ធម្មទេសនា
អាទិត្យទី១៧នៃរដូវធម្មតា ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង ថ្ងៃទី២៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២១ “ជីវិត”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញរបៀបដែលព្រះយេស៊ូយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយមហាជន នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូបង្រៀនគេ។ ព្រះយេស៊ូបានចាប់អារម្មណ៍ ទោះបីគេសប្បាយចិត្តស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ ទោះបីព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យគេជាសះស្បើយ ប៉ុន្តែដូចមនុស្សយើងទាំងអស់គ្នាគេកំពុងឃ្លាន។ ព្រះយេស៊ូមានសំណួរមួយដ៏សំខាន់ “តើយើងទៅរកទិញអាហារឯណាមកចែកឱ្យអ្នកទាំងនេះបរិភោគបាន?”។ ព្រះយេស៊ូយកចិត្តទុកដាក់ ព្រះយេស៊ូចាប់អារម្មណ៍អំពីសេចក្តីត្រូវការដ៏សាមញ្ញបំផុតរបស់មហាជន គឺឃ្លានអាហារ។ ព្រះយេស៊ូបានសម្រុះសម្រួល ដើម្បីឱ្យគេមានអាហារបរិភោគ នៅពេលនោះព្រះយេស៊ូបានសាកល្បងដល់ក្រុមគ្រីស្តទូត តើគេអាចធ្វើដូចម្តេចបានដើម្បីចិញ្ចឹមមហាជនដូច្នេះ? ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតយកចិត្តទុកដាក់ តាមព្រះយេស៊ូមានព្រះហឫទ័យទុកដាក់លើមហាជននេះ។ ព្រះយេស៊ូបានចាប់អារម្មណ៍អំពីគេ ព្រះយេស៊ូចង់ឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតចាប់អារម្មណ៍អំពីហ្វូងចៀមដែលគេត្រូវតែថែរក្សា អស់ពីកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត។ សូមចាប់អារម្មណ៍ នៅពេលព្រះយេស៊ូប្រមូលបានតែនំបុ័ងប្រាំដុំនិងត្រីពីរកន្ទុយ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា “សូមឱ្យគេអង្គុយចុះ”។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូមិនបានរើសកន្លែងធម្មតាទេ ព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសកន្លែងមួយដូចលោកយ៉ូហានបានថែមថា “នៅទីនោះមានស្មៅច្រើន”។ ព្រះយេស៊ូបានយកចិត្តទុកដាក់មែនទែន ព្រះអង្គមិនឱ្យគេអង្គុយនៅកន្លែងដែលមានថ្ម មិនឱ្យគេអង្គុយនៅកន្លែងដែលមានបន្លា គឺព្រះអង្គឱ្យគេអង្គុយនៅកន្លែងដែលមានស្មៅយ៉ាងច្រើន។ ឱ្យគេអង្គុយយ៉ាងស្រួល ដើម្បីទទួលម្ហូបអាហារដែលព្រះយេស៊ូនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានចែកឱ្យគេបរិភោគយ៉ាងបរិបូរណ៍។ ព្រះយេស៊ូបានយកចិត្តទុកដាក់ យកចិត្តទុកដាក់ដល់កំពូល យកចិត្តទុកដាក់ឱ្យគេមានម្ហូបអាហារគ្រប់គ្រាន់ យកចិត្តទុកដាក់ឱ្យគេអង្គុយនៅកន្លែងដែលស្រួល មានស្មៅយ៉ាងច្រើន ដើម្បីឱ្យគេមានភាពកក់ក្តៅនិងអំណរសប្បាយរួមជាមួយគ្នា។ ថ្ងៃនេះ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលដដែលនេះសម្រាប់យើងដែរ តើយើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់ដល់បងប្អូនឯទៀតៗ? មិនមែនយកចិត្តទុកដាក់ទូទៅ គឺយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងជាក់ស្តែងដល់បងប្អូនដែលមានសេចក្តីត្រូវការ ដល់បងប្អូនដែលកំពុងមានទុក្ខលំបាក។ នៅក្នុងអត្ថបទទី២ ថ្ងៃនេះលោកប៉ូលបានបង្ហាញអំពីមូលហេតុ យើងទាំងអស់គ្នាយើងជាគ្រួសារតែមួយ។ ប៉ុន្មានខែកន្លងមក ខ្ញុំតែងនិយាយថា ពិតមែនយើងជាគ្រួសារតែមួយ។ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះ យើងស្តាប់មូលហេតុអ្វីយើងជាគ្រួសារតែមួយ ដោយសារយើងមានព្រះបិតាដែលស្រឡាញ់យើងពិតមែន។ ដោយសារយើងមានព្រះបិតាដែលបានបង្កើតយើងពិតមែន លោកប៉ូលបន្ថែមថា “យើងមានព្រះកាយតែមួយ យើងមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធតែមួយ យើងមានសេចក្តីសង្ឃឹមតែមួយ យើងមានព្រះអម្ចាស់តែមួយ យើងមានជំនឿតែមួយ យើងមានពិធីជ្រមុជទឹកតែមួយ យើងមានព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គជាព្រះបិតារបស់មនុស្សទាំងអស់ ព្រះអង្គខ្ពង់ខ្ពស់លើសអ្វីៗទាំងអស់ ហើយព្រះអង្គធ្វើការដោយសារមនុស្សទាំងអស់ និងសណ្ថិតនៅក្នុងមនុស្សទាំងអស់”។ នេះជាមូលហេតុ ព្រះកាយតែមួយ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធតែមួយ សេចក្តីសង្ឃឹមតែមួយ ព្រះអម្ចាស់តែមួយ ជំនឿតែមួយ ពិធីជ្រមុជទឹកតែមួយ នេះជាមូលហេតុយើងជាគ្រួសារតែមួយ ដោយសារយើងមានប្រភពនៃជីវិតតែមួយ។ នៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត យើងជាព្រះកាយនៅក្នុងព្រះសហគមន៍យើងជាគ្រួសារតែមួយ នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយើងជាបងប្អូនគ្នា។ យើងមានសេចក្តីសង្ឃឹម យើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ យើងមានជំនឿតែមួយ ដើម្បីជម្រុញយើងឱ្យធ្វើដំណើររួមជាមួយគ្នា។ នេះជាមូលហេតុ យើងជាគ្រួសារតែមួយ ដែលត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់តាមព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលនៅថ្ងៃនេះ។ លោកប៉ូលថែមទៀតថា “គ្រួសាររបស់យើងដែលមានប្រភពនៅក្នុងព្រះបិតា ត្រូវតែមានឥរិយាបថអ្វីខ្លះដើម្បីធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់?”។ នេះសំខាន់ណាស់ យើងមិនមែនដូចមនុស្សឯទៀតៗ យើងត្រូវតែមានឥរិយាបថដែលលោកប៉ូលបានបង្ហាញឱ្យយើងថ្ងៃនេះ “ចូរបន្ទាបខ្លួន ចូរមានចិត្តស្លូតបូត និងចេះអត់ធ្មត់ ព្រមទាំងទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមយកចិត្តទុកដាក់ថែរក្សាឯកភាពដែលមកពីព្រះវិញ្ញាណ ដោយយកសេចក្តីសុខសាន្តធ្វើជាចំណងប្រាស្រ័យដើម្បីឱ្យយើងទាក់ទងគ្នា”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងនេះយើងបានឃើញទាំងអស់ យើងមើលប្រភពនៃគ្រួសារយើង យើងមើលរបៀបដែលគ្រួសារយើងត្រូវតែរស់នៅនៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាប្រចាំ។ បន្ទាបខ្លួន ឥតមានម្នាក់ដែលធំជាងគេ ឥតមានម្នាក់ដែលត្រូវតែអង្គុយចាំ យើងទាំងអស់គ្នាយើងជាអ្នកបម្រើ យើងទាំងអស់គ្នាយើងជាអ្នកជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ នៅក្នុងសង្គម ឥតមានមេធំៗដែលមិនធ្វើអ្វីសោះ។ ខ្ញុំសូមរំលែកថាពាក្យ “អ្នកបម្រើ” ជាមូលដ្ឋាននៃជីវិតរបស់យើង ប្រសិនបើយើងមិនបន្ទាបខ្លួនដោយធ្វើជាមនុស្សដែលពោរពេញដោយអំណាចយើងមិនធ្វើអ្វីសោះ ជីវិតរបស់យើងគ្មានតម្លៃទេ។ ផ្ទុយទៅវិញបន្ទាបខ្លួន ចិត្តស្លូតបូតនិងចេះអត់ធ្មត់ ប្រសិនបើយើងមិនចេះអត់ធ្មត់យើងលែងរវីរវល់ជាមួយបងប្អូនឯទៀតៗ ដែលត្រូវការនេះ ដែលត្រូវការនោះ។ និងព្រមទាំងទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ នេះជាឥរិយាបថរបស់យើង។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងបរិយាកាសកូវីដ-១៩នេះ យើងបានឃើញយើងមានព្រំដែនច្រើនដើម្បីជួយ ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងដូចយើងចង់មាន ដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់ដូចយើងចង់មាន។ យើងមានព្រំដែននៅក្នុងការសិក្សា ដោយសារការសិក្សាសព្វថ្ងៃមិនអាចទៅរៀននៅសាលាដូចធម្មតាបាន ដូច្នេះរបៀបដែលយើងរៀនពីចម្ងាយគឺជាព្រំដែនមួយ។ យើងមានព្រំដែននៅក្នុងជីវិតខាងផ្លូវវិញ្ញាណ ដោយសារយើងឥតមានសិទ្ធិទទួលអគ្គសញ្ញាដែលផ្តល់ជីវិតពីប៉ុន្មានខែមកហើយ។ ពីប៉ុន្មានខែមកហើយ យើងមានបងប្រុសបងស្រី យើងមានគ្រីស្តបរិស័ទរបស់យើងជាច្រើន ដែលមិនបានទទួលព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត និងអគ្គសញ្ញាលើកលែងទោស ដោយសារយើងឥតមានសិទ្ធិជួបជុំគ្នាជាផ្លូវការនៅក្នុងសាសនា នេះជាព្រំដែនមួយទៀត។ យើងមានព្រំដែននៅក្នុងទំនាក់ទំនង ដោយសារយើងមិនអាចជួបជុំគ្នាជប់លៀង សប្បាយជាមួយគ្នា ទៅសួរសុខទុក្ខគ្នាដូចពីមុន។ នេះជាព្រំដែនមួយទៀត ដែលបានកើតឡើងនៅក្នុងបរិយាកាសនឹងស្ថានភាពនៃជំងឺកូវីដ-១៩។ យើងមានព្រំដែនមួយទៀតនៅក្នុងការថែរក្សាសុខភាព ទោះបីយើងចង់ជួយបងប្អូនរបស់យើងក៏យើងជួយមិនបាន។
អាទិត្យទី១៦នៃរដូវធម្មតា ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង ថ្ងៃទី១៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២១ “សុខសន្តិភាព ដែលមកពីព្រះយេស៊ូគ្រីស្តផ្ទាល់”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ យើងបានឃើញរបៀបព្រះយេស៊ូជាមួយក្រុមគ្រីស្តទូត ក្រុមគ្រីស្តបានទៅប្រកាសដំណឹងល្អហើយវិលត្រលប់មកវិញ ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតរៀបរាប់ទូលព្រះអង្គ អំពីកិច្ចការទាំងប៉ុន្មានដែលគេបានធ្វើ និងសេចក្តីទាំងអស់ដែលគេបានបង្រៀន។ តាមពិត ព្រះយេស៊ូបានប្រមូលក្រុមគ្រីស្តទូតសារជាថ្មីដើម្បីធ្វើរបាយការណ៍អំពីកិច្ចការ នៅក្នុងមួយខែកន្លងមកបានធ្វើអ្វីខ្លះ? បានទៅដល់ភូមិណាខ្លះ? បានទៅប្រកាសដំណឹងល្អរបៀប? បានទៅបង្រៀនមហាជនរបៀបណា? បានជួបបញ្ហាអ្វីខ្លះ? តើមានអ្វីដែលយើងត្រូវតែកែដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ? ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានជួបជាមួយប្រធានការិយាល័យទាំងអស់នៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ដើម្បីធ្វើរបាយការណ៍ដែរ។ ខ្ញុំបាននិយាយទៅប្រធានការិយាល័យនីមួយៗ ដែលយើងមាននៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញថា “របាយការណ៍ដែលយើងបង្ហាញថ្ងៃនេះ មិនមែនជារបាយការណ៍ដែលយើងរៀបចំកន្លះម៉ោងមុនប្រជុំ ប៉ុន្តែ របាយការណ៍ដែលចេញពីស្នាដៃរបស់យើងពោរពេញដោយអត្ថន័យ ពោរពេញដោយតម្លៃ”។ ដោយសារពេញមួយឆ្នាំកន្លងមក យើងបានយកចិត្តទុកដាក់លើការងាររបស់យើង។ ជួនកាលយើងលឺថាសព្វថ្ងៃ មានកន្លែងខ្លះនៅតាមសាលារៀនពិបាកប្រមូលសិស្ស ពិបាកបង្រៀនពីចម្ងាយត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែប្រចាំខែរបាយការណ៍បានចេញយ៉ាងពេញលក្ខណៈ។ មានពិន្ទុគ្រប់ មានវត្តមានសិស្សគ្រប់ ជួនកាលណែនាំឱ្យយើងឆ្ងល់ដែរ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលសំខាន់សម្រាប់យើង យើងដឹងថាអ្វីដែលយើងបានធ្វើយើងធ្វើរួចហើយ អ្វីដែលយើងមិនបានធ្វើគឺយើងមិនបានធ្វើ។ ហេតុនេះហើយ នៅពេលយើងបង្ហាញរបាយការណ៍ណាមួយ របាយការណ៍នេះចេញអំពីការងាររបស់យើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ និងណែនាំឱ្យយើងមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដើម្បីទៅមុខ ដោយសាររបាយការណ៍ជារបៀបដែលយើងវាយតម្លៃ។ ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យគេវាយតម្លៃ ដើម្បីមើលឃើញអ្វីដែលល្អ អ្វីដែលស្ទើ អ្វីដែលខ្វះ ដើម្បីទៅមុខតទៅទៀត។ សម្រាប់យើង នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ក៏ដូចគ្នាដែរ នៅតាមកន្លែងធ្វើការរបស់យើងម្នាក់ៗក៏ដូចគ្នាដែរ យើងវាយតម្លៃមើលអ្វីដែលខ្វះ អ្វីដែលល្អ អ្វីដែលស្ទើ អ្វីដែលត្រូវការកែ នេះជាកម្លាំងមួយយ៉ាងពិសេស។ ប្រសិនបើ យើងមើលរបៀបរបស់ព្រះយេស៊ូថែមទៀត ព្រះយេស៊ូដូចជាមានព្រះហឫទ័យអាណិតមេត្តាដល់ក្រុមគ្រីស្តទូត។ ដោយសារ បានយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើការប្រកាសដំណឹងល្អអស់ពីសមត្ថភាព ព្រះយេស៊ូចង់ឱ្យគេទៅកន្លែងស្ងាត់ដើម្បីសម្រាកបន្តិច។ ប៉ុន្តែ ជាមួយមហាជនគេធ្វើមិនបានទេ ដោយសារមហាជនមានសេចក្តីត្រូវការច្រើនណាស់។ ដូច្នេះ ពេលមហាជនបានឃើញព្រះយេស៊ូនិងក្រុមសាវ័កជិះទូកទៅមុខបន្តិច គេនាំគ្នារត់ដើម្បីទៅដល់មុន។ នៅពេលព្រះយេស៊ូនិងក្រុមសាវ័កទៅដល់មានមហាជនអង្គុយ ដើម្បីរង់ចាំស្តាប់ការបង្រៀនថែមទៀត ដូច្នេះគ្មានពេលដើម្បីសម្រាក។ ប៉ុន្តែ យើងដឹងថាព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរទាំងក្រុមគ្រីស្តទូត ទាំងមហាជន ដោយយល់ថាមហាជនដូចជាខ្វះគ្រូគង្វាលដើម្បីថែទាំ។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូបន្តបង្រៀន លើកទឹកចិត្ត ព្យាបាល ធ្វើដំណើរជាមួយគេ។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ សប្តាហ៍មុនខ្ញុំបានអញ្ជើញឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាជាគ្រីស្តបរិស័ទ ជាបូជាចារ្យ ជាបងប្រុសបងស្រី ជាអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត ជាអង្គការកាតូលិក ជាគ្រូគង្វាលនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ឱ្យគិតពិចារណាអំពី៤ចំណុចគឺ ជីវិតខាងផ្លូវវិញ្ញាណ អប់រំជំនឿនិងអប់រំយុវជនយុវនារី អប់រំសិក្សានៅក្នុងសាលាកាតូលិកយើង និងធម៌មេត្តាករុណា។ ដោយសារទោះមានឬគ្មានកូវីដ-១៩ យើងត្រូវតែបន្តប្រកាសដំណឹងល្អ ជាតួនាទីដែលព្រះយេស៊ូប្រទានឱ្យក្រុមគ្រីស្តទូតពីដើម ជាតួនាទីដែលព្រះយេស៊ូប្រទានឱ្យយើងសព្វថ្ងៃ។ ប្រកាសដំណឹងល្អ ផ្សព្វផ្សាយអំពីដំណឹងល្អ ព្រះយេស៊ូកំពុងយាងមក ព្រះយេស៊ូជាព្រះមហាក្សត្រនៃសុខសន្តិភាព ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២។ សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ ដើម្បីឱ្យយើងចម្លងពីម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀតអំពីអំណរសប្បាយ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់។ សព្វថ្ងៃ យើងត្រូវការពារថែរក្សាខ្លួនកុំឱ្យយើងឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩មែន ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីចម្លងអំពីអំណរសប្បាយដែលយើងមាន។ ដោយសារ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូដែលដឹកនាំជីវិតរបស់យើង ដែលណែនាំឱ្យយើងបំផ្លាញជញ្ជាំងដែលយើងបង្កើតរវាងមនុស្សនឹងមនុស្ស រវាងជាតិសាសន៍មួយនឹងជាតិសាសន៍មួយទៀត។ សព្វថ្ងៃ យើងកំពុងភ័យម្តងទៀតព្រោះថាប៉ុន្មានថ្ងៃមុនយើងបានស្តាប់ក្រសួងសុខាភិបាល បានប្រកាសថា កូវីដ-១៩ប្រភេទថ្មីកំពុងចូលដល់ទឹកដីខ្មែរ។ វាបានចូលដល់ប៉ុន្មានប្រទេសហើយ ដែលណែនាំឱ្យយើងឆ្លងភ្លាម (១៥វិនាទីអាចចម្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀត)។ នៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ប្រទេសកម្ពុជាយើងបានចាក់វ៉ាក់សាំងជូនប្រជាពលរដ្ឋបានច្រើនហើយ ស្របពេលដែលប្រទេសជិតខាងបានតែមួយចំនួនតូច។ ដូច្នេះ ប្រទេសកម្ពុជាយើងបានចាក់វ៉ាក់សាំងបន្ទាន់ ដើម្បីការពារថែរក្សាជំងឺកូវីដ-១៩កុំឱ្យចូលក្នុងខ្លួនប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ៗ។ សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងមិនអាចចាក់វ៉ាក់សាំងដើម្បីឱ្យយើងស្ពឹកនៅក្នុងការប្រកាសដំណឹងល្អ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងមានកម្លាំងដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលមកពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដើម្បីពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ពោរពេញដោយជំនឿ ពោរពេញដោយសេចក្តីសង្ឃឹម។ ឱ្យយើងផ្សាយដំណឹងល្អពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ ឱ្យដំណឹងល្អនេះឆ្លងឆាប់ៗ។ យើងបានស្តាប់ “ព្រះយេស៊ូនេះហើយ ដែលជាសន្តិភាពរបស់យើង បានរំលំជញ្ជាំងដែលធ្វើឱ្យសាសន៍ដទៃនៅដាច់ពីគ្នា ហើយជាបញ្ជមិត្តនឹងគ្នា ផ្ទុយទៅវិញព្រះយេស៊ូគ្រីស្តណែនាំឱ្យមនុស្សយើង ទៅជាមិត្តសំលាញ់នៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត ទៅជារូបកាយតែមួយនៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត ព្រះអង្គបានយាងមកដើម្បីនាំដំណឹងល្អអំពីសន្តិភាព មកឱ្យបងប្អូនដែលនៅឆ្ងាយ និងនាំសន្តិភាពមកឱ្យអស់អ្នកដែលនៅជិតដែរ” នេះជាដំណឹងល្អដែលយើងបានទទួលថ្ងៃនេះ។ ប៉ុន្តែ បើយើងមើលក្នុងអត្ថបទទី១ ថ្ងៃនេះព្រះជាម្ចាស់ដូចជាបានណែនាំឱ្យយើងភ្ញាក់ស្មារតី យើងជាលោកអភិបាល
អាទិត្យទី១៥នៃរដូវធម្មតា ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង ថ្ងៃទី១១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២១ “ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់
បងប្អូនទាំងអស់ដែលបានភ្ជាប់ជាមួយយើងនៅក្នុងអភិបូជានេះ យើងកំពុងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ថ្ងៃនេះ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ ទោះបីមានបងប្អូនខ្លះកំពុងព្យាបាលជំងឺកូវីដ-១៩ ទោះបីមានខ្លះកំពុងធ្វើចត្តាឡីស័ក ប៉ុន្តែជាព្រះបន្ទូលសម្រាប់យើងរៀងៗខ្លួន។ “ព្រះយេស៊ូត្រាស់ហៅសាវ័កទាំង១២នាក់មក រួចទ្រង់ចាត់គេពីរៗនាក់ឱ្យទៅទាំងប្រទានអំណាចដើម្បីដេញខ្មោចផង”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងជាសាវ័កដែលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើស ព្រះយេស៊ូត្រាស់ហៅយើងដើម្បីឱ្យយើងទៅប្រកាសដំណឹងល្អ។ ឥតមានកាលៈទេសៈណាមួយ ឥតមានស្ថានភាពណាមួយ ឥតមានបរិយាកាសណាមួយ ដែលណែនាំឱ្យយើងឥតមានសមត្ថភាពដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ។ សប្តាហ៍មុន យើងបានឃើញព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យយើងធ្វើតាមព្រះយេស៊ូ មានន័យថាធ្វើដូចព្រះយេស៊ូចេញពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ។ ថ្ងៃនេះ គឺព្រះយេស៊ូដែលបានចាត់យើងឱ្យយើងទៅប្រកាសដំណឹងល្អ ពិតមែនយើងមិនអាចចេញពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ។ ប៉ុន្តែ សព្វថ្ងៃតាមស្ថានភាពរបស់យើង តាមកន្លែងដែលយើងនៅ តាមកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តដែលយើងមាន យើងដឹងថាយើងបានទទួលបេសកកម្មមួយយ៉ាងពិសេស គឺប្រកាសដំណឹងល្អតាមរបៀបព្រះយេស៊ូ។ ប្រហែលយើងអាចនិយាយថា ខ្ញុំឥតមានសមត្ថភាព ខ្ញុំឥតមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត ខ្ញុំកំពុងភ័យខ្លាច ខ្ញុំជាមនុស្សតូចតាច ខ្ញុំជាមនុស្សដែលគ្មានចំណេះដឹង។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងបានស្តាប់អត្ថបទទី១នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើស អរមូស គឺព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសអរមូសពីក្រោយហ្វូងគោ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា “ចូរទៅថ្លែងពាក្យក្នុងនាមខ្ញុំ ប្រាប់អ៊ីស្រាអែលជាប្រជារាស្ត្ររបស់យើង”។ តាមពិត ព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសមនុស្សតូចតាចម្នាក់ដែលគ្មានអ្វីអស្ចារ្យ ជាកសិករ ជាអ្នកគង្វាល ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសគាត់ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ។ យើងដឹងថា យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលបានទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទដែលបានទទួលសញ្ញាសម្គាល់ពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដើម្បីឱ្យយើងទៅប្រកាសដំណឹងល្អ។ យើងបានស្តាប់អត្ថបទទី២ “នៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តបងប្អូនក៏បានជឿសង្ឃឹមលើព្រះអង្គ ហើយបានទទួលសញ្ញាសម្គាល់ពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធតាមព្រះបន្ទូលសន្យា ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណមកចិញ្ចឹមចិត្តយើង ដោយដឹងថាយើងនឹងទទួលមរតកនៅពេលព្រះអង្គលោះប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គឱ្យបានសម្រេច ដើម្បីឱ្យយើងកោតសរសើរសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់” យើងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ សប្តាហ៍មុន ខ្ញុំបាននិយាយអំពីព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួលនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់បញ្ជាក់អំពីផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ផ្លែនេះគឺមាន៖ សេចក្តីស្រឡាញ់ អំណរ សេចក្តីសុខសាន្ត ចិត្តអត់ធ្មត់ ចិត្តសន្តោសមេត្តា ចិត្តសប្បុរស ចិត្តស្លូតបូត ចេះយោគយល់ ភក្តីភាព ចេះបន្ទាបខ្លួនឯង ចេះតមការសប្បាយ ចេះទប់ចិត្តខ្លួនឯង។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នេះជាផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ផ្លែដែលយើងបានទទួលនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ សព្វថ្ងៃ ទោះបីយើងពិបាកក៏ដោយនៅក្នុងកូវីដ-១៩ ទោះបីយើងភ័យខ្លាចក៏ដោយយើងដឹងថាផ្លែនេះគឺជាផ្លែដែលភ្ជាប់នឹងខ្លួនយើង។ ឱ្យយើងគិតពិចារណា តើយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់អ្វីខ្លះ? តើយើងមានអំណរអ្វីខ្លះ? តើយើងមានសេចក្តីសុខសាន្តអ្វីខ្លះ? តើយើងមានចិត្តអត់ធ្មត់? តើយើងមានចិត្តសន្តោសមេត្តា? តើយើងមានចិត្តសប្បុរស? តើយើងមានចិត្តស្លូតបូត? តើយើងចេះយោគយល់គ្នា? តើយើងមានភក្តីភាព? តើយើងចេះបន្ទាបខ្លួន? តើយើងចេះទប់ចិត្តខ្លួនឯង? នេះជាផ្លែដែលយើងមាននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង លុះត្រាតែយើងជាប់ជាមួយព្រះជាម្ចាស់ដែលបានត្រាស់ហៅយើង ដែលស្រឡាញ់យើង។ នៅក្នុងផ្លែនេះ យើងអាចរកឃើញកម្លាំងដើម្បីថែរក្សាជីវិតរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ ជីវិតរបស់យើងជាព្រះសហគមន៍។ ខ្ញុំចង់រំលឹកដល់បងប្អូន យើងជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ដ៏មានជីវិត ដោយសារព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ។ កុំឱ្យយើងភ្លេច នៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានសម្តែងព្រះអង្គដល់លោកមូសេ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា “ខ្ញុំជាព្រះដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ”។ យើងជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ មានន័យថាយើងជាប្រជារាស្ត្រដែលពោរពេញដោយជីវិត។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់ជម្រុញដល់ព្រះសហគមន៍គ្រប់ទីកន្លែង សព្វថ្ងៃយើងមានព្រះសហគមន៍មួយចំនួនដែលជាប់ធ្វើចត្តាឡីស័កដោយសារមានកូវីដខ្លះៗ។ យើងមានបព្វជិតបព្វជីតា គ្រីស្តបរិស័ទមួយចំនួនដែលកំពុងធ្វើចត្តាឡីស័ក ដោយសារបានជាប់ដោយផ្ទាល់ ឬប្រយោល។ យើងមានបងប្អូនមួយចំនួនដែលកំពុងភ័យខ្លាច មានខ្លះគាត់រត់ទៅទិញឧបករណ៍តេសបឋម ដើម្បីមើលតើយើងមានជំងឺកូវីដឬអត់? នៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ប្រសិនបើយើងមើលអ្វីដែលយើងបានទទួលពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃនៅក្នុងការផ្សាយព័ត៌មាន។ សព្វថ្ងៃ ព័ត៌មានគេមិនសូវនិយាយអំពីបងប្អូនដែលបានជាសះស្បើយ គឺគេសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើអ្នកដែលបានឆ្លងថ្មី និងអ្នកដែលស្លាប់។ ដូច្នេះ ណែនាំឱ្យយើងភ័យថែមទៀត ណែនាំឱ្យយើងអស់សង្ឃឹមថែមទៀត ណែនាំឱ្យយើងគាំង ណែនាំឱ្យយើងស្ទះ។ ប៉ុន្តែ យើងជាប្រជារាស្ត្រពោរពេញដោយជីវិតដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ ដូច្នេះយើងមិនអាចស្ទះ យើងមិនអាចគាំង ទោះបីភ័យក៏ដោយ ទោះបីខ្លាចក៏ដោយ យើងដឹងថាព្រះយេស៊ូគង់នៅ។ ដូច្នេះ សំខាន់បំផុតឱ្យយើងថែរក្សា៣កុំ៣ការពារ ឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ ឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់មួយចំណុចទៀត ដែលសំខាន់បំផុតដើម្បីឱ្យព្រះសហគមន៍យើងមានជីវិត គឺ៖ យកចិត្តទុកដាក់លើជីវិតខាងផ្លូវវិញ្ញាណ នៅក្នុងការអធិដ្ឋាន នៅក្នុងការចូលអភិបូជាប្រចាំ នៅក្នុងការស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ជាពិសេស សម្រាប់បងប្អូនដែលកំពុងធ្វើចត្តាឡីស័ក ដោយសារយើងមានពេលទំនេរច្រើនណាស់ ដូច្នេះជាពេលវេលាដើម្បីមើល
អាទិត្យទី១៤នៃរដូវធម្មតា ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង ថ្ងៃទី៤ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ២០២១ “អំណោយទានទាំង៧នៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ គឺកម្លាំងដ៏ក្លាហានរបស់យើង”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ជាពេលវេលាមួយដើម្បីឱ្យយើងនៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគភ្នំពេញ យើងអធិដ្ឋានពិសេសសម្រាប់បងប្អូនដែលកំពុងជាប់ចត្តាឡីស័ក។ ទូទាំងភូមិភាគភ្នំពេញ យើងមានបងប្អូនគ្រីស្តបរិស័ទមួយចំនួនដែលកំពុងជាប់ចត្តាឡីស័ក ដោយសារជាប់ពាក់ព័ន្ធដោយប្រយោលជាមួយអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩។ ជាពេលវេលាមួយ ដើម្បីអធិដ្ឋានសម្រាប់បងប្អូនយើងដែលកំពុងសម្រាកព្យាបាលជំងឺកូវីដ-១៩។ យើងបានឃើញប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងមក កូវីដ-១៩បានលូតលាស់ខ្លាំងរហូតដល់ជិតខ្ទង់ពាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ គ្រីស្តបរិស័ទ ដែលភ្ជាប់នៅក្នុងសង្គមធម្មតាដូចបងប្អូនយើងទាំងអស់ក៏ត្រូវតែឆ្លងដែរ។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនេះខ្ញុំអភិបូជានៅកន្លែងហ្នឹង កន្លែងនេះជាព្រះវិហារដែលយើងបានសាងសង់កាលពីសម័យកូវីដ-១៩ឆ្នាំមុន ដោយសារបានឃើញព្រះនាងម៉ារីបានជួយថែរក្សាការពារភូមិចំការទៀង។ ដូច្នេះ ដើម្បីអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំក៏បានសាងសង់ព្រះវិហារតូចមួយ ដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រះនាងម៉ារីដែលបានថែរក្សាការពារយើង។ ថ្ងៃនេះ ជាឱកាសមួយដើម្បីថ្វាយអភិបូជានៅមុខព្រះវិហារហ្នឹង ដើម្បីភ្ជាប់ជាមួយបងប្អូនទាំងអស់។ បងប្អូនដែលនៅសម្រាកព្យាបាលតាមមន្ទីរពេទ្យ បងប្អូនដែលនៅក្នុងមណ្ឌលធ្វើចត្តាឡីស័ក និងបងប្អូនដែលបានធ្វើចត្តាឡីស័កនៅតាមផ្ទះរៀងៗខ្លួន ដើម្បីឲ្យយើងយល់ថានៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ពិតមែនយើងជាគ្រួសារតែមួយ ដែលស្រឡាញ់គ្នា ដែលលើកទឹកចិត្តគ្នា ដែលធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា។ អម្បាញ់មិញ ខ្ញុំបានហែរចេញពីកូនព្រះវិហារនេះជាមួយរូបសន្តី អូឌីល សន្តី អូឌីល គឺជាសន្តីដែលបានទទួលមរណៈភាពនៅឆ្នាំ៧២០ គឺ១៣០០ឆ្នាំក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំនៅប្រទេសបារាំង គាត់គឺជាសន្តីមួយរូបដ៏ល្បី ដែលបានជួយឱ្យមនុស្សប៉ុន្មានជំនាន់ពោរពេញដោយសេចក្តីសង្ឃឹម។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ពីប៉ុន្មានសប្តាហ៍កន្លងមកខ្ញុំបានទេសនា អំពីសសរគ្រឹះនៃគុណធម៌ដែលយើងមាននៅក្នុងជំនឿរបស់យើង គឺទី១ជំនឿ ទី២សេចក្តីសង្ឃឹម ទី៣សេចក្តីស្រឡាញ់។ សន្តី អូឌីល បានប្រមូលទាំងជំនឿ ទាំងសេចក្តីសង្ឃឹម ទាំងសេចក្តីស្រឡាញ់នៅក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ តាមពិតនៅពេលគាត់កើត ឪពុកម្តាយ ជាពិសេសឪពុកគាត់អន់ចិត្តមែនទែន ដោយសារតែគាត់ចង់បានកូនប្រុសដើម្បីបន្តត្រកូល។ ប៉ុន្តែ គាត់មានសុទ្ធតែកូនស្រី ហើយពៅគេក៏កូនស្រីទៀត ដូច្នេះគាត់ចង់សម្លាប់កូនស្រីពៅគាត់ចោលតែម្តង។ កូននេះកើតមកក៏ពិការភ្នែកទៀត ម្តាយក៏សង្គ្រោះកូនដោយសារជាទឹកចិត្តម្តាយ ហើយបានផ្ញើកូននេះនៅក្នុងអារាមបងស្រី ដើម្បីឱ្យបងស្រីជួយមើលកូនស្រីនេះ។ នៅពេលកូនស្រីនេះ មានអាយុ១២ឆ្នាំ គាត់បានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក នៅពេលដែលគាត់ទទួលពិធីជ្រមុជទឹក ភ្នែករបស់គាត់បានភ្លឺ ហើយក៏មើលឃើញ ដូចជាព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានជំនឿដល់គាត់ដើម្បីឱ្យគាត់មើលឃើញ គឺព្យាបាលជំងឺពីកំណើតរបស់គាត់។ ក្រោយមក គាត់បានមកដល់ស្រុកកំណើតរបស់គាត់ នៅពេលនោះឪពុករបស់គាត់បានស្វាគមន៍គាត់ និងគាត់សុខចិត្តលះបង់ចោលអ្វីៗទាំងអស់សម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់។ គាត់បានប្រមូលយុវនារីមួយចំនួន ដើម្បីនៅជាមួយគាត់លើភ្នំមួយ ដើម្បីស្វាគមន៍ ជាពិសេសអ្នកជំងឺ អ្នកដែលគ្មានសេចក្តីសង្ឃឹម អ្នកដែលមានជំងឺឃ្លង់ ជនពិការ…។ គាត់ព្យាបាលពួកគេបានជាសះស្បើយយ៉ាងច្រើន នៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ និងនៅក្នុងសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់គាត់ រហូតដល់គាត់ទទួលមរណៈភាព។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងគោរពសន្តី អូឌីល គម្រប់១៣០០ឆ្នាំ ជាសន្តីម្នាក់ដ៏ចាស់ដែលណែនាំឱ្យយើងចូលនៅក្នុងជំនឿរបស់យើងសារជាថ្មី។ ដូចយើងបានស្តាប់ថ្ងៃនេះ ក្នុងអត្ថបទទី២ យើងបានស្តាប់ថា “ការប្រោសប្រណីរបស់យើងចំពោះអ្នកល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយ ដ្បិតឫទ្ធានុភាពរបស់យើងលិចចេញមកយ៉ាងខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងមនុស្សទន់ខ្សោយ”។ សន្តី អូឌីល គាត់គឺជាកូនក្មេងដែលពិការភ្នែក គាត់ជាកូនស្រីដែលឪពុកស្អប់បំផុត។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងភាពទន់ខ្សោយរបស់គាត់ គាត់បានទទួលព្រះអំណោយទានពីព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ បានណែនាំឱ្យគាត់ទៅជាមនុស្សរឹងមាំ ពោរពេញដោយឫទ្ធានុភាពដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ពិតមែនបងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងបានពិចារណាកន្លងមកអំពីជំនឿ អំពីសេចក្តីសង្ឃឹម អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះយើងចង់ឆ្លើយនូវសំណួរដែលគេមានទៅព្រះយេស៊ូក្នុងគម្ពីរដំណឹងល្អ ដោយសារគេឆ្ងល់ តើព្រះយេស៊ូមានឫទ្ធានុភាពមកពីណា? តើព្រះយេស៊ូមានបារមីមកពីណា? តើព្រះយេស៊ូមានប្រាជ្ញាមកពីណា ដើម្បីទេសនាពីធម្មសាលាមួយទៅធម្មសាលាមួយ ដើម្បីណែនាំឱ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយនៅគ្រប់ទីកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូគង់នៅ? ជាពិសេសនៅស្រុកកំណើត គេសួរ តើគាត់ដឹងសេចក្តីនេះមកពីណា? តើប្រាជ្ញាដែលគាត់បានទទួលនេះជាប្រាជ្ញាអ្វីទៅ? បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ យើងមានចម្លើយ ព្រះយេស៊ូបានទទួលប្រាជ្ញា ព្រះយេស៊ូបានដឹងសេចក្តីទាំងនេះ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុននៅភ្នំពេញថ្មី ខ្ញុំបានធ្វើពិធីព្រះពរទៅលើប្រេងពិសិដ្ឋ ដែលជាប្រេងដែលយើងប្រើសម្រាប់ធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស។ ឆ្នាំនេះដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ ខ្ញុំមិនដើរតាមកន្លែងនីមួយៗដូចខ្ញុំធ្វើជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែ ជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅពេលដែលខ្ញុំបានដើរតាមកន្លែងនីមួយៗដើម្បីធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស គឺព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធផ្ទាល់ ដែលយាងមកនៅក្នុងគ្រីស្តបរិស័ទរបស់យើង យុវជនយុវនារី បងប្អូនដែលបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក (ពន្លកថ្មី) ដើម្បីឱ្យបងប្អូនបានទទួលចំណេះដឹង ជំនឿ ប្រាជ្ញាមកពីព្រះជាម្ចាស់។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ព្រះអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមាន៧ គឺទី១ប្រាជ្ញា ទី២ការឈ្លាសវៃ ទី៣ការចេះផ្តល់ដំបូន្មាន ទី៤ចិត្តអង់អាច ទី៥ចំណេះដឹង ទី៦ការគោរពប្រតិបត្តិគ្រប់ពេលវេលា
អភិបូជាប្រគល់មុខងារជាអ្នកបម្រើអាសនៈជូនបងប្រុស ប៉ូល វិន កាន់ ព្រះវិហារសន្តសិលា និងសន្តប៉ូល ភ្នំពេញថ្មី ថ្ងៃទី២៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ “ស្រែកនៅវាលរហោស្ថាន”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះជាពេលវេលាមួយ ដើម្បីអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃទី២៤ ខែមិថុនា មានន័យថាព្រះយេស៊ូប្រសូត៦ខែទៀត។ ថ្ងៃនេះ ជាយប់ខ្លីជាងគេនិងជាថ្ងៃវែងជាងគេនៅក្នុងមួយឆ្នាំ ចាប់ពីយប់នេះយប់ចាប់ផ្តើមវែងទៅៗនិងថ្ងៃខ្លីទៅៗរហូតដល់ថ្ងៃព្រះយេស៊ូប្រសូត។ នៅពេលយ៉ូហានបាទីស្ទកើតហើយ តាមពិតយើងត្រូវការមានព្រះអាទិត្យដូចជាលិចទៅៗ ដើម្បីទុកឱ្យព្រះយេស៊ូទៅជាព្រះអាទិត្យមហាកំពូលដើម្បីបំភ្លឺពិភពលោក ដូចយ៉ូហានបាទីស្ទមានតួនាទីចង្អុល បង្ហាញឱ្យគេឃើញព្រះយេស៊ូផ្ទាល់។ ថ្ងៃនេះ នៅពេលយើងមើលយ៉ូហានបាទីស្ទ នៅពេលយើងមើលជីវិតរបស់យើងនៅក្នុងកូវីដមានរឿងប្រហែលគ្នាច្រើនណាស់។ នៅពេលឪពុកម្តាយសួរថា “តើថ្ងៃក្រោយកូននេះនឹងទៅជាយ៉ាងណា?” នេះជាសំណួរមួយដ៏សំខាន់នៅពេលយើងជាឪពុកម្តាយពេលយើងមានកូនកើតភ្លាមៗយើងក៏បានសួរសំណួរនេះដែរ។ ថ្ងៃនេះ យើងនឹកឃើញដល់ឪពុកម្តាយរបស់បងប្រុស កាន់ ដែលមិនអាចចូលរួមបានដោយសារស្ថានភាពមិនអំណោយផល។ ប៉ុន្តែ យើងអធិដ្ឋានសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារគាត់ដោយដឹងថា ឪពុកម្តាយកំពុងអធិដ្ឋានសម្រាប់កូនដែរ។ ចំពោះសំណួរនេះ ឪពុកម្តាយមានប្រហែលជាង៣០មុន ឥឡូវនេះឃើញកូននេះកំពុងផ្ញើជីវិតទៅលើព្រះជាម្ចាស់។ តើថ្ងៃក្រោយកូននេះនឹងទៅជាយ៉ាងណា? ថ្ងៃនេះយើងឃើញចម្លើយ៖ ទីមួយ កូននេះនឹងទៅជាព្យាការីដែលស្រែកនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ដែលស្រែកឱ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលកែប្រែចិត្តគំនិត ទទួលពិធីជ្រមុជទឹកដើម្បីទទួលជីវិតថ្មីជាមួយព្រះយេស៊ូ។ ទីពីរ កូននេះនឹងទៅជាព្យាការីដែលបង្ហាញព្រះយេស៊ូឱ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមើលឃើញ។ យ៉ូហានបាទីស្ទបានស្រែកនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន ដើម្បីឱ្យប្រជារាស្ត្រអ៊ីស្រាអែលកែប្រែចិត្តគំនិត និងទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ នៅក្នុងនេះ ប្រសិនបើយើងមើលបញ្ហាកូវីដ-១៩សព្វថ្ងៃ យើងមានរឿងច្រើនដែលណែនាំឱ្យយើងគិតពិចារណា។ លោកយ៉ូហានបាទីស្តស្រែកនៅក្នុងវាលរហោស្ថាន យើងអាចសួរខ្លួនឯងថា តើវាលរហោស្ថានរបស់យើងសព្វថ្ងៃនៅកន្លែងណា? របៀបដែលយើងរស់នៅតាមរយៈទំនាក់ទំនងដែលយើងមានក្នុងទូរស័ព្ទ នៅក្នុងការប្រជុំពីចម្ងាយ នៅក្នុងរបៀបដែលយើងលែងជួបជុំគ្នាបាន ជួនកាលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំស្រែកនៅក្នុងវាលរហោស្ថានទំនើប។ ទំនើប ដោយសារខ្ញុំនៅមុខកាំមេរ៉ា ខ្ញុំមានហ្វេសបុក ខ្ញុំមានយូធូបដែលកំពុងផ្សាយផ្ទាល់ខ្ញុំស្រែកខ្លាំងៗដើម្បីឱ្យគេលឺ។ ២សប្តាហ៍មុន ជាលើកទី១ដែលខ្ញុំបានថ្វាយអភិបូជានៅមុខព្រះវិហារសន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង ម្នាក់ឯង ដើម្បីធ្វើពិធីសុំព្រះជាម្ចាស់ប្រទានព្រះពរលើដីស្រែ។ នៅពេលខ្ញុំកំពុងទេសនាអស់ពីសមត្ថភាព ដែលគ្មានមនុស្សនៅមុខខ្ញុំ ពេលនោះណែនាំឱ្យខ្ញុំគិតថា តើមាននរណាដែលកំពុងស្តាប់ខ្ញុំ? តើខ្ញុំចូលក្នុងវាលរហោស្ថានដូចយ៉ូហានបាទីស្ទទេឬ? សម្រាប់លោកឪពុកក៏ដូចគ្នាដែរ ប៉ុន្មានដងដែលលោកឪពុកបានថ្វាយអភិបូជាម្នាក់ឯង ប៉ុន្តែលោកឪពុកបើកមេក្រូដើម្បីឱ្យគេស្តាប់លឺ។ ស្របពេលដែលលោកឪពុកកំពុងទេសនា មានខ្លះគេកំពុងលាងចាន ដាំបាយ ធ្វើម្ហូប ទៅផ្សារ… ក្រោយមកលោកឪពុកចេញដើម្បីចែកព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ទាំងអស់គ្នាគេរត់ដើម្បីមកទទួល យើងបានទទួលបទពិសោធន៍ដូចយ៉ូហានបាទីស្ទដែរ។ យើងប្រជុំពីចម្ងាយតាមកម្មវិធី ZOOM ពេលខ្លះខ្ញុំអស់កម្លាំងណាស់ ពេលខ្ញុំនិយាយអ្នកផ្សេងទៀតត្រូវការបិទសំលេង មានខ្លះគេបិទកាំមេរ៉ាទៀតយើងមិនដឹងគេធ្វើអ្វី គេស្តាប់ឬអស់។ អត្ថបទទី១ “រីឯខ្ញុំវិញខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំខំប្រឹងធ្វើការតែបែរជាឥតអំពើ ខ្ញុំខាតកម្លាំងជាអាសាបង់ ហើយគ្មានបានការអ្វីឡើយ ប៉ុន្តែតាមពិតព្រះអម្ចាស់នៅតែរកយុត្តិធម៌ឱ្យខ្ញុំ ព្រះរបស់ខ្ញុំនឹងប្រទានរង្វាន់មកខ្ញុំ”។ ពិតមែន អ្វីដែលយើងខិតខំ អ្វីដែលយើងប្រឹង នៅក្នុងពេលវេលាកូវីដ-១៩នេះ ត្រូវតែណែនាំឱ្យមានផ្លែ។ នៅពេលយ៉ូហានបាទីស្ទ បានស្រែកដល់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលសូមកែប្រែចិត្តគំនិតនិងសូមទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ នៅពេលយើងបានលឺសំលេងទូរស័ព្ទ “សូមបងប្អូនចូលរួមទៅចាក់វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺកូវីដ-១៩…” ក៏ដូចជារដ្ឋាភិបាលបានស្រែកអំពី៣ការពារ៣កុំ។ យ៉ូហានបាទីស្ទបានស្រែកថា ដើម្បីទទួលពិធីជ្រមុជទឹកសូមកែប្រែចិត្តគំនិតសិន។ ពេលខ្លះយើងភ្លេចខ្លួន អាងថាយើងចាក់វ៉ាក់សាំងហើយយើងមិនបានប្រុងប្រយ័ត្ន តាមពិតយើងត្រូវតែបន្តអនុវត្ត៣ការពារ៣កុំដដែល ទោះបីយើងចាក់ឬមិនទាន់ចាក់វ៉ាក់សាំង។ សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ ទោះបីយើងបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកហើយ យើងត្រូវតែបន្តកែប្រែចិត្តគំនិតជានិច្ច យើងត្រូវតែបន្តយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់ យើងត្រូវតែបន្តយកចិត្តទុកដាក់អធិដ្ឋាន។ សព្វថ្ងៃ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទមិនអាចជួបជុំគ្នានៅក្នុងព្រះវិហារ មិនអាចទទួលអគ្គសញ្ញាផ្ទាល់ជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ជាអគ្គសញ្ញាលើកលែងទោស ពីប៉ុន្មានខែកន្លងមកម្ល៉េះ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវតែបន្តកែប្រែចិត្តគំនិតតទៅទៀត ដូចលោកយ៉ូហានបាទីស្ទបានរំលឹកយើងមិនអាចទទួលពិធីជ្រមុជទឹកបានទេ ប្រសិនបើយើងកែប្រែចិត្តគំនិតមិនបាន។ ប៉ុន្តែ ពេលយើងទទួលពិធីជ្រមុជទឹកនៅក្នុងទឹកនិងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជាមួយព្រះយេស៊ូ យើងត្រូវតែបន្តកែប្រែចិត្តគំនិតជានិច្ច យើងត្រូវតែបន្តបង្កើតទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ ដូច្នេះ ពេលវេលាដែលយើងរស់នៅសព្វថ្ងៃ ជារដូវមួយយ៉ាងពិសេសមែនទែន ដើម្បីឱ្យយើងសាកលមើលទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយព្រះជាម្ចាស់ដ៏ពិតប្រាកដមែន។ តើយើងស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ឬទេ? តើយើងបានបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ឬទេ? ឬយើងចេះតែរកមូលហេតុដើម្បីបដិសេធទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ បន្តិចម្តងៗយើងភ្លេចសំលេងរបស់យ៉ូហានបាទីស្ទដែលថា “កែប្រែចិត្តគំនិត ស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ចុះ ជឿលើដំណឹងល្អចុះ”។ នេះជាធម្មទេសនាដំបូងរបស់ព្រះយេស៊ូ កែប្រែចិត្តគំនិតនិងជឿលើដំណឹងល្អទៅ ឱ្យយើងគិតពិចារណា។ យ៉ូហានបាទីស្ទបង្ហាញព្រះយេស៊ូ ចង្អុលព្រះយេស៊ូ នៅពេលគាត់ចង្អុលព្រះយេស៊ូតាមពិតយើងលែងមើលមុខយ៉ូហានបាទីស្ទហើយ គឺយើងមើលដៃរបស់គាត់ ហើយយើងឆ្ងល់ថាដៃរបស់គាត់កំពុងចង្អុលអ្វី។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងធ្វើពិធីតែងតាំងបងប្រុស កាន់ ជាអ្នកបម្រើអាសនៈជាផ្លូវការ គឺជាតួនាទីមួយយ៉ាងសំខាន់ដោយទទួលតួនាទីជាអ្នកបម្រើ។ នេះជាជំហានមួយ ដែលណែនាំបងប្រុសនៅថ្ងៃអនាគតក្លាយជាបូជាចារ្យ ដើម្បីធ្វើជាសក្ការៈបូជាដោយព្រះនាមព្រះយេស៊ូ។
