ធម្មទេសនា
អភិបូជាប្រសិទ្ធីពរលើព្រះវិហារថ្មី ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តអូគូស្តាំង កំពត ថ្ងៃទី៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២
អត្ថបទទី១៖ នេហេមី ៨,២-១១នេះជាថ្ងៃដ៏សក្ការៈថ្វាយព្រះអម្ចាស់ គឺមិនមែនជាពេលដែលត្រូវកាន់ទុក្ខឡើយ។ នហ ៨,៩អត្ថបទទី២៖ កិច្ចការ ២៨,១៦-២០.៣០-៣១លោកតែងទទួលអស់អ្នកដែលមកជួបលោក។ កក ២៨,៣០ដំណឹងល្អ៖ យ៉ូហាន ២១,២០-២៥ឯអ្នក សុំអញ្ជើញមកតាមខ្ញុំ!។ យហ ២១,២៣ “យើងទាំងអស់គ្នាជាគ្រីស្តទូត” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ជាពេលវេលាមួយយ៉ាងពិសេស ជាពេលវេលាដែលយើងពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី១ មិនមែនជាពេលវេលាដើម្បីយំ “ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដ៏សក្ការៈថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា”។ ថ្ងៃនេះ យើងសុំព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដល់ព្រះវិហារថ្មីសន្តអូគូស្តាំង ជាពេលវេលាដ៏សក្ការៈពិតមែន ដែលយើងថ្វាយទៅព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងទាំងអស់គ្នា។ គម្ពីរដំណឹងល្អដែលយើងស្តាប់ថ្ងៃនេះ ជាអត្ថបទចុងក្រោយនៅក្នុងគម្ពីររបស់សន្តយ៉ូហានជាអ្នកនិពន្ធ ដើម្បីឱ្យយើងនឹកឃើញអ្វីៗទាំងអស់ដែលកើតឡើងជាមួយព្រះយេស៊ូ ជាមួយក្រុមសាវ័ក ជាមួយក្រុមគ្រីស្តទូតពីដើម។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមអនុញ្ញាតចូលនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រខ្លះៗអំពីព្រះសហគមន៍កំពតនៅទីនេះ។ នៅពេលលោកអភិបាល អេមីល បានចាត់ខ្ញុំឱ្យទៅកំពតនៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០១ គាត់ឱ្យខ្ញុំទៅជាមួយលោក លី ប៉ុន្តែគាត់មិនទាន់ទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យទេ។ ដូច្នេះ ត្រូវចាំដល់ខែមករា ឆ្នាំ២០០២ ក្រោយលោក លី ទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាបូជាចារ្យ ដើម្បីឱ្យខ្ញុំទាំងពីរធ្វើដំណើរទៅកំពត និងចាប់ផ្តើមរួមជាមួយគ្នា។ ហេតុតែចង់ស្គាល់កំពត ខ្ញុំបានជិះម៉ូតូ (បាហ្សា) ពីកំពង់សោមមកកំពត ដោយមានផ្លូវមហាពិបាកហើយមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងទៀត។ ពេលខ្ញុំមកដល់កំពត ខ្ញុំបានឃើញទីក្រុងចាស់ ខ្ញុំមើលហើយក៏ទៅភ្នំពេញវិញ នឹងរង់ចាំដល់ពេលវេលាដើម្បីធ្វើដំណើរមកជាមួយលោកឪពុក លី។ នៅថ្ងៃទី១៤ ខែមករា ឆ្នាំ២០០២ ខ្ញុំបានទៅចំការទៀងលើកទីមួយដើម្បីជួបជាមួយលោកគ្រូជៀង និងជួបជាមួយប្រធានមន្ទីរធម្មការនិងសាសនាខេត្តតាកែវ នៅមន្ទីរពេទ្យភ្នែកតាកែវ។ ខ្ញុំបានដួលម៉ូតូ ពេលខ្ញុំទៅដល់មន្ទីរពេទ្យភ្នែកខ្ញុំពោរពេញដោយឈាម ក្រោយមកខ្ញុំបានតស៊ូជិះម៉ូតូបន្តមកជួបលោកឪពុក លី នៅកំពតទៀត។ ក្រោយមកយើងបានជួលផ្ទះ ខ្ញុំជាមួយលោកឪពុក លី បាននៅកំពតអស់រយៈពេលមួយឆ្នាំ យើងមានជីវិតដូចតាឥសីម្យ៉ាង។ មានន័យថា យើងរស់នៅតែពីរនាក់ អធិដ្ឋានពេលព្រឹក ពេលល្ងាច ទេសនាឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ក្រោយមកមានក្មួយលោកឪពុក លី (សាម៉ន)។ យើងបានចែកការងារគ្នា ដោយលោកឪពុក លី ទៅជុំគិរីដែលមានគ្រួសារមួយ (មីងអាន) ខ្ញុំទៅចំការទៀងដោយមានគ្រីស្តបរិស័ទម្នាក់ (លោកគ្រូជៀង)។ ពីថ្ងៃចន្ទដល់ថ្ងៃសុក្រ យើងនៅកំពតពីរនាក់ យើងបានរស់នៅរបៀបនេះរហូតដល់យើងបានឃើញ នៅក្បែរព្រះវិហារយើងមានកន្លែងមួយ (អូស្កូ)។ អូស្កូ ជាអាគារចាស់ពីសម័យឆ្នាំ១៩៩៣ ក្រោយមកយើងបានទិញ ហើយខ្ញុំទាំងពីរនាក់បានរិះគិតជាមួយគ្នាថា ដើម្បីចាប់ផ្តើមយើងបានប្រមូលសិស្ស-និស្សិតខ្លះៗ។ ដូច្នេះ យើងបានប្រមូលពីចំការទៀងខ្លះៗ ដើម្បីចាប់ផ្តើមបេសកកម្មនៅកំពតយ៉ាងពេញលក្ខណៈ។ នៅឆ្នាំ២០០៤ បងស្រី ស៊ីងកូ (បងស្រីជប៉ុន) បានមកដល់កំពត ដើម្បីចាប់ផ្តើមបេសកកម្មតាមរយៈសាលាមត្តេយ្យ ការអប់រំ និងជាពិសេសគាត់បានទទួលខុសត្រូវមណ្ឌលយុវនារី។ ដូច្នេះ យើងមានមណ្ឌលយុវនារីជាមួយបងស្រី យើងមានមណ្ឌលយុវជន អូស្កូ ដែលមាន ហ៊ុន អាន និងសិស្សខ្លះៗបានរស់នៅជាមួយគ្នា។ នេះជាពូជដំបូងនៃព្រះសហគមន៍នៅកំពត ខ្ញុំនិងលោកឪពុក លី បានរស់នៅទីនេះពីឆ្នាំ២០០២ដល់ឆ្នាំ២០០៧។ នៅឆ្នាំ២០០៧ លោកឪពុក លី ទៅបន្តការសិក្សានៅប្រទេសបារាំង ហើយខ្ញុំត្រូវបានលោកអភិបាល អេមីល ឱ្យធ្វើជាតំណាងពេញសិទ្ធិ។ ដោយសារខ្ញុំមានការងារច្រើន លោកអភិបាល អេមីល ក៏បានបែងចែកតំបន់កំពតនិងតាកែវ ដែលមានលោកឪពុក សុន ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវកំពតនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០០៧។ ដូច្នេះ ពីដើមឆ្នាំរហូតដល់ខែសីហា ខ្ញុំរត់កំពតនិងតាកែវម្នាក់ឯង មានលោកតាម្នាក់នៅត្រពាំងរពៅ បានមកស្តីឱ្យខ្ញុំថា “លោកឪពុកមិនដែលទៅថ្វាយអភិបូជានៅកន្លែងយើងសោះ”។ ក្នុងរយៈពេលប្រាំឆ្នាំ ដែលខ្ញុំនិងលោកឪពុក លី បាននៅជាមួយគ្នាពីរនាក់ យើងបានធ្វើឱ្យកំពត
អភិបូជាបិទទិវានៃការត្រាស់ហៅលើកទី៥៩
ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូល ភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២ “ចូរយើងអធិដ្ឋាន” អត្ថបទទី១៖ កិច្ចការ ១៣,១៤.៤៣-៥២យើងបានតែងតាំងអ្នកឲ្យធ្វើជាពន្លឺ បំភ្លឺជាតិសាសន៍នានា។ កក ១៣,៤៧អត្ថបទទី២៖ វិវរណៈ ៧,១៤ខ-១៧គេបានបោកអាវរបស់ខ្លួនឲ្យបានសស្អាត ក្នុងព្រះលោហិតរបស់កូនចៀម។ វវ ១៧,១៤ដំណឹងល្អ៖ យ៉ូហាន ១០,២៧-៣០ចៀមរបស់ខ្ញុំតែងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ។ យហ ១០,២៧ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ពីម្សិលមិញ យើងបានចាប់ផ្តើមអង្គប្រជុំជាមួយបងប្អូន យុវជនយុវនារី និងបព្វជិតបព្វជិតា ខ្ញុំបានសួរ តើយើងមានអារម្មណ៍ដូចម្តេច នៅពេលយើងបានស្តាប់គម្ពីរស្តីអំពីព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះបន្ទូលថា សូមស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ? យើងបានជួបជុំគ្នាពីម្សិលមិញ យើងមានការអប់រំ យើងមើលការសម្តែងរបស់ក្មេងៗដែលធ្វើជាសម្តេចប៉ាប លោកកាឌីណាល់ លោកអភិបាល លោកបូជាចារ្យ បងប្រុសបងស្រី…។ យប់មិញយើងបានអធិដ្ឋានពេញមួយយប់ ព្រឹកមិញយើងបានស្តាប់សក្ខីភាពរបស់បងប្រុសបងស្រីមួយចំនួន។ នៅពេលយើងស្តាប់គម្ពីរទាំងបីថ្ងៃនេះ សុទ្ធតែជាព្រះបន្ទូលដែលណែនាំឱ្យយើងពោរពេញដោយកម្លាំង។ ពីសម័យដើម នៅពេលលោកប៉ូល លោកប៉ាណាប៉ាស់ទៅទេសនា បានគេមកយ៉ាងច្រើនដើម្បីស្តាប់។ នៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ លោកយ៉ូហានថាគាត់បានឃើញមានមហាជនដ៏ច្រើនកុះករ គ្មាននរណាអាចរាប់ចំនួនបាន ដែលកំពុងជួបជុំគ្នា។ យើងបានស្តាប់ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “ខ្ញុំជាគ្រូគង្វាលដ៏ល្អ ដែលស្គាល់ចៀមរបស់ខ្ញុំ ដែលយាងមកដើម្បីឱ្យចៀមរបស់ខ្ញុំមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច”។ នៅពេលយើងសរុបនេះទាំងអស់ ណែនាំឱ្យយើងមានអារម្មណ៍ដែលពោរពេញដោយអំណរដ៏ពេញលក្ខណៈ ដូចព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលសន្យា។ ម្យ៉ាងទៀត ណែនាំឱ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍របស់យើងក្នុងរយៈពេល២ថ្ងៃកន្លងមក។ កក់ក្តៅដោយសារ យើងបានជួបជុំគ្នាឡើងវិញ យើងជួបជុំគ្នានៅក្នុងអំណរសប្បាយ នៅក្នុងការស្វាគមន៍គ្នាទៅវិញទៅមក។ យើងកក់ក្តៅ ដោយសារយើងបានស្តាប់ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “ខ្ញុំជាគង្វាលដ៏ល្អ ចៀមរបស់ខ្ញុំតែងស្តាប់សម្លេងខ្ញុំ ខ្ញុំស្គាល់ចៀមទាំងនោះ ហើយចៀមទាំងនោះមកតាមខ្ញុំ”។ នេះជាព្រះបន្ទូល ដែលណែនាំឱ្យយើងមើលឃើញផ្លូវសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង មើលឃើញអត្ថន័យនៃជីវិតរបស់យើង។ ដោយដឹងថា ជីវិតរបស់យើងមានផ្លូវមួយគឺព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ដែលដឹកនាំយើង ដែលជាគង្វាលរបស់យើង ដែលណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងកាយពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ដែលណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងចិត្ត និងសេចក្តីសង្ឃឹម។ ក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំកន្លងមក ជួនកាលយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ត ជួនកាលយើងអស់កម្លាំង ឥតមានឱកាសជួបជុំគ្នា យើងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូពីចម្ងាយ។ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃនេះព្រះបន្ទូលណែនាំឱ្យយើងចូលយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងគោលដៅនៃជីវិត នៅក្នុងអត្ថន័យនៃជីវិត នៅក្នុងព្រះគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់យើង។ យើងមានព្រះយេស៊ូ ដែលជាគង្វាលដ៏ល្អ ព្រះយេស៊ូដែលស្គាល់យើង ព្រះយេស៊ូដែលថែរក្សាយើង ព្រះយេស៊ូដែលណែនាំឱ្យយើងទៅរកប្រភពទឹកដែលផ្ដល់ជីវិត។ នៅពេលយើងស្តាប់នេះ យើងដឹងថាជីវិតរបស់យើងលែងឯកោ យើងមានត្រីវិស័យយ៉ាងច្បាស់ដែលបំភ្លឺជីវិតរបស់យើងដើម្បីទៅមុខ។ ទៅមុខជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ទៅមុខជាមួយបងប្អូន ទៅមុខជាមួយលោកឪពុក បងប្រុសបងស្រី នៅក្នុងគ្រួសារមួយដែលជាព្រះសហគមន៍ ដើម្បីរស់នៅប្រចាំថ្ងៃនៅក្នុងសង្គម។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះខ្ញុំសូមអញ្ជើញយើងដែលជាលោកឪពុក ជាបងប្រុសបងស្រី ជាយុវជនយុវនារី ជាគ្រីស្តបរិស័ទ គឺឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីអធិដ្ឋាន។ អធិដ្ឋានថែមទៀតសម្រាប់លោកបូជាចារ្យ ថ្ងៃនេះយើងបានគោរពព្រះយេស៊ូជាគង្វាលដ៏ល្អ។ ថ្ងៃនេះយើងបានឃើញគង្វាលដ៏ល្អ គឺលោកប៉ូលនិងលោកប៉ាណាប៉ាស់ ដែលជាបូជាចារ្យដំបូងនៅក្នុងព្រះសហគមន៍។ ដោយបានទទួលខុសត្រូវ ដើម្បីធ្វើដំណើរពីទីក្រុងមួយទៅទីក្រុងមួយ ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយគ្រីស្តបរិស័ទ លើកទឹកចិត្តគេ ផ្តល់កម្លាំងឱ្យគេ។ ទោះបីមានការបៀតបៀនក៏ដោយ ប៉ុន្តែគេបានតស៊ូដើម្បីទៅមុខតទៅទៀត ដោយសារគេដឹងថា “យើងបានតែងតាំងអ្នកឱ្យធ្វើជាពន្លឺបំភ្លឺជាតិសាសន៍នានា និងអាចណែនាំការសង្រ្គោះរហូតទៅដល់ស្រុកដាច់ស្រយាលនៃផែនដី”។ នេះជាបេសកកម្ម នេះជាអគ្គសញ្ញាដែលលោកប៉ូលនិងប៉ាណាប៉ាស់បានទទួល នេះជាអគ្គសញ្ញាដែលលោកបូជាចារ្យបានទទួល ដើម្បីធ្វើជាគង្វាលដ៏ល្អនៅលើទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជា។ ធ្វើដំណើរពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ ទៅកន្លែងដាច់ស្រយាល ដើម្បីប្រកាសអំពីព្រះយេស៊ូដែលជាព្រះសង្រ្គោះ ដើម្បីប្រកាសអំពីជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អជូនដល់អ្នកក្រីក្រ ដើម្បីបង្ហាញអំពីរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់រំដោះយើង។ សូមបងប្អូនអធិដ្ឋានសម្រាប់លោកបូជាចារ្យ ដើម្បីឱ្យយើងរួមគ្នាជាក្រុមគង្វាលដែលយកចិត្តទុកដាក់តាមរបៀបព្រះយេស៊ូ ដើម្បីថែរក្សា ដើម្បីស្រឡាញ់ ដើម្បីតស៊ូ ដើម្បីផ្តល់កម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីណែនាំឱ្យកូនចៀមរបស់យើងមានជំនឿ មានសេចក្តីសង្ឃឹមថ្មី មានជីវិតដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់។ សូមបងប្អូនអធិដ្ឋានសម្រាប់បព្វជិតបព្វជិតា ដែលមាននៅប្រទេសកម្ពុជា នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញយើងមាន២៥ក្រុមដែលកំពុងបម្រើព្រះសហគមន៍។ សរុបទាំងបីភូមិភាគមានជិត៤០ក្រុមគ្រួសារ ពិតមែនពួកគាត់មកពីប្រទេសផ្សេងៗ ប៉ុន្តែមកនៅក្នុងគោលដៅតែមួយ គឺប្រកាសដំណឹងល្អ។
អភិបូជាបើកការអធិដ្ឋានពេញមួយយប់លើកទី១០០ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូលភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី៧ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២“ព្រះយេស៊ូទតមើលយើង”
ព្រះយេស៊ូទតមើលយើង” អត្ថបទទី១៖ កិច្ចការ ៩,៣១-៤២ព្រះសហគមន៍បានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខសាន្តគ្រប់ទីកន្លែង។ កក ៩,៣១ដំណឹងល្អ៖ យ៉ូហាន ៦,៦០-៦៩ចុះអ្នករាល់គ្នាវិញ តើអ្នករាល់គ្នាចង់ចេញទៅដែរឬ? យហ ៦,៦៧ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ អំបាញ់មិញ យើងបានឃើញកូនក្មេងដែលបានសម្តែងធ្វើជាសម្តេចប៉ាប លោកកាឌីណាល់ លោកអភិបាល លោកបូជាចារ្យ បងប្រុស បងស្រី…។ សម្រាប់យើងជាយុវជនយុវនារី យើងត្រូវតែចាប់អារម្មណ៍ ដោយសារកូនក្មេងគេបានខិតខំយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីឱ្យថ្ងៃនេះគេសម្តែងយ៉ាងពិសេស។ គេបានយកចិត្តទុកដាក់អស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីចូលជាមួយយើងជាយុវជនយុវនារី ដូចជាលើកទឹកចិត្តយើងម្យ៉ាង។ គេបានទទួលការអប់រំពីឪពុកម្តាយ រហូតដល់គេចេះយកអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគាត់។ អត្ថបទទី១ “ព្រះសហគមន៍បានប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្ត គ្រប់ទីកន្លែងនៅក្នុងស្រុកយូដា និងព្រះសហគមន៍មានជំហរកាន់តែមាំមួនឡើងៗ មានគេរស់នៅ ដោយគោរពកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់ ព្រមទាំងមានចំនួនកើនឡើងជាលំដាប់ ដោយមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជួយលើកទឹកចិត្តគេផង” នេះជាព្រះសហគមន៍ដែលចាប់ផ្តើមដំបូង។ នៅក្នុងសម័យក្រុមគ្រីស្តទូត ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះយេស៊ូឡើងស្ថានបរមសុខ យើងបានឃើញពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ មានសាវ័កថ្មីៗ មានគ្រីស្តបរិស័ទថ្មីៗ ដែលចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះយេស៊ូ តាមរយៈក្រុមគ្រីស្តទូត។ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញលោក សិលា ដែលបានប្រោសលោកអេណេឱ្យបានជាសះស្បើយ ប្រោសនាងតាប៊ីថា ដែលបានស្លាប់ឱ្យរស់ឡើងវិញ។ លោកសិលា បានបង្ហាញអំពីឬទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងជាក់ស្តែង ក្រុមសាវ័ក និងប្រជានជនដែលបានឃើញ គេសប្បាយចិត្តហើយគេចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះយេស៊ូយ៉ាងច្រើន ទោះបីគេមិនដែលបានជួបព្រះយេស៊ូផ្ទាល់។ នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ យើងបានឃើញមហាជនដែលកំពុងដើរជាមួយព្រះយេស៊ូ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូបានចិញ្ចឹមគេ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលព្រះយេស៊ូឱ្យនំបុ័ង ឱ្យត្រី ដើម្បីឱ្យគេហូបឆ្អែតទាំងអស់គ្នា ព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមទេសនា ចាប់ផ្តើមបំភ្លឺគេ “តាមពិត អ្វីដែលសំខាន់មិនមែនម្ហូបអាហារដើម្បីចិញ្ចឹមក្រពះ ប៉ុន្តែសូមបរិភោគរូបកាយនិងលោហិតរបស់ខ្ញុំ” នៅពេលនោះគេទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញនៅក្នុងគម្ពីរគេពិបាកស្តាប់ តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីបរិភោគរូបកាយនិងលោហិតគាត់? នៅពេលនោះគេចាប់ផ្តើមចេញបន្តិចម្តងៗ ដោយសារគេខឹងព្រះយេស៊ូ ព្រោះពេលនោះព្រះយេស៊ូបានទតមើលគេ ហើយនិយាយប្រាប់គេថា “តាមពិតខ្ញុំដឹង មានខ្លះនៅក្នុងចំណោមបងប្អូនព្រមមកតាមខ្ញុំដោយសារបានទទួលម្ហូបអាហារ ប៉ុន្តែមិនចង់ដើរតាមខ្ញុំ មិនចង់លះបង់ចោល ដើម្បីរស់នៅជាសាវ័ករបស់ខ្ញុំឡើយ”។ នៅពេលគេស្តាប់ដូចនេះ គេមិនសប្បាយចិត្តហើយគេទៅវិញ ដូច្នេះនៅពេលហ្នឹងចាប់ផ្តើមបាត់សាវ័កខ្លះៗ។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នៅពេលលោកសិលាធ្វើសញ្ញាសម្គាល់យ៉ាងពិសេស មានសាវ័កកាន់តែច្រើនទៅៗ។ នៅពេលខ្ញុំបានឃើញបងប្អូនដែលអង្គុយថ្ងៃនេះ នៅពេលខ្ញុំបានឃើញក្នុងអង្គប្រជុំអំបាញ់មិញ មានប៉ុន្មាននាក់ដែលបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកថ្មីនេះ យើងត្រូវតែនឹកឃើញព្រះសហគមន៍ពីដើម។ ព្រះសហគមន៍ពីដើម ជាព្រះសហគមន៍ដ៏តូចមួយ ដែលកំពុងស្តាប់ព្រះបន្ទូល ដែលកំពុងចែកតួនាទីនៅក្នុងព្រះសហគមន៍។ យើងបានឃើញក្រុមគ្រីស្តទូតគេអប់រំជំនឿ យើងបានឃើញក្រុមគ្រីស្តទូតគេដឹកនាំការអធិដ្ឋាន ដើម្បីថ្វាយបង្គំភ្ជាប់ជាមួយព្រះយេស៊ូ និងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ យើងឃើញ គេបានជ្រើសរើស៧នាក់ដើម្បីបម្រើតុ ដើម្បីទៅជាអ្នកបម្រើដោយនាមក្រុមគ្រីស្តទូត ដល់ស្ត្រីមេម៉ាយ អ្នកក្រីក្រ កុមារកំព្រារ។ នៅក្នុងអត្ថបទទី១ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញស្ត្រីនោះគាត់ជាសាវ័ក ដែលបានយកចិត្តទុកដាក់បម្រើនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ យកចិត្តទុកដាក់ជួយព្រះសហគមន៍អស់ពីសមត្ថភាព។ ដូច្នេះ ពីសម័យដើមគ្រីស្តបរិស័ទដែលចាប់ផ្តើមដើរតាមព្រះយេស៊ូ គេបានចែកតួនាទីគ្នា។ មានខ្លះជាគ្រីស្តទូត ហើយគេជ្រើសរើសខ្លះៗដើម្បីបន្ត លោកប៉ូលនៅក្នុងក្រុមនេះដែលទទួលដោយព្រះយេស៊ូផ្ទាល់។ យើងមានខ្លះគេជាអ្នកបម្រើ មានខ្លះជួយថ្លែងព្រះបន្ទូល មានខ្លះគេយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយព្រះសហគមន៍ប្រចាំ និងជាមួយអ្នកក្រីក្រ។ ព្រះសហគមន៍ចាប់ផ្តើមបង្កើតតួនាទីយ៉ាងច្បាស់ នៅក្នុងនេះមានតួនាទីយ៉ាងពិសេស ដើម្បីបម្រើព្រះសហគមន៍ឱ្យមានជីវិតតទៅទៀតៗ គឺធ្វើជាអ្នកដែលផ្ញើជីវិតទាំងស្រុងទៅលើព្រះជាម្ចាស់។ យប់នេះ ជាលើកទី១០០ដែលយើងបានអធិដ្ឋានសម្រាប់ការត្រាស់ហៅ យើងមានយុវជនយុវនារីដែលបានមកយ៉ាងច្រើនពីព្រះសហគមន៍នានា។ ជាពេលវេលា ដើម្បីសួរផ្ទាល់ខ្លួន នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ តើព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំអ្វីខ្លះសម្រាប់ខ្ញុំ? នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ តើព្រះជាម្ចាស់ទន្ទឹងរង់ចាំអ្វីខ្លះពីខ្ញុំ? ដោយសារ ពីដើមរៀងមកព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅយើង ដើម្បីឱ្យយើងបំពេញបេសកកម្មនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ ដើម្បីឱ្យយើងប្រកាសដំណឹងល្អ។ នេះជាអ្វីដែលលោកសិលាបានធ្វើ គាត់បានប្រកាសដំណឹងល្អនៅក្នុងជំនឿ និងណែនាំឱ្យបងប្អូនមួយចំនួនបានជាសះស្បើយ។ នៅពេលមានអ្នកក្រីក្រពិការម្នាក់ កំពុងសុំទាននៅទីក្រុងយេរូសាឡឹម នៅមុខលោកសិលានិងលោកយ៉ូហាន លោកទាំងពីរបាននិយាយថា “យើងឥតមានលុយ ឥតមានមាសប្រាក់ទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងមានដោយនាមព្រះយេស៊ូគ្រីស្តជាអម្ចាស់ សូមឈរឡើងនឹងធ្វើដំណើរទៅផ្ទះវិញចុះ”។ តាមពិតអ្នកសុំទាននោះ
អភិបូជាអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹមចំការទៀង ថ្ងៃទី៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២
“ធ្វើដំណើរជាមួយគ្នានៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់” អត្ថបទទី១៖ កិច្ចការ ៦,១-៧ ចំនួនសាវ័កចេះតែកើនឡើងជាលំដាប់។ កក ៦,១ ដំណឹងល្អ៖ យ៉ូហាន ៦,១៦-២១ ស្រាប់តែគេឃើញព្រះយេស៊ូយាងលើសមុទ្រ។ យហ ៦,១៩ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅពេលយើងស្តាប់អត្ថបទទី១ នៅក្នុងកិច្ចការគ្រីស្តទូត យើងត្រូវតែនឹកឃើញជីវិតនៃព្រះសហគមន៍របស់យើងដ៏ពិតប្រាកដមែន។ ពីសម័យដើម នៅពេលព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នៅពេលព្រះយេស៊ូឡើងស្ថានបរមសុខ នៅពេលនោះក្រុមគ្រីស្តទូតចាប់ផ្តើមកិច្ចការដែលព្រះយេស៊ូប្រទានឱ្យធ្វើ។ ដូច្នេះ គេបានអប់រំជំនឿ គេណែនាំអធិដ្ឋាន ប៉ុន្តែមានប្រជាជនមួយចំនួនគេកំពុងរអ៊ូរទាំ ដោយសារក្រុមគ្រីស្តទូតរវល់តែអធិដ្ឋាន រវល់តែអប់រំជំនឿ ដើម្បីបំភ្លឺដំណើរជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ មិនសូវមានពេលវេលាដើម្បីមើលស្ត្រីមេម៉ាយ មើលកុមារកំព្រា មើលបងប្អូនដែលកំពុងខ្វះខាត។ ហេតុនេះហើយ គេបានសម្រេចចិត្តជ្រើសរើស៧នាក់ ដែលជាអ្នកបម្រើដ៏ពិសេស ដែលទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ ដើម្បីបម្រើអ្នកក្រីក្រ អ្នកដែលកំពុងខ្វះខាត ដោយបង្ហាញអំពីធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅក្នុងកិច្ចការគ្រីស្តទូតនេះ យើងបានឃើញពូជនៃព្រះសហគមន៍ដែលយើងស្គាល់សព្វថ្ងៃ នៅពេលយើងនិយាយអំពីកិច្ចការគ្រីស្តទូត យើងត្រលប់មកវិញ២០០០ឆ្នាំមុន។ ប៉ុន្តែ នៅពេលយើងមើលឃើញព្រះសហគមន៍របស់យើងនៅទីនេះ យើងបានចាប់ផ្តើមប្រកាសដំណឹងល្អ យើងបានចាប់ផ្តើមអប់រំជំនឿ យើងបានចាប់ផ្តើមអធិដ្ឋាន យើងបានចាប់ផ្តើមយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយអ្នកក្រីក្រ។ ព្រះសហគមន៍នីមួយៗ ដែលយើងកំពុងបង្កើតនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញទាំងមូល យើងបានយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យមានគណៈកម្មការសង្គហៈ ឱ្យមានគណៈកម្មការអប់រំជំនឿ និងឱ្យមានគណៈកម្មការពិធីបុណ្យ។ ទាំងអស់នេះមកព្រះសហគមន៍ដើម ទៅដល់អ្វីដែលសំខាន់បំផុត អាទិភាពបំផុត អប់រំជំនឿដើម្បីពន្យល់អំពីដំណើរជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូដល់បងប្អូនថ្មីៗ។ អធិដ្ឋាន ដើម្បីជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ និងបម្រើអ្នកក្រីក្រ បម្រើបងប្អូនឯទៀតៗនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់។ នេះជាព្រះសហគមន៍របស់យើងសព្វថ្ងៃ នេះជាជីវិតនៃព្រះសហគមន៍របស់យើងសព្វថ្ងៃ។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងជួបជុំគ្នាត្រូវតែនឹកឃើញ២សប្តាហ៍មុន នៅចំការទៀងនេះយើងមានបងប្អូន៥០នាក់ ដែលបានទទួលជីវិតថ្មី។ សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំនឹកឃើញដល់ឆ្នាំ២០០២ដែលខ្ញុំបានធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកម្នាក់ ក្រោយមកមានពិធីជ្រមុជទឹកនៅឆ្នាំ២០០៣ ឆ្នាំ២០០៥ ឆ្នាំ២០០៧…។ យើងត្រូវការនឹកឃើញអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងព្រះសហគមន៍យើង គ្រីស្តបរិស័ទចាប់ផ្តើមរីកចម្រើនយ៉ាងច្រើន ពី១ឡើងដល់១០ ពី១០ឡើងដល់១០០… ព្រះសហគមន៍បានទទួលជីវិតពីព្រះជាម្ចាស់។ មានបងប្អូនប៉ុន្មាន នៅយប់ដែលគេបានទទួលជីវិតថ្មី គេបានអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ជីវិតថ្មីនេះ។ ខ្ញុំគិតថា សម្រាប់បងប្អូនដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទពីយូរឆ្នាំហើយ កុំឱ្យយើងភ្លេចហ្នឹង សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ខ្លួនក៏ដូចគ្នាដែរ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាឧបដ្ឋាក ខ្ញុំបានចូលនៅក្នុងសំណាក់ធម៌ដែលណែនាំឱ្យខ្ញុំនឹកឃើញថា “យើងជាបូជាចារ្យនៅថ្ងៃអនាគត យើងទទួលព្រះអំណោយទានមួយយ៉ាងពិសេស គឺណែនាំឱ្យបងប្អូនទទួលជីវិតពីព្រះជាម្ចាស់ដ៏ពិតប្រាកដមែន”។ នេះជាបទពិសោធន៍ ដែលខ្ញុំមាននៅក្នុងរយៈពេល២០ឆ្នាំកន្លងមក ជាពិសេសនៅក្នុងខេត្តតាកែវ។ ប៉ុន្តែ នៅក្រោយពេលខ្ញុំបានទទួលអគ្គសញ្ញាតែងតាំងជាអភិបាលក៏ដូចគ្នា ខ្ញុំបានដើរពីព្រះសហគមន៍មួយទៅព្រះសហគមន៍មួយ ពីមណ្ឌលសកម្មភាពមួយទៅមណ្ឌលសកម្មភាពមួយ ខ្ញុំបានឃើញព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យយើងមានជីវិត។ ជាជីវិតដ៏បរិបូណ៌ ជីវិតដែលណែនាំឱ្យយើងមានសេចក្តីសង្ឃឹមជានិច្ច។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះដែលខ្ញុំថ្វាយអភិបូជាមិនមែនដើម្បីអរព្រះគុណសម្រាប់ឋានៈជាឯកឧត្តម ឬមេដាយជាតូបការ ឬដើម្បីងារជាមហាឧបាសកពុទ្ធសាសនូបត្ថម្ភក៍ នោះទេ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំថ្វាយអភិបូជាថ្ងៃនេះដើម្បីអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់ដំណើរដែលយើងបានធ្វើអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំកន្លងមក។ ថ្វាយអភិបូជា ដើម្បីអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ជីវិតដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ សម្រាប់ជីវិតរបស់ព្រះសហគមន៍យើង សម្រាប់ជីវិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់។ ខ្ញុំគិតថា អ្វីដែលបងប្អូនឃើញថ្ងៃនេះយ៉ាងជាក់ស្តែងនៅវត្តអង្គមន្ត្រីព្រឹកមិញ យល់ថាជីវិតរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទមិនមែនជាជីវិតប្លែកពីគេទេ។ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទពិតមែន ប៉ុន្តែយើងជាប្រជាជនខ្មែរ ដែលរស់នៅក្នុងវប្បធម៌ខ្មែរ ដែលរស់នៅលើទឹកដីខ្មែរ ដែលនិយាយភាសាខ្មែរ…។ សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីធ្វើជាមេម្ស៉ៅ ដើម្បីធ្វើជាពូជនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ នៅក្នុងជីវិតប្រចាំ។ ពេលយើងទៅសាលា ពេលយើងទៅរកស៊ី ពេលយើងទៅដើរកំសាន្ត ពេលយើងនៅជាមួយមិត្តយើង យើងមិនគិតយើងជាពុទ្ធបរិស័ទឬជាគ្រីស្តបរិស័ទទេ។ យើងជាបងប្អូនគ្នា យើងមានមិត្តសម្លាញ់ យើងមានបងប្អូនយើង យើងមានលោកតាលោកយាយដែលទៅវត្ត យើងមានគ្នាយើងដែលចូលព្រះវិហារ។ យើងដឹងថា យើងជាបងប្អូនគ្នានៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ដូច្នេះការសន្ទនារបស់យើងទៅជាធម្មជាតិរបស់យើង។ មិនមែនជាអ្វីដែលប្លែក ដែលពិសេស ដែលយើងត្រូវការគិតពិចារណាធ្វើដូចម្តេចដើម្បីនិយាយអំពីព្រះយេស៊ូ ធ្វើដូចម្តេចដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវការសុំឱ្យព្រះយេស៊ូសូនបេះដូងរបស់យើង ដួងចិត្តរបស់យើង ដើម្បីឱ្យយើងភ្ជាប់នៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ទៅជាធម្មជាតិ។ ទៅជាធម្មជាតិរបស់យើង ដើម្បីធ្វើជាអ្នកបម្រើដូចក្រុមគ្រីស្តទូតពីដើម ដើម្បីទៅជាអ្នកដែលស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗ។ លក្ខណៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់គឺសេចក្តីស្រឡាញ់
