អភិបូជានៅព្រះសហគមន៍សន្តអូគូស្តាំង
កំពត ថ្ងៃទី៣០ ខែមករា ឆ្នាំ២០២២ “សេចក្តីស្រឡាញ់” បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ អំបាញ់មិញ យើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ ដូចជាសំណូមពរដែលយើងទាំងអស់គ្នាមាន សម្រាប់យើងជាកុមារ យើងជាជំទង់ យើងជាយុវជន យើងជាមនុស្សចាស់។ “ចូរបង់ប្រាជ្ញាចង់បានព្រះអំណោយទានណាដែលសំខាន់ៗជាងគេ” ចម្លើយនៃសេចក្តីត្រូវការរបស់យើង អំណោយទានដែលយើងចង់បានទាំងអស់គ្នា គឺសេចក្តីស្រឡាញ់។ លោកប៉ូលបានបំភ្លឺយើងថា “អ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើ ប្រសិនបើយើងធ្វើដោយឥតមានសេចក្តីស្រឡាញ់ទេ ឥតសូវមានផលផ្លែ”។ សម្រាប់ជីវិតរបស់យើងក៏ដូចគ្នា នៅពេលយើងបានទទួលការអប់រំក្នុងសិក្ខា២ថ្ងៃនេះ អំពីទំនាក់ទំនង អំពីសុខភាព អំពីពេលវេលា អំពីគ្រួសារ អំពីការសិក្សា អំពីមិត្តសម្លាញ់ អំពីបរិស្ថាន…។ ប្រសិនបើ យើងបង្កើតទំនាក់ទំនងដែលខ្វះសេចក្តីស្រឡាញ់ ទំនាក់ទំនងរបស់យើងមិនអាចបានយូរទេ។ បរិស្ថាន ប្រសិនបើយើងគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលចេញពីចិត្តរបស់យើងទេ បន្តិចក្រោយមកយើងភ្លេចខ្លួនអស់ហើយ យើងចោលសម្រាមយើងភ្លេចរើស…។ ដោយសារ នៅពេលយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពេញលក្ខណៈចំពោះមនុស្សម្នាក់ (ឧទាហរណ៍ ឪពុកម្តាយរបស់យើង) យើងយកចិត្តទុកដាក់គោរពនិងស្រឡាញ់គាត់មែនទែន។ យើងយកចិត្តទុកដាក់ជួយឪពុកម្តាយ យើងយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ឪពុកម្តាយ ដោយសារយើងស្រឡាញ់ឪពុកម្តាយដែលបានបង្កើតយើង។ ប្រសិនបើ យើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះបរិស្ថានក៏ដូចគ្នាដែរ នៅពេលយើងឃើញមានសម្រាមណាមួយ យើងរើសសម្រាមនោះទៅបោះចោលក្នុងធុងសម្រាម។ នៅពេលយើងស្រឡាញ់មិត្តភក្តិដ៏ពិតប្រាកដ យើងយកចិត្តទុកដាក់បង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយគាត់ និយាយលេងជាមួយគាត់ សួរសុខទុក្ខគាត់។ នៅពេលគាត់ពិបាក យើងជួយគាត់ …