អាទិត្យទី១១នៃរដូវធម្មតា ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម (ចំការទៀង) ថ្ងៃទី១៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ “មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃជំនឿ”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ប៉ុន្មានថ្ងៃមុន ពេលខ្ញុំប្រជុំជាមួយលោកបូជាចារ្យពីចម្ងាយ មានលោកឪពុកមួយចំនួនបាននិយាយថា គ្រីស្តបរិស័ទយើងមួយចំនួនមិនចូលរួមថ្វាយអភិបូជាពីចម្ងាយ។ ដោយសារ ពេលគេចូលរួមអភិបូជាពីចម្ងាយមានសារដែលចូលនៅក្នុងទូរស័ព្ទរំខានគេ។ ប៉ុន្តែ កន្លងមកខ្ញុំក៏បានឃើញគ្រីស្តបរិស័ទមួយចំនួននៅពេលចូលអភិបូជាផ្ទាល់ ក៏នៅមើល នៅលេងទូរស័ព្ទ ផ្ញើសារ លេងហ្គេម ថត… គេមិនរវីរវល់នឹងអភិបូជា ទោះបីគេចូលអភិបូជាដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ។ ថ្ងៃនេះ យើងចូលនៅក្នុងរដូវធម្មតាដ៏ពិតប្រាកដវិញ ជាពេលវេលាមួយដើម្បីឱ្យយើងបន្តអធិដ្ឋានទូលអង្វរព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ជីវិតរបស់យើង សម្រាប់ប្រទេសរបស់យើង សម្រាប់ព្រះសហគមន៍របស់យើង។ សប្តាហ៍មុននៅពេលខ្ញុំទេសនា ខ្ញុំបានបន្ថែម៣គ្រឹះជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ជីវិតរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ “គ្រឹះទី១គឺជំនឿ គ្រឹះទី២គឺសេចក្តីសង្ឃឹម គ្រឹះទី៣គឺសេចក្តីស្រឡាញ់”។ ដូច្នេះ សម្រាប់៣សប្តាហ៍ខាងមុខនេះខ្ញុំសូមចូលយ៉ាងជ្រៅបន្តិចអំពីគ្រឹះទាំង៣នេះ ដើម្បីឱ្យជីវិតរបស់យើងបានចូលយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃជំនឿ។ ទោះបី យើងភ្ជាប់នឹងជំងឺកូវីដ-១៩ ទោះបីយើងឆ្ងាយពីព្រះវិហារដោយសារយើងចូលព្រះវិហារមិនបាន ប៉ុន្តែយើងនៅជិតជាមួយព្រះជាម្ចាស់ដដែល។ ថ្ងៃនេះយើងបាននិយាយអំពីជំនឿ “តាមពិតជំនឿជាគុណធម៌ដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារជំនឿ យើងផ្ញើជីវិតទាំងស្រុងទៅលើព្រះអង្គ ជឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ និងសេចក្តីដែលព្រះអង្គបានសម្តែងឱ្យយើងដឹង ហើយដែលព្រះសហគមន៍ដ៏វិសុទ្ធស្នើសុំឱ្យយើងជឿ”។ ជំនឿរបស់យើង ជាព្រះអំណោយទានយ៉ាងពិសេសដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់។ ថ្ងៃនេះនៅក្នុងអត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អ “នៅពេលសាបព្រោះហើយ ទោះបីអ្នកសាបព្រោះកំពុងដេកលក់ក្តី គាត់ក្រោកឈរក្តី យប់ក្តី ថ្ងៃក្តី ក្តៅក្តី ភ្លៀងក្តី ប៉ុន្តែគ្រប់ពូជនៅតែមានពន្លកដុះឡើង ដោយគាត់ពុំបានដឹងថាមកពីណា?”។ តាមពិត ជំនឿជាអ្វីដែលព្រះជាម្ចាស់បានសាបព្រោះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង ជំនឿនេះដែលចូលនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងចាប់ផ្តើមដុះឡើង យើងមិនដឹង ព្រោះនេះជាព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួលពីព្រះអង្គ។ ជំនឿ មិនមែនយើងទទួលពីគ្រីស្តបរិស័ទណាម្នាក់ មិនមែនយើងទទួលពីមិត្តសម្លាញ់របស់យើង មិនមែនយើងទទួលពីគ្រូអប់រំជំនឿ មិនមែនយើងទទួលពីឪពុកម្តាយធម៌ មិនមែនយើងទទួលពីបូជាចារ្យ។ ជំនឿជាព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ព្រះជាម្ចាស់បានសាបព្រោះនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង។ ប៉ុន្តែក្រោយមក ជំនឿនេះចាប់ផ្តើមដុះឡើង យប់ក្តី ថ្ងៃក្តី ភ្លៀងក្តី ក្តៅក្តី ជំនឿកំពុងដុះឡើងដោយព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ប៉ុន្តែ ជំនឿនេះអាចដុះឡើងរហូតដល់មានស្រូវដ៏ស្អាតពី១ទៅជា១០០ លុះត្រាតែដីរបស់យើង ដួងចិត្តរបស់យើង ជាដីដែលស្វាគមន៍ជំនឿនេះ ជាដីដែលថែរក្សាជំនឿនេះ។ ខ្ញុំបានសាបព្រោះនៅមុខព្រះវិហារអាទិត្យមុន យើងដឹងថាមានកសិករមួយចំនួនគាត់សើចខ្ញុំ គាត់ថា តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីឱ្យគ្រាប់ពូជដុះឡើងនៅលើថ្មដូចនេះ? ឥឡូវវាចាប់ផ្តើមដុះឡើងដោយសារយើងមានដីកម្រាស់ ៥សង់ទីម៉ែត្រ ប៉ុន្តែយើងចាំមើលនៅពេលវាចាក់ឬស តើវាអាចចាក់ដល់ថ្មឬវាងាប់? ដួងចិត្តរបស់យើងក៏ដូចគ្នាដែរ ប្រសិនបើយើងមានដីតិចតួចវាចាប់ផ្តើមដុះឡើងដែរ ដោយសារព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើងមិនកែដួងចិត្តរបស់យើង កែដីរបស់យើង នោះវាមិនអាចចាក់ឬសយ៉ាងជ្រៅ វាអាចស្រពោនឬងាប់តែម្តង មិនអាចណែនាំឱ្យយើងមានផ្លែពី១ទៅជា១០០បានទេ។ ចំណុចទី១ ឱ្យយើងយល់ថាជំនឿជាព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះអំណោយទានយ៉ាងពិសេស ដែលបានណែនាំឱ្យយើងផ្ញើជីវិតទាំងស្រុងទៅលើព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលយើងធ្វើជំហានទី២យើងចាប់ផ្តើមហើយ ពេលយើងទទួលពិធីជ្រមុជទឹកពិតមាននៅពេលនោះយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ពេញលក្ខណៈ ដែលផ្ញើជីវិតទាំងស្រុងទៅលើព្រះជាម្ចាស់។ ចំណុចទី២ ណែនាំឱ្យយើងប្រព្រឹត្តអំពើផ្សេងៗដោយចិត្តស្រឡាញ់ និងជម្រុញយើងឱ្យយើងត្រូវតែប្រកាស និងផ្តល់សក្ខីភាពអំពីជំនឿនេះ។ ជំនឿជាព្រះអំណោយទានដែលយើងបានទទួល ប៉ុន្តែជាព្រះអំណោយទានមួយយ៉ាងពិសេសដែលយើងមិនអាចទុកសម្រាប់យើង ជាអំណោយមួយដែលយើងត្រូវតែប្រកាស ចែករំលែកជាមួយបងប្អូនឯទៀតៗ។ ព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យមែន ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់បានទន្ទឹងរង់ចាំលើយើង ដើម្បីឱ្យយើងទៅជាសាក្សីនៃជំនឿនេះ ដើម្បីឱ្យយើងបន្តសាបព្រោះ។ ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងគម្ពីរថ្ងៃនេះ “យើងសាបព្រោះហើយ ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើ និងក្រោយមកពូជល្អិតដែលជាពូជតូចបំផុត ទៅជាដំណាំធំបំផុត ទៅជាដើមឈើមួយដែលមានមែកយ៉ាងច្រើន ដែលមានម្លប់យ៉ាងច្រើន ដែលណែនាំឱ្យបក្សាបក្សីមកធ្វើសំបុកជ្រកអាស្រ័យ”។ នេះជាលទ្ធផល ផ្លែនៃជំនឿរបស់យើង យើងប្រកាសជំនឿនេះ យើងប្រកាសនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ យើងប្រព្រឹត្តអំពើល្អ។ សេចក្តីស្រឡាញ់មកពីជំនឿរបស់យើង ជំនឿរបស់យើងដែលឥតមានផ្លែជាជំនឿអា ជំនឿរបស់យើងដែលឥតមានសេចក្តីស្រឡាញ់ជាជំនឿអា។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់បានណែនាំនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធឱ្យយើងមានសមត្ថភាពឱ្យយើងផ្តល់សក្ខីភាព។ នេះស៊ីសងលើយើងដែរ ប្រសិនបើយើងដេកលក់ឥតមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើយើងមិនយកចិត្តទុកដាក់ឥតមានអ្វីកើតឡើង។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងយកចិត្តទុកដាក់យើងនឹងឃើញផ្លែ ជំនឿដែលយើងប្រកាសពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ណែនាំឱ្យយើងឃើញព្រះសហគមន៍។ ព្រះសហគមន៍របស់យើងដូចជាដើមឈើមួយយ៉ាងធំ ដែលបែកមែកសាខាយ៉ាងច្រើន ដែលមានម្លប់យ៉ាងត្រជាក់ ដែលណែនាំឱ្យបក្សាបក្សីគ្រប់ប្រភេទអាចមកធ្វើសំបុកនៅក្នុងអំណរសប្បាយ។ នេះជាព្រះសហគមន៍របស់យើង ព្រះសហគមន៍របស់យើងត្រូវទៅជាកន្លែងមួយដើម្បីទទួលស្វាគមន៍បងប្អូនទាំងអស់។ អ្នកក្រីក្រក្តី អ្នកមានក្តី អ្នកដែលអស់សង្ឃឹម អ្នកដែលមានសេចក្តីសង្ឃឹម
បុណ្យគោរពព្រះកាយនិងព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ថ្ងៃទី៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម (ចំការទៀង) “៣គ្រឹះ”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ យើងរួមគ្នាចូលនៅក្នុងបុណ្យមួយយ៉ាងពិសេស គឺបុណ្យគោរពព្រះកាយនិងព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូព្រះគ្រីស្ត។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅពេលដែលយើងនិយាយអំពីគោរពព្រះកាយនិងព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត យើងយល់ថាព្រះជាម្ចាស់របស់យើងមិនមែនតែជាព្រះជាម្ចាស់ដែលនៅស្ថានបរមសុខ ដែលមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ព្រះជាម្ចាស់របស់យើង បានចាប់កំណើតជាមនុស្សនៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ព្រះជាម្ចាស់របស់យើង បានចាប់កំណើតជាមនុស្សនៅលើផែនដីនេះ នៅក្នុងភូមិបេថ្លេហិម បានលូតលាស់ក្នុងវ័យកុមារភាពនៅភូមិណាសារ៉េត ហើយបានចេញទៅប្រកាសដំណឹងល្អនៅស្រុកកាលីឡេ បានសោយព្រះទិវង្គតនៅទីក្រុងយេរ៉ូសាឡឹម មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនៅទីក្រុងយេរ៉ូសាឡឹម ហើយព្រះអង្គបានចាប់ផ្ដើមទៅបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងស្រុកកាលីឡេវិញ។ សប្តាហ៍មុន យើងបានគោរពបុណ្យព្រះយេស៊ូឡើងស្ថានបរមសុខ យើងបានឃើញព្រះយេស៊ូណែនាំឱ្យយើងទៅប្រកាសដំណឹងល្អនេះ។ ហេតុនេះហើយដំណឹងល្អរបស់យើង ដំណឹងល្អដែលយើងប្រកាសពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ដែលមកពីព្រះយេស៊ូផ្ទាល់មិនមែនជាដំណឹងល្អទូទៅ មិនមែនជាដំណឹងល្អដែលនាំឱ្យយើងមានទស្សនៈអស្ចារ្យ គឺជាដំណឹងល្អដែលបានចាប់កំណើតជាមនុស្សនៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងគោរពព្រះកាយនិងព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត គឺយើងគោរពរូបកាយរបស់ព្រះយេស៊ូ។ មនុស្សយើងមានរូបកាយ ព្រះយេស៊ូមានរូបកាយ មនុស្សយើងមានលោហិត ព្រះយេស៊ូមានព្រះលោហិត មនុស្សយើងមានជីវិតនៅលើផែនដីនេះគេអាចប៉ះយើង យើងអាចបង្កើតទំនាក់ទំនងរវាងគ្នានិងគ្នា។ ជាពិសេស នៅក្នុងសម័យកូវីដ-១៩នេះដែលយើងជួបគ្នាមិនបាន យើងយល់អំពីសារៈសំខាន់នៃទំនាក់ទំនងដោយផ្ទាល់។ ព្រះយេស៊ូដែលបានចាប់កំណើតជាមនុស្ស ជារូបកាយរបស់ព្រះអង្គដែលធ្វើដំណើរជាមួយយើង ដែលចូលយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ដើម្បីឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាមានជីវិត។ ឆ្នាំមុន