មណ្ឌលសុខសាន្តផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមដល់កុមារមានពិការភាពនិងស្ត្រីជាម្តាយ
«តាំងពីបានមកដល់ទទួលសេវាកម្មនៅក្នុងមណ្ឌលភូមិសុខសាន្តកូនខ្ញុំបានប្រសើរជាងមុនច្រើន។ កាលពីមុនភ្នែកគេមើលមិនសូវឃើញទេ តែពេលនេះកូនខ្ញុំអាចមើលឃើញប្រសើរជាងមុន»។ នេះជាសំដីរៀបរាប់របស់ អ្នកស្រីម៉េនយុំ ជាម្តាយម្នាក់ដែលបានយកកូនមកទទួលសេវានៅមណ្ឌលសុខសាន្តរៀងរាល់ថ្ងៃ។ មណ្ឌលសុខសាន្តជាកន្លែងមួយទទួលកុមារពិការសតិបញ្ញា។ ម្តាយរូបនេះបន្តថា អ្នកស្រីបានយកកូនមកមណ្ឌលសុខសាន្តតាំងពីខែសីហា ២០១៨ គឺជាងមួយឆ្នាំហើយ។ «ពេលនេះកូនខ្ញុំបានប្រសើរជាងពេលមិនទាន់យកមកមណ្ឌល ដើម្បីធ្វើចលនាសរសៃ។ ពេលនេះគាត់ប្រសើរជាងមុន អាចលើកដៃអីបាន។ យើងហៅ គាត់ដឹង ពេលមុនភ្នែកគាត់មិនសូវឃើញទេ តែឥឡូវមើលឃើញច្រើនហើយ»។ អ្នកស្រីយុំបានបញ្ជាក់។ នៅជាប់គ្រែអ្នកស្រីម៉េនយុំក្នុងបន្ទប់លំហាត់ចលនាសរសៃ ស្រ្តីជាម្តាយម្នាក់ទៀតដែលមានកូនប្រុសមានពិការភាពដែរ កំពុងទទួលសេវាពីមណ្ឌលសុខសាន្តគឺអ្នកស្រីធារីបានឲ្យដឹងថារហូតពេលនេះកូនបញ្ញា អាចអង្គុយខ្លួនឯងបានច្រើនជាងមុន មានលំនឹងជាងមុន ក-គាត់រឹងជាងផងដែរ។ អ្នកស្រីធារីជាបុគ្គលិកសុខាភិបាលមួយរូបនៅក្នុងខេត្តតាកែវ។ ដោយសារកូនមានបញ្ហា ម្តាយរូបនេះបានព្យួរការងារមួយរយៈដើម្បីមើលថែរកូនរហូតដល់កូនចេះដើរ។ បញ្ញាជាកូនទីមួយរបស់អ្នកស្រីដែលមានពិការភាព។ ទោះជាយ៉ាងណាម្តាយរូបនេះនៅតែមានកម្លាំងចិត្តថែរក្សាកូនប្រុសនេះជានិច្ច។ អ្នកស្រីធារីរៀបរាប់ដោយក្តីសង្ឃឹមថា៖ «ខ្ញុំចេះតែលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង ព្រោះខ្ញុំធ្លាប់បានឃើញជំងឺច្រើន មានកូនគេពិបាកជាកូនខ្ញុំទៀត។ បើខ្ញុំមានពេលគ្រប់គ្រាន់គឺគ្មានគាត់មានបញ្ហាអ្វីទេ។ គាត់ស្តាប់បានទាំងអស់ គ្រាន់តែរពឹសបន្តិចនិងខ្សោយសាច់ដុំបញ្ជានៅជើង បើព្យាយាមធ្វើចលនាឲ្យគាត់បានច្រើនគាត់នឹងប្រសើរឡើង»។ នៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា គ្រួសារដែលមានកូនមានពិការភាព គឺជាបន្ទុកមួយយ៉ាងធ្ងន់ក្នុងគ្រួសារ។ ចំពោះជំនឿវិញ ពួកគាត់យល់ថាជាកម្មដែលមនុស្សម្នាក់ត្រូវទទួលតាមអ្វីដែលគេសាងពីអតីតជាតិ។ ខ្លះមិនយកចិត្តទុកដាក់នឹងកូននោះក៏មាន ឬគ្រួសារខ្លះមានការខ្មាសអៀនខ្លាំងផងដែរ។ ករណីនេះ អ្នកស្រីម៉េនយុំនិយាយថា «ពេលទៅណាមកណាយកកូនមានពិការនេះតាម ខ្ញុំខ្មាសគេណាស់។ ខ្ញុំមិនហ៊ានចេញមុខទេ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពិបាកណាស់»។ ប៉ុន្តែពេលនេះអារម្មណ៍ដ៏តានតឹងនេះ បានរសាយពី …
មណ្ឌលសុខសាន្តផ្តល់ក្តីសង្ឃឹមដល់កុមារមានពិការភាពនិងស្ត្រីជាម្តាយ Read More »
