា ទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាឧបដ្ឋាក។ យើងមានឧបដ្ឋាក ប៉ូល សាន ដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យនៅថ្ងៃទី២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៣ ខាងមុខនេះ។ ដូច្នេះ ឆ្នាំ២០២៣ជាឆ្នាំដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានអំណោយដល់ព្រះសហគមន៍យើងមែនទែន។ ថ្ងៃនេះ មុនគេបង្អស់ខ្ញុំសូមនិយាយថា “សូមស្វាគមន៍លោកដាម៉ូ ចូលនៅក្នុងក្រុមបូជាចារ្យ”។ ពិតមែនលោក ដាម៉ូ ម៉ាតាំង សម្រាប់សិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដ៏ធំធេង នៅពេលនេះលោកទៅជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូ តាមព្រះយេស៊ូ។ អ្នកបម្រើតាមរយៈក្រុមជេស្វីត ដែលបានស្រឡាញ់ទ្វីបអាស៊ីយ៉ាងខ្លាំង យើងនឹកឃើញដល់ហ្វ្រង់ស្វ័រសាវីយ៉េ ដែលបានទៅដល់ប្រទេសឥណ្ឌា ប្រទេសជប៉ុនមុនគេបង្អស់។ យើងនឹកឃើញដល់ ម៉ាទីអូរីជី ដែលបានទៅប្រទេសចិន នឹកឃើញដល់លោកអាល់ប៊ែតតូវីល ដែលបានទៅទីប៉ែត នៅទីក្រុងឡាសាមុនគេបង្អស់។ ជាពិសេសថ្ងៃនេះ ខ្ញុំនឹកឃើញដល់ អេឡិចសង់ដឺរូត នៅប្រទេសវៀតណាម ជាលោកបូជាចារ្យដែលបានជូនយោបល់ដល់សម្ដេចប៉ាប ដើម្បីបង្កើតក្រុមសាសនាទូតក្រៅប្រទេសនាទីក្រុងប៉ារីស (MEP)។ គាត់ដែលបានជំរុញឲ្យអភិបាលភ្ជាប់ជាមួយសម្ដេចប៉ាប ដើម្បីទៅប្រកាសដំណឹងល្អនៅទ្វីបអាស៊ី។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះខ្ញុំជឿថាអេឡិចសង់ដឺរូត ក៏សប្បាយចិត្តដែរ ដោយសារថ្ងៃនេះជាលោកអភិបាល (MEP) ចុងក្រោយបំផុតដែលតែងតាំងលោកជេស្វីតទីមួយ នៅលើទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា។ សម្រាប់សិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលនេះទៅជាសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូ ជាពិសេសដើម្បីដើរតាមព្រះយេស៊ូ។ ថ្ងៃនេះ បានជ្រើសរើសអត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អដែលណែនាំឲ្យយើងយល់យ៉ាងច្បាស់ អំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានអញ្ជើញយើងទៅជាអ្នកបម្រើ នៅពេលព្រះអង្គបានលាងជើងឱ្យក្រុមសាវ័ក។ នេះជាស្នាព្រះហស្តចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូ នេះជាព្រះបន្ទូលចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូ ជាមូយក្រុមសាវ័កនៅក្នុងពេលវេលាដែលព្រះយេស៊ូជិតស្និទ្ធជាមួយគេបំផុត។ លោកយូដាស់អ៊ីស្ការីយ៉ូតបានចេញហើយ ព្រះយេស៊ូនៅជាមួយក្រុមសាវ័កតែ១១នាក់ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូបានលុតជង្គង់ដើម្បីលាងជើងឱ្យគេ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា “សូមធ្វើតាមខ្ញុំ ដូចខ្ញុំបានលាងជើងដល់អ្នករាល់គ្នា សូមលាងជើងឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក”។ ជាពេលវេលាមួយពិសេស ដែលបន្តិចទៀតព្រះយេស៊ូត្រូវគេចាប់ ត្រូវគេកាត់ក្ដីដោយអយុត្តិធម៌ និងព្រះយេស៊ូត្រូវសោយទិវង្គតនៅឈើឆ្កាង នៅក្នុងរបៀបសាហាវបំផុត។ ខ្ញុំគិតថា ពេលវេលាចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូជាមួយក្រុមសាវ័ក ជាពេលវេលាទីមួយរបស់សហជីវិនរបស់ព្រះយេស៊ូជាមួយសន្តអ៊ីញ៉ាស់។ នៅពេលក្រុមជេស្វីតអានគម្ពីរដំណឹងល្អ គេមានរបៀបពិសេសដើម្បីធ្វើសមាធិនៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ។ គេអញ្ជើញនៅក្នុងគ្រប់វិស័យ ដើម្បីឲ្យយើងមើលឃើញ ឲ្យយើងស្ដាប់ឮ ឲ្យយើងដឹងក្លិន ឲ្យយើងចូលជាមួយខ្លួនរបស់យើងទាំងអស់អំពីគម្ពីរដំណឹងល្អនេះ។ ខ្ញុំបានគិតថា លោកអ៊ីញ៉ាស់ បានអញ្ជើញមិត្តសម្លាញ់របស់គាត់ដើម្បីដើរនៅក្នុងរបៀបរស់នៅថ្មី ដើម្បីបម្រើជាមួយព្រះយេស៊ូ ប្រហែលបាននឹកឃើញអំពីអត្ថបទគម្ពីរនេះ។ ដោយសារ តួនាទីរបស់លោកបូជាចារ្យគឺយើងជាអ្នកបម្រើ៖ទី១ ជាអ្នកបម្រើព្រះបន្ទូលដំណឹងល្អ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់យើងត្រូវតែប្រកាស ព្រះបន្ទូលដែលយើងត្រូវការណែនាំជាពិសេសដល់កូនក្មេង ដល់យុវជន។ ព្រះបន្ទូលដែលយើងត្រូវការណែនាំដល់មនុស្សដែលគ្មានចំណេះដឹង ព្រះបន្ទូលដែលយើងត្រូវការប្រកាសនៅក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈនៃជីវិតរបស់យើង។ ទី២ យើងជាអ្នកបម្រើតាមផ្លូវវិញ្ញាណ ដើម្បីជួយឲ្យព្រលឹងរបស់មនុស្សលោកអាចចូលនៅក្នុងអាថ៌កំបាំងដ៏ជ្រៅផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីទទួលអគ្គសញ្ញានានា ដើម្បីចិញ្ចឹមផ្លូវវិញ្ញាណឲ្យរីកចម្រើនបន្តិចម្ដងៗនិងជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច។ ទី៣ ជាអ្នកបម្រើនៃព្រះហឫទ័យប្រណីសន្ដោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជួយឲ្យសត្រូវសម្រុះសម្រួលគ្នា ជួយអ្នកក្រីក្រ ជួយអ្នកជំងឺ ជួយអ្នកជាប់ក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំង បម្រើជាពិសេសអ្នកតូចតាច និងបម្រើយុត្តិធម៌នៅក្នុងសង្គម។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះខ្ញុំជឿថាការតែងតាំងលោក ដាម៉ូ ដើម្បីបម្រើព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីបម្រើព្រះសហគមន៍ ដើម្បីបម្រើព្រលឹងនិងដួងចិត្តរបស់យើង ដើម្បីបម្រើបងប្អូនដ៏តូចតាច ជាពិសេសបងប្អូនដែលសង្គមដែលលះបង់ចោល។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ដែលកំពុងស្វែងយល់អំពីព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ ជាពេលវេលាដើម្បីឲ្យយើងចូលយ៉ាងជ្រៅថែមទៀត យ៉ាងសកម្មថែមទៀតនៅក្នុងបេសកកម្មដែលយើងបានទទួល។ យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់និងលើកលែងទោសឲ្យជានិច្ច។ ២សប្តាហ៍មុន
“ឱ្យយើងក្រោកឈរឡើងដូចព្រះនាងម៉ារី”
អភិបូជាព្រះជាម្ចាស់លើកព្រះនាងម៉ារីឡើងស្ថានបរមសុខ នៅព្រះសហគមន៍ព្រះកុមារយេស៊ូ បឹងទំពន់ ភ្នំពេញខាងត្បូង ថ្ងៃទី១៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ វិវរណៈ ១១,១៩.១២,១-៦.១០ទ្វារព្រះវិហាររបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅស្ថានបរមសុខក៏បើកចំហឡើង។ វវ ១១,១៩អត្ថបទទី២៖ កូរិនថូស ទី១ ១៥,២០-២៧ព្រះគ្រីស្តមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញមុនគេបង្អស់។ ១ករ ១៥,២៣ដំណឹងល្អ៖ លូកា ១,៣៩-៥៦នាងម៉ារីប្រញាប់ប្រញាល់ធ្វើដំណើរ។ លក ១,៣៩ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! សប្តាហ៍មុន តំណាងយុវជនយើងបានចូលរួមថ្វាយអភិបូជាជាមួយសម្តេចប៉ាប រួមជាមួយយុវជនមកពីទូទាំងពិភពលោកជាង ១,៥០០,០០០នាក់។ ពេលនោះជាពេលវេលាពិសេស សម្រាប់តំណាងយុវជនកាតូលិកកម្ពុជាយើងមាន៤៥នាក់ ដែលបានចូលរួមជាមួយលោកអភិបាល លោកឪពុក លោកឧបដ្ឋាក បងស្រី។ ជាពេលវេលាមួយយ៉ាងពិសេស ដែលយើងមានបទពិសោធន៍អំពីព្រះសហគមន៍នៅក្នុងពិភពលោក ដែលមកប្រហែល១៨០ប្រទេសដើម្បីចូលរួមដោយមានលោកអភិបាលនិងលោកបូជាចារ្យមួយចំនួន។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ទោះបីសប្តាហ៍មុនយើងជួបជាមួយសម្តេចប៉ាប និងគ្រីស្តបរិស័ទរួមជាមួយយុវជនរាប់លាននាក់ ពីរបីសប្ដាហ៍មុនខ្ញុំបានថ្វាយអភិបូជាជាមួយគ្រីស្តបរិស័ទនៅប្រទេសបារាំង និងថ្ងៃនេះខ្ញុំថ្វាយអភិបូជាជាមួយបងប្អូន។ តាមពិត ទោះបីយើងនៅគ្នាច្រើនឬគ្នាតិចក៏ដោយ យើងជាព្រះសហគមន៍កាតូលិកតែមួយ នៅប្រទេសនីមួយៗ រៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យតាមកន្លែងនីមួយៗយើងមានគ្រីស្តបរិស័ទច្រើនឬតិចមិនសំខាន់ទេ។ អ្វីដែលសំខាន់ គឺយើងជួបជុំគ្នាដើម្បីលើកតម្កើងសេរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ សប្តាហ៍មុន ទោះបីយើងនៅជាមួយសម្តេចប៉ាបក៏ដោយ យើងដឹងថាថ្ងៃនេះក៏យើងនៅជាមួយសម្តេចប៉ាបម្យ៉ាងដែរ។ បន្តិចទៀត ពេលយើងសូត្រធម៌ព្រះកាយក៏យើងអធិដ្ឋានសម្រាប់សម្តេចប៉ាប សម្រាប់លោកអភិបាល សម្រាប់បូជាចារ្យនិងគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់។ នេះជាការអស្ចារ្យដែលយើងត្រូវការនឹកឃើញគ្រប់ពេលវេលា ព្រះសហគមន៍របស់យើងនៅកន្លែងណាក៏ដោយជាព្រះសហគមន៍ដែលយើងជួបជុំគ្នា ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងលើកតម្កើងព្រះនាងម៉ារីដែលបានឡើងស្ថានបរមសុខមុនគេបង្អស់។ ប្រទេសព័រទុយហ្គាល់ដែលយុវជនយើងបានទៅសប្តាហ៍មុន ជាប្រទេសមួយល្បីដោយសារហ្វាទីម៉ា ជាកន្លែងមួយដែលព្រះនាងម៉ារីបានបង្ហាញខ្លួននៅឆ្នាំ១៩១៧។ បានបង្ហាញខ្លួនដល់ក្មេងគង្វាល៣នាក់ នៅពេលនោះមានប្រជាជននៅជុំវិញគេច្រើន តែមានតែក្មេង៣នាក់បានឃើញព្រះនាងម៉ារីបង្ហាញខ្លួន នៅថ្ងៃទី១៣ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩១៧។ បានបង្ហាញខ្លួនឱ្យក្មេងគង្វាលទាំងនេះបានឃើញប៉ុន្មានដងថែមទៀត ដើម្បីណែនាំឱ្យកូនក្មេងនេះជួយដល់ប្រជាជនរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យភ្ញាក់ស្មារតីសាជាថ្មី ជាពិសេសភ្ញាក់ស្មារតីដើម្បីអធិដ្ឋានសម្រាប់សុខសន្តិភាព។ ថ្ងៃពុធសប្តាហ៍មុន ក្រុមយុវជនរបស់យើងបានធ្វើដំណើរបូជនីយ៍ចរដល់ហ្វាទីម៉ា។ ដែលជាកន្លែងមួយយ៉ាងពិសេសបំផុតសម្រាប់គ្រីស្តបរិស័ទ ដើម្បីផ្ញើជីវិតទៅលើព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះនាងម៉ារី និងដើម្បីអធិដ្ឋានសម្រាប់សុខសន្តិភាពនៅក្នុងពិភពលោក។ សព្វថ្ងៃ មានសង្រ្គាមជាច្រើនដែលកើតមាននៅលើពិភពលោក ដូច្នេះយើងអធិដ្ឋានសុំឱ្យមានសុខសន្តិភាព។ នៅឆ្នាំ១៩១៧ ពេលព្រះនាងម៉ារីបង្ហាញខ្លួនដល់ក្មេងគង្វាលទាំង៣នាក់ គឺនៅក្នុងពេលវេលានៃសង្រ្គាមពិភពលោកលើកទី១។ ពេលនោះ ព្រះនាងម៉ារីបានឱ្យអាថ៌កំបាំង៣ដល់កូនក្មេងនោះ ដើម្បីផ្ញើថ្វាយសម្តេចប៉ាប រហូតដល់ឆ្នាំ២០០០សម្តេចប៉ាប យ៉ូហានប៉ូលទី២ បានបើកអាននឹងបានផ្ញើដល់គ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់។ អាថ៌កំបាំងទាំងនោះ គឺទី១ណែនាំឱ្យយើងអធិដ្ឋានសម្រាប់សុខសន្តិភាព ទី២អធិដ្ឋានសម្រាប់សហភាពសូវៀត (ប្រទេសរុស្ស៊ីសព្វថ្ងៃ) ឱ្យកែប្រែចិត្តគំនិត និងទី៣អធិដ្ឋានសម្រាប់សម្តេចប៉ាប ដើម្បីឱ្យព្រះអង្គមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដឹកនាំព្រះសហគមន៍។ សម្តេចប៉ាប យ៉ូហានប៉ូលទី២ ត្រូវបានឃាតករបាញ់នៅមុខវិសាលវិហារសន្តសិលានៅឆ្នាំ១៩៨១ គឺនៅថ្ងៃទី១៣ ខែឧសភា ជាថ្ងៃដែលយើងគោរពព្រះនាងម៉ារីនៅហ្វាទីម៉ា។ ក្បាលគ្រាប់ដែលគេបាញ់ព្រះអង្គចូលជិតដល់បេះដូង ដោយខ្វះតែ១មីលីម៉ែត្រ សម្តេចប៉ាបបានជឿថាដោយសារវត្តមានរបស់ព្រះនាងម៉ារីបានជួយព្រះអង្គឱ្យរួចផុតពីការសោយទិវង្គត។ សព្វថ្ងៃ នៅក្នុងមកុដរបស់ព្រះនាងម៉ារីនៅហ្វាទីម៉ា សម្តេចប៉ាបបានដាក់ក្បាលគ្រាប់ដែលគេបាញ់ព្រះអង្គ ដើម្បីថ្វាយទៅព្រះជាម្ចាស់នូវជីវិតដែលព្រះអង្គបានបូជា។ រយៈពេលមួយសប្តាហ៍ ដែលយើងនៅជាមួយយុវជនទូទាំងពិភពលោក និងជាមួយសម្តេចប៉ាប យើងបានគិតពិចារណាអំពីអត្ថបទថ្ងៃនេះ។ នៅពេលព្រះនាងម៉ារីបានទទួលដំណឹងពីទេវទូតកាព្រីអែល នៅពេលនោះព្រះនាងម៉ារីបានប្រញាប់ប្រញាល់ដើម្បីធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខយាយអេលីសាប៊ិត។ នៅពេលនោះ ព្រះនាងម៉ារីបានក្រោកឈរឡើងប្រញាប់ប្រញាល់ធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខយាយអេលីសាប៊ិត ដើម្បីចែករំលែកអំណរសប្បាយផង និងដើម្បីថែរក្សាយាយអេលីសាប៊ិតផង។ នៅក្នុងរយៈពេល៣ថ្ងៃយុវជនយើងបានទទួលការអប់រំ ៣ថ្ងៃដែលយើងបានអធិដ្ឋានជាមួយសម្តេចប៉ាប ជាមួយយុវជនទូទាំងពិភពលោក យើងបានគិតពិចារណា តើយើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីឈរឡើង ដើម្បីប្រញាប់ប្រញាល់ ដើម្បីចែករំលែកអំណរសប្បាយដូចព្រះនាងម៉ារី? នៅពេលនោះ សម្តេចប៉ាបបានណែនាំឱ្យយុវជនទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោក និងសម្រាប់យើងដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទដែរ ដូចព្រះនាងម៉ារីដែលឡើងស្ថានបរមសុខថ្ងៃនេះ៖ ទី១ ឱ្យយើងទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលភ្លឺត្រជះត្រចង់នៅក្នុងពិភពលោក ពិភពលោកសព្វថ្ងៃត្រូវតែមានពន្លឺ។ មិនមែនតែពន្លឺដែលមកពីព្រះអាទិត្យ គឺពន្លឺដែលមកពីយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ ប៉ុន្តែដើម្បីទៅជាពន្លឺយើងត្រូវការទទួលពន្លឺពីព្រះជាម្ចាស់សិន។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះដែលព្រះនាងម៉ារីឡើងស្ថានបរមសុខ ព្រះនាងម៉ារីភ្លឺត្រជះត្រចង់មហាកំពូលរួមជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ ឱ្យយើងទទួលពន្លឺពីព្រះនាងម៉ារី ឱ្យយើងទទួលជំនឿពីព្រះនាងម៉ារី ឱ្យយើងទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់ពីព្រះនាងម៉ារី ដើម្បីឱ្យដួងចិត្តរបស់យើង ឱ្យជំនឿរបស់យើង ឱ្យកម្លាំងរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ ភ្លឺដ៏ត្រជះត្រចង់ដើម្បីណែនាំឱ្យបងប្អូនឯទៀតៗឱ្យមើលឃើញពន្លឺនេះដែរ។ ទី២ ឱ្យយើងស្តាប់លឺព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនតែស្តាប់ទូទៅប៉ុន្តែស្តាប់លឺ ឱ្យព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចូលនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង។ ប៉ុន្មានដងប៉ុន្មានសារ
“យើងជាថ្មដ៏មានជីវិតដូចសន្តសិលានិងសន្តប៉ូល”
អភិបូជាអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស នៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូល ភ្នំពេញថ្មី ភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី២ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ កិច្ចការគ្រីស្តទូត ១២,១-១១«សូមក្រវាត់ចង្កេះ ហើយពាក់ស្បែកជើងទៅ!»