រាត្រីបុណ្យចម្លងធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តយ៉ូសែបផ្សារតូច ថ្ងៃទី១៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២
“កូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានសុខសន្តិភាព” អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ១២,២.៤-៦ ខ្ញុំលែងភ័យខ្លាចទៀតហើយ ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ជាកម្លាំងរបស់ខ្ញុំ។ អស ១២,២ អត្ថបទទី២៖ បារូក ៣,៩-១៥.៣២-៤,៤ តើនរណារកព្រះដំណាក់ នៃព្រះប្រាជ្ញាញាណឃើញ? បារ ៣,១៥ អត្ថបទទី៣៖ អេសេគីអែល ៣៦,១៦-១៧ក.១៨-២៨ យើងនឹងប្រមូលអ្នករាល់គ្នាពីគ្រប់ស្រុកនាំត្រឡប់មកមាតុភូមិវិញ។ អគ ៣៦,២៤ ដំណឹងល្អ៖ លូកា ២៤,១-១២ ចូរនឹកចាំអំពីព្រះបន្ទូល ដែលព្រះអង្គបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ លក ២៤,៦ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំសូមឆ្លៀតឱកាសដើម្បីស្វាគមន៍ដល់បងប្អូនទាំងអស់ ដែលបានចូលរួមនៅក្នុងរាត្រីដ៏ពិសេសនេះ។ ពិសេស ដោយសារយើងបានគោរពព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ យើងមានបងប្អូន៦នាក់ដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកយប់នេះ។ ណែនាំឱ្យយើងពោរពេញដោយអំណរសប្បាយរួមជាមួយ៦នាក់នៅផ្សារតូចនេះ និងជាង៩០នាក់នៅទូទាំងភូមិភាគភ្នំពេញ ដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកថ្ងៃនេះឬថ្ងៃស្អែក។ យើងមានអំណរសប្បាយ ដោយសាររយៈពេលពីរឆ្នាំដែលយើងឥតមានឱកាសដើម្បីជួបជុំគ្នារបៀបនេះ ដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩។ រយៈពេលពីរឆ្នាំដែលយើងបានធ្វើនៅតាមកន្លែងយើងស្ងាត់ៗ ដោយមានការផ្សាយផ្ទាល់តាមរយៈបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយសង្គមផ្លូវការដែលយើងមាន។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះយើងសប្បាយចិត្តដែលមានបងប្អូនបានចូលរួមយ៉ាងច្រើនកុះករ យើងបានឃើញប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងមកគ្រីស្តបរិស័ទយើងជួបជុំគ្នានៅក្នុងអំណរសប្បាយ។ ទោះបីត្រូវថ្ងៃចូលឆ្នាំខ្មែរក៏ដោយ យើងដឹងថាយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទយើងយកជំនឿរបស់យើងជាអាទិភាព ដើម្បីសុំព្រះជាម្ចាស់ធ្វើដំណើរជាមួយយើងនៅលើផែនដីនេះ។ “ឱកូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលដកបាបនៃពិភពលោក សូមប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តឱ្យយើងខ្ញុំ ខ្ញុំទុកសេចក្តីសុខសាន្តឱ្យអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំផ្តល់សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំឱ្យអ្នករាល់គ្នា អាលេលូយ៉ា អាលេលូយ៉ា ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ដំណឹងល្អដែលចេញពីដួងចិត្តរបស់យើង ចេញពីជំនឿរបស់យើងនៅក្នុងរាត្រីនេះ ដែលជារាត្រីនៃជីវិត ណែនាំឱ្យយើងពោរពេញដោយសេចក្តីសង្ឃឹមនៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះ ដែលចាប់ផ្តើមហើយ។ ពិតមែនឆ្នាំនេះ យើងបានគោរពពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំតាមប្រពៃណីខ្មែរ ស្របពេលដែលយើងចូលនៅក្នុងអាថ៌កំបាំងដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលសោយទិវង្គតនិងយប់នេះមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូបានសោយទិវង្គត នៅពេលព្រះយេស៊ូបានណែនាំយប់នេះឱ្យឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ ឈ្នះអំពើបាប ពិតមែនបេះដូងរបស់យើង ខ្លួនរបស់យើង ពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ ដើម្បីទទួលស្វាគមន៍ព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះជាម្ចាស់ដែលជាព្រះជាម្ចាស់នៃជីវិត ព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ ដើម្បីឱ្យឆ្នាំថ្មីនេះទៅជាឆ្នាំដែលពោរពេញដោយសេចក្តីសង្ឃឹមសាជាថ្មី។ យប់នេះ ដួងចិត្តរបស់យើងពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ ដោយសារយើងមានបេក្ខជនជិត១០០នាក់ ដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ។ ពីរឆ្នាំកន្លងមក ដែលយើងបានជួបជុំគ្នាយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ យប់នេះដូចព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលសន្យាដល់លោកម៉ូសេ និងប្រជារាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលពីដើម យប់នេះជីវិតបានផុសឡើង ដើម្បីណែនាំឱ្យយើងរស់នៅក្នុងសេចក្តីសង្ឃឹមសាជាថ្មី។ ពិតមែន ពីរឆ្នាំកន្លងមកយើងបានដើរក្នុងវាលរហោស្ថាន ថ្មីៗនេះយើងបានបញ្ចប់៤០ថ្ងៃនៅក្នុងរដូវអប់រំពិសេស ដើម្បីឱ្យយប់នេះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង នៅក្នុងជំនឿរបស់យើង យើងអាចច្រៀងកោតសរសើរ “អាលេលូយ៉ា អាលេលូយ៉ា ព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ អាលេលូយ៉ា អាលេលូយ៉ា”។ ព្រះយេស៊ូបានសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូដែលជាមនុស្សសុចរិត ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូដែលជាមនុស្សសុចរិតហើយសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង ជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង និងទៅជាមាគ៌ានៃសន្តិភាពសម្រាប់យើង។ ពិតមែន គ្រប់ពេលដែលយើងថ្វាយអភិបូជាយើងអធិដ្ឋានទូលអង្វរ “ឱកូនចៀមរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលដកបាបនៃពិភពលោក សូមប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តឱ្យយើងខ្ញុំ”។ យើងស្តាប់ម្តងហើយម្តងទៀត ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះបន្ទូលដល់ក្រុមគ្រីស្តទូត។ ជាពិសេសនៅពេលព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមបង្ហាញខ្លួន នៅពេលព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ “ខ្ញុំទុកសេចក្តីសុខសាន្តឱ្យអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំផ្តល់សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំឱ្យអ្នករាល់គ្នា”។ ពិតមែន ព្រះយេស៊ូប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តតាមរយៈព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ពិតមែនព្រះយេស៊ូអញ្ជើញយើងឱ្យយើងទទួលស្វាគមន៍សេចក្តីសុខសាន្តនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង និងឱ្យយើងចែករំលែកសេចក្តីសុខសាន្តរវាងគ្នានឹងគ្នា និងដល់បងប្អូនឯទៀតៗ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅយប់នេះដែលយើងប្រារព្ធពិធីបុណ្យចម្លង សូមឱ្យយើងរឹងមាំនៅក្នុងជំនឿ ឱ្យយើងពោរពេញដោយសេចក្តីសង្ឃឹម។ ដោយដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្តបានប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តដ៏ពេញលក្ខណៈ និងអញ្ជើញយើងឱ្យយើងទៅជាសាវ័កដែលប្រកាសអំពីសេចក្តីសុខសាន្តដល់បងប្អូននៅលើពិភពលោកទាំងមូល។ សព្វថ្ងៃ សង្រ្គាម ទុក្ខលំបាកនៅក្នុងពិភពលោករបស់យើងក៏មានច្រើន ប៉ុន្តែយើងដឹងថាសង្រ្គាមនោះ ទុក្ខលំបាកនោះ មិនមែនជាពាក្យចុងក្រោយបំផុត។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅក្នុងយប់នេះយើងបានឃើញភ្លើងនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ យើងបានស្តាប់ព្រះបន្ទូលនៃជីវិត។ បន្តិចទៀត ខ្ញុំនឹងប្រសិទ្ធីពរលើទឹកនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ដែលណែនាំឱ្យយើងទទួលស្វាគមន៍សេចក្តីសុខសាន្តដ៏ពេញលក្ខណៈ នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង។ ណែនាំឱ្យយើងដឹងថា មានតែសេចក្តីសុខសាន្តដែលអាចឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ ឈ្នះសង្រ្គាម ឈ្នះទុក្ខលំបាកទាំងឡាយ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យប់មិញព្រះយេស៊ូបានចុះទៅស្ថានក្រោមនៅក្នុងនរក ព្រះយេស៊ូបានចូលនៅក្នុងភាពងងឹតនៃសេចក្តីស្លាប់។ នៅពេលនេះ ព្រះយេស៊ូបានបើកទ្វារនៃផ្នូរដើម្បីទាក់ទាញមនុស្សសុចរិតទាំងអស់ ទាក់ទាញមនុស្សដែលបានកសាងសុខសន្តិភាព ដោយរស់នៅក្នុងភាតរភាព។