ដូចជាទស្សនៈមួយឆ្ងាយពីយើងអត់ដែលឃើញ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះយើងបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក កូវីដ–១៩បានចូលនៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង នៅក្នុងខ្លួនមិត្តភក្កិរបស់យើង នៅក្នុងខ្លួនកូនរបស់យើង។ យើងមានគ្រីស្តបរិស័ទមួយចំនួន ដូចជានៅមណ្ឌលនិស្សិតកាតូលិកកម្ពុជា ដូចជានៅក្នុងព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ដែលមានជំងឺកូវីដ-១៩ចូលនៅក្នុងខ្លួន យើងមានបងប្អូនប៉ុន្មាននាក់ដែលកំពុងធ្វើចត្តាឡីស័ក។ ដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ លែងជារឿងមួយដែលយើងនិយាយតៗគ្នា គឺផ្ទាល់ភ្នែក។ សព្វថ្ងៃនៅភូមិរបស់យើង នៅចំការទៀងជាពិសេសក៏ដូចជាភូមិនៅជុំវិញស្ងាត់ណាស់ មនុស្សនៅតែក្នុងផ្ទះហើយភ័យខ្លាច។ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃនេះដែលយើងគោរពព្រះកាយនិងព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត យើងដឹងថាព្រះយេស៊ូយាងមកដើម្បីសួរសុខទុក្ខយើង ព្រះយេស៊ូយាងមកដើម្បីចូលនៅក្នុងទុក្ខលំបាករបស់យើង ព្រះយេស៊ូយាងមកដើម្បីធ្វើដំណើរជាមួយយើង។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ យើងបានហែតាមវាលស្រែ តាមផ្ទះគ្រីស្តបរិស័ទនីមួយៗ ដើម្បីឱ្យព្រះកាយព្រះគ្រីស្តទៅសួរសុខទុក្ខដល់ផ្ទះរបស់បងប្អូន។ ថ្ងៃនេះយើងហែមិនបាន ប៉ុន្តែយើងដឹងថា យើងជឿថា ព្រះកាយព្រះគ្រីស្តនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង កំពុងសួរសុខទុក្ខយើង កំពុងធ្វើដំណើរជាមួយយើង ដើម្បីផ្ដល់កម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្តឱ្យយើងទាំងអស់គ្នា។ សព្វថ្ងៃ នៅប្រទេសកម្ពុជាក្នុងYOUTUBE មានបទចម្រៀងមួយដែលល្បីមានចំណងជើងថា “កម្ពុជារឹងមាំ កម្ពុជារឹងមាំ”។ ខ្ញុំគិតថា សម្រាប់យើងជាព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគភ្នំពេញយើងត្រូវការរឹងមាំដែរ រឹងមាំដោយសារព្រះជាម្ចាស់ រឹងមាំដោយសារយើងរស់នៅក្នុងសេចក្តីសង្ឃឹម នៅក្នុងជំនឿ នៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងមក ខ្ញុំបានចូលរួមប្រជុំតាម ZOOM ជាមួយបូជាចារ្យ ជាមួយយុវជនយុវនារី ជាមួយជំទង់ និងការិយាល័យយុវជន។ ជួនកាលយើងស្ដាប់បងប្អូនយើង ដែលថាពិបាកណាស់ ចូលអភិបូជាពីចម្ងាយ (Online) ដូចជាពិបាកណាស់ ដោយសារពេលយើងចូលអភិបូជាពីចម្ងាយជួនកាលមានសារដែលលោតមករំខានយើង។ ជួនកាលយើងស្ដាយ ដោយសារយើងលែងមានអប់រំជំនឿ យើងមានអារម្មណ៍ថាយើងមិនដឹងធ្វើអ្វី។ ជួនកាលយើងមានអារម្មណ៍ថា យើងមិនសូវរវីរវល់អ្វីសោះ អ្វីក៏បាន មានក៏មាន អត់ក៏អត់។ អីក៏បាន ឱ្យយើងនៅតែផ្ទះហើយដេកទៅ កុំឱ្យយើងធ្វើអ្វី ដោយសារយើងគ្មានសិទ្ធិចេញ ពិតមែនយើងគ្មានសិទ្ធិចេញ ពិតមែនយើងចូលអភិបូជាដោយផ្ទាល់មិនបាន ពិតមែនយើងមិនអាចប្រជុំគ្នាច្រើនបាន ដើម្បីទទួលការអប់រំជំនឿឬដើម្បីកម្មវិធីផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់កុំឱ្យយើងចេញសំឡេងដែលបង្ហាញថាយើងធុញ កុំឱ្យយើងចេញសំឡេងដែលបង្ហាញថាយើងអស់កម្លាំង កុំឱ្យយើងចេញសំឡេងដែលបង្ហាញថាយើងដូចជាលែងគិតពីអ្វីៗទាំងអស់។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ កុំឱ្យយើងរអ៊ូរទាំ កុំឱ្យយើងងងុយដេក កុំឱ្យយើងខ្ជិលច្រអូស ផ្ទុយទៅវិញឱ្យយើងមើលព្រះយេស៊ូដែលពីដើមរៀងមកបានប្រកាសដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែមានមនុស្សជាច្រើនគេមិនយល់អំពីព្រះយេស៊ូ រហូតដល់គេចាប់ព្រះអង្គហើយសម្លាប់ព្រះអង្គ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ សូមសម្លឹងមើលក្រុមសាវ័ក ក្រុមសាវ័កគេសប្បាយណាស់ធ្វើដំណើរជាមួយព្រះយេស៊ូ។ គេសប្បាយមែនទែន ដោយសារព្រះយេស៊ូប្រកាសដំណឹងល្អមានមហាជនដែលមកស្ដាប់ព្រះអង្គ មានរាប់ពាន់នាក់បានទទួលម្ហូបអាហារ មានរាប់ពាន់អ្នកបានជាសះស្បើយពីជំងឺដោយសារព្រះយេស៊ូ និងក្រុមសាវ័កដែលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើស១២រូបឱ្យធ្វើដំណើរជាមួយព្រះអង្គ ដែលជាបរមគ្រូ ដែលពោរពេញដោយព្រះអំណាច ដែលពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ គេមានកិត្តិយស គេមានមោទនភាព គេមានអំណរសប្បាយ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូហ្នឹងដែលគេស្រឡាញ់បំផុត ដែលគេគោរពបំផុត នៅពេលព្រះអង្គសោយព្រះទិវង្គតនៅលើឈើឆ្កាង ក្រុមសាវ័កទៅអស់ហើយ។ ដោយសារការភ័យខ្លាច មានខ្លះគេក្បត់ព្រះអង្គ នៅពេលព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតហើយគេលែងហ៊ានទៅប្រកាសដំណឹងល្អ គេអស់សង្ឃឹមហើយប៉ុន្តែគេបន្តអធិដ្ឋាន។
បុណ្យលើកតម្កើងព្រះត្រៃឯក ថ្ងៃទី៣០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១ ព្រះសហគមន៍សន្តសិលា និងសន្តប៉ូល ភ្នំពេញថ្មី “យើងជាគ្រួសារតែមួយដូចព្រះត្រៃឯក”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ យើងគោរពព្រះជាម្ចាស់ដែលជាព្រះបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ (ព្រះត្រៃឯក)។ យើងបានស្ដាប់អត្ថបទទី១ អំពីគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះជាម្ចាស់បានរៀបចំសម្រាប់ប្រជារាស្រ្តអ៊ីស្រាអែលពីដើម និងដែលបានរៀបចំសម្រាប់យើងសព្វថ្ងៃ។ គម្រោងការនេះ គឺ “អ្នកត្រូវកាន់តាមវិន័យ និងតាមបទបញ្ជារបស់ព្រះអង្គ ដែលខ្ញុំបានប្រគល់ឱ្យអ្នកនៅថ្ងៃនេះ ដើម្បីឱ្យទាំងអ្នក ទាំងកូនចៅរបស់អ្នកមានសុភមង្គលហើយ មានអាយុយឺនយូរនៅលើទឹកដីដែលព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកប្រទានឱ្យអ្នករហូតតទៅ”។ នេះជាព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះជាម្ចាស់ ឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាមានសុភមង្គល មានអាយុយឺនយូរនៅលើទឹកដីដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យ។ សព្វថ្ងៃ សម្រាប់យើងទឹកដីដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យ គឺនៅលើទឹកដីនៃប្រទេសកម្ពុជារបស់យើង។ ដោយដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់ដែលជាព្រះបិតាបានជ្រើសរើសយើង បានជ្រើសរើសយើងជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គនៅលើទឹកដីយើង។ ព្រះជាម្ចាស់ បានណែនាំនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធឱ្យយើងទទួលស្គាល់ថា ពិតមែនយើងជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ដូចយើងបានស្ដាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណនេះយើងបន្លឺសំឡេងឡើងថា “អាប៉ា ឱព្រះបិតា” គឺព្រះវិញ្ញាណដែលផ្ដល់សក្ខីភាព ឱ្យវិញ្ញាណរបស់យើងខ្ញុំដឹងថា យើងពិតជាបុត្រធីតាបស់ព្រះជាម្ចាស់មែន។ យើងទទួលបេសកកម្មពីព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ ដែលថ្ងៃនេះព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដល់យើងថា “ចូរចេញបង្ហាត់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ ឱ្យធ្វើជាសាវ័ក ហើយធ្វើពិធីជ្រមុជទឹកឱ្យគេនៅក្នុងព្រះនាមព្រះបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ”។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នេះជាគម្រោងការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គពីដើមរៀងមករហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ គឺយើងជាប្រជារាស្ត្រដែលព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតាបានជ្រើសរើស យើងមានសមត្ថភាពដើម្បីហៅព្រះជាម្ចាស់ថាព្រះបិតា នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ដោយសារ យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងនៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្តយើងទទួលបេសកកម្មមួយយ៉ាងពិសេស គឺបង្ហាត់ឱ្យមនុស្សទាំងឡាយធ្វើជាសាវ័ក និងណែនាំឱ្យគេទទួលពិធីជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះនាមព្រះបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ នៅក្នុងខែឧសភានេះ យើងបានផ្ញើជីវិតទៅលើព្រះនាងម៉ារីជាពិសេស និងនៅក្នុងខែមិថុនា ដែលបន្តិចទៀតយើងនឹងចូល យើងគោរពជាពិសេសព្រះយេស៊ូដែលមានព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់មនុស្សលោក និងគោរពព្រះនាងនារីដែលមានព្រះបេះដូងស្រឡាញ់យើងដែរ។ ជាពេលវេលាពិសេស នៅក្នុងខែមិថុនាដើម្បីផ្ញើជីវិតរបស់យើងសារជាថ្មីទៅលើព្រះជាម្ចាស់ ដែលមានព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់មនុស្សលោក។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងគោរពព្រះជាម្ចាស់ ជាព្រះបិតា ព្រះបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងដូចជាមានពិសោធន៍យ៉ាងប្លែក អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះជាម្ចាស់មាន។ សេចក្តីស្រឡាញ់រវាងព្រះបិតានិងព្រះបុត្រា នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ដូច្នេះ យើងមើលឃើញថ្ងៃនេះព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលជាសេចក្តីស្រឡាញ់ រវាងព្រះបិតានិងព្រះបុត្រាកំពុងធ្វើដំណើរ។ ធ្វើដំណើរពីព្រះបិតាទៅព្រះបុត្រា ពីព្រះបុត្រាទៅព្រះបិតា និងដោយសារព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់យើងយ៉ាងខ្លាំង ព្រះជាម្ចាស់បានបើកព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដើម្បីបង្កើតយើងជាបុត្រធីតារបស់ព្រះអង្គ។ ដូចជា ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងចេញពីព្រះបេះដូងរបស់ព្រះយេស៊ូ ដើម្បីសណ្ឋិតលើយើងដូចយើងបានគោរពពីសប្តាហ៍មុន