។ កក ១២,៨អត្ថបទទី២៖ ធីម៉ូថេ ទី២ ៤,៦-៨,១៧-១៨ខ្ញុំបានរត់ដល់ទីដៅ ហើយខ្ញុំនៅតែកាន់ជំនឿជាប់ដដែល។ ២ធម ៤,៧ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាថាយ ១៦,១៣-១៩នៅលើផ្ទាំងសិលានេះ ខ្ញុំនឹងសង់ព្រះសហគមន៍របស់ខ្ញុំ។ មថ ១៦,១៨ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! “មនុស្សទាំងឡាយថាបុត្រមនុស្សជានរណា?” នេះជាសំណួរដែលព្រះយេស៊ូបានសួរក្រុមគ្រីស្តទូតនៅព្រឹកនេះ។ នៅពេលលោកម៉ូសេ បានសួរទៅព្រះជាម្ចាស់ថា តើព្រះអង្គជានរណា? ព្រះជាម្ចាស់បានឆ្លើយថា “ខ្ញុំជាខ្ញុំ” ចម្លើយនេះជាចម្លើយដែលណែនាំឲ្យមានអាថ៌កំបាំងមែនទែន ដោយសារមានតែខ្ញុំផ្ទាល់ដែលដឹងថាខ្ញុំជានរណា។ ថ្ងៃនេះ យើងបានស្ដាប់ចម្លើយមួយយ៉ាងពិសេស ដែលណែនាំឲ្យយើងគិតពិចារណា សម្រាប់យើងដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទ សម្រាប់យើងដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូ តើចម្លើយខ្ញុំជាខ្ញុំជាចម្លើយគ្រប់គ្រាន់ឬទេ? សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងត្រូវការពិចារណាអំពីអត្តសញ្ញាណរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ បងប្អូនដែលទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាសថ្ងៃនេះ យើងដឹងថាជីវិតរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទរកឃើញអត្ថន័យដ៏ថ្លៃថ្នូរ នៅពេលយើងបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាសជាពេលវេលាដើម្បីសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំជានរណាដែលជាសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូ? តើខ្ញុំជានរណាជាខ្មែរមួយរូបដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូ? តើអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្ញុំមានអ្វីខ្លះ? បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះយើងមានសន្តសិលានិងសន្តប៉ូល ដែលជាគំរូពិសេសដើម្បីដឹកនាំយើង និងដើម្បីឲ្យយើងចូលយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងអត្តសញ្ញាណរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ពិតមែន ខ្ញុំជាខ្ញុំ ប៉ុន្តែតើខ្ញុំផ្ទាល់ជានរណា? បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ព្រឹកឡើងពេលយើងភ្ញាក់ពីដេក ឲ្យយើងមើលព្រះជាម្ចាស់ ឲ្យយើងជម្រាបសួរព្រះជាម្ចាស់ និងឲ្យយើងទូលអង្វរព្រះជាម្ចាស់ ឱព្រះជាម្ចាស់អើយ! ថ្ងៃនេះតើព្រះអង្គចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីខ្លះ? ថ្ងៃនេះតើព្រះអង្គចង់ឲ្យខ្ញុំទៅណា? នៅក្នុងអត្ថបទទី២ ដែលយើងបានស្ដាប់អំបាញ់មិញ ជាអត្ថបទយ៉ាងពិរោះបំផុតដែលលោកប៉ូលបង្ហាញអំពីរបៀបដែលគាត់យកចិត្តទុកដាក់ រត់អស់មួយជីវិតដល់គោលដៅរបស់គាត់។ គោលដៅរបស់គាត់ គឺសូមលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។ ពិតមែន យើងទទួលស្គាល់គោលដៅនៃជីវិតរបស់យើង គឺ “តយុទ្ធល្អប្រសើរដើម្បីរត់ដល់គោលដៅ ហើយខ្ញុំនៅតែកាន់ជំនឿជាប់ដដែល”។ ទោះបីពិបាកក៏ដោយ ទោះបីអស់កម្លាំងក៏ដោយ ទោះបីពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមក៏ដោយ យើងមានជំនឿរបស់យើងដែលជម្រុញឲ្យយើងធ្វើដំណើរពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ឲ្យដល់គោលដៅរបស់យើង គឺលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ថ្ងៃនេះ ព្រះសហគមន៍ឲ្យយើងលើកតម្កើងសន្តសិលានិងសន្តប៉ូល ដែលជាគ្រីស្តទូតទាំងពីរ ដែលបានទទួលមរណភាពជាមរណសាក្សីនៅទីក្រុងរ៉ូម។ លោកសិលាស្លាប់ ដោយគេឆ្កាងបញ្ច្រាស ឲ្យក្បាលនៅក្រោមជើងនៅលើ រីឯលោកប៉ូលបានស្លាប់នៅខាងក្រៅទីក្រុមរ៉ូមដោយគេកាត់ករបស់គាត់។ នៅពេលក្បាលរបស់សន្តប៉ូល ធ្លាក់ដល់ដីបានលោតបីដង នឹងមានទឹកផុសចេញពីកន្លែងនោះ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងមានគំរូពិសេស ថ្ងៃនេះយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ ព្រះយេស៊ូបានដាក់ឈ្មោះឲ្យលោកសិលា សិលាគឺថ្មដ៏ពិសេសដែលព្រះយេស៊ូបានយកដើម្បីកសាងព្រះសហគមន៍របស់ព្រះអង្គ។ ប្រសិនបើ យើងពិចារណាថ្មរឹងមាំណាស់ ពេលលោកសិលាបានឆ្លើយតបការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះយេស៊ូ ភ្លាមគាត់លះបង់អ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីទៅជាអ្នកនេសាទមនុស្ស។ នៅពេលព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយគាត់ គាត់បានខិតខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីនៅជាមួយព្រះយេស៊ូរហូត ជាលោកសិលាដែលបានឆ្លើយមុនគេបង្អស់ “ព្រះអង្គជាព្រះសង្គ្រោះ ព្រះអង្គជាព្រះមេស៊ី”។ លោកសិលា បានប្រកាសថានៅពេលព្រះអង្គទៅណាខ្ញុំទៅដែរខ្ញុំមិនចង់ចោលព្រះអង្គទេ ជាលោកសិលាដែលបានយកចិត្តទុកដាក់ ធ្វើជាថ្មរឹងមាំដើម្បីណែនាំឲ្យព្រះសហគមន៍របស់យើងមានជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាព្រះអម្ចាស់។ ប៉ុន្តែ យើងមានថ្មល្មមដែរ ដែលគេដាក់នៅក្នុងគ្រឹះពេលគេសាងសង់ផ្ទះ លោកសិលជាថ្មហ្នឹងដើម្បីកសាងមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃព្រះសហគមន៍ ជាថ្មសំខាន់ដែលជាត្រីវិស័យដែលណែនាំឲ្យយើងធ្វើដំណើរទៅឆ្ងាយ។ ប្រសិនបើ នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងអត់មានគោលដៅ យើងអត់មានត្រីវិស័យដើម្បីដឹកនាំយើង អត់មានផ្កាយដែលភ្លឺនៅលើផ្ទៃមេឃនៃជីវិតរបស់យើង យើងអត់ដឹងទៅណាទេ។ លោកសិលាជាត្រីវិស័យនេះ លោកសិលាជាផ្កាយហ្នឹង ដែលដឹកនាំជីវិតរបស់យើងឲ្យយើងចេះសម្លឹងមើលព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ឲ្យយើងដឹងថានៅពេលយើងដើរតាមលោកសិលាយើងមិនវង្វេងផ្លូវទេ។ នៅពេលយើងប្រកាសជំនឿរបស់យើង តើជឿលើព្រះសហគមន៍? តើជឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត? តើជឿលើព្រះជាម្ចាស់? តើជឿលើព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ? យើងឆ្លើយថាខ្ញុំជឿ។ យើងអាចជឿនៅក្នុងជំនឿរបស់លោកសិលាពីដើម នេះជាថ្មដ៏សំខាន់។ យើងមានថ្មមួយប្រភេទទៀត គឺថ្មតូចៗនៅលើផ្លូវ ជួនកាលពេលយើងដើរនៅលើផ្លូវពេលមានថ្មនេះណែនាំឲ្យយើងដួង។ យើងដឹងថា ជីវិតលោកសិលាក៏ដូចគ្នាដែរ លោកសិលាបានដួល លោកសិលាជាមនុស្សសាមញ្ញធម្មតា។ នៅពេលគេសួរគាត់ តើអ្នកជាសាវ័ករបស់យេស៊ូនេះមែនទេ?លោកសិលាបានបដិសេធ៣ដង ថាមិនស្គាល់ព្រះអង្គ។ នៅពេលមាន់រងាវហើយ លោកសិលានៅទល់មុខព្រះយេស៊ូ ព្រះអង្គបែរព្រះភ័ក្ត្រមើលលោកសិលា ពេលលោកសិលាមើលភ្នែករបស់ព្រះយេស៊ូលោកសិលាបានយំ។ ដោយសារ គាត់នឹកឃើញពិតមែនខ្ញុំជាមនុស្សទន់ខ្សោយ
ផ្លូវទៅកាន់ភាពដ៏វិសុទ្ធ Path to Holiness
ការអប់រំទី៣របស់លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ ទិវាយុវជនពិភពលោក នៅព្រះវិហារសន្តយ៉ាកុប នៃទីក្រុងលីសស្បោន ព័រទុយហ្គាល់ ថ្ងៃទី៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! ថ្ងៃនេះ ដើម្បីសាងសង់ដំបូលនៃជីវិតរបស់យើង យើងត្រូវការធ្វើដំណើរនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ដើម្បីស្គាល់ខ្លួនឯងឱ្យបានច្បាស់។ តាមពិតអស់មួយជីវិតរបស់យើង យើងស្វែងយល់និងស្វែងរកយើងផ្ទាល់ខ្លួនជានរណា។ យើងអាចមើលតាមពេលវេលា តាមកាលៈទេសៈនៃជីវិតរបស់យើង បន្តិចម្តងៗយើងមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ទៅៗ ខ្ញុំជានរណា? កញ្ចក់ដ៏ពិសេសដែលយើងមាន ដើម្បីស្គាល់ខ្លួនឯងគឺបងប្អូនឯទៀតៗ ទំនាក់ទំនងដែលយើងបង្កើតជាមួយបងប្អូនឯទៀតៗ ណែនាំឱ្យបន្តិចម្តងៗយើងចាប់ផ្តើមយល់យើងជាមនុស្សរបៀបណា។ ឱ្យយើងបន្តធ្វើដំណើរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង គោលដៅកំពូលនៃជីវិតរបស់យើង យើងអាចចែកជា៣ជម្រើស គឺទី១ បង្កើតគ្រួសារនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ ទី២ ចូលក្នុងក្រុមបុព្វជិតបុព្វជិតា ដែលថ្វាយខ្លួនទៅលើព្រះជាម្ចាស់ ទី៣ ធ្វើជាបូជាចារ្យ។ យើងមានសរសរ៣ដ៏សំខាន់ ដើម្បីជំរុញយើងឱ្យធ្វើដំណើរទៅមុខបាន៖ សរសរទី១ ជំនឿ ជំនឿទៅលើព្រះជាម្ចាស់ដែលណែនាំឱ្យបន្តិចម្តងៗយើងមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ចាស់ទុំ។ មានអ្នកខ្លះ គេមានបទពិសោធន៍ទទួលខុសត្រូវពីក្មេង ដូច្នេះគេបានកសាងជីវិតជាមនុស្សចាស់ទុំហើយ ដោយចេះទទួលខុសត្រូវ ចេះមើលឃើញ ចេះយល់ដឹង…។ ព្រះនាងម៉ារី នៅពេលទទួលដំណឹងធ្វើជាមាតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ប៉ុន្តែទោះបីនៅក្មេងក៏ដោយគាត់មានបទពិសោធន៍ជាមួយព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជំនឿពីដើមរៀងមក។ ទោះបីយើងមានបទពិសោធន៍ខ្លីនៅក្នុងជំនឿ អាស្រ័យលើយើងចូលជ្រៅនៅក្នុងជំនឿនេះឬអត់។ នៅពេលយើងទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស ជាពេលវេលាមួយដោយដឹងថានៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងបានទទួលព្រះអំណោយពិសេសដើម្បីដឹងខុសដឹងត្រូវ មានយោបល់ល្អ គោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ ធ្វើតាមការណែនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណ ដឹងអំពីសេចក្តីពិត…។ នេះជាព្រះអំណោយទាននៅក្នុងជំនឿ ដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃនិងធ្វើដំណើរដល់គោលដៅរបស់យើង។ គោលដៅធំរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ គឺភ្ជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ទៅជាអ្នកដ៏វិសុទ្ធ ជាសន្តសន្តី។ ពេលយើងនិយាយអំពីសន្តសន្តី យើងមិននិយាយថាយើងជាមនុស្សបរិសុទ្ធដ៏ពេញលក្ខណៈទេ ប៉ុន្តែយើងទៅជាមនុស្សដ៏វិសុទ្ធ។ ដ៏វិសុទ្ធ មានន័យថាយើងខិតខំភ្ជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ដែលជាព្រះដ៏វិសុទ្ធដ៏ពេញលក្ខណៈ ប៉ុន្តែយើងដឹងថាជួនកាលយើងដួលដែរ។ នៅពេលយើងដួល យើងដឹងថាយើងមានព្រះជាម្ចាស់ដែលធ្វើដំណើរជាមួយយើង និងលើកលែងទោសឱ្យយើងដើម្បីឱ្យយើងទៅមុខតទៅទៀត។ សរសរទី២ ទំនាក់ទំនងនិងធម៌មេត្តា ទំនាក់ទំនងដែលយើងមានរវាងគ្នានិងគ្នានៅក្នុងធម៌មេត្តាករុណា មនុស្សយើងត្រូវតែមានទំនាក់ទំនង។ នៅក្នុងទំនាក់ទំនង យើងមានបទពិសោធន៍អំពីធម៌មេត្តាករុណា ស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗ។ ប្រសិនបើ យើងគ្មានមេត្តាករុណានៅក្នុងចិត្តរបស់យើងទេ យើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីរស់នៅក្នុងសង្គមបាន។ នេះជាបទពិសោធន៍ដែលយើងមាន អំពីព្រះជាម្ចាស់ដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់ យើងអាចមានបទពិសោធន៍ដ៏ពិតប្រាកដនៅពេលយើងអនុវត្តជាមួយបងប្អូនឯទៀតៗ។ សរសរទី៣ ថែរក្សាសេចក្តីសង្ឃឹមជានិច្ច នេះជាអត្តសញ្ញាណរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រជារាស្ត្រនៃសេចក្តីសង្ឃឹម។ យើងមិនដែលបញ្ចប់ជំនឿរបស់យើង ទៅលើព្រះយេស៊ូនៅលើព្រះឈើឆ្កាងទេ ព្រះយេស៊ូនៅលើព្រះឈើឆ្កាងហើយព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ នេះជាអ្វីដែលណែនាំឱ្យយើងខុសពីគេ នៅក្នុងជំនឿរបស់យើងយើងជឿថាព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត ដើម្បីណែនាំឱ្យពិភពលោកទាំងមូលទទួលការសង្រ្គោះ និងទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ នេះជាមូលហេតុ នៅក្នុងព្រះវិហារកាតូលិកយើងមានព្រះយេស៊ូនៅលើឈើឆ្កាង និងយើងមានពន្លឺក្រហមនៅទូព្រះកាយ ដែលណែនាំឱ្យយើងនឹកឃើញព្រះយេស៊ូគង់នៅ។ នេះជាអ្វីដែលជំរុញយើង ដើម្បីចូលនៅក្នុងគម្រោងការនៃជីវិតរបស់យើង ដោយដឹងថានៅលើផ្លូវនៃជីវិតក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង យើងមានទុក្ខលំបាក យើងមានឧបសគ្គច្រើន។ សេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងមិនអាចបាត់បង់បានទេ នៅក្នុងជំនឿរបស់យើងយើងអាចយកឈ្នះឧបសគ្គដោយសារយើងបានអធិដ្ឋាន និងយើងមានព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយ។ យើងមានសរសរទាំង៣នេះ ដែលណែនាំឱ្យយើងចូលនៅក្នុងគម្រោងការនៃជីវិតរបស់យើង យើងចង់ធ្វើជាសន្តសន្តីនៅក្នុងក្រុមណាមួយ ដោយដឹងថាយើងមិនធ្វើដើម្បីយើងផ្ទាល់ខ្លួន គឺដើម្បីកសាងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់លើផែនដីនេះ។ នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវការពិចារណាដែរ ខ្ញុំជាគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់នៅលើទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីកសាងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់? ព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មានន័យថាយើងកសាងពិភពថ្មីរួមជាមួយព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ នៅពេលយើងចេះស្រឡាញ់ នៅពេលយើងចេះលើកលែងទោស នៅពេលយើងចេះកសាងសុខសន្តិភាព នៅពេលយើងស្រេកឃ្លានយុត្តិធម៌… នៅពេលហ្នឹងយើងកំពុងកសាងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅលើផែនដី។ ដើម្បីទៅមុខបានយើងត្រូវការ៖ ទី១ ស្គាល់ខ្លួនឯងថាខ្ញុំជាខ្ញុំ សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់យើងដឹងថា យើងជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានតែមួយ ខ្ញុំជាខ្ញុំ ខ្ញុំមិនមែនជាគេ ផ្លូវខ្ញុំជាផ្លូវខ្ញុំមិនមែនជាផ្លូវគេ។ ប្រសិនបើ យើងមិនស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ យើងធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឱ្យសមត្ថភាពរបស់យើងរីកចម្រើន។ ពេលខ្ញុំមាន២កាក់ព្រះជាម្ចាស់ថែម២កាក់ពីលើ ខ្ញុំមាន៥កាក់ព្រះជាម្ចាស់ថែម៥កាក់ពីលើ ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំមាន១កាក់យកទៅលាក់ព្រះជាម្ចាស់ឱ្យសូន្យ។ ជីវិតរបស់ខ្ញុំ ផ្លូវរបស់ខ្ញុំមានតែមួយគត់ គឺផ្លូវខ្ញុំផ្ទាល់ ដោយដឹងថាយើងត្រូវធ្វើអស់ពីសមត្ថភាព។ នៅក្នុងគ្រប់វិស័យនៃជីវិត សុខភាព ផ្លូវវិញ្ញាណ អប់រំ ទំនាក់ទំនង ជំនឿ សេចក្តីស្រឡាញ់
ទទួលបទពិសោធន៍ដើម្បីផ្តល់សក្ខីភាព”
អភិបូជាជាមួយតំណាងយុវជនកាតូលិកកម្ពុជា ទៅចូលរួមទិវាយុវជនពិភពលោក នៅព្រះវិហារសន្តយ៉ាកុប នៃទីក្រុងលីសស្បោន ព័រទុយហ្គាល់ ថ្ងៃទី៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ លេវីវិន័យ ២៣,១.៤-១១.១៥-១៦.២៧.៣៤-៣៧ត្រូវជួបជុំគ្នាថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់។ លវ ២៣,៣៥ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាថាយ ១៣,៥៤-៥៨ធម្មតា គេមើលងាយព្យាការីតែក្នុងស្រុកកំណើត និងក្នុងផ្ទះរបស់លោកប៉ុណ្ណោះ។ មថ ១៣,៥៧ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! នៅពេលយើងស្តាប់គម្ពីរដំណឹងល្អនេះ ឱ្យយើងគិតថាប្រសិនបើយើងចង់ប្រកាសដំណឹងល្អ យើងចង់ធ្វើជាសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូ ឱ្យយើងចេញពីស្រុកកំណើតទៅស្រុកនានាដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ។ ឱ្យយើងចេញពីប្រទេសកំណើតរបស់យើង ទៅប្រទេសនានាដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ដូចលោកអភិបាល គីគេ ដូចខ្ញុំ និងលោកឪពុកមួយចំនួនដែរ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ កុំឱ្យយើងគិតថាយើងមិនទៅប្រទេសកម្ពុជាវិញ យើងត្រូវនៅទ្វីបអឺរ៉ុបឬទ្វីបអាហ្វ្រិកដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ។ ដោយសារខ្លាចថា ពេលយើងត្រលប់ទៅស្រុកខ្មែរ គេមិនចេះទទួល គេមិនចេះស្ដាប់ គេមើលយើងជាអ្នកដែលវង្វេង។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ កុំឱ្យយើងភ័យ ឱ្យយើងធ្វើដំណើរទៅប្រទេសកម្ពុជាវិញ ដោយសប្បាយចិត្ត ដោយសុវត្ថភាពដើម្បី៖ ទី១ ចែករំលែកបទពិសោធន៍ ដោយពិចារណាថា ខ្ញុំបានទទួលបទពិសោធន៍យ៉ាងពិសេសអស្ចារ្យ រយៈពេល១០ថ្ងៃនៅក្នុងប្រទេសព័រទុយហ្គាល់នេះ ខ្ញុំបានចូលក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិកដែលជាព្រះសហគមន៍សកលដ៏ពិតប្រាកដ។ ដូច្នេះ ជាពេលវេលាមួយដើម្បីយកពេលវេលាពិចារណា តើខ្ញុំធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធន៍ នៅពេលខ្ញុំទៅដល់ភូមិភាគរបស់ខ្ញុំវិញ? ដោយសារ យើងមិនមែនជាយុវជនយុវនារីមួយរូប បងប្រុសបងស្រីមួយរូប លោកបូជាចារ្យមួយរូប ដែលធ្វើដំណើរមកព័រទុយហ្គាល់ដោយនាមយើងផ្ទាល់។ ប៉ុន្តែ យើងបានចូលរួមដោយនាមព្រះសហគមន៍របស់យើង យើងជាតំណាងព្រះសហគមន៍របស់យើង។ ដូច្នេះ មុនគេបង្អស់ព្រះសហគមន៍របស់យើង ភូមិភាគរបស់យើងគេចង់ស្គាល់ គេចង់ដឹងអ្វីដែលយើងបានទទួល។ សូមយកពេលវេលា ដើម្បីអង្គុយជាក្រុម ដើម្បីគិត នៅតាមកន្លែងនីមួយៗយើងធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីចែកបទពិសោធន៍។ ទី២ ធ្វើឱ្យបទពិសោធន៍ដែលយើងទទួលមានឥទ្ធិពលលើជីវិតយើង នេះជាអ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់ជីវិតយើងទាំងស្រុង មិនមែនតែចែកបទពិសោធន៍មួយភ្លេត ដោយរៀបចំប្រជុំមួយ រៀបចំវីដេអូមួយ យើងនិយាយអំពីអ្វីដែលបានឃើញ។ ប៉ុន្តែ បទពិសោធន៍ដែលយើងបានទទួលនៅក្នុងរយៈពេល១០ថ្ងៃនេះ មានឥទ្ធិពលនៅក្នុងជីវិតលើគ្រប់វិស័យ នៅក្នុងជំនឿរបស់យើង នៅក្នុងធម៌មេត្តាករុណារបស់យើង នៅក្នុងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។ ដូច្នេះ ពេលយើងទៅវិញជាពេលវេលាដើម្បីដើរតាមព្រះនាងម៉ារី ដូចព្រះនាងម៉ារីបាននៅស្ងៀមស្ងាត់ សូមយើងនៅស្ងៀមស្ងាត់សិនដើម្បីពិចារណា តើអ្វីដែលខ្ញុំបានឃើញ? តើអ្វីដែលខ្ញុំបានទទួល? បទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំមានដួងចិត្តរបស់ខ្ញុំ (ដើរផ្លូវឈើឆ្កាង អធិដ្ឋានរួមគ្នា អភិបូជាជាមួយបងប្អូននៅក្នុងពិភពលោកទាំងមូលនិងសម្ដេចប៉ាប) តើខ្ញុំមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដើម្បីជំរុញខ្ញុំ ឱ្យខ្ញុំទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទរស់នៅយ៉ាងសកម្មក្នុងព្រះសហគមន៍ និងនៅក្នុងសង្គម? យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ ដូច្នេះយើងត្រូវការសួរសំណួរថា តើខ្ញុំមានជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូឬទេ? តើជំនឿនេះ ណែនាំឱ្យខ្ញុំខុសពីគេនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំរបៀបណា? តើខ្ញុំផ្ដល់ត្រូវសក្ខីភាពរបៀបណាទៅបងប្អូនឯទៀតៗ? តើខ្ញុំរស់នៅដោយថែរក្សាអត្តសញ្ញាណខ្ញុំជាគ្រីស្តបរិស័ទខ្មែរមួយរូបរបៀបណា? តើខ្ញុំធ្វើដូចម្ដេច ដើម្បីឱ្យខ្ញុំអនុវត្តព្រះបន្ទូលដែលខ្ញុំបានស្ដាប់ប្រចាំថ្ងៃ នៅក្នុងជីវិតខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ? នេះជាអ្វីដែលសំខាន់ សម្រាប់ជីវិតរបស់យើង។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ សូមនឹកឃើញសោរទាំងបីដែលយើងបានទទួល មើលឃើញតាមរបៀបព្រះជាម្ចាស់ បង្កើតទំនាក់ទំនងដើម្បីយល់ចិត្តគ្នា និងតស៊ូដើម្បីទៅដល់គោលដៅនៃជីវិតរបស់យើងគឺធ្វើជាសន្តសន្តី។ យើងអធិដ្ឋាន ដើម្បីឱ្យបទពិសោធន៍ទាំងអស់ដែលយើងបានទទួល ឱ្យទៅជាសក្ខីភាពដល់បងប្អូនឯទៀតៗ។ ដោយដឹងថា ជួនកាលយើងពិបាកផ្តល់សក្ខីភាពមែន ប៉ុន្តែយើងមានព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយយើង យើងមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលបំភ្លឺយើង។ យើងជាបុត្រធីតារបស់ព្រះបិតា ព្រះអង្គបានថែរក្សានិងស្រឡាញ់យើងគ្រប់ពេលវេលា។ ពិតមែន ព្រះវិញ្ញាណបានជ្រើសរើសយើង បានចាត់ឱ្យយើងទៅដើម្បីកសាងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅលើផែនដីនេះ។ អាម៉ែន៕ + លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា ភូមិភាគភ្នំពេញ
“ចែករំលែកបទពិសោធន៍ដែលយើងបានទទួល”
អភិបូជាជាមួយតំណាងយុវជនកាតូលិកកម្ពុជា ទៅចូលរួមទិវាយុវជនពិភពលោក នៅព្រះវិហារសន្តយ៉ាកុប នៃទីក្រុងលីសស្បោន ព័រទុយហ្គាល់ ថ្ងៃទី៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ សេរីភាព ៤០,១៦-២១.៣៤-៣៨សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់ស្ថិតនៅពេញព្រះពន្លា។ សរ ៤០,៣៥ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាថាយ ១៣,៤៧-៥៣ញែកមនុស្សទុច្ចរិតចេញពីចំណោមមនុស្សសុចរិត។ មថ ១៣,៤៩ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! ខ្ញុំសូមអនុញ្ញាតនិយាយ២ចំណុចអំពីព្រះគម្ពីរ និងខ្ញុំសូមបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍អំពីទិវាយុវជនពិភពលោក។ ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងព្រះគម្ពីព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលឲ្យយើងដឹងថា ពេលណាយើងទទួលមរណភាពព្រះជាម្ចាស់នឹងវិនិច្ឆ័យយើងជាមនុស្សល្អសុចរិត ឬយើងជាមនុស្សមិនសូវល្អដែលមិនបានធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។ សន្តម៉ាថាយបានរំលឹកយើងថា “អ្វីៗដែលយើងបានប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកតូចតាម យើងប្រព្រឹត្តចំពោះព្រះជាម្ចាស់” ដោយសារអ្នកតូចតាចជាតំណាងរបស់ព្រះអង្គ។ យើងត្រូវយកនិមិត្តរូបនេះ ដើម្បីឲ្យយើងគិត យើងប្រព្រឹត្តតាមបៀបយ៉ាងដូចម្តេច។ ឲ្យយើងមានភក្តីភាព ឲ្យយើងមានការសន្ទនា ឲ្យយើងចេះស្ដាប់គ្នា ឲ្យយើងចេះលើកទឹកចិត្តគ្នា…។ តើយើងធ្វើតាមចិត្តឬយើងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់? ទី១ នៅក្នុងអត្ថបទទី១ លោកម៉ូសេជួបព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ ពេលណាយើងជួបព្រះជាម្ចាស់យើងធ្វើតាមចិត្តឬយើងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ អំពើដែលយើងប្រព្រឹត្ត តើយើងធ្វើតាមអ្នកណា? ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសូមឱ្យយើងអធិដ្ឋាន ដើម្បីឲ្យយើងយកព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង កុំឲ្យយើងយកអារម្មណ៍យើង យោបល់យើង មានសារៈសំខាន់ជាងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ និងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ យើងនិយាយស្រួលតែពិបាកអនុវត្ត ខ្ញុំសូមឲ្យយើងអធិដ្ឋានដើម្បីជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ កាលណាយើងនិយាយអំពីការសន្ទនា យើងត្រូវមានការសន្ទនារវាងគ្នានិងគ្នា ដើម្បីឱ្យយើងលើកទឹកចិត្តគ្នា។ សន្ទនាគ្នា ដើម្បីឱ្យយើងប្រព្រឹត្តតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យយើងរួបរួមគ្នានៅក្នុងសន្តិភាព ដើម្បីឲ្យពិភពលោកស្គាល់ធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ។ ទី២ នៅក្នុងជីវិតយើងដោយធ្វើដំណើរទៅស្ថានបរមសុខយើងធ្វើដំណើរហត់ យើងកុំគិតថាជីវិតយើងនៅកន្លែងតែមួយ។ នៅពេលយើងធ្វើដំណើរ យើងត្រូវជ្រើសរើសច្រើន យើងខ្ជិលក៏អត់ខ្ចិល យើងគិតអំពីអ្នកដទៃឬអត់ យើងត្រូវធ្វើដំណើរ។ អ្វីដែលមាននៅក្នុងដំណើរការដែលយើងមាន ជាអ្វីៗដែលមានសារៈសំខាន់ ដើម្បីឲ្យយើងធ្វើល្អ ប្រសិនបើយើងប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងខ្លះ ឱ្យយើងចេះកែ ពេលយើងដួលឱ្យយើងចេះឈរ។ ព្រះជាម្ចាស់មានធម៌មេត្តាករុណាសម្រាប់យើង ដើម្បីឱ្យយើងឈរវិញ និងដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះអង្គ។ សូមឲ្យយើងចេះដាក់ខ្លួន យើងនៅបូជនីចរមួយដែលព្រះជាម្ចាស់នឹងវិនិច្ឆ័យចុងក្រោយ អំពីរបៀបដែលយើងធ្វើដំណើរ សូមឲ្យយើងធ្វើដំណើរដោយសុវត្តិភាព។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើងធ្វើខុសឆ្គងសូមឲ្យយើងហ៊ានទទួលកំហុស ប្រសិនបើយើងដួលសូមព្រះជាម្ចាស់ជួយ។ ពេលណាយើងពឹងលើកម្លាំងនៃព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ នៅពេលព្រះអង្គវិនិច្ឆ័យយើងចុងក្រោយ ឱ្យយើងយកវាឡើង ដោយសារយើងមានទម្លាប់ទីពឹងលើសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនទីពឹងលើកម្លាំងរបស់យើងទេ។ ឥលូវខ្ញុំសូមចាប់អារម្មណ៍អំពីក្រុមយើង ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលយើងបានមកជួបជុំគ្នា យើងជាព្រះសហគមន៍តូចនៅកម្ពុជា។ ទី១ សូមចែករំលែកជាមួយគេ យើងជាព្រះសហគមន៍តូចនៅទិវាយុវជនពិភពលោក ប៉ុន្តែយើងបានជួបជុំគ្នាដោយរីករាយសប្បាយចិត្ត និងមានកម្លាំងច្រើនណាស់។ អ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយ យើងជាក្រុមមួយតូចដែលមានការទទួលខុសត្រូវ យកជីវិតដែលយើងមាននៅកម្ពុជាមកបង្ហាញឲ្យបងប្អូនជាគ្រីស្តបរិស័ទទូទាំងពិភពលោក។ យើងមានអំណរសប្បាយពីព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅជាមួយយើង ដើម្បីមានសន្ទនាយើងត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យគេមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ឲ្យគេដឹងថាទោះបីយើងជួបឧបសគ្គច្រើន ទោះបីយើងមានមធ្យោបាយតិច ប៉ុន្តែយើងមានកម្លាំងពីព្រះជាម្ចាស់។ ទី២ យើងតំណាងរបស់ព្រះសហគមន៍នៅស្រុកខ្មែរ យើងត្រូវយកបទពិសោធន៍ដែលយើងបានទទួលនៅទីនេះ យើងបានឃើញមានព្រះវិហារចាស់ៗ សម្លៀកបំពាក់លោកបូជាចារ្យចាស់ៗស្អាត។ នាំឲ្យយើងដឹងពីប្រវត្តិសាស្រ្តព្រះសហគមន៍ ដឹងអំពីដំណើរដ៏យូររបស់ព្រះសហគមន៍ និងយើងមានបទពិសោធន៍ពិសេស ប្លែកដែលយើងត្រូវចែករំលែកជាមួយបងប្អូននៅស្រុកខ្មែរ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍យើង។ ដោយសារ ជួនកាលយើងនៅក្នុងភូមិ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ យើងគិតខ្លី ព្រះសហគមន៍កាតូលិកធំមែនទែន មានប្រវត្តិសាស្រ្តដែលគួរឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍ច្រើន។ សូមយកបទពិសោធន៍របស់យើងទៅផ្ទះ សូមឲ្យយើងយកកម្លាំងពីប្រទេសកម្ពុជាដល់នៅទីនេះ ដោយសារយើងជាព្រះសហគមន៍តូចប៉ុន្តែយើងមានកម្លាំងច្រើន។ សូមយកអ្វីដែលយើងឃើញនៅប្រទេសព័រទុយហ្គាល់ ដែលព្រះសហគមន៍មានដំណើរការពីយូរហើយ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ដោយសារគ្រីស្តបរិស័ទនៅប័រទុយហ្គាល់ បានទៅប្រកាសដំណឹងល្អដល់ប្រទេសកម្ពុជាយើង។ ខ្ញុំសូមនិយាយពីឈើឆ្កាងដែលខ្ញុំពាក់នេះ ឈើឆ្កាងនេះមានរូបព្រះយេស៊ូដែលមានពិការភាព (ពិការជើង)។ រូបនេះ មកពីភូមិមួយរបស់ប្រទេសព័រទុយហ្គាល់ ដោយមានគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់បានមកសំណាក់ធម៌នៅទីនោះហើយយកទៅប្រទេសកម្ពុជាយើង។ យើងត្រូវអរគុណព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ យើងមានអ្វីជាច្រើនដែលយើងត្រូវរៀនពីប្រទេសព័រទុយហ្គាល់ ឥលូវឈើឆ្កាងនេះល្បីល្បាញណាស់ ហើយយើងក៏ស្គាល់ទាំងអស់គ្នា។ អាម៉ែន៕ + លោកអភិបាល ទេព ច័ន្ទពិសិដ្ឋ (គីកេ) អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា ភូមិភាគបាត់ដំបង
“នាំពន្លឺរបស់ព្រះគ្រីស្តដល់បងប្អូន”
អភិបូជាជាមួយតំណាងយុវជនកាតូលិកកម្ពុជា ទៅចូលរួមទិវាយុវជនពិភពលោក នៅព្រះវិហារសន្តយ៉ាកុប នៃទីក្រុងលីសស្បោន ព័រទុយហ្គាល់ ថ្ងៃទី២ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ សេរីភាព ៣៤,២៩-៣៥ពេលចុះពីភ្នំ លោកពុំដឹងថាផ្ទៃមុខរបស់លោកបញ្ចេញរស្មី។ សរ ៣៤,២៩ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាថាយ ១៣,៤៤-៤៦ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខប្រៀបបីដូចជាកំណប់ដែលគេកប់ទុក។ មថ ១៣,៤៤ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងអត្ថបទទី១ ម៉ូសេបានឡើងទៅលើភ្នំជួបព្រះជាម្ចាស់ ហើយមុខរបស់គាត់ឡើងភ្លឺត្រចះត្រចង់រហូតដល់ជនជាតិអ៊ីស្រាអ៊ែលអត់ហ៊ានមើលចំ ដោយសារគេខ្លាចចាំងពន្លឺខ្លាំងពេក។ ខ្ញុំគិតថា យើងទាំងអស់គ្នាយើងកំពុងតែឡើងលើភ្នំដែរ ព្រះសហគមន៍របស់យើងនៅប្រទេសកម្ពុជាតូច តែយើងមានឱកាសបានមកដល់ព្រះសហគមន៍ដែលមានប្រវត្តិយូរអង្វែង។ ដូច្នេះ ដូចយើងបានឡើងមកជួបព្រះសហគមន៍ដ៏ធំ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាប្រហែលទៅវិញមុខរបស់យើងជះពន្លឺដូចលោកម៉ូសេ។ សូមឲ្យយើងទទួលពន្លឺដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ដូចលោកម៉ូសេ ក្នុងរយៈពេល១០ថ្ងៃនេះយើងទទួលបានបទពិសោធន៍យ៉ាងច្រើន អំពីជំនឿរបស់យើង។ យើងបានស្ដាប់នៅក្នុងការអប់រំរបស់លោកអភិបាលអូលីវីយ៉េ អំពីទិវាយុវជនពិភពលោកនេះដែលសម្ដេចប៉ាបបានជួយឲ្យយើងទាំងអស់គ្នា យល់កាន់តែច្បាស់អំពីរបៀបដែលយើងថែរក្សាពិភពលោកដែលជាផ្ទះរួមរបស់យើង។ របៀបដែលណែនាំឱ្យយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ មានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ ការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឯងឱ្យទៅជារូបតំណាងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ការជួយឲ្យអ្នកដទៃរីកចម្រើនក្នុងឋានៈជាមនុស្សដ៏ពេញលក្ខណៈ។ ទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែជាមេរៀនដែលជួយឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាបានទទួល នៅក្នុងរយៈពេលដែលយើងមកទីនេះ។ ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍ សូមឲ្យយើងទទួលដូចលោកម៉ូសេ ពេលដែលយើងត្រឡប់ទៅវិញយើងអាចនាំសេចក្ដីទាំងនេះទៅដល់បងប្អូនឯទៀតៗ ដែលយើងជួបនៅប្រទេសកម្ពុជា។ ជាដំបូងសូមឲ្យយើងបើកចិត្តគំនិតជាមុនសិន ដើម្បីទទួលសេចក្ដីដែលយើងស្ដាប់ឮ សេចក្ដីយើងមើលឃើញ សេចក្ដីដែលយើងបានចែករំលែកបទពិសោធន៍ដែលយើងជួបជុំគ្នាទៅទីនេះ។ ពិតប្រាកដហើយ ពេលណាយើងជួបព្រះយេស៊ូ ពេលណាយើងបានទទួលអ្វីៗដែលព្រះយេស៊ូនាំមក ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានបំភ្លឺយើង បីដូចជាកំណប់ដ៏មានតម្លៃ ត្បូងពេជ្រដ៏មានតម្លៃដែលគេកំពុងស្វែងរក។ យើងស្វែងរកនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង តើអ្វីទៅជាកំណប់ដ៏មានតម្លៃ? តើអ្វីទៅជាត្បូងពេជ្រដែលយើងកំពុងស្វែងរក? តើពេលណាយើងស្វែងរកឃើញ? នៅពេលយើងចូលរួមជាមួយក្រុមតូច មានបងប្អូនយើងខ្លះបានស្វែងរកឃើញកំណប់ ដែលមានតម្លៃដែលយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងគម្ពីរ។ ថ្ងៃនេះ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលអំពីព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះរាជ្យដែលយើងមើលឃើញតូចនៅក្នុងពិភពលោកប៉ុន្តែក្រោយមកបានរីកធំឡើង។ ព្រះរាជ្យដែលមិនសូវមានគេមើលឃើញ ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលព្រះអង្គបានសម្ដែង យើងបានមើលឃើញព្រះរាជ្យនោះ យើងខិតខំព្យាយាមចំណាយអ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីទទួលព្រះរាជ្យនោះ។ សូមឲ្យយើងបានមើលឃើញ សូមឲ្យយើងបានទទួលព្រះរាជ្យនៅក្នុងចិត្ត ក្រោយមកយើងអាចចែករំលែកពេលដែលយើងត្រឡប់ទៅប្រទេសកម្ពុជាវិញ យើងចែកឲ្យគេបានទទួល ឲ្យគេបានឃើញសេចក្ដីទាំងនោះដែរ។ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍មេរៀនរបស់លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ អំពីកូនសោ គឺការមើល៖ ទី១ ការមើលនេះគឺឲ្យយើងទទួលស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញយើង ដូចសំណួរនៅព័រទុយម៉ៅគេសួរយើងថា តើយើងសុខចិត្តឲ្យព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញយើងឬទេ? មានន័យថា ទតឃើញយើងជាមនុស្សដែលមានលក្ខណៈដូចម្ដេច ទោះបីយើងជាមនុស្សបាប ជាមនុស្សដែលមិនសាកសមជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ក៏ព្រះអង្គទទួលយើងក្នុងព្រះនាមព្រះគ្រីស្ត។ ដោយសារ យើងទុកឲ្យព្រះអង្គមើលឃើញ ការទតឃើញរបស់ព្រះអង្គនឹងកែប្រែជីវិតរបស់យើង ឲ្យទៅជាជីវិតមួយដែលពោរពេញដោយអត្ថន័យ ហើយយើងកែប្រែដោយធ្វើដំណើរទៅកាត់ផ្លូវមួយដ៏ល្អប្រសើរ និងភ្លឺស្វាងជានិច្ច។ ទី២ ពេលណាយើងទុកឲ្យព្រះអង្គទតមើលឃើញយើង ឲ្យយើងចេះមើលឃើញបងប្អូនដូចព្រះអង្គទតមើលដែរ។ មានន័យថា មើលឃើញនៅចំណុចល្អ និងប្រសិនបើយើងឃើញមានចំណុចខ្វះខាតឲ្យយើងជួយយោបល់ល្អៗ ដើម្បីកែប្រែបងប្អូនយើង។ យើងមានភារៈកិច្ច ជួយអភិវឌ្ឍន៍បងប្អូនយើងឲ្យចម្រើនឡើង ក្នុងឋានៈជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ នៅក្នុងព្រះបន្ទូលដែលយើងស្ដាប់ថ្ងៃនេះ សូមយើងទទួលយក ឲ្យយើងបានទទួលនូវពន្លឺដែលមកពីព្រះអង្គ ឲ្យយើងមានមុខពោរពេញទៅដោយពន្លឺរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យយើងអាចនាំពន្លឺនេះដល់បងប្អូនយើងប្រទេសកម្ពុជាពេលយើងត្រឡប់ទៅវិញ។ អាម៉ែន៕ + លោកអភិបាល សិលា សួន ហង្សលី អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា ភូមិភាគកំពង់ចាម
“ព្រះជាម្ចាស់ជ្រើសរើសខ្ញុំ”
អភិបូជាអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស នៅព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង តាកែវ ថ្ងៃទី២៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ អត្ថបទទី១៖ យេរេមី ២០,១០-១៣សូម្បីតែមិត្តសម្លាញ់ជិតដិតរបស់ទូលបង្គំ ក៏ចាំតែចាប់កំហុសទូលបង្គំដែរ។ យរ ២០,១០អត្ថបទទី២៖ រ៉ូម ៥,១២-១៥ព្រះអំណោយទាននៃការប្រណីសន្ដោស បានហូរមកលើមនុស្សតាមរយៈមនុស្សម្នាក់។ រម ៥,១៥ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាថាយ ១០,២៦-៣៣កុំខ្លាចអស់អ្នកដែលសម្លាប់បានត្រឹមតែរូបកាយ។ មថ ១០,២៨ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់! ថ្ងៃនេះ ជាពេលវេលាអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ជីវិតរបស់យើងជាអំណោយទានមួយយ៉ាងពិសេស ដែលយើងទទួលពីព្រះអង្គ។ យើងបានស្ដាប់នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ ប្រសិនបើគេបៀតបៀនយើង គេមើលងាយយើង គេនិយាយដើមយើង ក៏អត់អីទេ។ ប្រសិនបើ យើងខិតខំដើរតាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត យើងដឹងថានៅក្នុងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គគង់នៅជាមួយយើង លើកទឹកចិត្តយើង ធ្វើដំណើរជាមួយយើងគ្រប់ពេលវេលា និងគ្រប់ទិសទី។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះនៅពេលយើងមើលឃើញជីវិតរបស់យើងរៀងៗខ្លួន ជាគ្រីស្តបរិស័ទ បងប្អូនអាចនឹកឃើញពីដំណើរជីវិតទូទៅពីថ្ងៃកើត និងនឹកឃើញដំណើរជីវិតជាគ្រីស្តរិស័ទពីថ្ងៃដែលបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ សម្រាប់ខ្ញុំក៏ដូចគ្នាដែរ ខ្ញុំបាននិយាយថាភូមិកំណើតរបស់ខ្ញុំគឺភូមិចំការទៀង និងព្រះសហគមន៍កំណើតគឺព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម។ ពេលយើងនិយាយអំពីកំណើត មានន័យថាជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានកើត កើតសាជាថ្មីដោយសារជីវិតខ្ញុំបានទទួលនៅថ្ងៃទី២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧០ ចូល៥៤ឆ្នាំដែលឪពុកម្ដាយបានទទួលកូនមួយដ៏តូច។ ខ្ញុំបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកនៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧០ ដូច្នេះនៅពេលយើងទទួលពិធីជ្រមុជទឹក ជាពេលវេលាដែលយើងទទួលជីវិតថ្មី។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានទទួលជីវិតថ្មីម្ដងទៀតនៅពេលចូលនៅក្នុងភូមិចំការទៀង។ ចំណុចទី១ កុំគិតថាយើងជ្រើសរើសផ្លូវរបស់យើង គឺព្រះជាម្ចាស់ដែលបានជ្រើសរើសនិងព្រះជាម្ចាស់ការពារថែរក្សា នៅក្នុងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោស។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ តាមពិតខ្ញុំមិនបានជ្រើសរើសប្រទេសកម្ពុជា ហើយខ្ញុំក៏មិនបានជ្រើសរើសចំការទៀងឡើយ។ ដោយសារ នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅឲ្យខ្ញុំទៅជាបូជាចារ្យ ពេលខ្ញុំទទួលតែងតាំងជាឧបដ្ឋាកនៅឆ្នាំ១៩៩៧ គឺមេ (MEP) របស់ខ្ញុំដែលបានទទួលពន្លឺពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ បានចាត់ខ្ញុំឲ្យត្រៀមខ្លួនចូលនៅទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា នៅពេលខ្ញុំទទួលតែងតាំងជាបូជាចារ្យ។ នៅថ្ងៃទី២៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៩៨ ខ្ញុំបានទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យ ក្រោយមកថ្ងៃទី៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩៨ ខ្ញុំបានមកដល់ទឹកដីកម្ពុជា។ ខ្ញុំចង់ទៅប្រទេសជប៉ុន ដោយសារខ្ញុំស្គាល់ប្រទេសជប៉ុនបីឆ្នាំ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់បានជូនខ្ញុំមកធ្វើដំណើរនៅលើទឹកដីខ្មែរ។ បន្ទាប់ពីបានរៀនភាសាខ្មែរ៣ឆ្នាំហើយ ខ្ញុំស្នើសុំលោកអភិបាល អេមីល ឲ្យខ្ញុំទទួលខុសត្រូសនិស្សិតកាតូលិកនៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ ក្រោយមក លោក អេមីល ទទួលពន្លឺពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធផ្សេងលោកថា លោកឪពុកលី និងលោកឪពុក អូលីវីយ៉េ ទទួលខុសត្រូវព្រះសហគមន៍នៅខេត្តតាកែវ និងកំពត។ ដូច្នេះ មិនមែនខ្ញុំជាអ្នកជ្រើសរើសទេ ជាព្រះជាម្ចាស់បានឲ្យខ្ញុំចូលនៅទឹកដីកំពត-តាកែវ។ នៅកំពត មានពេលភ្លៀងខ្លាំងមែនទែន ងងឹតមែនទែន ផ្លូវក៏ខូច ពេលខ្ញុំមកដល់ចំការទៀងខ្ញុំបានដួលម៉ូតូមហាកំពូល នៅផ្លូវទៅមន្ទីរពេទ្យភ្នែកតាកែវ។ ដូច្នេះ នេះជាជំហានទី១នៅលើទឹកដីនេះ ពេលខ្ញុំមកដល់ចំការទៀងនេះ ឃើញថាជាដីដាច់ស្រយាលសម្រាប់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះខ្ញុំនឹកឃើញដែរ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា “មុនឡើងស្ថានបរមសុខ សូមទៅប្រកាសដំណឹងល្អ ដល់ដាច់ស្រយាលនៃផែនដី”។ នៅបារាំងគេឆ្ងល់ ដោយសារពេលខ្ញុំធ្វើរបាយការណ៍ផ្ញើទៅមួយឆ្នាំម្ដង ខ្ញុំទទួលខុសត្រូវព្រះសហគមន៍មួយដែលមានគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់។ នៅពេលនោះ គេឆ្ងល់ព្រោះគេមិនដែលឮថាព្រះវិហារមួយមានគ្រីស្តបរិស័ទតែម្នាក់។ ប្រហែលគេភ្លេចអានកិច្ចការគ្រីស្តទូត ពីសម័យដើមជាមួយសន្តប៉ូលដែលដើរពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ មានគ្រីស្តបរិស័ទតិចនេះជាសេចក្ដីពិតនៃព្រះសហគមន៍ពីដើម។ ចំណុចទី២ ម្សិលមិញនៅក្នុងវីដេអូមានរូបដែលយើងកំពុងអង្គុយនៅក្នុងព្រះវិហារនេះធ្វើពិធីលាងជើងរបស់ព្រះយេស៊ូក្នុងឆ្នាំ២០០២ នៅថ្ងៃនោះមានលោកឪពុក អាល់ប៊ែតូ ដែលចូលរួមដែរ។ នៅពេលនោះ ខ្ញុំជាមួយលោកឪពុក អាល់ប៊ែតូ យើងហូបកាហ្វេនៅខាងមុខគាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថាលោក អូលីវីយ៉េ ដីនេះស្ងាត់ណាស់ដោយសារអត់មានអីសោះ វាលមែនទែន មានតែព្រះវិហារតូចមួយ ផ្លូវក៏អត់សូវល្អ អត់មានអីសោះ។ គាត់ថា អូលីវីយ៉េ អើយ ធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឲ្យដីនេះមានជីវិត។ ខ្ញុំមិនដែលភ្លេចពាក្យនេះទេ យប់មិញពេលខ្ញុំឃើញរូបនេះ ខ្ញុំថាព្រះជាម្ចាស់ណែនាំឲ្យដាក់រូបហ្នឹងត្រឹមត្រូវមែនទែន ដោយសាររូបហ្នឹង ដោយសារពេលវេលាហ្នឹង ដោយសារពាក្យហ្នឹងគាត់ថា