ថ្ងៃសុក្រពិសិដ្ឋធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តហ្វ្រង់ស្វ័រសាវីយ៉េចំប៉ា ថ្ងៃទី១៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២“សេចក្ដីពិត ជានាមថ្មីរបស់សុខសន្តិភាព”
“សេចក្ដីពិត ជានាមថ្មីរបស់សុខសន្តិភាព” អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ៥២,១៣-៥៣,១២ ព្រះអម្ចាស់បានទម្លាក់កំហុសរបស់ យើងទាំងអស់គ្នាទៅលើលោក។ អស ៥៣,៦ អត្ថបទទី២៖ ហេប្រឺ ៤,១៤-១៦.៥,៧-៩ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គបានគ្រប់លក្ខណៈហើយ ទ្រង់ក៏បានទៅជាប្រភពនៃការសង្គ្រោះ។ ហប ៥,៩ ដំណឹងល្អ៖ យូហាន ១៨,១-១៩,៤២ បើអ្នករាល់គ្នាមករកខ្ញុំ ទុកឲ្យអ្នកទាំងនេះចេញទៅចុះ។ យហ ១៨,៨ “ដូច្នេះ យូដាសនាំកងទាហាន និងកងរក្សាព្រះវិហារចូលមក ទាំងកាន់ចន្លុះ កាន់គោម កាន់អាវុធផង” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅពេលយើងឃើញរបៀបដែលគេមកដើម្បីចាប់ព្រះយេស៊ូ ដោយដឹងថានៅពេលនោះព្រះយេស៊ូកំពុងអធិដ្ឋានជាមួយក្រុមសាវ័កនៅលើភ្នំអូលីវ តែក្រុមសាវ័កកំពុងដេកលក់។ ប៉ុន្តែ នៅពេលយើងឃើញរបៀបទាហាន របៀបមហាបូជាចារ្យ របៀបគណៈផារីស៊ី មកជាមួយអាវុធ មកជាមួយកម្លាំង ដើម្បីចាប់មនុស្សម្នាក់គឺព្រះយេស៊ូ។ ណែនាំឱ្យយើងឆ្ងល់ ណែនាំឱ្យយើងមិនយល់ មូលហេតុអ្វីត្រូវការមានកម្លាំងអាវុធខ្លាំងដូចនេះដើម្បីចាប់ព្រះយេស៊ូ? នៅពេលក្រុមសាវ័ករត់ទៅអស់ហើយ មានន័យថាព្រះយេស៊ូនៅម្នាក់ឯង នៅពេលនោះ “ពួកទាហាន និងមេបញ្ជាការរបស់គេ ព្រមទាំងកងរក្សាព្រះវិហាររបស់ជនជាតិយូដា នាំគ្នាចាប់ព្រះយេស៊ូហើយចងព្រះអង្គ” មិនមែនតែចាប់តែប៉ុណ្ណឹង ប៉ុន្តែចងព្រះយេស៊ូទៀត។ នៅពេលព្រះយេស៊ូនៅម្នាក់ឯង អស់គ្រីស្តទូត អស់សាវ័ក មានតែព្រះយេស៊ូតែមួយអង្គគត់ ពិតមែនគេប្រើគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីចាប់ព្រះយេស៊ូដូចជាធំពេក។ តើព្រះយេស៊ូបានធ្វើអ្វីខុសខ្លះ? តើគេកំពុងចោទប្រកាន់ព្រះយេស៊ូអំពីអ្វីខ្លះ? មូលហេតុអ្វីត្រូវការចាប់ព្រះយេស៊ូរបៀបនេះ? ធ្វើដូចជា ព្រះយេស៊ូជាអ្នកទោសម្នាក់ដែលបានធ្វើខុសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ធ្វើដូចជាព្រះអង្គជាមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវការប្រុងប្រយ័ត្នមែនទែន ដែលត្រូវការមានទាំងអាវុធ មានទាំងទាហាន ហើយចង់ដៃចងជើងរបស់ព្រះយេស៊ូ ដោយខ្លាចព្រះអង្គគេចខ្លួន។ តើព្រះយេស៊ូបានធ្វើអ្វីខុស? នៅពេលនោះ យើងចាប់អារម្មណ៍អំពីសំណួររបស់លោកពីឡាត សួរព្រះយេស៊ូថា៖ “តើអ្នកជាស្ដេចរបស់ជនជាតិយូដាមែនឬ?”។ ដោយសារ បញ្ហាគឺនៅត្រង់ចំណុចហ្នឹង ទាំងមហាបូជាចារ្យ ទាំងគណៈផារីស៊ី គេចង់ចាប់ព្រះយេស៊ូ ដោយសារគេខ្លាចព្រះយេស៊ូទៅជាព្រះមហាក្សត្ររបស់ជនជាតិយូដា។ យើងនឹកឃើញ ពីសម័យដើមនៅពេលព្រះយេស៊ូបានប្រសូតហើយ ពេលស្តេចហេរ៉ូឌលឺដំណឹងនោះពីក្រុមហោរាចារ្យ ទោះបីព្រះយេស៊ូជាកូនង៉ែតអាយុតែ១ថ្ងៃក៏ដោយ។ ស្តេចហេរ៉ូឌ បានប្រមូលកម្លាំងដើម្បីសម្លាប់កូនក្មេងដែលមិនទាន់គ្រប់អាយុ២ឆ្នាំ ទូទាំងស្រុកកាលីឡេ ដោយសង្ឃឹមថានៅក្នុងចំណោមកូនក្មេងទាំងនោះមានព្រះយេស៊ូដែរ ដែលហោរាចារ្យបានទាយថាជាព្រះមហាក្សត្រ។ នៅថ្ងៃនេះ គេចាប់ព្រះយេស៊ូដោយសារព្រះយេស៊ូជាព្រះមហាក្សត្ររបស់ជនជាតិយូដា។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ សូមបងប្អូនចាប់អារម្មណ៍អំពីចម្លើយរបស់ព្រះយេស៊ូ ដោយសារចម្លើយរបស់ព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យយើងចូលនៅក្នុងផ្លូវថ្មីសម្រាប់ពិភពលោករបស់យើង។ ព្រះយេស៊ូជាព្រះមហាក្សត្រ ប៉ុន្តែមិនមែនជាព្រះមហាក្សត្រតាមលោកិយ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖ “រាជ្យរបស់ខ្ញុំមិនមែននៅក្នុងលោកនេះទេ។ ប្រសិនបើរាជ្យរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងលោកនេះមែន ពួកបម្រើរបស់ខ្ញុំមុខជានាំគ្នាតយុទ្ធ មិនឲ្យគេបញ្ជូនខ្ញុំទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់សាសន៍យូដាបានឡើយ។ ប៉ុន្តែ រាជ្យរបស់ខ្ញុំមិនមែននៅលោកនេះទេ”។ ព្រះរាជរបស់ព្រះយេស៊ូគឺមកពីស្ថានបរមសុខ ដូច្នេះព្រះយេស៊ូមិនត្រូវការមានទាហាន មិនត្រូវការមានអង្គរក្ស ដើម្បីការពារព្រះអង្គ។ ផ្ទុយទៅវិញ “ខ្ញុំកើតមក ហើយខ្ញុំមកក្នុងលោកនេះ ដើម្បីផ្ដល់សក្ខីភាពអំពីសេចក្ដីពិត”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យប់នេះដែលយើងបានចូលរួមនៅក្នុងការរងទុក្ខលំបាករបស់ព្រះយេស៊ូ យើងមើលឃើញរបៀបដែលគេបានកាត់ក្តីព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូជាមនុស្សដែលមិនបានធ្វើអ្វីខុស ព្រះយេស៊ូជាមនុស្សដែលពោរពេញដោយភាពសុចរិត ព្រះយេស៊ូជាមនុស្សដ៏វិសុទ្ធ នៅពេលនោះយើងរកឃើញឈ្មោះថ្មីសម្រាប់សុខសន្តិភាព គឺសេចក្តីពិតដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះយេស៊ូដែលត្រូវគេវាយ ព្រះយេស៊ូដែលត្រូវគេមើលងាយ ព្រះយេស៊ូដែលត្រូវគេចំអក ព្រះយេស៊ូដែលត្រូវគេជេរប្រមាថ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូមិនបានឆ្លើយតបមួយម៉ាត់សោះ។ ព្រះយេស៊ូនៅស្ងៀមស្ងាត់ ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទរបស់លោកអេសាយ “ដូចកូនចៀមដែលគេដឹកទៅទីពិឃាត ឬដូចចៀមឈរស្ងៀមនៅមុខអ្នកកាត់រោម លោកមិនបានហើបមាត់ទាល់តែសោះ” លោកនៅស្ងៀមស្ងាត់ ព្រះយេស៊ូនៅស្ងៀមស្ងាត់។ ភាពស្ងៀមស្ងាត់របស់ព្រះយេស៊ូ ជាសក្ខីភាពមួយយ៉ាងពិសេស ជាសក្ខីភាពដែលណែនាំឱ្យយើងទទួលស្គាល់អំពីសេចក្តីពិត។ តាមពិត យប់នេះនៅពេលគេកាត់ក្តីព្រះយេស៊ូ ជាការកាត់ក្តីមួយដែលខុសទាំងស្រុង ដោយសារព្រះយេស៊ូជាមនុស្សសុចរិត ព្រះអង្គមិនដែលបានប្រព្រឹត្តអំពីខុសអ្វីសោះ។ ប៉ុន្តែ ការកាត់ក្តីខុសទាំងស្រុងនេះ ជាការកាត់ក្តីដែលបើកផ្លូវនៃការសង្រ្គោះសម្រាប់មនុស្សលោក។ នៅក្នុងការកាត់ក្តីរបស់ព្រះយេស៊ូ យើងបានឃើញការស្អប់គ្នាដ៏ពេញលក្ខណៈ យើងបានឃើញអំពើហិង្សា យើងបានឃើញការមើលងាយ។ ប៉ុន្តែ ការស្អប់គ្នានេះ ហិង្សានេះ ការមើលងាយនេះ បានណែនាំឱ្យព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតមែន និងបានណែនាំឱ្យយើងមើលឃើញផ្លូវថ្មីផ្លូវនៃជីវិត។
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ពិសិដ្ឋធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តយ៉ូសែបស្អាង ថ្ងៃទី១៤ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២
“ផលផ្លែនៃការបម្រើ គឺសុខសន្តិភាព” អត្ថបទទី១៖ សេរីភាព ១២,១-៨.១១-១៤ ពេលឃើញឈាម យើងនឹងរំលងផ្ទះអ្នករាល់គ្នា។ សរ ១២,១៣ អត្ថបទទី២៖ កូរិនថូសទី១ ១១,២៣-២៦ គ្រប់ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាពិសា ចូរធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរំឭកដល់ខ្ញុំ។ ១ករ ១១,២៥ ដំណឹងល្អ៖ យូហាន ១៣,១-១៥ ពេលនេះ អ្នកមិនទាន់ដឹងថា ខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីឡើយ ថ្ងៃក្រោយ អ្នកមុខតែយល់ជាមិនខាន។ យហ ១៣,៧ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងចាប់ផ្តើមរួមជាមួយព្រះយេស៊ូនៅក្នុងថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ពិសិដ្ឋ ព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះបន្ទូលចុងក្រោយដល់ក្រុមគ្រីស្តទូត ក៏ដូចជាមានព្រះបន្ទូលដល់យើង។ យើងបន្តគិត អំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យជីវិតរបស់យើង ពិភពលោករបស់យើងអាចរកឃើញសុខសន្តិភាព។ ថ្ងៃនេះ អ្វីដែលយើងមើលឃើញយ៉ាងជាក់ស្តែង គឺផ្លែនៃការបម្រើគឺជាសុខសន្តិភាព។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅពេលនេះខ្ញុំនឹកឃើញដល់ពាក្យអធិដ្ឋានរបស់អ្នកម្តាយតេរេសានៃទីក្រុងកាល់ហ្គូតា ដែលបានអធិដ្ឋានថា “ផ្លែនៃភាពស្ងៀមស្ងាត់គឺការអធិដ្ឋាន ផ្លែនៃការអធិដ្ឋានគឺជំនឿ ផ្លែនៃជំនឿគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ ផ្លែនៃសេចក្តីស្រឡាញ់គឺបម្រើ ផ្លែនៃបម្រើគឺសេចក្តីសុខសាន្ត”។ ពិតមែន នៅក្នុងភាពស្ងៀមស្ងាត់នៃសួនកេតសេម៉ានី នៅពេលព្រះយេស៊ូបានជប់លៀងជាមួយក្រុមគ្រីស្តទូត នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូបានយកនំបុ័ង បានយកស្រា។ នៅក្បែរក្រុមគ្រីស្តទូត ព្រះយេស៊ូបានណែនាំនំបុ័ងនេះទៅជាព្រះកាយរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ ឱ្យស្រានេះទៅជាព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់។ នៅពេលហ្នឹង ដូចសន្តយ៉ូហានបានសរសេរក្នុងគម្ពីរថ្ងៃនេះថា “គឺនៅពេលហ្នឹង ដោយព្រះអង្គស្រឡាញ់សាវ័ករបស់ព្រះអង្គដែលរស់នៅក្នុងលោកនេះ ទ្រង់ក៏ស្រឡាញ់គេរហូតដល់ទីបំផុត”។ ដល់ទីបំផុត ដោយព្រះយេស៊ូបានលាងជើងដល់ក្រុមសាវ័ក នៅពេលហ្នឹងព្រះយេស៊ូបានបញ្ចប់គ្រប់សញ្ញាតាមព្រះបន្ទូល ហើយព្រះយេស៊ូនៅក្នុងភាពស្ងៀមស្ងាត់នៃសួនកេតសេម៉ានី។ នៅពេលនោះ ក្រុមគ្រីស្តទូតកំពុងដេកលក់ ដែលណែនាំឱ្យយើងឆ្ងល់ ព្រោះប្រហែល១ម៉ោងមុនក្រុមគ្រីស្តទូតបាននៅក្នុងពិធីជប់លៀងជាមួយព្រះយេស៊ូ។ គេកំពុងមើលឃើញសញ្ញាប្លែកបំផុត គឺទីមួយនំបុ័ងនិងស្រាទៅជារូបកាយនិងលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូ ទីពីរព្រះយេស៊ូលុតជង្គង់នៅមុខគេដើម្បីលាងជើង។ ដូច្នេះ សញ្ញានេះប្រហែលអាចណែនាំឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតត្រូវការនិយាយគ្នា សួរគ្នាទៅវិញទៅមកអំពីអ្វីដែលកើតឡើង និងព្រះបន្ទូលប្លែកៗរបស់ព្រះយេស៊ូ សញ្ញាដែលព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញប្លែកៗ។ ប៉ុន្តែ ផ្ទុយទៅវិញគេបានដេកលក់តែម្តង នៅពេលនោះមានតែក្រុមគ្រីស្តទូត១១រូប ដោយសារយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតនៅពាក់កណ្តាលនៃភាពងងឹតយប់នោះ បានចេញពីបន្ទប់ជប់លៀង ដើម្បីបំពេញតួនាទីដ៏អាក្រក់របស់គាត់ គឺណែនាំឱ្យគេចាប់ព្រះយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ តួនាទីរបស់លោកយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត បានណែនាំឱ្យប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់មនុស្សលោកកែប្រែអស់កល្បជានិច្ច។ ដោយសារ នៅពេលគាត់ក្បត់ព្រះយេស៊ូ ហើយណែនាំឱ្យគេមកចាប់ព្រះយេស៊ូដែលជាបុត្រមនុស្ស នៅពេលនោះបីដូចជាលោកយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត បានបើកផ្លូវនាំការសង្រ្គោះ ផ្លូវនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ចសម្រាប់មនុស្សលោក។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ផ្លែនៃភាពស្ងៀមស្ងាត់គឺការអធិដ្ឋាន ផ្លែនៃការអធិដ្ឋានគឺជំនឿ។ ពិតមែន នៅក្នុងយប់ដ៏ស្ងៀមស្ងាត់នេះ នៅក្រោមពន្លឺនៃព្រះចន្ទពេញវង់ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូកំពុងអធិដ្ឋានយ៉ាងពិសេសបំផុត “ឱព្រះបិតាអើយ! ប្រសិនបើពែងនៃទុក្ខលំបាកអាចទៅឆ្ងាយពីទូលបង្គំ សូមឱ្យនៅឆ្ងាយទៅ ប៉ុន្តែកុំធ្វើតាមចិត្តរបស់ទូលបង្គំឡើយ តែធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គវិញ”។ នៅពេលហ្នឹង ព្រះយេស៊ូបង្ហាញជំនឿរបស់ព្រះអង្គទៅលើព្រះបិតាដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ នៅពេលហ្នឹងព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមបង្ហាញពាក្យចុងក្រោយ ដែលព្រះយេស៊ូមាននៅលើឈើឆ្កាង “ឱព្រះបិតាអើយ! ទូលបង្គំផ្ញើវិញ្ញាណរបស់ទូលបង្គំនៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គហើយ”។ ពិតមែន ផ្លែនៃជំនឿគឺសេចក្តីស្រឡាញ់ ផ្លែនៃសេចក្តីស្រឡាញ់គឺការបម្រើ តាមពិតជំនឿរបស់ព្រះយេស៊ូទៅលើព្រះបិតា ដែលបានដឹកនាំជីវិតរបស់ព្រះអង្គពីដើមរៀងមក ជាពិសេសនៅពេលព្រះយេស៊ូបានប្រកាសដំណឹងល្អ។ របៀបដែលព្រះយេស៊ូប្រកាសដំណឹងល្អ របៀបដែលព្រះយេស៊ូព្យាបាលអ្នកជំងឺ អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូធ្វើ គឺព្រះអង្គទតមើលគេដោយមានព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់ ដោយមានព្រះហឫទ័យមេត្តា។ សូមនឹកឃើញលោកសាខេ ពេលព្រះយេស៊ូមើលឃើញលោកសាខេនៅលើចុងឈើ អំពីស្រ្តីដែលក្បត់ប្តីព្រះយេស៊ូចេះតែមើលគាត់ និងលើកលែងទោសឱ្យគាត់។ សូមមើលព្រះយេស៊ូជាមួយស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារី ព្រះយេស៊ូបានយកពេលវេលាដើម្បីអាណិតមេត្តានិងស្រឡាញ់គាត់។ សូមមើលព្រះយេស៊ូជាមួយអ្នកមាន ដែលចង់ចូលនៅស្ថានបរមសុខ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូទតមើលគេដោយព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់។ ជាពិសេស បន្តិចទៀតនៅពេលលោកសិលាក្បត់ព្រះយេស៊ូ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូកំពុងទតមើលគាត់ ដោយមានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរ។ លោកសិលាបានយំ ដោយមើលព្រះយេស៊ូដែលកំពុងមើល និងលែងទោសឱ្យគាត់ទៀត។ ព្រះបន្ទូលចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូ គឺសេចក្តីស្រឡាញ់សុទ្ធនៅលើឈើឆ្កាង លើកលែងទោសឱ្យគេត្បិតគេមិនដឹងថាគេកំពុងធ្វើអ្វី លើកលែងទោសឱ្យឃាតករដើម្បីឱ្យគេបានទៅជាមួយព្រះយេស៊ូនៅឯស្ថានបរមសុខ។ តាមពិត ជំនឿរបស់ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យព្រះយេស៊ូពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូអាចនិយាយបានថាជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេង សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏បរិសុទ្ធ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈ។ យប់នេះ នៅក្បែរភ្នែករបស់យើងដែលឆ្ងល់ដែរ ដែលភ្ញាក់ដែរ ដូចលោកសិលា។ នៅក្បែរយើង
អភិបូជាប្រសិទ្ធីពរលើប្រេងគ្រីស្មាធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូលភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី០៦ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២
“យើងមានបេសកកម្មតែមួយ” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ រយៈពេល១២ឆ្នាំ ដែលខ្ញុំធ្វើជាអធិបតីក្នុងអភិបូជាប្រសិទ្ធីពរលើប្រេងគ្រីស្មា ១២ឆ្នាំមុនយើងធ្វើនៅផ្សារតូចមានលោកអភិបាលជាមួយលោកបូជាចារ្យប្រហែលតែ៤០អង្គ ណែនាំឱ្យខ្ញុំភ័យណាស់នៅពេលទេសនា។ ឆ្នាំនេះ យើងមានលោកអភិបាលនិងបូជាចារ្យរហូតដល់ជាង៨០អង្គ ណែនាំឱ្យខ្ញុំភ័យថែមទៀត ទោះបីខ្ញុំមានបទពិសោធន៍១២ឆ្នាំកន្លងមកហើយក៏ដោយ។ ជាពេលវេលាមួយពិសេស សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ថ្ងៃនេះយើងបន្តសន្ទនាជាមួយលោកបូជាចារ្យផង និងជាមួយគ្រីស្តបរិស័ទផង។ ជាពិសេស ថ្ងៃនេះដើម្បីឱ្យលោកអភិបាលនិយាយដោយផ្ទាល់ជាមួយលោកបូជាចារ្យ “សូមអញ្ជើញឱ្យបានសុខសាន្ត”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅពេលបញ្ចប់អភិបូជាយើងអញ្ជើញឱ្យគ្រីស្តបរិស័ទឱ្យបានសុខសាន្ត។ ខ្ញុំគិតថា សម្រាប់បន្តការសន្ទនានៅក្នុងឆ្នាំនេះ ការអធិដ្ឋាន និងព្រះពរដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលយើងស្តាប់ “សូមអញ្ជើញឱ្យបានសុខសាន្ត” ពោរពេញដោយអត្ថន័យ ជាពិសេសពាក្យ “សុខសាន្ត”។ បន្តិចទៀត យើងចូលនៅក្នុងសប្តាហ៍ពិសិដ្ឋ យើងចូលនៅក្នុង៣ថ្ងៃយ៉ាងពិសេសបំផុតសម្រាប់យើង ដែលចាប់ផ្តើមជាមួយព្រះយេស៊ូដែលលាងជើងឱ្យក្រុមសាវ័ក។ ចាប់ផ្តើម ជាមួយព្រះយេស៊ូដែលបានតែងតាំងអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ដែលណែនាំឱ្យយើងចូលយ៉ាងជ្រៅនៃការរងទុក្ខលំបាករបស់ព្រះយេស៊ូ និងព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត។ ណែនាំឱ្យយើងមើលឃើញ ព្រះយេស៊ូឡើងស្ថានបរមសុខ និងព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ យើងដឹងថាពិធីបុណ្យចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៍ ហើយបញ្ចប់នៅថ្ងៃសៅរិ៍ពេលយប់ ដោយនិយាយថា “សូមអញ្ជើញឱ្យបានសុខសាន្ត អាលេលូយ៉ា អាលេលូយ៉ា”។ ពិតមែន អាថ៌កំបាំងដ៏អស្ចារ្យនៃព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គត និងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ គឺជាព្រះអំណោយទាននៃសេចក្តីសុខសាន្ត ដែលយើងទទួលសម្រាប់យើងរៀងៗខ្លួន និងសម្រាប់ពិភពលោកទាំងមូល។ យើងនឹកឃើញ ពេលព្រះយេស៊ូបង្ហាញខ្លួនម្តងៗទៅក្រុមគ្រីស្តទូតអស់រយៈពេល៤០ថ្ងៃ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតែមួយ គឺ “សូមសេចក្តីសុខសាន្តគង់នៅជាមួយបងប្អូន”។ ពេលលោកអភិបាល ចាប់ផ្តើមអភិបូជាក៏បាននិយាយថា “សូមអញ្ជើញឱ្យបានសុខសាន្ត” ដែរ។ យើងនឹកឃើញព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ “អ្នកដែលកសាងសេចក្តីសុខសាន្ត អ្នកនោះមានព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងមានសុភមង្គលដ៏ពិតប្រាកដ”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នេះជាបេសកកម្មដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ គឺប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តតាមរយៈអគ្គសញ្ញាដែលយើងបានទទួលជាបូជាចារ្យ នៅក្នុងអគ្គសញ្ញានានាយើងណែនាំឱ្យបងប្អូនយើង អាចរកឃើញសេចក្តីសុខសាន្តយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងជីវិតរបស់គេផ្ទាល់។ រយៈពេល២ឆ្នាំកន្លងមក ដែលយើងមិនបានថ្វាយអភិបូជារួមគ្នារបៀបនេះ ដែលយើងបាត់បង់សិទ្ធិសិរីភាពដើម្បីថ្វាយអភិបូជាដែលមានមនុស្សច្រើន ណែនាំឱ្យយើងពិបាកចិត្ត។ ប៉ុន្តែ ឥលូវនេះយើងដូចជាបានពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ ដោយសារយើងអាចជួបជុំគ្នាបាន។ តែនៅពេលយើងជិតបញ្ចប់កូវីដ-១៩ យើងត្រូវតែបើកភ្នែកមើលសង្រ្គាមដែលមាននៅប្រទេសអ៊ុយក្រែន និងប្រទេសរុស្ស៊ី។ សង្រ្គាមស៊ីវិលនៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ប្រទេសយ៉េមែន និងនៅក្នុងប៉ុន្មានកន្លែងនៃពិភពលោកសព្វថ្ងៃ ដែលជួនកាលព័ត៌មានមិនបានផ្សាយដែរ។ នៅពេលយើងមើលឃើញរូបភាព មនុស្សដែលកំពុងស្លាប់នៅតាមផ្លូវ នៅពេលយើងមើលឃើញរូបភាពមនុស្សរាប់លាននាក់ ដែលកំពុងភៀសខ្លួនចេញពីប្រទេសកំណើត។ នៅពេលយើងមើលឃើញរូបភាព កូនក្មេងដែលកំពង់យំនៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់ម្តាយ នៅពេលយើងមើលឃើញរូបភាពនៅក្បែរព្រះវិហារគ្រីស្តសាសនានិកាយអ័រតូដុក ក៏ដូចជាព្រះវិហារនិកាយកាតូលិកយើងដែរ។ នៅពេលយើងមើលឃើញភូមិដែលពោរពេញដោយគ្រាប់មីន ជាក់ស្តែងនៅក្នុងរដ្ឋឈីននៃប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា (ស្រុកកំណើតរបស់លោកឪពុក អប្រាហាំ) ថ្មីៗនេះមានជាង៣០ព្រះវិហារត្រូវគេដុតឆេះ។ នៅពេលយើងមើលឃើញរូបភាពនេះទាំងអស់ យើងមិនអាចនិយាយថា “នេះមិនមែនរឿងយើងទេ នេះយើងមិនអើពើនោះទេ”។ យើងត្រូវតែសួរខ្លូនឯង ពេលចាប់ផ្តើមសតវត្សទី២១នេះ នៅភាគកណ្តាលនៃទ្វីបអឺរ៉ុប និងភាគកណ្តាលនៃទ្វីបអាស៊ីយើង តើយើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីធ្វើជាសាក្សីនៃការបៀតបៀន នៃសង្រ្គាម នៃអំពើឃោរឃៅ ដូចយើងមើលឃើញសព្វថ្ងៃ? ពិតមែននៅក្នុងចិត្តរបស់យើង យើងជាបូជាចារ្យក្តី យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទក្តី យើងចង់និយាយទៅប្រជាជនដែលកំពុងរងទុក្ខលំបាក គឺគេរងទុក្ខលំបាកដូចព្រះយេស៊ូនៅលើឈើឆ្កាង។ ហើយយើងចង់និយាយទៅគេទៀតថា “សូមអញ្ជើញឱ្យបានសុខសាន្ត ជាសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត”។ នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតពិភពលោក នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សដែលជាកំពូលនៃពិភពលោក ភ្លាមៗមានរឿងរវាងកាអ៊ីននិងអេបិល។ ភ្លាមៗយើងឃើញបងប្អូនបង្កើតបានសម្លាប់គ្នា យើងចង់សួរថា តើរឿងនេះត្រូវកើតឡើងដល់ពេលណាទៀត? ដោយសារសព្វថ្ងៃ យើងនៅតែមើលឃើញបងប្អូនដែលសម្លាប់គ្នា ដោយសារនៅក្នុងពិភពលោកយើងជាក្រុមគ្រួសារតែមួយ។ ពិតមែន នៅពេលយើងស្តាប់ទាំងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ ទាំងសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី យើងមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់ដែលត្រាស់ហៅយើង ឱ្យយើងបង្កើតពិភពមួយដែលពោរពេញដោយភាតរភាព ពិភពមួយដែលចេះតែស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ពេលយើងនឹកឃើញដល់សារលិខិតថ្មីៗរបស់សម្តេចប៉ាប ហ្វ្រង់ស៊ីស្កូ នៅថ្ងៃទី០១ ខែមករា រាល់ឆ្នាំសម្រាប់សុខសន្តិភាពនៅក្នុងពិភពលោក។ ពេលយើងនឹកឃើញធម្មទេសនារបស់យើងផ្ទាល់ ពេលយើងនឹកឃើញការអធិដ្ឋានដែលយើងមានប្រចាំថ្ងៃ ប៉ុន្មានដងយើងបាននិយាយថា “យើងជាបងប្អូនគ្នា” ប៉ុន្មានដងយើងបានអធិដ្ឋានសម្រាប់សេចក្តីសុខសាន្ត។ ក៏ប៉ុន្តែ ស្របពេលហ្នឹងក៏សង្រ្គាម ក៏ការសម្លាប់បងប្អូនបង្កើតនៅតែកើតមានដដែលៗ។ លោកអភិបាល លោកឪពុក បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងរាត្រីបុណ្យចម្លងដែលយើងកំពុងត្រៀមនៅពេលនេះ ឱ្យយើងទុកថែរក្សានៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង “យើងជាអ្នកកសាងសុខសន្តិភាព
អភិបូជាអាទិត្យទី២នៃរដូវអប់រំពិសេស
ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍ត្រពាំងក្រញូង ថ្ងៃទី១៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២២ “ថ្មដ៏មានជីវិត” អត្ថបទទី១៖ កំណើតពិភពលោក ១៥,៥-១២.១៧-១៨ យើងនឹងប្រគល់ស្រុកនេះឲ្យពូជពង្សរបស់អ្នក។ កណ ១៥,១៨ អត្ថបទទី២៖ ភីលីព ៣,១៧-៤,១ បងប្អូនជាអំណរសប្បាយ និងជាកិត្តិយសរបស់ខ្ញុំ។ ភីល ៤,១ ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៩,២៨ខ-៣៦ ព្រះអង្គនេះជាបុត្រដែលយើងបានជ្រើសរើស ចូរស្ដាប់ព្រះអង្គចុះ។ លក ៩,៣៥ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងបានស្តាប់អត្ថបទទី១ ព្រះជាម្ចាស់កំពុងប្រគល់ទឹកដីមួយឱ្យលោកអប្រាហាំ នៅពេលនោះព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា “យើងនឹងប្រគល់ស្រុកនេះឱ្យពូជពង្សអ្នក”។ ពេលយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូលនេះ យើងអាចនឹកឃើញព្រះសហគមន៍របស់យើង តាមកន្លែងនីមួយៗក្នុងខេត្តតាកែវ។ បីដូចជា ព្រះជាម្ចាស់បានប្រគល់ទាំងខេត្តតាកែវ ទាំងប៉ុន្មានភូមិ ដែលយើងកំពុងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ និងកំពុងរស់នៅជាពិសេសជីវិតជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ នៅត្រពាំងក្រញូងនេះ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រគល់កន្លែងមួយ ដើម្បីឱ្យយើងមានវត្តមាន ដើម្បីអធិដ្ឋាន ដើម្បីជួបជុំគ្នា ដើម្បីរស់នៅជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ទីកន្លែងក៏សំខាន់ដែរ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺយើង បងប្អូនដែលបានធ្វើជំហានទី២ក៏បានស្តាប់ដែរ “យើងជាថ្មដ៏មានជីវិត”។ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងជាយុវជន យើងជាកូនក្មេង យើងជាថ្មដ៏មានជីវិត។ អ្វីដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនតែជាទឹកដីមួយ យើងទទួលសេចក្តីក្លាហាន យើងទទួលកម្លាំង យើងទទួលសុភមង្គល។ ដូចយើងបានស្មូត្រអំបាញ់មិញ “ចូរទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ព្រះអង្គជាព្រះដ៏ថ្កើនថ្កាន ចូរមានកម្លាំងចិត្តក្លាហាន នោះអ្នកនឹងមានសុខមង្គល”។ នេះជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង ព្រះជាម្ចាស់បានណែនាំឱ្យយើងមានចិត្តក្លាហាន និងណែនាំឱ្យយើងមានសុភមង្គល។ ហេតុនេះហើយ នៅពេលយើងរស់នៅក្នុងភូមិដ៏តូចនេះ ទោះបីយើងមានគ្នាតិចក៏ដោយយើងដឹងថា យើងមានព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅ។ ព្រះជាម្ចាស់ បានណែនាំឱ្យយើងរស់នៅតាមគំរូ ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ “ចូរយកតម្រាប់តាមខ្ញុំ ចូរសំលឹងមើលអស់អ្នកដែលរស់នៅស្របតាមគំរូ ដែលយើងបានដាក់ឱ្យបងប្អូនឃើញនោះ”។ គំរូរបស់យើង យើងមានគ្រីស្តបរិស័ទពីដើម គ្រីស្តបរិស័ទដែលបានចាប់ផ្តើមបង្កើតព្រះសហគមន៍ គំរូរបស់យើងគឺព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ព្រះយេស៊ូដែលយើងបានស្តាប់នៅក្នុងគម្ពីរថ្ងៃនេះ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសព្រះយេស៊ូ “អ្នកនោះជាបុត្រដែលយើងបានជ្រើសរើស ចូរស្តាប់ព្រះអង្គចុះ”។ គំរូរបស់យើងគឺព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ គំរូរបស់យើងគឺរបៀបដែលព្រះយេស៊ូស្រឡាញ់យើង ជារបៀបដែលព្រះយេស៊ូថែរក្សាយើង ជារបៀបដែលព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត។ នៅក្នុងអត្ថបទទី២ “កុំឱ្យយើងយកក្រពះធ្វើជាព្រះរបស់យើង កុំឱ្យយើងយកអ្វីៗដែលនៅលើផែនដីនេះដើម្បីទីពឹង និងដើម្បីមានកម្លាំង