ណែនាំឱ្យយើងជាព្រះសហគមន៍ ណែនាំឱ្យយើងជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ណែនាំឱ្យយើងជាមហាគ្រួសារនៅក្នុងព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ចូលរួមនៅក្នុងអាថ៌កំបាំងនៃព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីធ្វើជាអង្គមួយ។ នេះជាការអស្ចារ្យដែលថ្ងៃនេះយើងគោរព ប្រសិនបើយើងនឹកឃើញមួយភ្លែត យើងចូលនៅក្នុងព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់តែម្តង យើងចូលនៅក្នុងជីវិតរបស់ព្រះជាម្ចាស់តែម្ដង។ យើងមិនមែនជាព្រះជាម្ចាស់ ដែលនៅស្ថានបរមសុខ យើងនៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃ យើងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នានៅក្នុងគ្រួសារតែមួយ ដែលពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ដ៏ពិតប្រាកដមែន។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមក ណែនាំឱ្យយើងទៅរកផ្លូវនានា យើងឃើញសព្វថ្ងៃទោះបីយើងពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ទោះបីយើងពោរពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ ទោះបីយើងចង់ចូលរួមនៅក្នុងគម្រោងការរបស់ព្រះអង្គ ដែលណែនាំឱ្យយើងមានសុភមង្គល ឱ្យយើងមានអាយុយឺនយូរនៅលើផែនដីនេះ។ យើងឃើញជំងឺកូវីដ-១៩ ក៏នៅតែបន្តរារាំងផ្លូវនៃសុភមង្គលរបស់យើង ក៏នៅតែបន្តធ្វើជាទុក្ខលំបាកសម្រាប់បងប្អូនរបស់យើងយ៉ាងច្រើន។ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ យើងចេះតែសង្ឃឹមថាប្រហែលថ្ងៃស្អែកយើងអស់កូវីដហើយ ផ្ទុយទៅវិញពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ យើងមើលតួលេខទោះបីមានអ្នកជាសះស្បើយពីជំងឺកូវីដយ៉ាងច្រើនក៏ដោយ ទោះបីចំនួនអ្នកដែលបានចាក់វ៉ាក់សាំងរួចហើយមានច្រើនក៏ដោយ។ ក៏យើងនៅតែឃើញថា ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃមានអ្នកឆ្លងជំងឺកូវីដថ្មីៗ ពី៥០០នាក់ឡើងទៅ។ យើងក៏បានឃើញ ជំងឺនេះចាប់ផ្តើមចេញពីរាជធានីភ្នំពេញទៅដល់ខេត្តនានា ជាពិសេសចូលតាមរោងចក្រ ពីរោងចក្រចូលដល់ភូមិ។ តាមពិត គម្រោងការរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ផែនដីនេះ ជួនកាលយើងថាមិនសូវយល់ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះយើងយល់ យើងមានសុភមង្គលមែន។ តើយើងមានសុភមង្គលរបៀបណា? គឺយើងត្រូវការធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ តាមពិតថ្ងៃនេះខ្ញុំត្រូវការទៅថ្វាយអភិបូជានៅព្រះសហគមន៍សន្តយ៉ូសែប ផ្សារតូច ដើម្បីនឹករឭកដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់លោកអភិបាល អ៊ីវ រ៉ាមូស ដែលបានទទួលមរណៈភាព១០០ថ្ងៃ។ ដោយសារ ផ្សារតូចជាកន្លែងមួយជាប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់លោកអភិបាល អ៊ីវ ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះយើងបានទទួលដំណឹងថាយើងមិនអាចទៅផ្សារតូចបានទេ ដោយសារតំបន់នោះចូលនៅក្នុងតំបន់លឿងទុំសារជាថ្មី។ ពីម្សិលមិញ ខ្ញុំត្រូវធ្វើដំណើរទៅព្រែកដាច់ដើម្បីទៅសួរសុខទុក្ខបងប្អូនដែលបាត់ផ្ទះ ដោយសារការបាក់ដីស្រុតចូលទន្លេមេគង្គថ្មីៗនេះ ដែលមានចំនួន១៦គ្រួសារ។ មុនខ្ញុំចេញធ្វើដំណើរ ខ្ញុំបានទទួលដំណឹងថា ជំងឺកូវីដ-១៩បានវាយលុកចូលទៅដល់ភូមិព្រែកដាច់ហ្នឹងហើយ ដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចទៅបានទេ។ ហើយក្រោយមក ម្សិលមិញខ្ញុំក៏មានគម្រោងការថានឹងទៅព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង
បុណ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមក ថ្ងៃទី២៣ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១ ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម (តាកែវ) “ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធជម្រុញយើងឱ្យយើងទៅប្រកាសដំណឹងល្អ”
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងគោរពបុណ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមក ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលយើងទន្ទឹងរង់ចាំ។ យើងបានរៀបចំផ្កា ដែលមានរាងជាបេះដូងក្រហម ហើយពាក់កណ្ដាលមានពណ៌សដែរ។ ផ្កានេះ ណែនាំឱ្យយើងនឹកឃើញដល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលយាងចូលនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ពីព្រះឈើឆ្កាង យើងមានក្រណាត់ក្រហម និងក្រណាត់ពណ៌មាស ណែនាំឱ្យយើងនឹកឃើញដល់របៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង របៀបដែលព្រះជាម្ចាស់បានណែនាំឱ្យយើងចូលនៅក្នុងជីវិតរបស់ព្រះអង្គតែម្ដងតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ពិតមែនជាពេលវេលាដើម្បីទូលអង្វរឱ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមក។ ឱ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមកសណ្ឋិតលើយើង មកសណ្ឋិតលើយើងរៀងៗខ្លួន ដូចកាលពីដើមព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានសណ្ឋិតលើក្រុមគ្រីស្តទូត។ ឱ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមកសណ្ឋិតលើសង្គមរបស់យើងបច្ចុប្បន្ននេះ ដូចពីដើមព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានសណ្ឋិតលើទីក្រុងយេរ៉ូសាឡឹម។ ឱ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធមកសណ្ឋិតលើព្រះសហគមន៍យើងខ្ញុំ ដូចកាលពីដើមព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានសណ្ឋិតលើក្រុមគ្រីស្តទូត ដែលបានជួបជុំគ្នាជាមួយព្រះនាងម៉ារី ជាមួយគ្រីស្តបរិស័ទខ្លះៗដែលកំពុងអធិដ្ឋាន។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ នៅក្នុងអត្ថបទទី២ យើងបានស្ដាប់ផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ គឺ ”សេចក្តីស្រឡាញ់ ចិត្តអត់ធ្មត់ បរិសុទ្ធ ជំនឿ ចិត្តលើកលែងទោស”។ ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបានណែនាំឱ្យយើងទទួលព្រះអំណោយទានដ៏ពិសេសទាំង៧។ ថ្ងៃនេះ ជារៀងរាល់ឆ្នាំសម្រាប់ខ្ញុំដែលជាអភិបាលរបស់ព្រះសហគមន៍កាតូលិក គឺជាពេលវេលាដើម្បីធ្វើអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស ដល់បងប្អូនដែលបានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹកក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងមក។ ថ្ងៃនេះយើងធ្វើមិនបាន ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះយើងភ្ជាប់ចិត្តរួមជាមួយប្អូនៗ ដែលបានទទួលអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក ដោយទូលអង្វរដល់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធសូមយាងមក។ប៉ុន្តែមិនមែនតែសណ្ឋិតលើគេ គឺសណ្ឋិតលើយើងដែរ។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងស្គាល់សេចក្តីពិតព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងមានយោបល់ល្អព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងចេះទទួលខុសនិងត្រូវព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងមានចិត្តអង់អាចក្លាហានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងគោរពព្រះអម្ចាស់យេស៊ូជាព្រះអម្ចាស់របស់យើងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលបានណែនាំឱ្យយើងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅក្នុងជីវិត។ នេះជាព្រះអំណោយទានទាំង៧ដែលយើងបានទទួល ជាព្រះអំណោយទានទាំង៧ដែលបានណែនាំឱ្យយើងអាចគិតពិចារណា សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ នៅក្នុងសង្គមដែលកំពុងរស់នៅក្នុងការទុក្ខលំបាក។ តើព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ អាចណែនាំយើងដើម្បីឱ្យយើងទៅជាមនុស្សថ្មីដូចម្ដេច? ណែនាំយើងឱ្យយើងមានគំនិតថ្មីៗ ណែនាំយើងឱ្យយើងចេះទទួលខុសត្រូវយ៉ាងច្បាស់លាស់ ណែនាំយើងឱ្យយើងមានសេចក្តីក្លាហានអង់អាច ណែនាំយើងឱ្យយើងយកព្រះជាម្ចាស់ជាទីពឹងតែមួយព្រះអង្គគត់ ដើម្បីធ្វើដំណើរនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ និងនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ តាមព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលបើកផ្លូវដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ជីវិតរបស់យើងពិតមែន។ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ប្រសិនបើយើងពិចារណាអំពីស្ថានភាពសព្វថ្ងៃ យើងបានឃើញចាប់ពីថ្ងៃនេះប្រហែលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលបានគង់នៅដែរ រាជធានីភ្នំពេញដូចជាបានបើកទ្វារសារជាថ្មី ផ្សារសាធារណៈក៏បានបើកទ្វារសារជាថ្មី ការបិទបម្រាមគោចរក៏ត្រូវបានបញ្ចប់។ យើងអាចនិយាយបានថា រាជធានីភ្នំពេញនៅសល់តែតំបន់ពណ៌លឿង និងនៅសល់តំបន់ពណ៌ទឹកក្រូចចាស់តែ៥កន្លែង នេះជាអ្វីដែលយើងបានឃើញ។ ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងមើលឃើញស្ថានភាពនានាដែរ ហើយកូវីដ-១៩ដែលបានថយនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដូចជាបានសម្រេចចិត្តធ្វើដំណើរទៅតាមខេត្ត។ ដោយសារ ប្រសិនបើយើងមើលនៅតាមខេត្តនីមួយៗ ជារៀងរាល់ថ្ងៃមានអ្នកឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ ពី៥០ដល់១០០នាក់ ឬលើសហ្នឹងក្នុងករណីថ្មីៗ។ ដូច្នេះ នៅពេលនេះយើងមិនអាចនិយាយថា យើងនៅក្នុងពេលវេលាដែលពោរពេញដោយសុវត្ថិភាពបានទេ។ ប្រសិនបើ យើងមើលហើយពិចារណាសាលាក៏នៅតែបន្តបិទទ្វារដដែល យើងបានឃើញសកម្មភាពជួបជុំគ្នាជាលក្ខណៈគ្រួសារយ៉ាងធំ ឬអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬពិធីបុណ្យនានា