ធម្មទេសនា
អភិបូជាចូលឆ្នាំចិន-វៀតណាម ថ្ងៃទី២
នៅព្រះសហគមន៍សន្តហ្វ្រង់ស្វ័រសាវីយ៉េ ចំប៉ា ថ្ងៃទី០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ “ឆ្នាំថ្មីព្រះពរថ្មី” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅថ្ងៃដែលយើងចូលនៅក្នុងថ្ងៃទី២នៃពិធីចូលឆ្នាំប្រពៃណីចិន-វៀតណាម ជាពេលវេលាមួយដើម្បីទទួលសេចក្តីសុខថែមទៀត។ ពីម្សិលមិញ យើងបានសុំព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ក្រុមគ្រួសារយើង សម្រាប់ជីវិតរបស់យើង សម្រាប់ប្រទេសរបស់យើង សម្រាប់ពិភពលោករបស់យើងដែរ។ ថ្ងៃនេះ យើងបានមើលឃើញថែមទៀតប្រសិនបើយើងគោរពមាតាបិតា ប្រសិនបើយើងស្តាប់បង្គាប់មាតាបិតា យើងមានសេចក្តីសុខ និងយើងមានអាយុវែងនៅលើផែនដីនេះ។ នេះជាកម្លាំងមួយថ្មីសម្រាប់យើងទាំងអស់ ដែលកំពុងស្វែងរកសេចក្តីសុខ ស្វែងរកសុភមង្គលដ៏ពិតប្រាកដ ស្វែងរកកម្លាំងសម្រាប់ឆ្នាំថ្មីនេះ។ ព្រះពរដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះពរមួយយ៉ាងពិសេស ណែនាំឱ្យយើងអាចតស៊ូពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃខាងមុខនេះ។ ព្រះពរដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះពរដែលធានាឱ្យយើងពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិតប្រាកដមែន ធានាឱ្យយើងចេះរួមរស់ជាគ្រួសារតែមួយយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ដោយសារ យើងមានព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅជាមួយយើង ដោយសារយើងមានព្រះជាម្ចាស់ដែលជាទីពឹងរបស់យើង។ យើងដឹងហើយថា នៅពេញមួយឆ្នាំខាងមុខនេះយើងត្រូវជួបជាមួយអំណរសប្បាយផង ជាមួយទុក្ខលំបាកផង ជាមួយសេចក្តីសុខ ជាមួយការឈឺចាប់ ជាមួយរឿងដែលកើតឡើងនៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើងផ្ទាល់ ជាមួយបងប្អូនដែលនឹងទទួលមរណៈភាព។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវទទួលសេចក្តីសុខយ៉ាងច្រើនដែរ តាមរយៈគ្រួសាររបស់យើង តាមរយៈជីវិតរបស់យើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ដោយដឹងថា យើងមានព្រះជាម្ចាស់ដែលគង់នៅជាមួយយើង យើងមានទីពឹងមួយយ៉ាងពិសេសបំផុតគឺព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ថ្ងៃនេះ ព្រះសហគមន៍ដាស់តឿនយើងឱ្យយើងចេះគោរពមាតាបិតា ឱ្យយើងចេះស្រឡាញ់មាតាបិតា ឱ្យយើងចេះគោរពបព្វបុរសរបស់យើង ដែលធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីដើមរៀងមក។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងសារលិខិតរបស់សម្តេចប៉ាប ហ្វ្រង់ស៊ីស្កូ ដែលបានដែលសរសេរនៅថ្ងៃទី០១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ សម្តេចប៉ាបបានយកចំណងថា “ពិភពលោករបស់យើងអាចរកឃើញសេចក្តីសុខសាន្ត លុះត្រាតែយើងមានទំនាក់ទំនងអន្តរជំនាន់”។ មានន័យថា ក្មេងៗមានទំនាក់ទំនងជាមួយចាស់ៗ ចាស់ៗមានទំនាក់ទំនងជាមួយក្មេងៗ ឪពុកម្តាយមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា។ ទំនាក់ទំនង ការស្តាប់គ្នា ការសន្ទនារវាងក្មេងៗនិងចាស់ៗសំខាន់ណាស់ ដោយសារកូនក្មេងអាចទទួលបទពិសោធន៍ ការអប់រំ ប្រាជ្ញា មកពីចាស់ៗដែលមានបទពិសោធន៍ពីយូរឆ្នាំហើយនៅលើផែនដីនេះ។ ដែលបានឆ្លងកាត់ប៉ុន្មានឆ្នាំ ទាំងអំណរសប្បាយ ទាំងទុក្ខលំបាកនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ នៅក្នុងជីវិតជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ហេតុនេះហើយ កុមារាកុមារីយើងត្រូវការស្តាប់ឪពុកម្តាយ សូមយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយលោកតាលោកយាយរបស់យើង។ យើងដឹងហើយថា លោកតាលោកយាយមិនអាចស្ថិតស្ថេរជានិច្ច មានពេលវេលាកំណត់ដែរ។ ដូច្នេះ នៅពេលមានលោកតាលោកយាយនៅជាមួយយើង សូមគោរព សូមស្តាប់បទពិសោធន៍ ស្តាប់របៀបដែលគាត់រស់នៅនៅលើផែនដីរបស់យើង។ ដើម្បីយល់នៅថ្ងៃអនាគត យើងត្រូវការធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទៅជាកូនក្មេងដ៏ពេញលក្ខណៈ ដែលមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីទៅជាយុវជនដែលមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ។ នៅពេលបង្កើតគ្រួសារ ក្លាយជាឪពុកម្តាយដែលបង្កើតគ្រួសារពោរពេញដោយសេចក្តីសុខសាន្ត អង្គុយលេងដើម្បីស្តាប់លោកតាលោកយាយ។ លោកតាលោកយាយ យកចិត្តទុកដាក់ជាមួយកុមារាកុមារីដែលជាកូនចៅ ដើម្បីឱ្យកូនចៅមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តគោរពប្រពៃណី វប្បធម៌ ចេះស្រឡាញ់ព្រះសហគមន៍ ចេះស្រឡាញ់ព្រះនាងម៉ារី សន្តយ៉ូសែប ព្រះយេស៊ូយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ ចេះសូត្រផ្គាំ ចូលព្រះវិហារទាន់ពេលវេលា ទទួលព្រះកាយរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ចេះរួមរស់ជាបងប្អូនជាមួយមិត្តសម្លាញ់។ ថ្ងៃនេះ យើងទទួលកម្លាំងពិតមែនដោយសារយើងដឹងថា ព្រះសហគមន៍របស់យើងជាមហាគ្រួសារដែលកំពុងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា នៅក្នុងព្រះសហគមន៍របស់យើង។ លូហ្គូដែលយើងបានរៀបចំសម្រាប់សន្និបាតរបស់ព្រះសហគមន៍សកលឆ្នាំ២០២១-២០២៣ យើងបានឃើញរូបរាងនៃព្រះសហគមន៍។ យើងមានកុមារាកុមារី យើងមានយុវជនយុវនារី យើងមានឪពុកម្តាយ យើងមានពូមីង យើងមានលោកតាលោកយាយ យើងមានបងប្រុសបងស្រី យើងមានលោកឪពុក យើងមានលោកអភិបាល។ ដែលធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នាឆ្ពោះទៅព្រះយេស៊ូ ដោយសារយើងទៅមើលព្រះយេស៊ូ ជីវិតរបស់យើងគឺមើលព្រះយេស៊ូ នៅពេលយើងចូលព្រះវិហារយើងមើលទូរព្រះកាយនិងព្រះយេស៊ូដែលសោយទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង។ នៅពេលចូលព្រះវិហារយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងទទួលព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត មានន័យថាគោលដៅនៃជីវិតរបស់យើងគឺជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេស៊ូ នៅក្នុងមហាគ្រួសារដែលជាព្រះសហគមន៍ ដើម្បីទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ហេតុនេះហើយ នៅក្នុងថ្ងៃទី២យើងត្រូវតែជូនពរគ្នាទៅវិញទៅមក ជូនពរដើម្បីឱ្យកូនក្មេងម្នាក់ៗរីកចម្រើននៅក្នុងសុខភាព នៅក្នុងការសិក្សា នៅក្នុងប្រាជ្ញា ដើម្បីមានគំនិតថ្មី ទៅជាកូនក្មេងដែលមានអនាគតដ៏ភ្លឺស្វាង។ ជូនពរដល់ឪពុកម្តាយ ដើម្បីឱ្យមានសេចក្តីសុខរវាងគ្នានឹងគ្នាជាប្តីប្រពន្ធ ជូនពរដើម្បីឱ្យចេះមើលកូនឱ្យរីកចម្រើន ចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ជូនពរដល់លោកតាលោកយាយ ឱ្យមានអាយុវែង សុខភាពល្អ ណែនាំនៅក្នុងជំនឿយ៉ាងជាក់ស្តែងនិងច្បាស់លាស់។ ជូនពរដល់លោកឪពុក ជូនពរដល់បងស្រី ដើម្បីឱ្យយើងរួមគ្នាមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត ដើម្បីដឹកនាំព្រះសហគមន៍ឱ្យក្នុងឆ្នាំ២០២២នេះរីកចម្រើនថែមទៀត។ ជូនពរដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍របស់យើង ទៅជាផ្នែកមួយនៅក្នុងសង្គមទាំងមូល ដើម្បីទៅជាពន្លឺនៅក្នុងសង្គម។
អភិបូជាចូលឆ្នាំចិន-វៀតណាម ថ្ងៃទី១
នៅព្រះសហគមន៍សន្តយ៉ូសែប ជ្រៃធំ ថ្ងៃទី០១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ “ទទួលព្រះពរនៅក្នុងឆ្នាំខ្លា” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងឆ្នាំខាល (សត្វខ្លា) ដែលណែនាំឱ្យយើងយល់ថាឆ្នាំនេះយើងពោរពេញដោយកម្លាំង ពោរពេញដោយសេចក្តីសុខ ពោរពេញដោយអំណាចនិងឫទ្ធានុភាពដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំបានឃើញពីម្សិលមិញ មានបងប្អូនជាច្រើនស្ទើរទូទាំងប្រទេសដែលបានសែន ដោយបានរៀបចំទាំងម្ហូបអាហារ ទាំងជ្រូកខ្វៃ ទាំងផ្លែឈើ… ដើម្បីថ្វាយព្រះណាមួយ ជូនដល់អារក្សអ្នកតា ម្ចាស់ទឹកម្ចាស់ដី…។ សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទយើងដឹងហើយ ពីយប់មិញយើងចាប់ផ្តើមឆ្លងនៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះ យើងបានថ្វាយទាំងជីវិត ទាំងកម្លាំង ទាំងភាពខ្សោយនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងទៅលើព្រះជាម្ចាស់។ ពីព្រឹកមិញ នៅពេលយើងហែចូលនៅក្នុងអភិបូជា យើងបានចាប់ផ្តើមដោយបទចម្រៀងដែលយើងថ្វាយជីវិតរបស់យើង ទៅលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្តនៅលើឈើឆ្កាង ជីវិតរបស់យើងទៅលើព្រះនាងម៉ារី ជីវិតរបស់យើងទៅលើសន្តយ៉ូសែប។ ដោយដឹងថា នៅក្នុងព្រះជាម្ចាស់យើងទទួលព្រះពរដ៏ពេញលក្ខណៈ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ មូលហេតុអ្វីយើងសុំព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ដើម្បីចូលនៅក្នុងឆ្នាំថ្មី? ដោយសារយើងចង់ស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូម្តងទៀត “ខ្ញុំទុកសេចក្តីសុខសាន្តឱ្យអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំផ្តល់សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំឱ្យអ្នករាល់គ្នា”។ តាមពិតសម្រាប់ជនជាតិចិន ជនជាតិជប៉ុន និងវៀតណាមពីដើម នៅពេលយើងមើលអាំងប៉ាវ យើងបានឃើញអក្សរចិនដែលមានន័យថា “សុភមង្គល”។ ដើម្បីបានពាក្យសុភមង្គ នៅក្នុងនេះមានបួនអក្សរ គឺមានមាត់ និងស្រែ ហេតុនេះហើយយើងត្រូវការមានស្រែដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតរបស់យើង។ ក្បាលនៃអក្សរនេះគឺព្រះ តាមពិតដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតរបស់យើងទោះបីយើងមានស្រែក៏ដោយ សំខាន់បំផុតឱ្យយើងទទួលព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលយើងទទួលព្រះពរពីព្រះជាម្ចាស់ យើងមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត ចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់យើង យើងមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដើម្បីរស់នៅក្នុងសង្គម យើងមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដើម្បីទៅជាឪពុកម្តាយ ដើម្បីធ្វើជាកូនដ៏ល្អប្រសើរ មានន័យថាយើងអាចមានសុភមង្គលដ៏ពិតប្រាកដ។ ហេតុនេះហើយ ថ្ងៃនេះយើងបានចូលនៅក្នុងព្រះវិហាររបស់យើង ដើម្បីសុំឱ្យព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរដ៏ពេញលក្ខណៈដល់ប្រទេសយើង ដល់ក្រុមគ្រួសារយើង ដល់ព្រះសហគមន៍យើងនៅក្នុងឱកាសឆ្នាំថ្មីនេះ។ យើងសុំឱ្យមានសុខភាពល្អ យើងសុំឱ្យមានសេចក្តីសុខសាន្ត យើងសុំឱ្យមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត យើងសុំដើម្បីឱ្យរកស៊ីបាន យើងសុំដើម្បីឱ្យមានសុភមង្គលពិតមែន។ នៅពេលយើងបានសុំអស់ហើយ តើឆ្នាំថ្មីនេះយើងត្រូវការធ្វើអ្វីខ្លះ? ទី១ ដូចលោកប៉ូលបានរំលឹកយើងថ្ងៃនេះ “យើងត្រូវតែអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច” ដូច្នេះនៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃកុំភ្លេចអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ដែលប្រទានព្រះពរ ដែលគង់នៅជាមួយយើង ដែលធ្វើដំណើរជាមួយយើងជានិច្ច។ មនុស្សយើងមានសមត្ថភាពដើម្បីឱ្យផ្កាអង្គារសីលចេញទាន់ពេលវេលាចូលឆ្នាំចិន-វៀតណាម ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់មានឫទ្ធានុភាពដើម្បីឱ្យយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃចេញផ្លែនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង លុះត្រាតែយើងទីពឹងលើព្រះជាម្ចាស់ដ៏ពេញលក្ខណៈ។ ទី២ នៅពេលយើងបានអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ឱ្យយើងលើកលែងទោសឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចព្រះជាម្ចាស់លើកលែងទោសឱ្យយើងដែរ។ ការលើកលែងទោស ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះដើម្បីរស់នៅក្នុងសង្គម ក្នុងព្រះសហគមន៍ ក្នុងគ្រួសារ ជាមួយមិត្តភ័ក្តរបស់យើង។ យើងអន់ចិត្តគ្នាជារឿងធម្មតា ប៉ុន្តែយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទយើងដឹងថា ការលើកលែងទោសណែនាំឱ្យយើងសម្រុះសម្រួលគ្នា ដើម្បីធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នា។ យើងបានស្តាប់អត្ថបទទី១របស់លោកអេសាយ ជាធម្មតាសត្វទាំងនោះរស់នៅជាមួយគ្នាមិនបាន ប៉ុន្តែដោយសារឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ចចកនិងកូនចៀមនឹងរស់នៅជាមួយគ្នា ខ្លារខិននឹងដេកជាមួយកូនពពែ កូនគោនិងកូនសឹង្ហនឹងស៊ីចំណីជាមួយគ្នា នេះជាការអស្ចារ្យដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតនៅក្នុងសត្វទាំងឡាយ។ ដូច្នេះ នៅក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងដែលជាគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ នៅក្នុងការលើកលែងទោសយើងអាចទៅជាគ្រួសារតែមួយដ៏ពិតប្រាកដ។ នៅក្នុងក្រុមយើង ចចកក៏មាន កូនចៀមក៏មាន កូនគោក៏មាន ខ្លារខិនក៏មាន កូនសឹង្ហក៏មាន ប៉ុន្តែនៅក្នុងព្រះជាម្ចាស់យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះអង្គ។ នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវការយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងឆ្នាំថ្មីនេះ ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍របស់យើងដូចសម្តេចប៉ាបបានសុំ ឱ្យធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នាដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត។ ទី៣ នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ “អ្នកណាស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងប្រតិបត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំ ព្រះបិតាខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះ ហើយព្រះបិតានិងខ្ញុំក៏នឹងមកតាំងលំនៅនៅក្នុងអ្នកនោះដែរ”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ អរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ លើកលែងទោសឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ជាពិសេសស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ នៅពេលយើងស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់និងស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗ យើងដឹងថាព្រះជាម្ចាស់នឹងមកតាំងទីលំនៅនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដ៏ពេញលក្ខណៈ។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំឃើញបងប្អូនមានពណ៌ក្រហមច្រើន ជាពណ៌របស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាពណ៌នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលចេញពីព្រះជាម្ចាស់ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ស្ថិតស្ថេរជានិច្ច។ ដូច្នេះ ឱ្យយើងភ្ជាប់ជាមួយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ដ៏ពេញលក្ខណៈនៅក្នុងឆ្នាំនេះ ដើម្បីណែនាំឱ្យព្រះសហគមន៍និងសង្គមរបស់យើង ទៅជាសង្គមថ្មីប្រកបដោយសុភមង្គលដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ ប្រកបដោយសេចក្តីសុខសាន្តដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះយើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ យើងរួមគ្នាសុំព្រះអង្គប្រទានពរដល់ព្រះសហគមន៍ ដល់បងប្អូនទាំងអស់ដែលបានចូលរួមយ៉ាងច្រើនថ្ងៃនេះ កុំឱ្យមានកូវីដ-១៩ចូលនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងទៀត។ ឱ្យយើងរកស៊ី ឱ្យយើងដើររួមគ្នា ឱ្យយើងទៅសាលារៀនបាន ឱ្យយើងចេះថែរក្សាគ្នាទៅវិញទៅមក ថែរក្សាលោកឪពុក បងស្រី ដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍របស់យើងមានជីវិត ជាពិសេសឱ្យយើងភ្ជាប់ជាមួយព្រះយេស៊ូជានិច្ច។ នៅភ្នំពេញថ្មីយើងមានទ្វារនៃធម៌មេត្តាករុណា
ធ្វើឱ្យជីវិតមានផ្លែល្អ
នៅព្រះសហគមន៍កំពង់អំពិល អភិបូជាថ្ងៃអាទិត្យទី៨ក្នុងរដូវធម្មតា តាកែវ ថ្ងៃទី២៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ បេនស៊ីរ៉ាក ២៧,៤-៧កុំសរសើរនរណាម្នាក់ មុនពេលបានឮសម្ដីរបស់គេ ដ្បិតពាក្យសម្ដីនេះហើយដែលបង្ហាញពីចិត្តគំនិតរបស់មនុស្ស។ បសរ ២៧,៧អត្ថបទទី២៖ កូរិនថូសទី១ ១៥,៥៤-៥៨អំណាចនៃសេចក្ដីស្លាប់នោះ មកពីអំពើបាប។ ១ករ ១៥,៥៦ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៦,៣៩-៤៥សិស្សដែលបានទទួលចំណេះសព្វគ្រប់ អាចស្មើនឹងគ្រូបាន។ លក ៦,៤០ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងបានស្ដាប់ពាក្យប្រស្នា ដែលណែនាំឲ្យយើងអាចយល់យ៉ាងច្បាស់ អំពីជីវិតរបស់យើងប្រចាំថ្ងៃ។ នៅក្នុងនេះ មានរឿងពីរដែលព្រះយេស៊ូចង់លើកដើម្បីឲ្យយើងគិតពិចារណា រឿងទី១គឺព្រះយេស៊ូថាឲ្យយើង យើងពូកែមើលឃើញរឿងអាក្រក់ដ៏តូចតាចបំផុតនៅក្នុងខ្លួនគេ។ តូចមែនទែនដូចជាធូលីនៅក្នុងភ្នែក មើលឃើញច្បាស់នៅពេលគេធ្វើអ្វីខុស យើងចេះតែមើលងាយគេ យើងចេះតែស្ដីឲ្យគេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពេលយើងផ្ទាល់ខ្លួនធ្វើខុសធំបំផុតយើងមើលមិនឃើញ ដូចជាយើងមានធ្នឹមដ៏ធំបំផុតនៅក្នុងភ្នែករបស់យើង។ យើងមើលមិនឃើញ ប៉ុន្តែធូលីដ៏តូចបំផុតនៅក្នុងភ្នែករបស់គេយើងមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់។ ព្រះយេស៊ូថ្ងៃនេះណែនាំឲ្យយើងចេះមើលឃើញ ទី១បងប្អូនឯទៀតៗនៅក្នុងរបៀបល្អ និងទី២ឲ្យយើងចេះកែប្រែចិត្តគំនិតរបស់យើង។ ឲ្យមើលឃើញអ្វីដែលស្ទើរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ដើម្បីទៅជាមនុស្សដ៏ល្អ ដែលមានរបៀបដ៏ល្អប្រសើរបំផុត។ ដោយសារ នៅក្នុងរឿងទី២ព្រះយេស៊ូបានរំលឹកដែរ “ដើមឈើល្អមិនដែលឲ្យផ្លែអាក្រក់ឡើយ” យើងដឹងហើយនៅពេលមានដើមឈើមួយយ៉ាងស្អាតបំផុត យើងទទួលបានផ្លែយ៉ាងឆ្ងាញ់បំផុត។ ជីវិតរបស់យើង យើងប្រៀបដូចជាដើមឈើមួយ ប្រសិនបើដើមឈើរបស់យើងបានលូតលាស់នៅក្នុងដីល្អ ដែលយើងស្រោចទឹក ដែលមានជីវជាតិ យើងដឹងថានៅពេលនោះយើងចេញផ្លែដែលឆ្ងាញ់បំផុត ដែលផ្អែម។ ជីវិតរបស់យើងក៏ដូចគ្នាដែរ នៅពេលយើងយកចិត្តទុកដាក់ ទី១ស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលណែនាំឲ្យយើងចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដែលណែនាំឲ្យយើងចេះជួយទៅបងប្អូនឯទៀតៗ។ ដែលណែនាំឲ្យយើងចេះមានចិត្តអាណិតមេត្តា ឲ្យយើងមានចិត្តលើកលែងទោស ឲ្យយើងមានចិត្តចាប់អារម្មណ៍អំពីបងប្អូនរបស់យើង នៅក្នុងសាលាក្ដី នៅក្នុងភូមិរបស់យើងក្ដី ដែលកំពុងពិបាក។ នៅពេលនោះយើងទៅជាមនុស្សល្អ ប៉ុន្តែសម្រាប់យើងមិនមែនតែធ្វើបុណ្យបានបុណ្យ សម្រាប់យើងអ្វីដែលជាសំខាន់ គឺយើងខិតខំពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗ ដើម្បីជួយគេ ដើម្បីធ្វើអំពើល្អដល់គេ។ យើងមានឱកាសច្រើនណាស់ នៅក្នុងសាលាផង នៅក្នុងផ្ទះរបស់យើងផង ជាមួយឪពុកម្ដាយផង ជាមួយលោកគ្រូអ្នកគ្រូផង ជាមួយពួកម៉ាករបស់យើង។ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍របស់យើង ជាមួយលោកឪពុក ជាមួយបងស្រី យើងមានឱកាសច្រើនដើម្បីធ្វើអំពើល្អ ដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ ថ្ងៃនេះ នៅពេលយើងបានរៀបចំកន្លែង យើងបានខិតខំយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាមានអំណរសប្បាយ មានភាពកក់ក្ដៅ ដើម្បីអធិដ្ឋាននិងស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលដែលយើងយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើអំពើល្អ យើងដឹងថាជីវិតរបស់យើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃរីកចម្រើនដូចដើមឈើមួយយ៉ាងស្អាត។ ណែនាំឲ្យយើងមានផ្លែ នៅពេលមានផ្លែច្រើនបងប្អូនឯទៀតៗគេស្រឡាញ់យើង គេសប្បាយចិត្តគេថាយើងជាកូនល្អណាស់ ជាសិស្សល្អណាស់ ជាយុវជនម្នាក់ពូកែណាស់។ ពូកែមើលឃើញដល់បងប្អូនដែលកំពុងពិបាក ពូកែជួយគេ មានសីលធម៌ល្អ ពូកែរស់នៅយ៉ាងគួរសមនិងសមរម្យនៅក្នុងសង្គម គាត់ពូកែយកចិត្តទុកដាក់។ នេះទាំងអស់ ណែនាំឲ្យគេឃើញជីវិតរបស់យើងមានផ្លែ នៅពេលជីវិតរបស់យើងមានផ្លែគេចាប់អារម្មណ៍ គេសួរផ្លែមកពីណា? មូលហេតុអ្វីមានជីវិតដ៏ល្អប្រសើរ? យើងអាចនឹកឃើញដោយសារយើងមានព្រះយេស៊ូដែលជាទីពឹង ដោយសារយើងមានព្រះនាងម៉ារីជាទីពឹង ដោយសារយើងមានព្រះសហគមន៍របស់យើងជាទីពឹង។ នៅពេលយើងបានធ្វើជំហានទីមួយ យើងបាននិយាយច្បាស់ថា “ខ្ញុំសូមយកព្រះយេស៊ូជាទីពឹង ខ្ញុំសូមយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាទីពឹង ខ្ញុំសូមយកព្រះសហគមន៍ជាទីពឹង”។ ដូច្នេះ នេះជាមូលហេតុដែលយើងអាចមានផ្លែល្អ ជាមូលហេតុដែលយើងអាចទៅជាមនុស្សល្អ ដោយសារយើងមានទីពឹងយ៉ាងពិសេសបំផុត។ យើងមិនសាងសង់ជីវិតរបស់យើងនៅលើដីខ្សាច់ យើងសាងសង់ជីវិតរបស់យើងនៅលើថ្មដ៏រឹងមាំ។ ណែនាំឲ្យជីវិតរបស់យើង ដែលទីពឹងទៅលើព្រះជាម្ចាស់ ទៅលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលដឹកនាំ ឲ្យយើងចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដែលដឹកនាំឲ្យយើងចេះធ្វើអំពើល្អ ដែលដឹកនាំឲ្យយើងចេះគោរពមាតាបិតា ដែលដឹកនាំឲ្យយើងចេះស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់អស់ពីដួងចិត្ត អស់ពីកម្លាំងកាយចិត្ត។ ណែនាំឲ្យយើងទៅជាមនុស្សប្លែកនិងពិសេស ដែលអាចមានផ្លែយ៉ាងច្រើន។ ដូច្នេះ យើងត្រូវការនឹកឃើញយើងមានព្រះជាម្ចាស់ដែលជួយ ប្រសិនបើយើងទីពឹងទៅលើព្រះជាម្ចាស់យើងអាចទៅជាដើមឈើមួយដែលមានផ្លែដ៏ល្អបំផុត យើងអាចទៅជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានមាត់ល្អ។ ប៉ុន្តែ មាត់ល្អដោយសារយើងមានដួងចិត្តល្អ មនុស្សដែលចេះតែជេរគេ ចេះតែនិយាយដើមគេ មកពីនៅក្នុងដួងចិត្តអត់មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ មានតែអំពើខ្មៅងងឹត។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងយកព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាទីពឹង ដើម្បីចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង យើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដែលណែនាំឲ្យយើងមានដួងចិត្តដ៏ល្អ ណែនាំឲ្យពាក្យសម្ដីរបស់យើងក៏ល្អដែរ
ក្រីក្រដែលសុខចិត្តលះបង់ចោល
អភិបូជាសំណាក់ធម៌បព្វជិតបព្វជិតា ធ្វើនៅព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូល ភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី២៦ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ យ៉ាកុប ៥,១៣-២០ពាក្យអធិស្ឋានដែលផុសចេញមកពីជំនឿ នឹងសង្គ្រោះអ្នកជំងឺនោះ។ យក ៥,១៥ដំណឹងល្អ៖ ម៉ាកុស ១០,១៣-១៦អ្នកណាមិនព្រមទទួលព្រះរាជ្យព្រះជាម្ចាស់ ដូចក្មេងតូចមួយទទួលទេ អ្នកនោះមិនអាចចូលក្នុងព្រះរាជ្យព្រះអង្គឡើយ។ មក ១០,១៥ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ យើងជួបជុំគ្នាជាមួយលោកឪពុក បងស្រីបងប្រុស ដែលជាប្រធាននៅក្នុងក្រុមបព្វជិតបព្វជីតានីមួយៗនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ។ នៅពេលយើងឃើញក្រុមរបស់យើងដែលមានច្រើន នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញយើងជិត៣០ក្រុម។ នៅពេលខ្ញុំអង្គុយអំបាញ់មិញ ខ្ញុំបានមើលបងប្អូននិងចាប់អារម្មណ៍ដែរ ដោយសារយើងមកពីប៉ុន្មានប្រទេស។ នៅទីនេះយើងជាតំណាងនៃទ្វីបអាស៊ី មានខ្មែរ មានវៀតណាម មានថៃ មានជប៉ុន មានកូរ៉េ មានហ្វីលីពីន មានឥណ្ឌា មានខ្លះមកពីអាមេរិកខាងត្បូងដែរ។ ដូច្នេះ ពេលយើងឃើញគ្រួសារមួយយ៉ាងពិសេស ដែលមកពីប្រទេសផ្សេងៗពីគ្នា ដែលមានរបៀបនិងបេសកកម្មផ្សេងពីគ្នា។ ប៉ុន្តែ ពេលយើងមកថ្វាយអភិបូជានេះយើងយល់ថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលណែនាំឲ្យយើងជាមនុស្សខុសៗគ្នា ទៅជាទ្រព្យសម្បត្តិដល់កំពូល។ យើងដឹងថា នៅក្នុងព្រះយេស៊ូតាមពិតយើងជាក្រុមគ្រួសាតែមួយ។ ថ្ងៃនេះ ព្រះយេស៊ូដឹកនាំយើងមែនទែន ដើម្បីឲ្យយើងមានផ្លូវតែមួយ ដើម្បីធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នា និងដើម្បីបំពេញបេសកកម្មរបស់យើង ដែលជាអ្នកប្រកាសដំណឹងល្អ អ្នកកសាងព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ នៅលើទឹកដីប្រទេសកម្ពុជា។ នៅក្នុងអត្ថបទទី១ យើងបានស្ដាប់មួយចំណុចដ៏សំខាន់ “ដូច្នេះសូមបងប្អូនលន់តួបាបឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រមទាំងអធិដ្ឋានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកផង ដើម្បីឲ្យបានជាសះស្បើយផង”។ យើងជិតចូលនៅក្នុងរដូវ៤០ថ្ងៃ ជាពេលវេលាដើម្បីមើលឃើញដល់ជម្ងឺនានារបស់យើង ជាពិសេសតាមផ្លូវវិញ្ញាណ តាមផ្លូវចិត្ត។ ជាពេលវេលាដើម្បីកែប្រែចិត្តគំនិត ជាពេលវេលាដើម្បីឲ្យយើងដឹងថា យើងត្រូវតែអធិដ្ឋានសម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ខ្ញុំគិតថា នៅពេលលោកយ៉ាកុបដាស់តឿនយើង ទី១ឲ្យយើងលើកលែងទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ទី២ឲ្យយើងអធិដ្ឋានសម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក ទី៣ឲ្យយើងអប់រំគ្នាទៅវិញទៅមក។ នេះជាផ្លូវតែមួយ ដើម្បីណែនាំឲ្យយើងចូលគ្នា ជាក្រុមគ្រួសាតែមួយនៅក្នុងព្រះយេស៊ូពិតមែន។ ដូច្នេះ យើងមកពីវប្បធម៌ផ្សេងគ្នា យើងមកពីក្រុមបព្វជិតបព្វជិតាផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែនៅក្នុងព្រះគ្រីស្តពិតប្រាកដមែនយើងជាអង្គតែមួយ ធ្លុងតែមួយដ៏ពិតប្រាកដ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលយើងមើលព្រះយេស៊ូរបៀបដែលព្រះយេស៊ូអប់រំយើងថ្ងៃនេះ គឺណែនាំឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែចូលនៅក្នុងនេះ “មានតែអ្នកដែលមានចិត្តដូចក្មេងៗទាំងនេះប៉ុណ្ណោះ ដែលចូលនៅក្នុងព្រះរាជ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់បាន”។ សម្រាប់បងស្រីមួយចំនួនអត្ថបទនេះ ជាមូលដ្ឋាននៃផ្លូវវិញ្ញាណដែលអ្នកបង្កើតក្រុមបានជ្រើសរើស។ សម្រាប់យើង គឺជាមូលដ្ឋានមួយសំខាន់ណាស់ដើម្បីណែនាំឲ្យយើងអាចទៅមុខ នៅក្នុងបេសកកម្មរបស់យើង និងជាអង្គតែមួយនៅក្នុងការងារប្រចាំថ្ងៃ។ ដោយដឹងថា យើងមានព្រះបិតាដែលស្រឡាញ់យើង និងណែនាំឲ្យយើងមានចិត្តគំនិតដូចកូនក្មេង។ មានន័យថា យើងទីពឹងទៅលើព្រះបិតា យើងទីពឹងទៅលើឧបការគុណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនយើងដែលសម្រេចចិត្ត មិនមែនយើងដែលចង់ធ្វើនេះ ធ្វើនោះ។ ប៉ុន្តែ យើងទទួលបេសកកម្មពីព្រះបិតា ដូចកូនក្មេងម្នាក់ទីពឹងលើឪពុកម្ដាយ ចង់មានម្ហូបអាហារឪពុកម្ដាយត្រូវការឲ្យ ចង់ទៅពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយពេលនៅតូច បើគ្មានឪពុកម្ដាយមិនអាចទៅណាបានទេ។ ដូច្នេះ នៅពេលយើងចូលនៅក្នុងរបៀបព្រះយេស៊ូដែលអប់រំយើង យើងដឹងថានៅក្នុងផ្លូវវិញ្ញាណពិតមែនយើងជាក្រុមតែមួយ យើងជាព្រះសហគមន៍តែមួយ។ យើងជាបងប្អូនគ្នាដ៏ពិតប្រាកដដែលខិតខំពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ កែប្រែចិត្តគំនិតដើម្បីមានចិត្តដូចក្មេងៗដែលព្រះយេស៊ូចេះតែស្វាគមន៍ ចេះតែអាណិត ចេះតែដឹកនាំ ចេះតែអប់រំ ចេះតែលើកទឹកចិត្ត។ នេះជាជីវិតរបស់យើងជាបព្វជិតបព្វជិតា ជាអ្នកបួស ដែលប្រកាសដំណឹងល្អនៅប្រទេសកម្ពុជា។ ដូច្នេះ យើងនឹកឃើញរបៀបដែលយើងរស់នៅ ដើម្បីអធិដ្ឋាន ដើម្បីស្រឡាញ់ ដើម្បីចែករំលែក។ ថ្ងៃនេះ យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ម៉ារីវី សម្រាប់ម៉ារីអង់ ដែលទាំងពីរមានម៉ារីនៅជាមួយ ដើម្បីណែនាំឲ្យយើងនឹកឃើញដល់ពាក្យសច្ចារបស់យើង ដែលសុខចិត្តលះចង់ចោលដើម្បីរស់នៅជាមួយព្រះយេស៊ូ នៅក្នុងព្រហ្មចារិនីភាព នៅក្នុងការស្ដាប់បង្គាប់ និងនៅក្នុងរបៀបរស់នៅជាអ្នកក្រីក្រ។ មានន័យថា មិនមែនអ្នកក្រីក្រដោយសារយើងអត់មានអ្វីសោះ តាមពិតយើងមានច្រើនណាស់។ ពេលយើងឈឺយើងមានមន្ទីរពេទ្យ ពេលយើងអស់កម្លាំងក៏យើងទៅលេងប្រទេសយើងបាន នៅពេលយើងមានបញ្ហាមួយដែលកើតឡើងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងក៏ជួយឧបត្ថម្ភដែរ។ ដូច្នេះ ភាពក្រីក្ររបស់យើងក៏មិនមែនក្រីក្រដែលអត់មានអ្វីសោះ ប៉ុន្តែភាពក្រីក្ររបស់យើងជារបៀបពិសេស ជាភាពក្រីក្រដែលសុខចិត្តលះបង់ចោលមែន។ លោកីយ៍មិនយល់ទេ ពេលយើងប្រើពាក្យនេះ ប៉ុន្តែយើងលះបង់ចោលដើម្បីទីពឹងទៅលើព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីទីពឹងទៅលើឧបការគុណរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីទីពឹងទៅលើព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច។ ដូច្នេះ
បេសកកម្មរបស់យើងគឺបង្ហាញធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់
អភិបូជាបិទសំណាក់ធម៌បុគ្គលិកអង្គការការីតាសកម្ពុជា ពីព្រះសហគមន៍តាហែន បាត់ដំបង ថ្ងៃទី១៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់អ្នកដែលធ្វើការនៅក្នុងអង្គការការីតាស ដូចជាជីវិតរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទតែម្ដង។ លោកយ៉ាកុប បានសរសេរអត្ថបទនេះ២០០០ឆ្នាំមុន នៅពេលយើងស្ដាប់អត្ថបទនេះ តាមពិតមិនខុសពីអ្វីដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ នៅពេលនោះ មានពិធីជប់លៀង នៅក្នុងពិធីជប់លៀងនេះមានបុរសម្នាក់ដែលចូលទៅជាអ្នកមានមែនទែន។ គាត់មានចិញ្ចៀន គាត់មានខ្សែកមាសធំៗ គាត់មានសម្លៀកបំពាក់ស្អាតៗ ពេលគាត់មកដល់ភ្លាមគេមកស្វាគមន៍ គេឱ្យកន្លែងអង្គុយនៅកៅអីកិត្តិយស ដើម្បីឱ្យគាត់ស្រួល។ ដោយបានរៀបចំទឹកត្រជាក់ៗ មានម្ហូបអាហារឆ្ងាញ់បំផុត ដែលមានគ្រប់មុខឱ្យគាត់បរិភោគ។ ប៉ុន្តែ នៅពេលនោះក៏មានអ្នកក្រីក្រម្នាក់ដែលចូលដែរ អ្នកក្រីក្រនេះគាត់អត់មានសម្លៀកបំពាក់ស្អាតសោះ និងមានក្លិនមិនល្អទៀត។ ដោយសារ គាត់អត់បានមុជទឹកពីរបីថ្ងៃហើយ ដូច្នេះពេលគេឃើញគាត់គេឱ្យគាត់ទៅកៀន ទៅឱ្យឆ្ងាយ ឱ្យគាត់អង្គុយលើកន្ទេលនៅឆ្ងាយពីគេ និងឱ្យម្ហូបដែលនៅសល់ពីតុអ្នកមាន។ តាមពិត ខ្ញុំគិតថានេះជាធម្មជាតិរបស់មនុស្សយើងដែរ យើងចូលចិត្តគោរពពេលមានអ្នកធំមកដល់ យើងគោរពគាត់ យើងមើលថែរក្សាគាត់។ អ្នកផ្សេងៗយើងមើលឃើញដែរ ប៉ុន្តែយើងបណ្ដេញគេ យើងមិនចាប់អារម្មណ៍ពីគេ។ នៅត្រង់នេះ បានណែនាំឱ្យយើងយល់ថា យើងមិនអាចវិនិឆ្ឆ័យមនុស្ស យើងមិនអាចនិយាយថាមនុស្សនេះជាមនុស្សល្អ ឬជាមនុស្សអាក្រក់។ មនុស្សនេះជាអ្នកមាន ដូច្នេះគាត់ពោរពេញដោយអំណោយទាន យើងត្រូវតែបម្រើគាត់ មនុស្សនេះជាអ្នកក្រីក្រ ដូច្នេះយើងត្រូវការបណ្ដេញគាត់ ដោយសារគាត់អត់មានប្រយោជន៍។ ជួនកាល នៅពេលយើងជ្រើសរើសមិត្តភក្ភិរបស់យើង យើងជ្រើសរើសមិត្តភក្ភិដែលអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍សម្រាប់យើងនៅពេលក្រោយ។ យើងជ្រើសរើសទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សដែលយើងដឹងថា នៅថ្ងៃអនាគតអាចទៅជាខ្សែមួយប្លែក ខ្ញុំអាចពឹងពាក់គេបាន ដូច្នេះយើងចេះនិយាយផ្អែមជាមួយគេ។ សម្រាប់អ្នកដែលគ្មានប្រយោជន៍សម្រាប់យើងនៅពេលក្រោយ យើងចេះតែមើលគេពីចម្ងាយ និងអត់សូវរវីរវល់ជាមួយគេសោះ។ ប៉ុន្តែ តាមពិតអ្វីដែលយើងស្ដាប់ថ្ងៃនេះ គឺជាអ្នកក្រីក្រដែលនឹងទទួលព្រះរាជដែលព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលសន្យា។ ប្រសិនបើ ចាំអ្វីដែលយើងបាននិយាយនៅក្នុងថ្ងៃនេះ បេសកកម្មរបស់យើង គឺណែនាំឱ្យព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ឆាប់កើតឡើងនៅលើផែនដីនេះ។ មានន័យថា ណែនាំឱ្យមនុស្សទាំងអស់អាចរកឃើញសេចក្ដីសុខសុភមង្គល ឱ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ឱ្យមានជីវិត ដោយដឹងថាជីវិតរបស់គេមានតម្លៃថ្លៃថ្នូរ។ ហេតុនេះហើយ ការងាររបស់យើងពិតមែនគឺធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឱ្យអ្នកតូចតាចអាចរកឃើញសេចក្ដីសុខ អ្នកតូចតាចអាចយល់ថាគេមានជីវិត គេមានតម្លៃដ៏ពិតប្រាកដមែន។ មិនវិនិឆ្ឆ័យគេ ដោយសារយើងឃើញរបៀបរស់នៅរបស់គាត់ខុសពីគេ ផ្ទុយទៅវិញយើងណែនាំឱ្យគាត់ចូលបន្តិចម្ដងៗ នៅក្នុងសង្គមដើម្បីឱ្យគាត់មានជីវិតរបស់គាត់ផ្ទាល់ខ្លួន សេចក្ដីសុខ និងតម្លែថ្លៃថ្នូររបស់គាត់ផ្ទាល់ខ្លួនដែរ។ ដោយសារ តាមពិតដូចព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនយើង ឱ្យយើងចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកដូចព្រះយេស៊ូបានស្រឡាញ់យើង។ ពីសម័យដើម នៅក្នុងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ នៅក្នុងធម៌វិន័យ យើងបានស្ដាប់ដែរ “ត្រូវស្រឡាញ់បងប្អូនឯទៀតៗឱ្យបានដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯង”។ ដូច្នេះ ឱ្យយើងចាំនេះ យើងជាការីតាសមានន័យថា យើងជាធម៌មេត្តាករុណា និងធម៌មេត្តាករុណាមានប្រភពមួយ គឺព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ថ្ងៃនេះ យើងអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ដែលបានណែនាំយើង ដើម្បីឱ្យយើងរស់នៅក្នុងសេចក្ដីសុខក្នុងជីវិតរបស់យើង។ អរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានផ្ដល់កម្លាំងដើម្បីឱ្យយើងទៅមុខតទៅទៀតនៅក្នុងបេសកកម្មរបស់យើង។ ដោយដឹងថា មនុស្សទាំងអស់មានតម្លៃស្មើៗគ្នា មនុស្សទាំងអស់ចង់មានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដូចៗគ្នា។ តួនាទីរបស់យើង គឺណែនាំឱ្យមនុស្សដែលគេភ្លេច គេមើលមិនឃើញនៅក្នុងពិធីជប់លៀង ឱ្យគេមានមោទនភាព ដើម្បីឱ្យគេមានកិត្តិយស ឱ្យគេមានកម្លាំងថ្មី ដើម្បីអង្គុយរួមតុជាមួយយើង ហូបបាយជាមួយយើង និងរកឃើញជីវិតដែលជាជីវិតដ៏ពេញលក្ខណៈ៕ លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេអភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជាភូមិភាគភ្នំពេញ
ត្រៀមខ្លួនទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
អភិបូជាអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស ពីព្រះសហគមន៍សំរោងធំ ថ្ងៃទី១៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ៦,១-២ក.៣-៨ខ្ញុំពិតជាត្រូវវិនាស ដ្បិតខ្ញុំជាមនុស្សមានបបូរមាត់មិនបរិសុទ្ធ។ អស ៦,៥អត្ថបទទី២៖ កូរិនថូសទី១ ១៥,១-១១បងប្អូននឹងទទួលការសង្គ្រោះ តាមរយៈដំណឹងល្អ។ ១ករ ១៥,២ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៥,១-១១ព្រះអង្គគង់បង្រៀនបណ្ដាជនពីក្នុងទូក។ លក ៥,៣ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងចូលនៅក្នុងអាទិត្យទី៦នៃរដូវធម្មតា ថ្ងៃនេះយើងយកពេលវេលាដើម្បីធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស។ អគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស គឺព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជាជីវិតផ្ទាល់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ជាសេចក្ដីក្លាហាននិងកម្លាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ដែលនឹងសណ្ឋិតលើបងប្អូន ដូចយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងអត្ថបទទីមួយ ពីដើមនៅពេលក្រុមគ្រីស្តទូតកំពុងភ័យខ្លាច។ ព្រះយេស៊ូបានសោយទិវង្គតហើយ មានគេចង់បៀតបៀនក្រុមសាវ័ករបស់ព្រះយេស៊ូ ហេតុនេះហើយគេអធិដ្ឋាននៅក្នុងបន្ទប់ដ៏តូចមួយ ដោយបិទទ្វារ បិទបង្អួច។ ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានយាងមកដូចខ្យល់ដែលបក់គេយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីឱ្យគេចាប់ផ្ដើមទៅជាសាក្សីនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដល់មនុស្សយ៉ាងច្រើន។ ការអស្ចារ្យដែលបានកើតឡើងនៅថ្ងៃនោះ គឺមានមហាជនដែលមកពីស្រុកនានា ដែលនិយាយភាសាផ្សេងៗពីគ្នា នៅពេលគេជួបជាមួយក្រុមគ្រីស្តទូត ដូចជាគេស្ដាប់បានអ្វីដែលក្រុមគ្រីស្តទូតកំពុងប្រកាសអំពីព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ អំពីព្រះយេស៊ូដែលណែនាំឱ្យមនុស្សយើងមានសេចក្ដីសុខ អំពីព្រះយេស៊ូដែលធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ នៅពេលនោះ ទោះបីនិយាយភាសាផ្សេងៗពីគ្នាគេស្ដាប់បាន ដោយសារគេយល់ចិត្តគ្នា ដូចពីដើមនៅពេលព្រះយេស៊ូនៅជាមួយមហាជន នៅពេលនោះជួនកាលមាន៥០០០នាក់ ជួនកាលមាន១០០០០នាក់ ទោះបីគ្មានឧបករណ៍បំពងសំលេងដូចពេលនេះ មហាជនគេស្ដាប់បាន និងគេស្ដាប់ឮទៀត។ ប៉ុន្តែ ប្រហែលគេឮមិនសូវច្បាស់ តែនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់គេគេបានទទួលព្រះបន្ទូលដែលព្រះយេស៊ូដែលកំពុងចែករំលែក។ នៅក្នុងដួងចិត្តរបស់គេ គេទទួលដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូដែលគង់នៅជាមួយគេ អំពីព្រះយេស៊ូដែលណែនាំឱ្យជីវិតរបស់គេរកឃើញអត្ថន័យ ជាពិសេស គេយល់ថាព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់គេ និងព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យគេមានសុភមង្គល។ ក្នុងកម្មវិធីបូជនីយចរយុវជនអាទិត្យមុន ខ្ញុំបានយកប្រធានបទ ”ព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យយើងមានសុភមង្គលរួមជាមួយព្រះយេស៊ូ”។ សុភមង្គលដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់ឱ្យយើងមាន គឺពីដើមរៀងមកព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតយើងជាបុរសជាស្រ្តី ឱ្យរស់នៅក្នុងសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពីដើមរៀងមក ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានវិន័យទាំងដប់ប្រការ ដើម្បីណែនាំឱ្យមនុស្សមានរបៀបរស់នៅក្នុងសង្គម របៀបដើម្បីស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់។ សង្ឃឹមយើងចាំវិន័យទាំង១០ប្រការ ៤ដំបូងគោរពព្រះជាម្ចាស់ និង៦បន្ទាប់គឺរស់នៅក្នុងសង្គម កុំសម្លាប់ជីវិត កុំកុហក កុំយកប្រពន្ធគេ កុំក្បត់… ដើម្បីឱ្យយើងធ្វើដំណើរនៅក្នុងសង្គមយ៉ាងសុខសាន្ត។ ដោយសារ នេះជាគោលដៅរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់យើង នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អយើងមើលមួយជំហានទៀត ដែលព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យមនុស្សយើងមានសុភមង្គល។ សុភមង្គលណែនាំឱ្យយើងយល់ថា ទោះបីយើងមានទុក្ខលំបាក ទោះបីយើងពិបាកចិត្ត ទោះបីស្រេកឃ្លាន ទោះបីយើងយំសោក ក៏យើងរកឃើញសុភមង្គលបានដែរ។ “អ្នករាល់គ្នាដែលជាជនក្រខ្សត់អើយ អ្នកមានសុភមង្គលហើយត្បិតអ្នករាល់គ្នាបានទទួលព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់ អ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងតែស្រេកឃ្លានអើយ អ្នកមានសុភមង្គលហើយត្បិតអ្នករាល់គ្នានឹងបានឆ្អែត អ្នករាល់គ្នាដែលកំពុងតែយំសោកអើយ អ្នកមានសុភមង្គលហើយត្បិតអ្នករាល់គ្នានឹងបានត្រេកអរ”។ ដូច្នេះ យើងមើលឃើញព្រះជាម្ចាស់កែប្រែជីវិតរបស់យើង ជាអ្នកក្រខ្សត់ឱ្យមានសុភមង្គលដោយសារយើងបានទទួលទ្រព្យសម្បត្តិមួយយ៉ាងពិសេស គឺព្រះរាជរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ទទួលសម្បត្តិមួយយ៉ាងពិសេស គឺព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ដែលបានណែនាំឱ្យថ្ងៃអនាគតរបស់យើងមានសុភមង្គលនៅស្ថានបរមសុខ។ អ្នកដែលកំពុងឃ្លាន ពេលយើងឃ្លានបាយយើងអត់មានសុភមង្គលទេ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់កែប្រែដើម្បីឱ្យយើងទៅជាមនុស្សដែលមានសុភមង្គល ដោយសារយើងបានទទួលជីវិតពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ជីវិតដែលយើងទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ណែនាំឱ្យយើងឆ្អែតនៅក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ឆ្អែតនៅក្នុងសុភមង្គល។ ប៉ុន្តែ មិនមែនឆ្អែតណែនាំឱ្យយើងឈឺ ឆ្អែតណែនាំឱ្យយើងពោរពេញទៅដោយកម្លាំង ថាមពល ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ដើម្បីរស់នៅនិងតស៊ូនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ អ្នកដែលកំពុងយំសោក តាមពិតយើងមិនខ្វះទឹកភ្នែកនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ប៉ុន្តែយើងដឹងថាព្រះជាម្ចាស់កែប្រែទឹកភ្នែករបស់យើង ដែលណែនាំឱ្យយើងអស់កម្លាំង ណែនាំឱ្យយើងកម្សត់ទុរគត ទៅជាមនុស្សពោរពេញដោយអំណរដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ជាជំហានមួយទៀតដើម្បីចូលនៅក្នុងសុភមង្គលដែលព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំឱ្យយើង ដើម្បីចូលនៅក្នុងជីវិតដែលព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំឱ្យយើងនៅលើផែនដីនេះ ប៉ុន្តែដើម្បីត្រៀមខ្លួននៅស្ថានបរមសុខ។ ដូចយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ថ្ងៃនេះ “ដោយសារព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងមែន ណែនាំឱ្យមនុស្សយើងទាំងអស់ដែលស្លាប់នៅលើផែនដីនេះ បានទទួលព្រះជន្មថ្មីដ៏រុងរឿងដែរនៅស្ថានបរមសុខ”។ យើងមានយុវជនយុវនារីច្រើនដែលទទួលអគ្គសញ្ញាថ្ងៃនេះ សូមគិតអំពីជីវិតនៅលើផែនដីនេះសិន ដោយដឹងថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើល្អសព្វថ្ងៃ ជាមរតកសម្រាប់យើងនៅក្នុងថ្ងៃអនាគត។ ដោយសារ នៅពេលយើងជួបជាមួយព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ព្រះអង្គនឹងសួរដល់យើង តើយើងបានស្រឡាញ់គេឬទេ? តើយើងបានស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់អស់ពីដួងចិត្តឬទេ? តើយើងបានអធិដ្ឋានអស់ពីដួងចិត្តឬទេ? តើយើងបានជួយបងប្អូនឯទៀតៗឬទេ? តើយើងបានខិតខំណែនាំឱ្យមនុស្សដែលកំពុងពិបាក មានកម្លាំងសាជាថ្មីឬទេ? តើយើងបានទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជម្ងឺ និងអ្នកដែលមានបញ្ហានៅក្នុងជីវិតឬទេ? តើយើងបានយកចិត្តទុកដាក់បង្ហាញធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងឬទេ?
អភិបូជានៅព្រះសហគមន៍សន្តអូគូស្តាំង
កំពត ថ្ងៃទី៣០ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ “សេចក្តីស្រឡាញ់” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ អំបាញ់មិញ យើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ ដូចជាសំណូមពរដែលយើងទាំងអស់គ្នាមាន សម្រាប់យើងជាកុមារ យើងជាជំទង់ យើងជាយុវជន យើងជាមនុស្សចាស់។ “ចូរបង់ប្រាជ្ញាចង់បានព្រះអំណោយទានណាដែលសំខាន់ៗជាងគេ” ចម្លើយនៃសេចក្តីត្រូវការរបស់យើង អំណោយទានដែលយើងចង់បានទាំងអស់គ្នា គឺសេចក្តីស្រឡាញ់។ លោកប៉ូលបានបំភ្លឺយើងថា “អ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើ ប្រសិនបើយើងធ្វើដោយឥតមានសេចក្តីស្រឡាញ់ទេ ឥតសូវមានផលផ្លែ”។ សម្រាប់ជីវិតរបស់យើងក៏ដូចគ្នា នៅពេលយើងបានទទួលការអប់រំក្នុងសិក្ខា២ថ្ងៃនេះ អំពីទំនាក់ទំនង អំពីសុខភាព អំពីពេលវេលា អំពីគ្រួសារ អំពីការសិក្សា អំពីមិត្តសម្លាញ់ អំពីបរិស្ថាន…។ ប្រសិនបើ យើងបង្កើតទំនាក់ទំនងដែលខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់ ទំនាក់ទំនងរបស់យើងមិនអាចបានយូរទេ។ បរិស្ថាន ប្រសិនបើយើងគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលចេញពីចិត្តរបស់យើងទេ បន្តិចក្រោយមកយើងភ្លេចខ្លួនអស់ហើយ យើងចោលសម្រាមយើងភ្លេចរើស…។ ដោយសារ នៅពេលយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈចំពោះមនុស្សម្នាក់ (ឧទាហរណ៍ ឪពុកម្តាយរបស់យើង) យើងយកចិត្តទុកដាក់គោរពនិងស្រឡាញ់គាត់មែនទែន។ យើងយកចិត្តទុកដាក់ជួយឪពុកម្តាយ យើងយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ឪពុកម្តាយ ដោយសារយើងស្រឡាញ់ឪពុកម្តាយដែលបានបង្កើតយើង។ ប្រសិនបើ យើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះបរិស្ថានក៏ដូចគ្នាដែរ នៅពេលយើងឃើញមានសម្រាមណាមួយ យើងរើសសម្រាមនោះទៅបោះចោលក្នុងធុងសម្រាម។ នៅពេលយើងស្រឡាញ់មិត្តភក្តិដ៏ពិតប្រាកដ យើងយកចិត្តទុកដាក់បង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយគាត់ និយាយលេងជាមួយគាត់ សួរសុខទុក្ខគាត់។ នៅពេលគាត់ពិបាក យើងជួយគាត់ លើកទឹកចិត្តគាត់ នៅពេលគាត់សប្បាយយើងអបអរគាត់ ចែករំលែកជាមួយគាត់ ដើរលេងជាមួយគ្នា នេះជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលចេញយ៉ាងជាក់ស្តែង។ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់ជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត សេចក្តីស្រឡាញ់ណែនាំឱ្យមានចិត្តស្រឡាញ់។ មានន័យថា តែងតែអត់ធ្មត់ មិនចេះឈ្នានីសគេទេ យើងមិនវាយឬកខ្ពស់ មិនអួតខ្លួន មិនប្រព្រឹត្តអំពើថោកទាប មិនស្វែងរកផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនមួរម៉ៅ មិនចងគំនុំ មិនអបអរនៅពេលគេមានការពិបាក។ ប៉ុន្តែ មានអំណរសប្បាយនៅពេលឃើញគេមានអំណរសប្បាយ អ្នកមានចិត្តស្រឡាញ់អត់អោនទាំងអស់ ជឿទាំងអស់ សង្ឃឹមទាំងអស់ ហើយទ្រាំទ្រទាំងអស់។ សេចក្តីស្រឡាញ់ណែនាំឱ្យយើងតស៊ូ ណែនាំឱ្យយើងមានចិត្តអត់ធ្មត់ ណែនាំឱ្យយើងមិនស្វែងរកផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ផ្ទុយទៅវិញ ណែនាំឱ្យមនុស្សទាំងអស់មានសេចក្តីសុខដោយសារយើង សេចក្តីស្រឡាញ់ណែនាំឱ្យយើងរីកចម្រើននៅក្នុងជីវិត។ ការសិក្សាក៏ដូចគ្នាដែរ នៅពេលយើងមិនបានទៅសាលាជិតមួយឆ្នាំកន្លងមក តើយើងបានយកចិត្តទុកដាក់រៀនពីចម្ងាយឬទេ? តើយើងបានយកចិត្តទុកដាក់មើលមេរៀនដែលលោកគ្រូអ្នកគ្រូបានឱ្យឬទេ? ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់សម្រាប់ការសិក្សា ណែនាំឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់។ យើងមិនត្រូវការមានលោកគ្រូអ្នកគ្រូដែលស្តីឱ្យយើងរហូត មិនត្រូវការមានឪពុកម្តាយដែលស្តីឱ្យយើងរហូត ផ្ទុយទៅវិញយើងធ្វើដោយសារយើងមានចិត្តស្រឡាញ់។ ចិត្តស្រឡាញ់ ណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងពេញខ្លួន ដើម្បីទៅមុខ ដើម្បីរីកចម្រើននៅក្នុងជីវិតរបស់យើងជាប្រចាំថ្ងៃ។ ជួនកាល យើងចេះតែចាំឱ្យគេស្តីឱ្យយើង ពេលគេស្តីឱ្យយើងទើបយើងធ្វើ ទើបយើងទៅសាលា ទើបយើងជួយឪពុកម្តាយ ទើបយើងរើសសម្រាម…។ ដោយសារយើងភ័យ យើងខ្លាចគេពិន័យ យើងខ្លាចគេស្តីឱ្យ ដូច្នេះយើងភ័យយើងធ្វើ។ ប៉ុន្តែ សេចក្តីស្រឡាញ់មិនណែនាំឱ្យយើងភ័យទេ សេចក្តីស្រឡាញ់ណែនាំឱ្យយើងធ្វើអស់ពីដួងចិត្ត។ ដូចលោកប៉ូលបានបន្ថែមថា “ឥឡូវនេះមានសេចក្តី៣យ៉ាង គឺជំនឿ សេចក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែសេចក្តីស្រឡាញ់ពិសេសជាងគេបំផុត”។ សេចក្តីស្រឡាញ់ ជាអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតសម្រាប់យើងម្នាក់ៗ។ ដូច្នេះ ពេលយើងទៅវិញឱ្យយើងភ្ញាក់ស្មារតីម្តងទៀត តើយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដូចម្តេចចំពោះឪពុកម្តាយ ចំពោះគ្រួសារយើង ចំពោះមិត្តភក្តិយើង ចំពោះសាលាយើង ចំពោះបរិស្ថាន ចំពោះព្រះជាម្ចាស់? ថ្ងៃនេះយើងបានស្តាប់ចម្លើយរបស់ប្អូនៗល្អដែរ ពេលយើងឈឺចិត្តយើងអានគម្ពីរ យើងអធិដ្ឋានតេហ្សេ យើងស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូ យើងជួយព្រះសហគមន៍ យើងទៅសួរសុខទុក្ខចាស់ជរា យើងជួយសំអាតបរិស្ថាន…។ យើងបានលឺច្រើនណាស់ថ្ងៃនេះ ដូច្នេះពេលយើងទៅវិញឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់នៅតាមព្រះសហគមន៍ដ៏តូចរបស់យើង ដើម្បីឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលចាប់ផ្តើមរីកចម្រើននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង អាចរីកចម្រើនធំទៅៗ ឱ្យយើងក្លាយទៅជាកូនក្មេង យុវជនដ៏ពិសេសនៅក្នុងសង្គម។ អ្វីដែលយើងបានស្តាប់នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អក៏សំខាន់ដែរ នៅពេលព្រះយេស៊ូបានអានគម្ពីរ ណែនាំឱ្យយើងយល់ថាជាដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នកក្រីក្រ។ ណែនាំឱ្យយើងយល់ថាមនុស្សខ្វាក់មើលឃើញបាន មនុស្សដែលមានពិការភាពអាចដើរបាន អ្នកជំងឺអាចជាសះស្បើយបាន។ ព្រះយេស៊ូបានថែមព្រះបន្ទូលថា “ហេតុការណ៍ដែលមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរ ដូចអ្នករាល់គ្នាទើបតែស្តាប់អំបាញ់មិញបានកើតជារូបរាងនៅថ្ងៃនេះហើយ”។ មានន័យថា
អភិបូជានៅព្រះសហគមន៍ព្រះត្រៃឯក គិរីវង់ ថ្ងៃទី២៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី១ថា “ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដ៏សក្ការៈថ្វាយព្រះអម្ចាស់នៃយើង មិនត្រូវកើតទុក្ខព្រួយឡើយ ព្រោះអំណរដែលមកពីព្រះអម្ចាស់ជាកម្លាំងរបស់អ្នករាល់គ្នា”។ ពិតមែន ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអាទិត្យ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលយើងថ្វាយបង្គំ ជាពេលវេលាដែលគ្រីស្តបរិស័ទជួបជុំគ្នាដើម្បីអធិដ្ឋាន ដើម្បីស្តាប់ព្រះបន្ទូល ជាពិសេសដើម្បីទទួលអំណរសប្បាយដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ខ្ញុំគិតថាសម្រាប់យើងដែលជាក្មេងៗជំទង់ ដែលបានមកពីគ្រប់ទីកន្លែងនៅក្នុងខេត្តតាកែវ ក្នុងរយៈពេល២ថ្ងៃកន្លងមកយើងបានទទួលបទពិសោធន៍អំពីអំណរសប្បាយ។ អំណរសប្បាយដោយសារយើងបានជួបជុំគ្នា អំណរសប្បាយដោយសារយើងបានស្គាល់មិត្តសម្លាញ់ថ្មីៗ អំណរសប្បាយដោយសារយើងបានរិះគិតទៅលើប្រធានបទ “មិត្តសម្លាញ់នៃជីវិត”។ ប៉ុន្តែ ប្រភពនៃអំណរសប្បាយគឺព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ជាព្រះយេស៊ូដែលបានហៅយើងមកជួបជុំគ្នា ព្រះយេស៊ូជាមិត្តសម្លាញ់ដ៏ពិសេសបំផុតរបស់យើង ដែលបានធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញយ៉ាងជាក់ស្តែង គឺព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យយើងជួបជុំគ្នា ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យយើងមានអំណរសប្បាយ។ ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យយើងស្គាល់គ្នា ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យយើងធ្វើជាគ្រួសារមួយ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមលើលោកឪពុក អ្វីដែលបានកើតឡើងថ្ងៃនេះយើងត្រូវការថែរក្សាជារៀងរាល់អាទិត្យ កុំឱ្យមានតែកម្មវិធីជាមួយការិយាល័យយុវជនមួយឆ្នាំម្តង។ រាល់អាទិត្យ តាមកន្លែងរបស់យើងរៀងៗខ្លួនជាឱកាសមួយដើម្បីជួបគ្នា ដូចយើងបានស្តាប់ពីព្រឹកមិញ តាមរយៈក្រុមកាយរិទ្ធិ តាមរយៈពិធីបុណ្យ តាមរយៈក្រុមសង្គហៈ…។ ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងអត្ថបទទី២បានបំភ្លឺយើងថា យើងជាគ្រួសារតែមួយ ប៉ុន្តែយើងបីដូចជារូបកាយមួយ។ នៅក្នុងរូបកាយរបស់យើង យើងមានភ្នែក មានត្រចៀក មានច្រមុះ មានមាត់ មានដៃ មានជើង…។ ប្រសិនបើរូបកាយយើងមានតែត្រចៀក តើយើងមើលឃើញឬទេ? ប្រសិនបើរូបកាយយើងមានតែភ្នែក តើយើងស្តាប់ឮឬទេ? ប្រសិនបើរូបកាយយើងមានតែមាត់ យើងមើលមិនឃើញស្តាប់មិនឮទេ។ ហេតុនេះហើយ ដើម្បីឱ្យយើងទៅជាមនុស្សដែលពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ យើងត្រូវការមានភ្នែកដើម្បីមើលឃើញ មានត្រចៀកដើម្បីស្តាប់ឮ មានមាត់ដើម្បីនិយាយ មានដៃដើម្បីធ្វើការ មានជើងដើម្បីធ្វើដំណើរ…។ ព្រះសហគមន៍ក៏ដូចគ្នាដែរ យើងម្នាក់ៗសំខាន់ណាស់ យើងជាជំទង់១៦០នាក់នៅទីនេះ ម្នាក់ៗសំខាន់ណាស់ ម្នាក់ៗមានសមត្ថភាពរៀងៗខ្លួន។ មានខ្លះពូកែច្រៀង មានខ្លះពូកែដឹកនាំ មានខ្លះពូកែលេងភ្លេង… នេះជាគ្រួសាររបស់យើងដែលត្រូវការមានទាំងអស់ដើម្បីមានអំណរសប្បាយ។ យើងមានអំណោយទានផ្សេងៗពីគ្នា និងអំណោយទាននីមួយៗសំខាន់ណាស់។ ថ្ងៃនេះ យើងបានជូនពរគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសរសេរលើក្រដាសដែលបិទនៅលើខ្នង យើងឃើញម្នាក់ៗបានសរសេរច្រើន និងម្នាក់ៗក៏បានទទួលច្រើនដែរ។ ការជូនពរនេះជាកម្លាំងមួយ ដែលយើងបានទទួលពីមិត្តភក្តិរបស់យើង ប៉ុន្តែពេលយើងចូលនៅក្នុងអភិបូជាយើងទទួលព្រះពរដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ដើម្បីណែនាំពេលយើងទៅវិញ យើងមានសេចក្តីសុខ យើងមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដើម្បីទៅមុខតទៅទៀត។ ពីម្សិលមិញយើងបានរៀនអំពី ទំនាក់ទំនងសំខាន់ណាស់ មិត្តសម្លាញ់នៃជីវិតគឺទំនាក់ទំនងដូចយើងបានរិះគិត។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងពេលវេលាកូវីដ-១៩នេះ អ្វីដែលសំខាន់និងណែនាំឱ្យយើងភ្ញាក់ស្មារតីគឺសុខភាព។ យើងត្រូវតែបន្តអនុវត្ត៣កុំ៣ការពារ ការសិក្សាក៏សំខាន់នៅក្នុងអ្វីដែលយើងបានរិះគិតពីម្សិលមិញ។ ពេលវេលាដែលយើងត្រូវការចែកឱ្យត្រឹមត្រូវ ពេលវេលាដើម្បីសិក្សា ពេលវេលាដើម្បីសប្បាយ ពេលវេលាដើម្បីសម្រាក ពេលវេលាដើម្បីអធិដ្ឋាននិងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ពេលវេលាដើម្បីថែរក្សាសុខភាព…។ ដូច្នេះ នៅក្នុងមួយថ្ងៃដែលយើងមាន២៤ម៉ោង ប្រសិនបើយើងដេក៨ម៉ោងយើងនៅសល់១៦ម៉ោងទៀត យើងត្រូវតែចែកពេលវេលារបស់យើងឱ្យត្រឹមត្រូវ ដើម្បីរកឃើញសេចក្តីសុខនិងអំណរសប្បាយ។ មិត្តភក្តិសំខាន់ណាស់ យើងថែរក្សាមិនមែនតែទំនាក់ទំនងទូទៅ ប៉ុន្តែមិត្តភាពជាមួយមិត្តភក្តិថ្មីៗ។ សព្វថ្ងៃ យើងស្រួលក្នុងការរក្សាទំនាក់ទំនងរវាងគ្នានឹងគ្នា ពេលយើងបែកគ្នាថ្ងៃនេះយើងមានប្រព័ន្ធទំនាក់ទំនងសង្គមដូចជាហ្វេសបុក តេឡេក្រាម វ៉ាត់អែប…។ អ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យយើងគឺធម្មជាតិ បរិស្ថានដែលយើងមាន ដូចយើងបានឃើញនៅទីនេះមានផ្កាច្រើនណាស់។ មានផ្កាក្រដាស់នេះខ្ញុំបានដាំពីឆ្នាំ២០១០ នៅតែបន្តមានជីវិតទោះដីនេះជាប្រភេទដីដែលគ្មានជីវជាតិ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះជាដីដ៏មានជីវិតដោយសារយើងបានថែរក្សាបរិស្ថាន បានថែរក្សាធម្មជាតិដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឱ្យ។ ចំណុចមួយទៀតដែលសំខាន់បំផុត គឺឱ្យយើងមានចិត្តមេត្តាករុណានៅក្នុងសីលធម៌ នៅក្នុងរបៀបរស់នៅជាមួយបងប្អូនឯទៀតៗ ឱ្យយើងមានចិត្តអាណិតមេត្តាដូចព្រះយេស៊ូមានព្រះហឫទ័យអាណិតមេត្តា។ ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ យើងបានស្តាប់ព្រះយេស៊ូដែលបានប្រកាសអំពីឆ្នាំនៃធម៌មេត្តាករុណា។ ដែលព្រះជាម្ចាស់គង់នៅ ដែលព្រះជាម្ចាស់ជូនដំណឹងល្អដល់អ្នកក្រីក្រ ដែលព្រះជាម្ចាស់ណែនាំឱ្យមនុស្សខ្វាក់មើលឃើញ អ្នកដែលជាប់មន្ទីរឃុំឃាំងឱ្យគេមានសេរីភាព។ មនុស្សដែលអស់សង្ឃឹម ដោយសារមានគេសង្កត់សង្កិន គឺជាមនុស្សដែលបានទទួលជីវិតថ្មី នេះជាអំណរសប្បាយដែលយើងបានស្តាប់ថ្ងៃនេះ នេះជាកម្លាំងដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ថ្ងៃនេះ។ ដោយដឹងថា ព្រះបន្ទូលដែលយើងគោរពថ្ងៃអាទិត្យនេះ ព្រះបន្ទូលនេះទៅជារូបរាងនៅមុខយើង គឺព្រះយេស៊ូផ្ទាល់។ ព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ដែលបានធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ដើម្បីឱ្យយើងមានសេចក្តីសុខនិងសុភមង្គល។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងបានទទួលអំណោយយ៉ាងច្រើននៅពេលយើងទៅតាមកន្លែងយើងរៀងៗខ្លួនវិញ ឱ្យយើងគិតសារជាថ្មី តើខ្ញុំធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ ដើម្បីបម្រើសង្គម ដើម្បីបម្រើព្រះសហគមន៍? តើខ្ញុំធ្វើដូចម្តេចដើម្បីស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ខ្ញុំ? តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទៅជាមិត្តភក្តិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីទៅជាមិត្តល្អ ទៅជាកូនល្អ
អភិបូជានៅព្រះសហគមន៍សន្តីតេរេសានៃព្រះកុមារយេស៊ូ
បឹងឈូក ថ្ងៃទី១៦ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ “ធ្វើជាអ្នកបម្រើតាមរបៀបព្រះយេស៊ូ” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះដែលយើងចូលនៅក្នុងរដូវធម្មតា បន្តពីព្រះយេស៊ូបានចាប់កំណើតជាមនុស្ស បន្តពីព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យយើងគោរពគ្រួសារដ៏វិសុទ្ធ។ យើងទទួលស្គាល់ថា ពិតមែនព្រះយេស៊ូជាព្រះគ្រីស្ត នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមបេសកកម្មតែម្តង។ នៅពេលព្រះយេស៊ូចាប់ផ្តើមប្រកាសដំណឹងល្អនៅតាមសន្តយ៉ូហាន ព្រះយេស៊ូមានសញ្ញាសម្គាល់មួយយ៉ាងពិសេស។ គឺណែនាំឱ្យទឹកក្លាយទៅជាស្រាទំពាំងបាយជូរ នៅក្នុងពិធីមង្គលការនៅភូមិកាណា ដើម្បីឱ្យភ្ញៀវទាំងអស់ពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ។ នៅពេលយើងឃើញសញ្ញាសម្គាល់នេះ យើងចាប់ផ្តើមយល់ដែរអំពីរបៀបរបស់ព្រះយេស៊ូ គឺព្រះយេស៊ូធ្វើដំណើរជាមួយយើង នៅក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈនៃជីវិតរបស់យើង។ ពេលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសមង្គលការ ដើម្បីបង្ហាញសម្គាល់ទី១របស់ព្រះអង្គ គឺជាពេលវេលាមួយសំខាន់ណាស់សម្រាប់គ្រួសារនីមួយៗ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍ ជាពេលវេលាដែលយើងពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ យើងបានត្រៀមពីយូរ អញ្ជើញភ្ញៀវដើម្បីចូលរួមពិធីជប់លៀង ប្តីប្រពន្ធថ្មីពោរពេញដោយអំណរសប្បាយដោយបង្កើតគ្រួសារថ្មី។ ឪពុកម្តាយ លោកតាលោកយាយ បងប្អូនបានរៀបចំខ្លួនស្អាតដើម្បីចូលរួម ណែនាំឱ្យគ្រួសារទាំងអស់មានសេចក្តីសុខ។ យើងបានឃើញនៅក្នុងពេលវេលាកូវីដ-១៩ គេបានបិទពិធីរៀបការ នៅពេលនោះមានប៉ុន្មានគូដែលបានរៀបការស្ងាត់ៗ ឬបានធ្វើតែពិធីតូចជាមួយក្រុមគ្រួសារ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់គឺសម្រាប់ជីវិតជាគ្រួសារនៅពេលយើងចូលនៅក្នុងពិធីមង្គលការ យើងពោរពេញដោយសុភមង្គល។ ព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសពេលវេលានេះ ដែលជាពេលវេលាសំខាន់បំផុតសម្រាប់គ្រួសារមួយដើម្បីបង្ហាញអំពីឋានៈរបស់ព្រះអង្គ។ ជាពេលវេលាដែលព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញអំពីសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ នៅក្នុងជីវិតធម្មតានៃក្រុមគ្រួសារ នៅក្នុងពេលវេលាដ៏សំខាន់បំផុត ណែនាំឱ្យយើងយល់ថា ពិតមែនព្រះយេស៊ូនៅជាមួយយើងគ្រប់ពេលវេលា។ ដូច្នេះ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២២នេះ សិស្សសាលាចាប់ផ្តើមចូលរៀនវិញហើយ យើងក៏កំពុងភ័យអំពីការរីកចម្រើនរបស់មេរោគបម្លែងខ្លួន(អូមីក្រុង) នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង។ ប៉ុន្តែ អ្វីក៏ដោយយើងដឹងថាព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយយើង ព្រះយេស៊ូធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ យើងនៅកន្លែងណាក៏បាន យើងនៅរោងការក៏បាន យើងនៅសាលាក៏បាន យើងនៅកន្លែងធ្វើការក៏បាន យើងនៅមន្ទីរពេទ្យក៏បាន… យើងដឹងថាព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយយើង នេះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត។ ប៉ុន្តែ នៅពេលយើងទទួលស្គាល់ថាព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយយើង យើងត្រូវការនឹកឃើញដល់ពាក្យរបស់ព្រះនាងម៉ារីដែលមានប្រសាសន៍ថា “អ្វីៗដែលលោកប្រាប់ឱ្យធ្វើចូរធ្វើទៅ”។ ណែនាំឱ្យយើងយល់ថា នៅគ្រប់ពេលវេលា នៅក្នុងកាលៈទេសៈទាំងអស់យើងត្រូវការធ្វើជាអ្នកបម្រើ បម្រើដល់បងប្អូនឯទៀតៗ។ យើងដឹងថាព្រះយេស៊ូគង់នៅជាមួយយើង និងតាមរយៈព្រះនាងម៉ារីយើងដឹងថាយើងជាអ្នកបម្រើ។ នៅពេលព្រះនាងម៉ារីបានទទួលដំណឹងថា ធ្វើជាមាតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ភ្លាមព្រះនាងម៉ារីមានចម្លើយថា “ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គសូមឱ្យបានសម្រេចតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គចុះ”។ នៅក្នុងសញ្ញាសម្គាល់មុនគេបង្អស់ ព្រះនាងម៉ារីដូចជាបានអនុវត្តចម្លើយរបស់ព្រះនាងដែលថា “ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គសូមឱ្យបានសម្រេចតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គចុះ”។ ព្រះនាងម៉ារីក៏បានណែនាំឱ្យយើងអនុវត្តតាមដែរ ដូចជាព្រះនាងម៉ារីបានផ្ទេរសិទ្ធិដល់យើងយ៉ាងពេញលក្ខណៈឱ្យយើងធ្វើជាអ្នកបម្រើដែរ។ នៅពេលយើងឃើញ យើងលឺព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលណាមួយឱ្យយើងធ្វើតាម។ ពេលយើងឃើញបងប្អូនឯទៀតៗមានសេចក្តីត្រូវការ មានទុក្ខលំបាក មានទុក្ខព្រួយណាមួយ យើងដឹងថានៅក្នុងទុក្ខលំបាក នៅក្នុងអំណរសប្បាយ មានវត្តមានរបស់ព្រះយេស៊ូ ដោយសារព្រះអង្គគង់នៅជាមួយយើងគ្រប់ពេលវេលា។ ហេតុនេះហើយ ណែនាំឱ្យយើងគ្រប់ពេលវេលានៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ឱ្យយើងនឹកឃើញថាយើងជាអ្នកបម្រើ អ្នកបម្រើជាមួយព្រះនាងម៉ារី អ្នកបម្រើតាមរបៀបព្រះយេស៊ូ។ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២២នេះ ឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់ទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទសកម្ម គ្រីស្តបរិស័ទដែលធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នា គ្រីស្តបរិស័ទដែលចេះបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ គ្រីស្តបរិស័ទដែលចេះបម្រើបងប្អូនឯទៀតៗនៅក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈ។ យើងដឹងថា យើងជាអ្នកបម្រើតាមអំណោយទានដែលយើងបានទទួល យើងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណតែមួយ យើងបានទទួលជំនឿតែមួយ យើងមានពិធីជ្រមុជទឹកតែមួយ ប៉ុន្តែយើងជាអ្នកបម្រើព្រះអម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គដែរ។ យើងទាំងអស់គ្នា យើងមានសមត្ថភាពខុសៗគ្នា យើងមានកម្លាំងខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែនៅក្នុងស្ថានភាពរបស់យើងផ្ទាល់ យើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទៅជាអ្នកបម្រើសង្គម អ្នកបម្រើបងប្អូនឯទៀតៗ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដើម្បីឱ្យយើងបង្កើតពិភពថ្មីប្រកបដោយសុខសន្តិភាព។ នៅក្នុងសារលិខិតរបស់សម្តេចប៉ាប ហ្វ្រង់ស៊ីស្កូ ថ្ងៃទី០១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ ក្នុងទិវាអធិដ្ឋានសម្រាប់សុខសន្តិភាពនៅក្នុងពិភពលោក។ សម្តេចប៉ាប បានអញ្ជើញយើងឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់រវាងគ្នានឹងគ្នា ជាពិសេសក្មេងៗជាមួយចាស់ៗ ឱ្យជំនាន់នីមួយៗអាចធ្វើដំណើរជាមួយគ្នាយ៉ាងពិតប្រាកដបាន។ នៅពេលចាស់ៗចេះយល់ចិត្តក្មេងៗ នៅពេលក្មេងៗចេះគោរពស្រឡាញ់ចាស់ៗ បីដូចជាយើងបានបង្កើតការសន្ទនារវាងក្មេងៗនិងចាស់ៗ ដែលណែនាំឱ្យសង្គមរបស់យើងពោរពេញដោយសេចក្តីសុខ។ ដោយសារយើងបានទទួលបទពិសោធន៍ ប្រាជ្ញា ពីចាស់ៗ យើងជាក្មេងៗយើងខិតខំស្តាប់អ្វីដែលលោកតាលោកយាយអប់រំដល់យើង ដើម្បីឱ្យយើងទៅជាពលរដ្ឋល្អ ដើម្បីឱ្យយើងទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ល្អ។ សម្រាប់ព្រះសហគមន៍របស់យើង ដែលយើងមានលោកយាយលោកតា មានពូមីង មានក្មេងៗច្រើន។ អ្វីដែលសំខាន់ឱ្យក្មេងៗនិងយុវជនស្តាប់លោកតាលោកយាយ ដើម្បីទទួលការអប់រំ ដើម្បីយល់អំពីជំនឿពីដើម ដើម្បីយល់អំពីរបៀបដែលយើងត្រូវការគោរព្រះយេស៊ូ។ ដើម្បីយល់អំពីរបៀបដែលយើងគោរពសន្តយ៉ូសែបនិងសន្តីម៉ារី យើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីធ្វើជាគ្រីស្តបរិស័ទសកម្មនៅក្នុងសង្គម។ យើងជាក្មេងៗ យើងត្រូវតែស្តាប់និងគោរពលោកតាលោកយាយ ដើម្បីយកបទពិសោធន៍។ ឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីបំពេញតួនាទីរបស់យើងជាយុវជនយុវនារី ជាពូមីង ជាលោកយាយលោកតា តាមព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួលនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។
អភិបូជាអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកសម្រាប់ក្មេងៗ
នៅព្រះសហគមន៍ព្រះកុមារយេស៊ូ បឹងទំពន់ ថ្ងៃទី០៩ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ អត្ថបទទី១៖ អេសាយ ៤០,១-៥.៩-១១ ព្រះអង្គនឹងថែរក្សាប្រជារាស្ដ្ររបស់ព្រះអង្គ ដូចគង្វាលថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន។ អស ៤០,១១ អត្ថបទទី២៖ ទីតុស ២,១១-១៤.៣,៤-៧ ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះយើង តាមព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ គឺមិនមែនមកពីយើងបានប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិតនោះទេ។ ទត ៣,៥ ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៣,១៥-១៦.២១-២២ លោកនឹងធ្វើពិធីជ្រមុជឲ្យអ្នករាល់គ្នាក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ លក ៣,១៦ “ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតយើង” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅពេលយើងបន្តពីបុណ្យព្រះយេស៊ូប្រសូត ភ្លាមយើងបានគោរពគ្រួសារដ៏វិសុទ្ធ នៅថ្ងៃនេះយើងគោរពព្រះយេស៊ូទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ ប្រសិនបើយើងពិចារណា គ្រួសារដ៏វិសុទ្ធ ពិធីជ្រមុជទឹកដើម្បីចូលនៅក្នុងមហាគ្រួសាររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពិតមែនគ្រួសារជាអាទិភាពសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ពីដើមព្រះជាម្ចាស់បានកើតនៅក្នុងគ្រួសារ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូបានចាប់ផ្តើមប្រកាសដំណឹងល្អ សញ្ញាសម្គាល់ទីមួយដែលព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញ គឺនៅពេលព្រះអង្គចូលរួមនៅក្នុងពិធីមង្គលការ មានន័យថាគ្រួសារសំខាន់ណាស់។ ថ្ងៃនេះខ្ញុំរំភើប ព្រឹកមិញមុនខ្ញុំធ្វើដំណើរមកមានកូនៗដែលទទួលអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្តនៅព្រះវិហារភ្នំពេញថ្មីមកជួបខ្ញុំ ដែលឪពុកម្តាយគាត់មានមកពីចំការទៀង និងជុំគិរី។ ពេលមកដល់ទីនេះខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកដល់អ្នកណា ខ្ញុំភ្ញាក់ហើយខ្ញុំនឹកឃើញថាក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងព្រះសហគមន៍របស់យើង ជាគ្រួសារដ៏តូចមួយដែលយើងស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមក។ នៅពេលខ្ញុំមកដល់ប្រទេសកម្ពុជា អាទិត្យទី២ដែលខ្ញុំនៅខ្មែរខ្ញុំបានទៅមាត់ក្រសាស់ ជួបជាមួយលោកតា (តាគេត)។ បន្តិចម្តងៗ ខ្ញុំដឹងថាលោកតាជាកូនចៅរបស់លោករ៉ាបាំង (ជាមរណៈសាក្សីនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កម្ពុជាយើង)។ ក្រោយមកពេលខ្ញុំនៅស្វាយស៊ីសុផុន ខ្ញុំបានស្គាល់លោកតាជាជាងឈើ ហើយគាត់បានជួយសាងសង់ព្រះវិហារឱ្យខ្ញុំនៅពេលខ្ញុំកំពុងរៀនភាសាខ្មែរ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានស្គាល់លោកគ្រូ ជៀង ដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទដំបូងនៅចំការទៀង។ ហើយបន្ទាប់មកទៀត ខ្ញុំស្គាល់មីង អាន ដែលជាគ្រីស្តបរិស័ទដំបូងនៅជុំគិរី ពេលខ្ញុំទៅបម្រើព្រះសហគមន៍នៅទីនោះ។ ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាដែលខ្ញុំបានរៀបរាប់ខាងលើ ជាលោកតាលោកយាយរបស់កូនៗយើងដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះ ពេលខ្ញុំមើលឃើញនេះលោកតាលោកយាយរបស់យើង សុទ្ធតែជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ដ៏តូចរបស់យើង។ ពីមុនសម័យប៉ុលពត បន្តពីសម័យប៉ុលពត រហូតដល់សព្វថ្ងៃយើងមានកូនចៅ ពេលយើងឃើញដូចនេះយើងដឹងថាយើងជាគ្រួសារយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ ជាគ្រួសារ ដែលកំពុងកសាងព្រះសហគមន៍ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ថ្ងៃនេះយើងមានកូនចៅរបស់យើងទាំងអ្នកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្តដំបូង ទាំងអ្នកដែលទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកថ្ងៃនេះ។ ពិតមែន យើងដឹងថាព្រះសហគមន៍បានចាប់ផ្តើមរីកចម្រើន ចាប់ផ្តើមពីកន្លែងដ៏តូចតាច ដោយសារមាត់ក្រសាស់ជាព្រះសហគមន៍ប្រវត្តិសាស្ត្រមុនសម័យប៉ុលពត ជាព្រះសហគមន៍ពីដើមនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគភ្នំពេញ។ ព្រះសហគមន៍ជុំគិរី និងចំការទៀងជាព្រះសហគមន៍ខ្មែរដំបូងដែលរីកចម្រើនពី២០ឆ្នាំកន្លងមកនៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ។ ឥលូវនេះយើងនៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ មានខ្លះនៅភ្នំពេញថ្មី មានខ្លះនៅបឹងទំពន់ ខ្លះនៅផ្សារតូច…។ បន្តិចទៀត ខ្ញុំនឹងធ្វើអគ្គសញ្ញាអាពាហ៍ពិពាហ៍ដល់ប៉ុន្មានគូរ ដែលយើងបានស្គាល់ឪពុកម្តាយពីយូរមកហើយ។ យើងជាគ្រួសារមួយដែលធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា កម្មវិធីដែលយើងមានថ្ងៃនេះទាំងទទួលព្រះកាយទាំងទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក ណែនាំឱ្យយើងឃើញពិតមែនព្រះអង្គជាបុត្រដ៏ជាទីស្រឡាញ់របស់យើង យើងបានបង្កើតព្រះអង្គនៅថ្ងៃនេះ។ ថ្ងៃនេះ យើងអាចនិយាយបានថាបងប្អូនទាំងអស់ជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងស្តាប់ព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះបន្ទូលថា “យើងបានបង្កើតបងប្អូននៅថ្ងៃនេះ”។ ជាពិធីជ្រមុជទឹក ជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្តដើម្បីភ្ជាប់នៅក្នុងមហាគ្រួសាររបស់យើង។ មហាគ្រួសាររបស់យើង សម្រាប់ឆ្នាំថ្មីនេះខ្ញុំជឿថាទាំងអស់គ្នាយើងចង់មានសេចក្តីសុខ ជាពិសេសយើងចង់មានសុភមង្គល។ នៅក្នុងអត្ថបទទី២ “ព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសមក ដើម្បីសង្រ្គោះមនុស្សទាំងអស់”។ នេះជាដំណឹងល្អ ដែលថ្ងៃនេះយើងបានឃើញយ៉ាងជាក់ស្តែងសម្រាប់កូនៗរបស់យើង និងសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នាក្នុងឆ្នាំនេះ។ ដោយដឹងថាព្រះជាម្ចាស់សម្តែងព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសមក ដើម្បីសង្រ្គោះមនុស្សទាំងអស់ នេះជាអំណរសប្បាយដែលយើងទទួល នេះជាសុភមង្គលដែលយើងចង់បាន។ នៅខែកុម្ភៈខាងមុខនេះ យើងនឹងមានកម្មវិធីបូជនីយេសក៍ចរក្រោមប្រធានបទ “សុភមង្គល” ដោយសារនេះជាអ្វីដែលយើងចង់មាន។ ប្រសិនបើ យើងគិតពិចារណាជាងមួយឆ្នាំកន្លងមក ដែលណែនាំឱ្យយើងពិបាក ណែនាំឱ្យយើងភ័យខ្លាច ណែនាំឱ្យយើងមានរឿងយ៉ាងច្រើននៅក្នុងសង្គម។ ណែនាំឱ្យយើងយល់ថា ពិតមែនសុភមង្គលជាគោលបំណងរបស់យើង ជាអ្វីដែលយើងចង់មាននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ តើជាសុភមង្គលអ្វី? ជាសុភមង្គលតាមលោកីយ ឬសុភមង្គលតាមរបៀបព្រះជាម្ចាស់។ នៅក្នុងអត្ថបទទី២ “ព្រះហឫទ័យប្រណីសន្តោសនេះអប់រំយើង ឱ្យយើងលះបង់ចិត្តដែលមិនចេះគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាម្ចាស់ចោល ឱ្យលះបង់សេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាខាងលោកីយ ដើម្បីឱ្យយើងរស់នៅក្នុងលោកនេះដោយមានចិត្តធ្ងន់ សុចរិត និងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាម្ចាស់” នេះជាសុភមង្គលដ៏ពិតប្រាកដដែលយើងត្រូវតែមាន។ មិនថាលោកីយមិនល្អ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងដើរតាមសុភមង្គលនៃលោកីយ ណែនាំឱ្យយើងភ័យខ្លាច។ សព្វថ្ងៃយើងមិនចង់មើលព័ត៌មានសោះ ដោយសារពេលយើងមើលព័ត៌មានជាពិសេសព័ត៌មានអន្តរជាតិសុទ្ធតែការភ័យខ្លាច ណែនាំឱ្យយើងព្រួយបារម្ភ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើងគិតអំពីសុភមង្គលតាមលោកីយ របៀបដែលគេផ្សព្វផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ គេបានពុះដីឡូដ៍
កាលវិភាគ
ព្រឹត្តិការណ៍ថ្មី