ផ្ទុយទៅវិញសម្រាប់យើងមាតុភូមិរបស់យើងនៅស្ថានបរមសុខ ហើយយើងទន្ទឹងរង់ចាំព្រះសង្រ្គោះ”។ នេះជាគោលដៅនៃជីវិតរបស់យើង យើងមានអាគារតូចធំក៏ដោយមិនសំខាន់ទេ ប្រសិនបើយើងយកក្រពះ យើងយកសម្ភារៈ យើងយកលោកីយជាកម្មសិទ្ធិរបស់យើង យើងមិនអាចទៅមុខនៅក្នុងជីវិតបានទេ។ ដោយសារមាតុភូមិ ស្រុកកំណើតរបស់យើងគឺនៅស្ថានបរមសុខ ដូច្នេះអនាគតរបស់យើងគឺទន្ទឹងរង់ចាំព្រះសង្រ្គោះ។ រដូវ៤០ថ្ងៃនេះ គឺជាពេលវេលាដើម្បីឱ្យយើងកែប្រែចិត្តគំនិត ដើម្បីត្រៀមខ្លួនទទួលជីវិតរួមជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនធ្វើជាមនុស្សថ្មី ដើម្បីត្រៀមខ្លួនធ្វើជាថ្មដ៏មានជីវិតដ៏ពិតប្រាកដ។ ថ្ងៃនេះ យើងអធិដ្ឋានដើម្បីឱ្យយើងទៅជាមនុស្សសុចរិតដូចលោកអប្រាហាំពីដើម យើងអាចនិយាយថានៅត្រពាំងក្រញូងនេះយើងមានលោកអប្រាហាំតូចៗច្រើន។ យើងជាកូនចៅរបស់លោកអប្រាហាំ ដើម្បីណែនាំឱ្យសេចក្តីសុខសាន្ត សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់អាចផុសឡើងនៅលើផែនដីនេះ និងជាពិសេសនៅកន្លែងយើង។ យើងអធិដ្ឋាន ដើម្បីឱ្យយើងមើលឃើញអ្វីដែលសំខាន់នៅក្នុងជីវិត ឱ្យយើងមើលឃើញអ្វីដែលណែនាំឱ្យយើងមានសេចក្តីសុខនៅក្នុងជីវិត។ ទំនាក់ទំនងរវាងគ្នានឹងគ្នា ការលើកទឹកចិត្តគ្នា សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងមានចំពោះបងប្អូនដែលកំពុងខ្វះខាត។ ការលើកទឹកចិត្តបងប្អូនដែលកំពុងអស់សង្ឃឹម នេះជាទ្រព្យសម្បត្តិដែលស្ថិតស្ថេរជានិច្ច នឹងណែនាំឱ្យយើងរួមរស់នៅក្នុងសេចក្តីសុខរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពិតមែន ព្រះជាម្ចាស់ជាកម្លាំងរបស់យើង ពិតមែនព្រះជាម្ចាស់ណែនាំឱ្យយើងមានសុខមង្គល ពិតមែនព្រះជាម្ចាស់ណែនាំឱ្យយើងទៅជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះអង្គ។ ដូចពីដើម ព្រះយេស៊ូជាបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដូចពីដើមលោកអប្រាហាំជាបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងចូលនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារដ៏ធំធេង គឺក្រុមគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែរ៕ + លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា ភូមិភាគភ្នំពេញ
អភិបូជាអាទិត្យទី៥ក្នុងរដូវអប់រំពិសេស
ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តមីកាអែល កំពង់សោម ថ្ងៃទី០៣ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ៤៣,១៦-២១ ព្រឹត្តិការណ៍នោះកំពុងពន្លកចេញមក។ អស ៤៣,១៩ អត្ថបទទី២៖ ភីលីព ៣,៨-១៤ ខ្ញុំបានសុចរិត ដោយជឿលើព្រះគ្រីស្ត។ ភីល ៣,៩ ដំណឹងល្អ៖ យ៉ូហាន ៨,១-១១ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា សុំឲ្យអ្នកដែលគ្មានបាបសោះ យកដុំថ្មគប់នាងមុនគេទៅ។ យហ ៨,៧ “កែប្រែចិត្តគំនិតដើម្បីធ្វើជាមនុស្សថ្មី” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងអាទិត្យទី៥នៃរដូវអប់រំពិសេស យើងបានស្តាប់គម្ពីរដំណឹងល្អដែលណែនាំឱ្យយើងគិតច្រើន។ នៅក្នុងគម្ពីរនេះ មានពួកខាងគណៈផារីស៊ីនិងពួកបណ្ឌិតខាងវិន័យ បានដែលទៅជួបជាមួយព្រះយេស៊ូ។ នៅពេលនោះ គេបានណែនាំឱ្យព្រះយេស៊ូមើលស្ត្រីម្នាក់ ជាស្ត្រីដែលបានធ្វើអំពើបាបយ៉ាងច្រើន។ គេចង់ឱ្យព្រះយេស៊ូកាត់ក្តីគាត់ គេចង់ឱ្យព្រះយេស៊ូដាក់ទោសគាត់ ព្រះយេស៊ូមិនបានឆ្លើយអ្វីទាំងអស់។ ព្រះអង្គកំពុងគូសវាសនៅលើដីខ្សាច់ (យើងដឹងហើយថានៅពេលមានខ្យល់ឬមានទឹកវារលប់អស់ហើយ)។ ក្រោយមក ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលយ៉ាងខ្លីថា “ប្រសិនបើនៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានមនុស្សម្នាក់ដែលមិនបានធ្វើអំពើបាបសោះ សូមយកដុំថ្មគប់នាងមុនគេទៅ”។ នៅពេលនោះអស់មនុស្សហើយ នៅពេលព្រះយេស៊ូងើបព្រះភ័ក្ត្រគេបានទៅអស់ហើយ ដោយសារគេដឹងខ្លួនឯងថាបានប្រព្រឹត្តិអំពើបាបយ៉ាងច្រើនដែរ។ ព្រះយេស៊ូមិនវិនិច្ឆ័យគាត់ មិនកាត់ក្តីគាត់ ផ្ទុយទៅវិញព្រះយេស៊ូបានលើកលែងទោសឱ្យគាត់ដោយសារជំនឿ។ នៅពេលយើងបានឃើញរឿងនេះ កុំឱ្យយើងគិតភ្លាមៗថា យើងមិនមែនដូចពួកបណ្ឌិតខាងវិន័យ យើងមិនមែនដូចពួកខាងគណៈផារីស៊ី យើងមិនចេះវិនិច្ឆ័យគេ យើងមិនចេះកាត់ក្តីគេ។ ឬកុំឱ្យយើងគិតថា យើងជាអ្នកមានបាបដូចស្ត្រីនេះ ឬគិតថាយើងជាអ្នកដែលលើកលែងទោសឱ្យគេជានិច្ច ឬយើងជាមនុស្សសុចរិតដ៏ល្អប្រសើរ។ ប្រហែលយើងនៅក្នុងក្រុមទាំង៣ដែរ៖ ក្រុមទី១ អ្នកដែលពូកែវិនិច្ឆ័យ អ្នកពូកែកាត់ក្តី អ្នកពូកែមើលគេនិងដឹងថាមនុស្សនេះល្អឬមនុស្សនេះអាក្រក់។ អ្នកដែលពូកែនិយាយដើមគេ ដោយភ្លេចមើលខ្លួនឯង ដូចព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “យើងពូកែមើលធូលីនៅក្នុងភ្នែករបស់គេ ប៉ុន្តែយើងមិនចេះមើលធ្នើមដ៏ធំបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ដែលជាអំពើបាបរបស់យើង”។ នេះជាក្រុមទី១ ជាក្រុមបណ្ឌិតខាងវិន័យ ក្រុមគណៈផារីស៊ី ជួនកាលយើងគិតថាយើងមិនមែនដូចគេ។ ប៉ុន្តែ ឱ្យយើងពិចារណានៅក្នុងរដូវ៤០ថ្ងៃ នៅសល់ប៉ុន្មានថ្ងៃទៀត ដើម្បីបន្តធ្វើដំណើរនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ដើម្បីកែប្រែចិត្តគំនិត កុំឱ្យយើងភ្ជាប់ជាមនុស្សដែលចេះតែកាត់ក្តី ចេះតែវិនិច្ឆ័យ ចេះតែមើលងាយគេ ចេះតែនិយាយដើមគេ ចេះតែទុកចោលមនុស្សមួយចំនួនដោយដឹងថា មនុស្សនេះអាក្រក់ណាស់ មនុស្សនេះមិនល្អសោះ។ ក្រុមទី២ ឱ្យយើងទៅជាអ្នកមានបាប អ្នកមានបាបដូចស្ត្រីនោះ នៅពេលយើងជាអ្នកមានបាបយើងដឹងដែរ។ យើងមានរបៀបពីរ មានបៀបមួយយើងមិនទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់យើង ដោយគិតថាយើងធ្វើអំពើបាបហើយថាមិនអីទេជារឿងតូចតាច។ របៀបមួយទៀតយើងដាក់ខ្លួន ដូចពីម្សិលមិញយើងបានទទួលអគ្គសញ្ញាលើកលែងទោស នេះជាពេលវេលាដើម្បីដាក់ខ្លួន ដើម្បីទទួលស្គាល់នៅក្បែរសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលយើងមើលសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងអាចទទួលថាពិតមែនសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងមានព្រំដែន ពិតមែនជីវិតរបស់យើងមានព្រំដែន យើងជាអ្នកដែលដើរតាមផ្លូវខុស យើងទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់យើង។ នៅពេលយើងទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់យើងហើយ ឱ្យយើងសម្រេចចិត្ត យើងមានប្រាជ្ញាថា យើងសុខចិត្តទៅជាមនុស្សថ្មី យើងសុខចិត្តកែប្រែចិត្តគំនិត។ នៅពេលនោះយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូលដែលស្ត្រីនេះបានស្តាប់ “ខ្ញុំមិនដាក់ទោសនាងទេ ខ្ញុំលើកលែងទោសនាងឱ្យកម្លាំងថ្មី សូមអញ្ជើញទៅចុះ តែពីពេលនេះតទៅកុំប្រព្រឹត្តិអំពើបាបទៀតឡើយ”។ នេះជាព្រះបន្ទូលដែលយើងរៀងៗខ្លួនចង់ស្តាប់ ប៉ុន្តែយើងស្តាប់លុះត្រាតែយើងជាមនុស្សដែលទទួលស្គាល់អំពើបាប និងមានគោលបំណងមួយគឺទៅជាមនុស្សសុចរិត ទៅជាមនុស្សម្នាក់ដែលចេះស្រឡាញ់ ដែលដើរតាមសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ក្រុមទី៣ ជួនកាលយើងត្រូវការធ្វើដូចព្រះយេស៊ូ ដូចព្រះយេស៊ូដែលលើកលែងទោស ដូចព្រះយេស៊ូដែលមិនវិនិច្ឆ័យ ដូចព្រះយេស៊ូដែលមិនកាត់ក្តី ដូចព្រះយេស៊ូដែលទុកឱកាសដើម្បីឱ្យយើងទៅជាមនុស្សថ្មី។ ឱ្យយើងទុកឱកាសដើម្បីឱ្យបងប្អូនរបស់យើង ឱ្យមនុស្សដែលយើងចង់មើលងាយ មនុស្សដែលយើងថាជាអ្នកមានបាប ឱ្យគេមានឱកាសដើម្បីទៅជាមនុស្សថ្មី។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះជាពេលវេលាដើម្បីឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីធ្វើជាមនុស្សថ្មីតាមរបៀបព្រះយេស៊ូ យើងទទួលការលើកលែងទោស និងយើងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីលើកលែងទោសឱ្យគេដែរ ដើម្បីទុកឱកាសឱ្យទៅជាមនុស្សថ្មី។ ថ្ងៃនេះ យើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ ជារបៀបលោកប៉ូលដែលមានបំណងតែមួយ “បំណងរបស់ខ្ញុំគឺចង់ស្គាល់ព្រះគ្រីស្ត និងស្គាល់ឫទ្ធានុភាពដែលបានប្រោសព្រះអង្គឱ្យមានព្រះជន្មថ្មី ព្រមទាំងចូលរួមជាមួយព្រះអង្គដែលរងទុក្ខលំបាក ហើយឱ្យបានដូចព្រះអង្គដែលបានសោយទិវង្គត ដើម្បីឱ្យខ្ញុំមានជីវិតថ្មីដ៏ពេញលេញ”។ សម្រាប់យើង នៅក្នុងអាទិត្យចុងក្រោយនៃរដូវ៤០ថ្ងៃនេះ ប្រហែលយើងបានធ្វើដំណើរជាមួយព្រះយេស៊ូ ប្រហែលយើងមានគោលបំណងដូចគ្នាដែរ គឺស្គាល់ព្រះយេស៊ូថែមទៀត។ ជាពិសេសចូលនៅក្នុងទុក្ខលំបាករបស់ព្រះអង្គ
កាលវិភាគ
ព្រឹត្តិការណ៍ថ្មី