“អ្នកចម្បាំងការពារពន្លឺ”
អភិបូជាពិធីប្រសិទ្ធីពរលើប្រេងពិសិដ្ឋ នៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូល ភ្នំពេញថ្មី ភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី២៩ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៣ កាលពីដើមដំបូងបង្អស់ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងផែនដី។ នៅគ្រានោះ ផែនដីគ្មានរូបរាង និងនៅទទេ មានតែភាពងងឹតពីលើទីជម្រៅទឹក ហើយព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅរេរាពីលើផ្ទៃទឹក។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរមានពន្លឺ!» ពន្លឺក៏កើតមានឡើង។ ព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញថា ពន្លឺនោះល្អប្រសើរហើយ ព្រះអង្គក៏បានញែកពន្លឺចេញពីភាពងងឹត។ ព្រះជាម្ចាស់ហៅពន្លឺថា “ថ្ងៃ” និងហៅភាពងងឹតថា “យប់”។ កណ ១,១-៥ លោកអភិបាល លោកឪពុក បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ អំបាញ់មិញ ខ្ញុំបានអានកំណើតពិភពលោកនៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតពិភពលោក ដើមដំបូងនៃពិភពលោកព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតពន្លឺ នៅពេលនេះយើងឃើញព្រះអាទិត្យកំពុងត្រៀមលិច។ ថ្ងៃនេះ ពិតមែនយើងមានអំណរសប្បាយជួបជុំគ្នា នេះជាលើកទីមួយដែលលោកឧបដ្ឋាកបានចូលក្នុងអភិបូជាប្រសិទ្ធីពរលើប្រេងពិសិដ្ឋក្នុងតួនាទីនេះ។ លោកបូជាចារ្យមួយចំនួនក៏ជាលើកទីមួយដែរ ដែលបានចូលជាមួយយើង នៅក្នុងព្រះសហគមន៍កម្ពុជា ក៏ដូចជានៅក្នុងក្រុមបូជាចារ្យបម្រើព្រះសហគមន៍នៅកម្ពុជា។ លោកអភិបាល សិលា សួន ហង្សលី ក៏ជាលើកទីមួយដែលបានចូលរួមអភិបូជានេះ ក្នុងតួនាទីជាលោកអភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគកំពង់ចាម លោកអភិបាល គីគេ ជាលើកទី២២ ខ្ញុំជាលើកទី១៤។ យប់នេះ យើងឃើញបងប្អូនមកយ៉ាងច្រើនដើម្បីលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ ជាពិសេសនៅថ្ងៃដែលយើងអរព្រះគុណព្រះអង្គសម្រាប់លោកបូជាចារ្យរបស់យើង អរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ប្រេងដែលព្រះអង្គប្រទានពរបន្តិចទៀត ដែលយើងនឹងប្រើនៅរាត្រីបុណ្យចម្លងខាងមុខនេះ។ សម្រាប់បងប្អូនដែលបានត្រៀមខ្លូនពីយូរឆ្នាំហើយ ដើម្បីទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។ យប់នេះ ខ្ញុំសូមអនុញ្ញាតនិយាយទៅលោកបូជាចារ្យ ហើយបងប្អូនសូមទទួលស្តាប់និងចូលនៅក្នុងដំណើររួមជាមួយគ្នា។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធសណ្ឋិតលើខ្ញុំ” នេះជាព្រះបន្ទូលដែលព្រះយេស៊ូបានថ្លែងនៅពេលចូលក្នុងធម្មសាលាលើកដំបូង។ ប៉ុន្តែកុំឱ្យយើងភ្លេចថា នៅពេលព្រះយេស៊ូចូលនៅក្នុងធម្មសាលាដំបូង ព្រះយេស៊ូបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក ពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកហើយ ព្រះយេស៊ូបានទៅវាលរហោស្ថាន៤០ថ្ងៃ៤០យប់ ព្រះអង្គបានទទួលការល្បួង នៅពេលព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមឃ្លាននៅថ្ងៃទី៤០។ នៅពេលនោះ ព្រះយេស៊ូបានឈ្នះមារសាតាំង។ យើងត្រូវតែមើលឃើញ ការសន្ទនារវាងព្រះយេស៊ូនឹងមារសាតាំង នេះជាការប្រយុទ្ធរវាងព្រះពន្លឺនិងភាពងងឹត។ ពិតមែន ព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាអ្នកចម្បាំងការពារពន្លឺ ពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ព្រះអង្គបានឈ្នះការប្រយុទ្ធនេះ។ លោកឪពុកជាទីស្រឡាញ់ នៅថ្ងៃដែលយើងបានទទួលអគ្គសញ្ញាជាបូជាចារ្យ យើងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដ៏ពេញលក្ខណៈ យើងបានអភិសេកដោយប្រេងពិសិដ្ឋដើម្បីចូលនៅក្នុងឋានៈជាបូជាចារ្យ តាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្តដែលជាមហាបូជាចារ្យ។ នៅពេលនេះ យើងហ៊ាននិយាយថា “យើងជាអ្នកចម្បាំងការពារពន្លឺ”។ មិនមែនជាអ្នកចម្បាំង ដើម្បីបំផ្លាញ ដើម្បីណែនាំឱ្យមានភាពស្អប់គ្នា ប៉ុន្តែដើម្បីចូលនៅក្នុងការប្រយុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីឱ្យពន្លឺនិងសេចក្តីពិតឈ្នះគ្រប់ពេលវេលា គ្រប់កាលៈទេសៈ។ បន្តិចទៀត ដែលយើងចូលនៅក្នុងសប្តាហ៍ពិសិដ្ឋ យើងចូលនៅក្នុងការប្រយុទ្ធចុងក្រោយបំផុតរបស់ព្រះយេស៊ូ ដើម្បីឈ្នះអំពើហិង្សា ដើម្បីឈ្នះអំពើបាប ដើម្បីឈ្នះការស្អប់គ្នានៅលើផែនដីទាំងមូល។ លោកឪពុកជាទីស្រឡាញ់ ពិតមែនយើងជាអ្នកចម្បាំងការពារពន្លឺ ការប្រយុទ្ធរបស់យើងគឺជាការប្រយុទ្ធដើម្បីសិទ្ធិសេរីភាព ដើម្បីរំដោះមនុស្សលោកឱ្យរកឃើញផ្លូវនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ អាវុធរបស់យើង គឺជំនឿ គឺសេចក្តីស្រឡាញ់ គឺធម៌មេត្តាករុណា និងសេចក្តីសង្ឃឹម។ សមរភូមិរបស់យើងគឺដួងចិត្តរបស់យើងយ៉ាងពិតប្រាកដ ដោយសារនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង យើងមានការប្រយុទ្ធយ៉ាងច្រើន។ ប៉ុន្តែ ជាពិភពលោកទាំងមូលដែលយើងឃើញមានការចងដៃចងជើង ដែលណែនាំឱ្យយើងបាត់បង់សេរីភាព។ សេរីភាពដែលយើងបានទទួលយ៉ាងពេញលក្ខណៈ នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតយើងជាបុរសជាស្ត្រី ជាតំណាង ជារូបរាងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ លក្ខន្តិករបស់យើង គឺព្រះពន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ យើងឃើញព្រះអាទិត្យកំពុងលិច ពន្លឺកំពុងបាត់ ប៉ុន្តែកុំឱ្យយើងចេញតាមទ្វារដ៏តូចមួយ ដូចលោកយូដាដែលបានចេញពីពិធីជប់លៀងជាមួយព្រះយេស៊ូ នៅពេលនោះយប់ងងឹតហើយ។ ថ្ងៃនេះ នៅម៉ោង៦ល្ងាចយើងអាចមើលឃើញដោយភ្នែកទទេ គឺភពព្រះច័ន្ទ ភពសុក្រ ភពព្រហស្បតិ៍ ភពអង្គារដែលបាននៅត្រង់ជួរគ្នា ហេតុការណ៍នេះកើតឡើង១០០ឆ្នាំម្តង។ យប់នេះ លោកអភិបាល លោកបូជាចារ្យ នឹងប្រកាសពាក្យសច្ចាសាជាថ្មី នៅក្នុងអគ្គសញ្ញាជាអភិបាល ជាបូជាចារ្យ សូមផ្ញើបេសកកម្មរបស់យើង ជីវិតរបស់យើងទៅលើព្រះនាងម៉ារី។ ដោយសារ ពិតមែនព្រះនាងម៉ារីជាអ្នកចម្បាំងការពារពន្លឺមុនគេបង្អស់ ចាប់ផ្តើមតាំងពីពេលព្រះនាងបានឆ្លើយថា “នាងខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ សូមធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គចុះ”។ នៅពេលនោះ ព្រះនាងម៉ារីឈរឡើង
កាលវិភាគ
ព្រឹត្តិការណ៍ថ្មី