ក៏នៅតែមិនទាន់ដំណើរការបានដដែល។ យើងឃើញសកម្មភាពសាសនានានា ក៏នៅតែមិនអាចធ្វើដដែល ហើយថ្ងៃនេះដែលខ្ញុំបានថ្វាយអភិបូជា ពីព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម ចំការទៀង ក្នុងខេត្តតាកែវ យើងក៏ដឹងថាមានប៉ុន្មានព្រះសហគមន៍ក៏នៅតែមិនទាន់មានអភិបូជាដដែល ទោះបីថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអាទិត្យផង និងជាបុណ្យឱឡារឹកដ៏កំពូលរបស់ព្រះសហគមន៍ផង។ ប្រសិនបើ យើងស្ដាប់ស្ថានភាពរបស់ពិភពលោក យើងបានដឹងថាមានជិត ៣លាននាក់ ដែលបានទទួលមរណៈភាពដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩។ ប៉ុន្តែ យើងអាចគុណចំនួននេះជា២ឬជា៣ សម្រាប់អ្នកដែលបានស្លាប់ពីឆ្នាំ២០១៩ ឆ្នាំ២០២០ និងឆ្នាំ២០២១ ដោយសាររងឥទ្ធិពលដ៏អាក្រក់នៃជំងឺកូវីដ-១៩។ ដោយសារ មនុស្សដែលខ្វះម្ហូបអាហារក៏មានច្រើនថែមទៀត មនុស្សដែលមិនអាចមានលទ្ធភាពទៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីទទួលការព្យាបាលក៏មានច្រើនថែមទៀត។ ដូច្នេះ ស្ថានភាពរបស់ពិភពលោកក៏នៅតែមិនទាន់ស្រួលសោះ។ ហេតុនេះហើយ ប្រសិនបើយើងមើលទាំងឥទ្ធិពលផ្ទាល់ដែលយើងទទួលពីជំងឺកូវីដ-១៩ ទាំងឥទ្ធិពលដែលយើងទទួលផ្សេងៗពីជំងឺកូវីដ-១៩ ក៏បានណែនាំឱ្យយើងបន្តរស់នៅក្នុងបរិយាកាស ដែលធ្វើឱ្យយើងភ័យខ្លាចជានិច្ច។ សង្គមរបស់យើងបានធ្លាក់ចុះ សេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងក៏បានធ្លាក់ចុះ និងជាពិសេសសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារមួយចំនួនយ៉ាងធំក៏បានធ្លាក់ចុះ សកម្មភាពនៅក្នុងព្រះសហគមន៍របស់យើងក៏បានធ្លាក់ចុះ។ ប្រសិនបើ យើងពិចារណាពីប៉ុន្មានខែកន្លងមក សកម្មភាពរបស់យើងដូចជាជិតអស់ហើយ លើកលែងតែសញ្ញានៃធម៌មេត្តាករុណាដែលយើងបានយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើនៅតាមកន្លែងនីមួយៗ។ ដូច្នេះ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់នៅពេលដែលយើងបានស្ដាប់ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមកដើម្បីឱ្យយើងមានប្រាជ្ញាស្លៀងវៃ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយើងមកដើម្បីឱ្យយើងមានគំនិតល្អ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមកដើម្បីឱ្យយើងចេះទទួលខុសនិងត្រូវ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធយាងមកដើម្បីឱ្យយើងមានសេចក្តីក្លាហាន។ សប្តាហ៍មុន ខ្ញុំបានអញ្ជើញមណ្ឌលសកម្មភាពនីមួយៗក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ ឱ្យយើងប្រមូលបញ្ជីឈ្មោះបេក្ខជនអ្នកដែលទទួលការអប់រំជំនឿ។ នៅក្នុងនេះ មានអ្នកដែលកំពុងត្រៀមទទួលជំហានទី១ និងអ្នកដែលកំពុងត្រៀមជំហានទី២ ក្មេងៗដែលកំពុងត្រៀមទទួលអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត និងយុវជនក៏ដូចជាមនុស្សពេញវ័យដែលកំពុងត្រៀមទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស ក៏ដូចជាក្រុមពន្លកថ្មី។ សរុបមក ខ្ញុំបានទទួលចម្លើយតែ២មណ្ឌលសកម្មភាព
ព្រះជាម្ចាស់យាងឡើងស្ថានបរមសុខ ថ្ងៃទី១៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១ ព្រះសហគមន៍សន្តីម៉ារីញញឹម (តាកែវ)
“ទៅដល់ទីកន្លែងដើម្បីផ្តល់សក្ខីភាព”បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ សប្ដាហ៍មុន យើងបានស្ដាប់ “បីថែរក្សា” ដែលយើងមាន “បីកុំ បីការពារ” របស់រាជរដ្ឋាភិបាល។ បីថែរក្សា ដែលណែនាំឱ្យយើងទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ ណែនាំឱ្យយើងបង្ហាញអំពីសាមគ្គីភាព និងណែនាំឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់អធិដ្ឋាន។ ថ្ងៃនេះ ដែលព្រះយេស៊ូឡើងស្ថានបរមសុខ ជាពេលវេលាសម្រាប់យើងដែលជាក្រុមសាវ័ករបស់ព្រះអង្គនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដើម្បីបន្តគិតពិចារណា តើយើងធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ដល់បងប្អូនឯទៀតៗ? សេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលយើងត្រូវការបង្ហាញយ៉ាងជាក់ស្ដែង ជាពិសេសនៅក្នុងពេលវេលាកូវីដ-១៩ គឺយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីការពារ បីកុំ បីការពារ និងបីថែរក្សា។ ថ្ងៃនេះ នៅក្នុងអត្ថបទទី២ លោកប៉ូលដែលបង្ហាញអត្ថន័យបន្ថែមទៀតអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់គឺ “សូមដាស់តឿនបងប្អូននៅក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ថា ដោយព្រះជាម្ចាស់បានត្រាស់ហៅបងប្អូន ចូររស់នៅឱ្យបានសមរម្យនឹងការត្រាស់ហៅនេះទៅ ចូរបន្ទាបខ្លួន មានចិត្តស្លូតបូត និងចេះអត់ធ្មត់ ព្រមទាំងទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ យកចិត្តទុកដាក់ថែរក្សាឯកភាព ដែលមកពីព្រះវិញ្ញាណ ដោយយកសេចក្តីសុខសាន្តធ្វើជាចំណងប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា”។ នៅពេលដែលយើងបានស្ដាប់នេះ យើងបានឃើញបីចំណុចធំ ដែលណែនាំឱ្យយើងយល់យ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងរបៀបដែលព្រះសហគមន៍ របៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ណែនាំឱ្យយើងចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ឥរិយាបថនៃជីវិតរបស់យើង ឥរិយាបថដែលយើងត្រូវការបង្កើតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើង និងឥរិយាបថនេះគឺឱ្យយើងដាក់ខ្លួន ឱ្យយើងបន្ទាបខ្លួន។ យើងមិនមែនអ្នកធំ ដែលត្រូវការតែចាំគេបម្រើយើង យើងមិនមែនជាអ្នកធំ ដែលចង់ចាំអ្វីៗទាំងអស់ពីបងប្អូនឯទៀតៗ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទោះបីយើងមានឋានៈខ្ពស់ក៏ដោយ ទោះបីយើងមានឋានៈទាបក៏ដោយ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ក្តី នៅក្នុងសង្គមក្តី នៅក្នុងការិយាល័យនីមួយៗរបស់ព្រះសហគមន៍ភូមិភាគភ្នំពេញក្តី យើងដឹងថាយើងជាអ្នកបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូច្នេះ ឥរិយាបថនេះសំខាន់ណាស់ ឱ្យយើងសុខចិត្តបន្ទាបខ្លួន ដាក់ខ្លួន ដើម្បីឱ្យខ្លួនរបស់យើងយកចិត្តទុកដាក់បម្រើបងប្អូនឯទៀតៗអស់ពីសមត្ថភាព។ នេះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលអាចបង្ហាញយ៉ាងជាក់ស្ដែង។ ព្រះជាម្ចាស់បានបន្ត ដើម្បីឱ្យយើងចេះស្រឡាញ់តាមរបៀបសន្ត ប៉ូល បានទទួលព្រះពន្លឺពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ គឺឱ្យយើងមានចិត្តស្លូតបូត និងមានចិត្តអត់ធ្មត់។ ចិត្តអត់ធ្មត់ សំខាន់ណាស់ដោយសារប៉ុន្មានដងប៉ុន្មានសារ យើងចង់ឱ្យបានភ្លាមៗប៉ុន្តែយើងត្រូវការរំលឹក យើងត្រូវការធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា។ នេះជាឥរិយាបថរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ ឥរិយាបថនៃគ្រីស្តបរិស័ទដើម្បីរស់នៅក្នុងព្រះហឫទ័យស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងពិតប្រាកដមែន គឺបន្ទាបខ្លួន មានចិត្តស្លូតបូត មានចិត្តអត់ធ្មត់ ដើម្បីធ្វើការជាមួយគ្នា។ នេះហើយ យើងអាចមានសកម្មភាពយ៉ាងជាក់ស្ដែង ប៉ុន្តែតើសកម្មភាពនោះមានន័យដូចម្ដេច? សន្ត ប៉ូល បានបន្តថា “ព្រមទាំងទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក”។ ទ្រាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ក្នុងនេះមានអត្ថន័យច្រើនណាស់ អត្ថន័យមួយគឺជួយគ្នាទៅវិញទៅមក អត្ថន័យមួយទៀតគឺតស៊ូជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមក អត្ថន័យមួយទៀតគឺលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក អត្ថន័យមួយទៀតគឺយល់ចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។ ខ្ញុំគិតថា នេះជារបៀបមួយដែលនាំឱ្យយើងមានផលផ្លែយ៉ាងច្រើន នៅក្នុងសកម្មភាពរបស់យើងជាព្រះសហគមន៍ ជាគ្រីស្តបរិស័ទ គឺធ្វើដូចម្ដេចដើម្បីឱ្យសេចក្តីស្រឡាញ់ ដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលយើងថែរក្សានៅក្នុងឥរិយាបថដាក់ខ្លួន នៅក្នុងឥរិយាបថមានចិត្តអត់ធ្មត់ មានចិត្តស្លូតបូត បានចេញផ្លែយ៉ាងជាក់ស្ដែង។ នឹងផ្លែនេះ គឺណែនាំឱ្យព្រះសហគមន៍របស់យើង ក៏ដូចជាសង្គមរបស់យើង អាចទទួលសេចក្តីសុខដ៏ពិតប្រាកដ យល់ចិត្តគ្នា តស៊ូជាមួយគ្នា លើកទឹកចិត្តគ្នា ធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា ដូចរបៀបព្រះយេស៊ូពីដើម។ សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ ឱ្យយើងយកចិត្តទុកដាក់រក្សាឯកភាព ដែលមកពីព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍កាតូលិកយើងឥតមានគណបក្ស ឥតមានគណបក្សប្រឆាំង ឥតមានគណបក្សកាន់អំណាច ឬគណបក្សមួយដែលយើងគិតថានេះយើងគាំទ្រ នោះយើងមិនគាំទ្រ។ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ យើងដឹងថាយើងមានព្រះយេស៊ូគ្រីស្ត ដែលជាព្រះសិរសារដែលបានដឹកនាំយើង។ ដូចសន្ត ប៉ូល បានរំលឹកនៅក្នុងអត្ថបទទី២ដដែល “យើងជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត” ដូច្នេះ បងប្អូនទាំងអស់មានដៃ មានជើង មានភ្នែក មានត្រចៀក មានច្រមុះ មានមាត់ ហើយយើងធ្វើដំណើរជាមួយគ្នា ដោយមានព្រះសិរសារតែមួយ គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ដ។ ជាពិសេស យើងបានឃើញយ៉ាងជាក់ស្ដែង នៅក្នុងព្រះសហគមន៍នីមួយៗ។ ដូចជានៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញ យើងមានសម្ដេចប៉ាបដែលដឹកនាំយើង ហើយយើងសហការជាមួយសម្ដេចប៉ាប ដើម្បីប្រកាសដំណឹងល្អ ដោយសម្ដែងធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងពិតប្រាកដមែន។ ដូច្នេះ នៅក្នុងព្រះសហគមន៍យើងអត់មានក្រុមមួយដែលថា ខ្ញុំមិនធ្វើទេ ខ្ញុំអន់ចិត្ត ឬខ្ញុំខឹង ឬខ្ញុំឈប់…
កាលវិភាគ
ព្រឹត្តិការណ៍ថ្មី
